Morgunblaðið - 22.08.1991, Page 38

38
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR .22. ÁGÚST 1991
® 1990 Jim Unger/Oislribuled by Jniversal Press Synðicale
,, V/'S i/erSam að þegar
þotunnú L&ttir. "
Ást er ...
... sjötta skilningarvitið.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
® 1991 Los Angeles Timt-s Syndicate
Kossar verða að bíða uns
ég hef talað við kærastann
um brúðkaupsdaginn, um
brúðkaupið...
Með
morgunkaffinu
á skrifstofunni nema kaffi-
konunni. Hún sagði: ég
vildi óska hann fótbryti sig
á báðum ...

HOGNI HREKKVISI
H4
\ 3r

,,/néft ER MBIKILLA WP PAO PBGAR MNN
FINMUK EITTHW4Ð ’A t'rrSÖLU."
Stríð gegn lífríkinu
Qan yuyani
þig man ég
munakuni
elska þig ég
Kukutakuna
Vofurnar
Qayramanri
Qayrara til fara
Bólivískt wayanu. viðlagastef
Qayara er tákn um grimmdarlegt
tortímingarstríð manna gegn líf-
ríkjum náttúru, mannleg samfélög
þar með talin.
Asbest lungu (silicosis) er ekki
nýlegur sjúkdómur, tengdur eld-
varnarplötum og hemlaborðum.
Átta milljón ótímabær mannslíf
tóku silfurnámurnar í Potosi til sín.
Innfæddir á meðan þeir entust, þar
á meðal íbúar Qayra, Afríkumenn
þá er innfædda þraut, og þeir
hrundu líka niður. Qayra byggðist
aldrei upp áftur. Einhvern veginn
finnst mér að minning þessa fólks
og annars svo að milljónum skiptir
liggi í láginni þegar dáðir landa-
fundamanna og landnema eru tí-
undaðar, heppnaðra sem mishepp-
naðra.
Sáuð þið myndina í sjónvarpinu
Mig langar að koma með síðbún-
ar kveðjur og þakklæti fyrir hönd
okkar hjónanna fyrir ógleymaniega
dagsferð sem okkur var boðið í
ásamt hótei- og ferðaskrifstofufólki
þann 14. júlí. Ferðaskrifstofan Saga
ásamt Hafþóri Ferdinandssyni
höfðu veg og vanda af ferðinni.
Sá dagur verður okkur ógleym-
anlegur. Við höfðum aldrei farði í
slíka fjallaferð áður enda ekki slík
ferð farin nema með þaulvönum
fararstjóra og á stórum fjallabílum.
Fyrst var okkur boðið í morgunmat
á hátel Garði, þaðna var haldið í
Hveragerði og stoppað við Húsið á
sléttunni. Þar tók eigandinn, Ólafur
Reynirsson, á móti okkur með mikl-
um höfðingsskap og góðum veiting-
um. Snyrtimennska var þar mikil
og kom staðurinn okkur mjög á
óvart, og er hiklaust hægt að mæla
með honum. Þar næst var ferðinni
haldið áfram að Keldum á Rangár-
völlum. Þar tók góður ieiðsögumað-
ur á móti okkur og fræddi okkur
um þann sögufræga stað. Það var
haldið Syðri-Fjallabaksleið fram hjá
Rauðafossafjöllum, Tindfjallajökull
„Svarti þríhyrningurinn" 18. júní?
Þar sást fólk fárveikt af völdum
mengunar. Kona ein iðraðist þess
að hafa fætt börn inn í þennan
heim. Kommúnisminn, sem er óað-
skiljanlegur hluti vestrænnar menn-
ingar, jók á þjáningar þessa fólks.
í þessu iðnaðarsvæði í hjarta Evr-
ópu er fólkið algerlega háð iðnvæð-
ingunni, eftir að vera hluti hennar
í nokkrar kynslóðir. Vandamálið
virðist óleysanlegt. Það þarf orku.
Um aðeins tvo valkosti er að ræða,
úran eða brúnkol, með gjöreyðandi
mengun. Menn deila um hvor
tveggja kosta sé verri. Vandamálið
er víðar þekkt, án kommúnisma,
enginn kálfur fæðist til lífs á eynni
Honshu og víðar.
