Morgunblaðið - 11.12.1991, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. DESEMBER 1991
27
Vegna gagngerra breytinga verður Grillið lokað fram
til enda janúar. Pá opnum við nýtt Grill með nýju og
vistlegu andrúmslofti. Áfram leggjum við allan
metnað í að gestir okkar njóti bestu þjónustu
og frábærrar matargerðarlistar.
Verið velkomin í nýtt Grill á nýju ári.
ígrilliðI
• lofargóðu!
bænum, að skemmtilegt mynd-
skreytt ævintýri eftir Guðrúnu
Helgadóttur hefði verið gefið út
m.a. í enskri þýðingu og að í versl-
unina hefðu komið nokkur eintök
— en þau hefðu bara selst upp
strax! Mér var tjáð að ekki væri
von á þeim aftur, en það hefði
mikið verið spurt eftir þessari bók
eða öðrum íslenskum barnabókum
í enskri þýðingu. Þarna var mark-
aður greinilega til staðar, það
skorti bara vöruna! (Markaðssetn-
ing íslensks hugvits ætti að vera
einfalt mál, en framkvæmdaleysið
virðist æði oft verða okkur fóta-
kefli.)
Lifandi söfn auka aðsókn
í H.C. Andersen-safninu er
reynt að ná fram þeirri stemmn-
ingu sem var í kringum skáldið
sjálft á æviferli hans og þangað
er mjög ánægjulegt að komaAEn
þessi heimsókn leiddi einnig hug-
ann að því, hvort ekki væri hægt
að gera íslensk minjasöfn almennt
meira lifandi með því að kynna
ákveðin tímabil í sögu lands og
þjóðar. Það mætti gera með því
að „sviðsetja söguna“ með þeim
persónum og sögulegu atburðum
sem mótuðu lífið í landinu á
ákveðnu tímabili.
Með því að taka fyrir eitt tíma-
bil eftir annað er hægt að rekja
sögu þjóðarinnar á áhugaverðan
hátt og söfnin fengju nýtt aðdrátt-
arafl fyrir unga jafnt sem aldna.
Þetta verða orð til íhugunar.
M. Þorv.
Að hafa það sem rangt reynist
eftir Pál Magnússon
Víkverji föstudaginn 6. desember
sl. er óvenju rætinn í garð Stöðvar
2. Það keyrði þó fyrst um þverbak
þegar „fjölmiðlarýnir“ Morgunblaðs-
ins sparaði sér vinnuna daginn eftir
og endurbirti þvættinginn með þeim
formála að með honum hefði Ví-
kveiji tekið undir gagnrýni „fjölmiðl-
arýnis“ frá 3. desember sl.
Sami misskilningurinn hafði þá
birst þrisvar á fimm dögum, þegar
ekki hefði þurft meira en eitt símtal
til að leiðrétta rangfærslurnar. Þetta
eru nú vinnubrögð í l'agi!
Víkverja þykir í fyrsta lagi „und-
arleg ráðstöfun" að vera með íslen-
skan tónlistarþátt „að kvöldi sjálfs
fullveldisdagsins". Hann er nú trú-
lega einn um þá skoðun, - íslensk
tónlist er ekkert síður samboðin full-
veldisdeginum en annað íslenskt efni.
Þá fullyrðir Víkveiji, að þátturinn
hafi verið „um 15 ára afmæli hljóm-
plötuútgáfu", og fer maður þá að
efast um að hann hafi séð þáttinn.
Þátturinn var um íslenska tónlist
og samanstóð af framkomu fjöl-
margra listamanna, og viðtölum við
fólk í þessum geira menningarlífsins
um stöðu íslenskrar dægurtónlistar
í samtímanum. Þátturinn var fráleitt
„um afmæli hljómplötuútgáfu".
