Morgunblaðið - 17.08.1991, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. ÁGÚST 1991
33
Þórarinn Guðmunds-
son kennari - Kveðja
In memoriam
Þegar ég sat á skólabekk í
Menntaskólanum fyrir hartnær
tveimur áratugum skar Þórarinn
Guðmundsson sig nokkuð úr hinum
virðulega hópi kennara minna.
Hann virtist ekki taka sjálfan sig
ýkja hátíðlega, en hafði engu að
síður betri tök á nemendum en flest-
ir samkennarar hans. Þannig
glæddi hann áhuga hinna áhuga-
sömu, en vakti jafnframt forvitni
og skilning annarra á frumhugtök-
um eðlisfræðinnar, svo að allir
höfðu nokkurt gagn af. Það vita
þeir, sem reynt hafa, að oft getur
verið erfitt að kenna námsgrein á
borð við eðlisfræði svo öllum líki
en Þórarinn komst ótrúlega nærri
því.
Oft leituðum við bekkjarfélagar
ráða hjá Þórarni um sitthvað. Mér
er minnisstætt að ég velti því eitt
sinn fyrir mér hvort hann teldi ein-
hveija-framtíð fólgna í eðlisfræð-
innámi. Svarið var stutt og laggott,
ef ég vildi verða ríkur ætti ég held-
ur að fara í bísness. Ég skil svar
hans enn eins og ég gerði þá, og
tel þvi Þórarinn hafa átt dijúgan
þátt í að vekja löngun mína til frek-
ara eðlisfræðináms.
Ég hitti Þórarin Guðmundsson
því miður sjaldan eftir að ég hóf
störf að námi loknu, en hef fylgzt
nokkuð með frammistöðu nemenda
úr smiðju hans er þeir koma til
náms í Háskólanum. Árangur
þeirra er Menntaskólanum til mikils
sóma. Reyndar verður þeim, sem
leggja metnað í raungreinakennslu
í framhaldsskólum seint fullþakkað,
en störf þeirra, sem hlúa að undir-
stöðunni eru grátlega vanmetin á
tímum stundahagsmuna og yfir-
borðmennsku. Þórarinn var til fyrir-
myndar í erfiðu starfi sínu, og er
það mikil gæfa þegar slíkir menn
ráðast til kennslustarfa. Það er því
skarð fyrir skildi í röðum eðlisfræði-
kennara að Þórarni Guðmundssyni
öllum. Blessuð sé minning hans.
Hafliði Pétur Gíslason
Kveðja frá 6. X, árgangi
1989
„Hugsum okkar, að við séum í
flugvéi og allir þessir lengdarbaug-
ar séu að flækjast fyrir okkur ...“
Ölafía Eyleifs-
dóttir - Kveðja
Fædd júlí 1902
Dáin nóvember 1989
Kveðja frá dóttur
Man ég, er í síðsta sinn,
þar sem móður minnar varði
mænir lágt í kirkjugarði
sat ég hljótt með hönd und kinn.
Þokuskýja skuggatjöld
féllu létt um fjallahlíðar,
fyrri ströndu bylgjur þýðar
kváðu sætt um sumarkvöld.
Aleinn þar ég úti var,
horfði á, er húmið dökkva
hjúp sinn breiddi’ og fór að rökkva
skugga bar um byggð og mar.
Svo ég laut að leiði þín,
grúfði mig í grasið skæra,
grét þar æsku mína kæra
og þig, bezta móðir mín. -
Glötuð eru gullin mín,
týndir leikar æsku allir,
orðnar rústir bemskuhallir,
allt týnt - nema ástin þín.
Hún mér enn í hjarta skin,
ljósið bezt i lífi 'mínu,
líknin flest í auga þínu
brosti ætíð, móðir mín.
(„Til móður minnar." - Gestur Pálsson)
Þannig hófst einn stjörnufræði-
tíininn í skammdeginu urn veturinn.