Mengunardauðinn nær til Suður-
nesja. Það bjargar málinu að Island
er stórt og úrkomusamt. Unnt er
að leiða drykkjarhæft neysluvatn
lengra að. Sólarorka til iðnvæðingar
leysir engan vanda, ræktun og iðja
í Negev-eyðimörk, sem er í gervirík-
inu Israel, er 400% óhagkvæm sam-
kvæmt reglum fijálsrar samkeppni.
Það, eins og vígbúnaður sem og öll
tilvera ríkis þessa, byggðist á gjafa-
fé auðugra zionista víða um heim.
skartaði sínu fegursta á hægri
hönd. Síðan var farið hjá Lauga-
feili í Hrafntinnusker. Leiðin er
ótrúiega falleg og stórbrotin. And-
stæðurnar eru svo miklar sem
mæta auganu að aðra eins litadýrð
er varla hægt að hugsa sér. Jökull,
hverir, íshellar og hraun. Síðan á
leið niður Landssveit, Hekla gamla
lét því miður ekki sjá sig nóg.
Þessari ferð mæli ég hiklaust
með. Hún var ótrúlega skemmtileg.
Hafðu þökk fyrir Hafþór og verði
alltaf þínar góðu vættir með þér
eins og hingað til. Guð veri með þér
í öllum þínum jökla og íjallaferðum
sem þú átt ófarnar, og er ég viss
um að þar mæli ég fyrir hönd okk-
ar allra sem fórum með þér í þessa
ferð. Ég vona að þú finnir nafnið
á þessum fallega fossi þar sem þú
bauðst okkur upp á góðar veiting-
ar. Ef ekki þá mæli ég með nafninu
Sögufossi. Það ætti ekki illa við.
Það voru ánægðir ferðalangar sem
komu til Reykjavíkur kl. 11 að
kvöldi.
Bergþóra Þorvaldsdóttir
Það eru ekki aðeins lífríkin sem
sæta áþján. Seint hefði margurtrú-
að að biðja þyrfti Náttúruverndar-
ráð um að friðlýsa holt, hraun,
mela, skriður, urðir og fastaklöpp.
Hér á Stór-Reykjavíkursvæði hefur
geisað stórstyijöld gegn stórgrýti
og fastaklöpp um árabil. Dínamít
og lofthamrar hafa ekki verið spar-
aðir í styijöld þessari sem að mestu
mun háð í þágu mislukkaðra arki-
tekta. Sár af völdum þessa hrópa
gegn himni. Virðist oft að stórvirk-
ar vinnuvélar séu hafðar að leik-
fangi. Hraun suðaustur af Hafnar-
fírði eru klóruð og skafin svo að
tugum hektara skiptir. Af öllu þessu
hefur hlotist landauki smár. Út af
fyrir sig er það virðingarvert að
vilja stækka Island, út frá Skúla-
götu, Kársnesi og Fjarðargötu.
Gallinn er bara sá að við þurfum
ekki stærra ísland, óþarfa náttúru-
spjöll eru af þessu og brambolt
þetta íþyngir pyngju neytenda og
skattborgara.
Það er gott að eiga sér draum.
Um'árabil hafa menn freistað þess
að framkalla samruna vetnis og
helíums án þess að þurfa að
sprengja kjarnorkusprengju. Þetta
hefur tekist en þó þannig að til
þarf meiri orku en samruninn skil-
ar. Vonir eru þó bundnar við orku-
gjafa þennan og fé veitt til hans.
Áldrei minnast menntunaraular
þeir, er við þetta fást, á hvernig
þeir ætla að komast hjá auknum
„gróðurhúsaáhrifum" í gufuhvolfi
jarðar af völdum gífurlegs afgangs-
hita, heppnist þeim tilraunin.
Aðal endurhönnuðir koltvíildis,
skógar og annar grænn gróður á
láði sem legi, eru á hröðu undan-
haldi. Banna verður alla óþarfa
notkun ökutækja, skipa og flugvéla.