Og Víkveiji heldur áfram: „Nær-
tækasta skýringin er auðvitað sú að
einn aðaleigandi Stöðvar 2 er for-
stjóri umræddrar hljómplötuútgáfu,
Skífunnar. .. Að mati Víkveija er
það rangt af stórri sjónvarpsstöð að
gera upp á milli plötuútgefenda með
þessum hætti. Sjálfsagt er að kynna
þá tónlist, sem kemur út fyrir jólin,
en þá verða allir að sitja við sama
borð.“
Ef Víkveiji hefði í raun lesið Sjón-
varpsvísi, sem hann vitnar þó til í
grein sinni, hefði hann komist að
eftirfarandi: Umræddur þáttur var
hinn fyrsti af þremur í þáttaröðinni
„Tónar á Fróni“, sem eru á dagskrá
Stöðvar 2 nú í desember í tilefni af
„íslensku tónlistarári“. Tveimur
stærstu útgáfufyrirtækjum landsins,
sem helst leggja fyrir sig íslenska
dægurtónlist nú um stundir, var gef-
inn kostur á hlutdeild í þessari þátta-
röð.
Skífan tók þann kostinn að stefna
sínu liði í einn þátt, sem tengdist
afmæli fyrirtækisins, og bæta þar
við listamönnum á borð við Bubba
Morthens, eins og fram kemur hjá
Víkveija (þótt hann gleymi reyndar
að geta þess, að útgefandi Bubba
er keppinautur Skífunnar).
Á dagskrá Stöðvar 2 11. desember
nk. er þáttur með hljómsveitinni
„Sálin hans Jóns míns“, en útgefandi
þeirrar ágætu sveitar eru Steinar,
keppinautur Skífunnar. En ekki nóg
með það: 15. desember nk. er þáttur
með „Todmobile“, sem Steinar gefa
líka út.
Eins og fyrr segir tilheyra þættirn-
ir allir þáttaröðinni „Tónar á Fróni“.
Hljómsveitir „á vegum“ Steina eru
sem sagt í tveimur þáttum, sem sam-
„Nú er Víkverji auðvit-
að frjáls að því hvort
hann horfir á Stöð 2 eða
ekki. Af skrifum hans
er Ijóst, að hann hefur
tekið þann kostinn að
horfa ekki, og vonandi
leyfist mér þá að fara
þess á leit, að hann fjalli
ekki af annarlegum
ástæðum um hluti sem
hann hefur hvorki
heyrt né séð.“
tals verða um 85 mínútur, en hljóm-
sveitir „á vegum“ Skífunnar voru í
einum 50 mínútna þætti.
Samt fullyrðir Víkveiji að verið
sé að draga taum Skífunnar vegna
þess „að einn aðaleigandi Stöðvar 2
er forstjóri umræddrar plötuút-
gáfu ...“ og bætir við, að allir verði
„að sitja við sama borð“. Ég hlýt að
spyija: Á hvorn er hallað?
Páll Magnússon
Víkveiji bítur svo höfuðið af sköm-
minni með eftirfarandi fullyrðingu:
„Ekki hefur mikið farið fyrir bóka-
kynningum á Stöð 2 fyrir jólin."
nvar eiur v íkveqi eigmlega mann-
inn?
Þegar þessar línur eru skrifaðar,
9. desember, hafa þegar um 30
jólabækur verið kynntar á Stöð 2 og
í ekki minna áberandi þætti en 19:19.
Það líður varla sá dagur þessar
vikurnar, að ekki sé fjallað um jóla-
bókaútgáfuna í fréttaþættinum.
Nú er Víkveiji auðvitað fijáls að
því hvort hann horfir á Stöð 2 eða
ekki. Af skrifum hans er ljóst, að
hann hefur tekið þann kostinn að
horfa ekki, og vonandi leyfist mér
þá að fara þess á leit, að hann fjalli
ekki af annarlegum ástæðum um
hluti sem hann hefur hvorki heyrt
né séð.
Frægur er blaðadómurinn um tón-
leikana, sem aldrei voru haldnir.
Ég vil ekki eyða orðum að frammi-
stöðu „fjölmiðlarýnisins", sem hefur
haft Stöð 2 á homum sér síðan einn
starfsmaður hennar setti ofan í við
hann fyrir nokkrum’ vikum.
Ég vil hins vegar spyija ritstjóra
Morgunblaðsins hvort þeim þyki
blaðinu sæmandi, að tveir fastapenn-
ar þess taki sig saman um að marg-
birta þvætting á borð við þann, sem
hér um ræðir?
Höfundur er útvarpsstfóri iyá
Islenska útvarpsfélaginu hf.
Ð FÆR NÝTT
YFIRBRAGÐ