Þótt þreytt værum og syfjuð, gátum
við ekki annað en brosað. Kímni-
gáfa umsjónarkennara okkar lagð-
ist aldeilis ekki í híði er sól fór
lækkandi, heldur fannst manni Þór-
arinn eimitt í essinu sínu þegar
dagurinn var hvað stystur — og
glaðlegt augnaráð og hnyttin tilsvör
vermdu mest. Þessa leið til þess að
ná athygli bekkjarins notaði hann
enda óspart og þar sem saman og
mikill áhugi hans á viðfangsefninu,
hafði hann sérstakt lag á að miðla
til okkar fróðleik um eðlis- og
stjörnufræðileg fyrirbrigði, burtséð
frá áhuga okkar að öðru leyti á
þessum efnum. Við tókum upp á
því í fimmta bekk að færa inn í bók
nokkra, Berg að nafni, hnyttin til-
svör kennara okkar og bekkjarfé-
laga og skyldu svo bestu „kom-
mentin“ fara í Faunu í sjötta bekk.
Er yfir lauk hafði íjöldi bókanna
með Bergsnafninu fyllt tuginn og
var bróðurparturinn helgaður Þór-
arni, enda munu kennslustundirnar
hjá honum þessa tvo vetur hafa
verið alls tæplega 500. Oft er
gluggað í bækurnar, þegar sauma-
klúbbur er haldinn hjá bekknum,
en það gerist reglulega (ath. 17
strákar og 3 stelpur) og alltaf gleðja
okkur tilsvör Þórarins jafn mikið.
Starf kennarans er áreiðanlega
oft vanmetið, enda erfitt að meta
áþreifanlegan árangur að bragði.
Vegurinn frá sáðkorninu að blóm-
inu er nefnilega stundum býsna
langur. Minningu vinsæls kennara
heiðra nemendur hans ekki síst með
því að hlúa að þeim kornum þekk-
ingar, sem hann sáði. Ég vona að-
eins að við berum gæfu til að nýta
okkur það veganesti, sem hann gaf
okur á sviði eðlis- og stjörnufræði,
eins viss og ég er um að tilsvörin
hans og gamansemin mun lifa með
okkur og ylja.
Fyrir hönd bekkjarins sendi ég
fjölskyldu Þórarins og vinum inni-
legar samúðarkveðjur.
Ásta Kristjana Sveinsdóttir
Birtíng afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
I minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki eru
tekin til birtingar frumort ljóð
um hinn látna. Leyfilegt er að
birta tilvitnanir í ljóð eftir þekkt
skáld, og skal þá höfundar get-
ið. Sama gildir ef sálmur er birt-
ur. Meginregla er sú, að minn-
ingargreinar birtist undir fullu
nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er
70 ára eða eldra.
Eyjólfur Júlíus Kristjánsson Gunnar Sölvi Jónsson
Beðist afsökunar:
Myndir víxluðust
Slæm mistök urðu í blaðinu í gær er birtar voru í sömu opnu
minningargreinar um Gunnar Sölva Jónsson og Eyjólf Júlíus Kristj-
ánsson. Þau leiðinlegu mistök urðu við vinnslu greinanna að mynd-
irnar rugluðust. Biður Morgunblaðið alla hlutaðeigandi afsökunar á
þessum mistökum.
Kveðja:
Þóra Sveinsdóttir
Eitt sinn skal hver deyja er orðatil-
tæki sem okkur er kennt mjög
snemma á lífsleiðinni. Samt er það
einhvernveginn svo að við höfum
litla trú á að það hendi okkur eða
þá sem við elskum, allavega ekki
strax. Augsýnilega liallaði undan
fæti í baráttu Þóru við óvæginn
sjúkdóm, samt trúðum við ekki
innst inni að hún yrði undir í þeirri
baráttu, í það minnsta ekki á næst-
unni. t
Við hjónin kynntumst Þóru ekki
fyrr en hún var byijuð sína sjúk-
dómsgöngu. Við hefðum gjarnan
kosið að kynnast þessari dásamlegu
konu fyrr en vorum þó þakklát að
fá að vera samferða henni einhvern
spöl af lífsleiðinni.