Rafbílar eða akstur á lyfturum er
engin lausn, af því að framleiðsla
raforku er koltvíildismyndandi eða
geislunarmengandi nema í undan-
tekningartilfellum eins og hér á
landi. Náttúran þolir ekki nema
takmarkaðan fjölda stórra húsdýra,
og hross eru nú þegar of mörg.
Ráð er því að huga að reiðhjólinu.
Einn grundvallarhluti mannrétt-
inda hefur legið í láginni. Að halda
saman þjóðum með hervaldi einu
saman eins og til dæmis Júgóslavíu
er óvetjandi. Réttur þjóðar til að
segja sig úr lögum við aðra er ótví-
ræður, ekki síst ef sú ríkjandi kúg-
ar og arðrænir hina. „Hvat dvelr
Orm hinn langa?“, skipun sendiráð-
herra íslands í Litháen?
Bjarni Valdimarsson
Skemmtileg ferð
Víkveiji skrifar
Víkverji dagsins hefur oft setið
undir stýri á bifreið og bölsót-
ast út í vélhjólakappa, sem engu
skeyta heldur æða áfram, oftar en
ekki á kolólöglegum hraða. Hins
vegar kynntist Víveiji öðru sjónar-
horni þegar hann settist sjálfur á
vélfák fyrir skömmu og ók um borg-
ina. Þá rann skyndilega upp fyrir
honum að bílstjórar eru æði oft
ótrúlega tillitslausir og láta sem
þeir sjái ekki vélhjólin. I fljótu
bragði man Víkvetji eftir tveimur
alvarlegum dæmum um slíkt frá
þessari stuttu ökuferð. í fyrra skipt-
ið ók hann vélhjólinu upp Njarðar-
götu og, vel að merkja, á löglegum
hraða. Bílstjóri, sem ók bifreið sinni
niður götuna, horfði beint á vélhjól-
ið, en iét það í engu aftra' sér frá
því að beygja í veg fyrir það, aust-
ur Laufásveginn. Skömmu síðar ók
Víkveiji hjólinu niður Bjargarstíg.
Þegar að Grundarstígnum kom birt-
ist bifreið frá hægri. Ökumaður
hennar átti að sjálfsögðu að hlíta
biðskyldu, eins og umferðarmerki
sagði til um, en honum var eins
farið og fyrri ökumanninum, hann
leit á vélhjólið sem kom niður Bjarg-
arstíginn og ók svo áfram, eins og
ekkert hefði í skorist. í báðum þess-
ara tilvika varð Víkveiji að bregð-
ast hart við.
Niðurstaða Víkveija eftir þessa
stuttu ökuferð er sú, að þó margir
ökumenn vélhjóla mættu hugsa sinn
gang og fara sér hægar, þá eru
ökumenn bifreiða síst betri. Auk
þess sem þeir bijóta ítrekað á vél-
hjólamönnum virðast þeir beinlínis
ætlast til þess að vélhjólin aki á
milli bifreiða á tvíbreiðum' akbraut-
um og verða ergiiegir ef ökumaður
vélhjóls fer að settum reglum þar
um.
xxx
Víkveiji sá sem nú ritar sótti
um síðustu helgi ættarmót á
Húnavöllum. Þangað hafði Víkveiji
aldrei komið áður, en var hæst-
ánægður með móttökurnar. Nýleg-
ur Húnavallaskóli er rekinn sem
Eddu-hótel á sumrin og ungt og
áhugasamt starfsfólkið var á þön-
um í kringum gestina. Á laugar-
dagskvöld var mikil matarveisla,
sem ung kona, yfirmatreiðslumaður
staðarins, hafði undirbúið af kost-
gæfni og voru allir gestir, hátt í tvö
hundruð manns, hrifnir af því
hvernig til tókst. Þá spillti ekki fyr-
ir að fullorðna fólkið gat setið að
snæðingi í ró og næði í matsalnum
og um leið fylgst með börnunum,
sem léku sér í íþróttasalnum á
næstu hæð. Sundlaugin og heiti
potturinn nutu einnig mikilla vin-
sælda. Víkveiji er ákveðinn í að
koma aftur við í Húnavallaskóla og
getur hiklaust mælt með helgardvöl
þar.