Sagt er að á ögurstundum komi
fram kjarni manns okkar. Ef svo
er þá fengum við sem þekktum
Þóru einstakt tækifæri til að votta
að kjarni mannssálarinnar getur
verið einstaklega fagur. Það var
ekki hægt annað en að dást að
þessari konu. Kjarninn sem kom
fram á hennar ögurstundu var óum-
deilanlega tilkomumikill og fagur.
Kjarninn sem Þóra sýndi í sjö ára
baráttu og návígisglímu við dauð-
ann var hreinni og strekari en mann
órar fyrir að til sé í einni mann-
eskju. Þolgæði þessarar nettu og
fínlegu konu var með ólíkindum.
Fjöldi erfiðra skurðaðgerða og kval-
ir árum saman voru afgreiddar með
brosi þegar spurst var fyrir um
heilsu. Já, sannar hetur er að finna
á ýmsum stöðum.
Af öllum þeim undursamlegu
hliðum sem Þóra sýndi á þessum
erfiðu tímum fannst okkur þó mest
koma til um æðruleysið sem hún
bjó yfir. Þrátt fyrir allar sínar raun-
ir og þjáningar var forgangurinn
alltaf að sýna fjölskyldunni og öðr-
um blíðu og umhyggju. Vinaleg orð
og áhugi fyrir annarra velferð var
henni eðlilegra en vangaveltur um
eigin líðan. Það er ákaflega sér-
kennilegt að sjá að mikilli og þungri
byrði sé hægt að mæta með mýkt
og hlýju.
Okkur langar til ða kveðja Þóru,
tímabundið. Við munum minnast
hennar ekki aðeins nú lieldur um
ókomna framtíð. Með lífi sínu og
tilveru hefur hún hækkað mat okk-
ar á mannlegri tilveruu. Hún var
dásamlegur ferðafélagi á leiðinni í
gegnum lífið og við vitum að hún
bíður okkar á leiðarenda.
Við vonumst jafnframt til að ljós-
ið í lífí Þóru þurrki fljótlega burtu
skuggann sem brottförin hefur
varpað á líf ástkærra barna hennar
og eiginmanns. Megi Guð blessa
ykkur og gefa ykkur styrk.
Elli og Rós
t
Útför móður okkar,
ELfSABETAR ALBERTSDÓTTUR
frá Hesteyri,
Bræðraborgarstfg 24a,
verður gerð frá Fossvogskirkju mánudaginn 19. ágúst kl. 13.30.
Sigurjón Ingi Hilaríusson,
Hans G. Hilaríusson.
t
Þökkum innilega veittan stuðning og
hlýju við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
ALDÍSAR REYNISDÓTTUR,
Bárðarási 9,
Hellissandi.
Örn Hjörleifsson,
Ásdís Arnardóttir, Ágúst Jóel Magnússon,
Örn Arnarson, Guðrfður Sirrý Gunnarsdóttir,
Bjarni Arnarson, Kristín Guðbjörg Sigurðardóttir,
Sigrún Hjördís Arnardóttir,
og barnabörn.
t
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim,
er sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginkonu minnar, dótt-
ur, móður okkar, tengdamóður, ömmu
og systur,
ÁGÚSTU SIGURÐARDÓTTUR,
Túngötu 9,
Álftanesi.
Hjartanlegar þakkir sendum við starfsfólki deildar 11E á
Landspítalanum.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurbjörn Pálsson, Ingibjörg Sigurðardóttir,
Margrét Sigurbjörnsdóttir, Ragnar Hannesson,
Sigurður Sigurbjörnsson, Linda Björk Ragnarsdóttir,
Hallgrímur P. Sigurbjörnsson, Sigurbjörn Grétar Ragnarsson
og systkini.