Morgunblaðið - 05.06.1992, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1992
37
Ég þakka Önnu Mary samfylgdina
og kveð hana með sárum söknuði.
Elski Simmi, Tinna, Arna, Snorri,
Lína, Sigurvin, Jón Freyr og Þor-
björg. Sorg ykkar er meiri en orð fá
lýst. Ég samhryggist ykkur innilega.
Kristrún.
Anna Marý kom sem sólargeisli
hingað í Syðra-Langholt á haust-
dögum árið 1979 og hóf búskap
með Sigmundi bróðursyni mínum.
Þessi geðþekka og glaðlega stúlka
úr Vestmannaeyjum varð hér fljót-
lega hvers manns hugljúfi. Þau Sig-
mundur tókust á við að yrkja jörð-
ina í þeirri vissu að fósturmoldin
fijóa yrði þeim gjöful væri vel að
henni hlúð. Þau áttu fallegt sauðfé
og arðsamt enda ber Simmi gott
skynbragð á hvernig á að rækta
og fóðra búfé til afurða. Anna
Mary tók þátt í hestamennskunni
með bónda sínum, hafði yndi af
hestum og fór stundum í hestaferð-
alög með honum meðan heilsan
leyfði. Þau bjuggu í rúm 10 ár í
sama húsi og við móðir mín, á sama
heimili, en höfðu þó sér eldhús. Hún
bar umhyggju fyrir móður minni
aldraðri og þó að aldursmunur hjá
þeim nöfnunum væri mikill fóru öll
samskipti þeirra ævinlega á hinn
besta veg.
Það var mikill hamingjudagur í
lífi þeirra Önnu og Simma þegar
þau fluttu í nýja húsið sitt ásamt
dætrunum tveim, Tinnu Björk og
Örnu Þöll, þann 16. júní árið 1990.
Húsið sem þau byggðu sér með
aðstoð góðra manna stendur vestur
á Hæð sem við köllum hér, stíl-
hreint og fagurt og ekki þarf að
hafa mörg orð um útsýnið, það er
frábært. En Anna Mary naut þess
ekki lengi að búa í húsinu þeirra
fagra. Hún hafði þá er þau fluttu
þjást um tíma af þessum sjúkdómi
sem virðist ekki vera hægt að Iækna
nema með líffæraflutningi. Aldrei
mælti hún þó æðruorð um veikindi
sín og bar sig ætíð sem hetja þó
að hún væri greinilega þjáð.
Allt var gert sem í mannlegu
valdi stóð og beðið var eftir nýjum
líffærum í tæpt ár í London. Éftir
hina miklu læknisaðgerð sem virtist
hafa tekist vel í fyrstu fylltumst
við öll bjartsýni um að nú fengi hún
bata. En skyndilega hrakaði henni
og á fögru vorkvöldi þann 30. maí
varð hún burtkvödd og yfirgaf jarð-
vistina. Þessi unga móðir flyst nú
til æðri heima, en bóndinn, hrygg-
ur, fylgir henni á veg í hjarta sínu.
Blessuð veri minning Önnu Mary
Snorradóttur.
Sigurður Sigmundsson.
Nú er hún elsku Anna Mary horf-
in frá okkur. Það er erfitt að hugsa
til þess að samverustundirnar verða
ekki fleiri. En ljúft er að minnast
hinna mörgu ánægjustunda sem við
áttum saman.
Anna Mary var hæglát, brosmild,
ákveðin og mjög traustur vinur, sem
gott var að leita til. Hún hafði mik-
inn áhuga á búskapnum og lét sig
ekki vanta í störfin méð Simma,
hvort sem það var sauðburður, hey-
skapur eða önnur störf. Anna Mary
var búin að búa sér og sinni fjöl-
skyldu fallegt heimili. Það er sárt
til þess að hugsa að hún fái ekki
lengur að njóta þess að vera með
Simma og stelpunum í nýja húsinu
þeirra. Anna Mary var mjög dugleg
í sínum veikindum og alitaf sagði
hún að sér liði vel þrátt fyrir langa
og erfiða bið, fjarri fjölskyldu og
vinum. Ekki má gleyma Simma sem
stóð sig stórkostlega er hann dvaldi
hjá henni í vetur. Hann var einstak-
lega natinn við hana og stytti henni
stundirnar með sínu góða skapi.
Einnig hve systur hennar, Lína
Dóra og Þorbjörg, voru henni ómet-
anlegar. Svo og fjölskyldur þeirra
beggja.
Vonin er stórt hugtak og góður
vinur. Lítil og veikbyggð, en svo
óendanlega sterk. Við héldum í
hana allt síðastliðið ár, létum hana
aldrei frá okkur fara. En örlögin
geta verið svo köld og grimm og
þá er mikil huggun að eiga dýrmæt-
ar og góðar minningar og geta
geymt þær í hjarta sínu því margs
er að minnast og mikils að sakna.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá aftur huga þinn, og þú
munt sjá, að þú grætur vegna
þess sem var gleði þín.
(K. Gibran).
Góði Guð blessi minningu Önnu
Mary og veiti Simrna, Tinnu Björk,
Örnu Þöll og öðrum ástvinum styrk
og huggun.
Sigrún og Þórir, Valdís og
Unnsteinn, Þrúða og Gilli.
Enn fáum við símtal frá íslandi,
sem segir okkur, að ás'tvinur hafi
kvatt og sé farinn í ferðina löngu.
Hve ömurlegt það er að vera svo
íjarri ættingjum og vinum á slíkri
sbrgarstund. Mann langar að geta
veitt styrk þeim sem erfiðast eiga,
og í þessu tilfelii eru það margir.
Elskuleg frænka mín og jafn-
aldra, Anna Mary Snorradóttir,
háði harða baráttu við sjúkdóm sinn
í langan tíma. í London var biðin
bæði erfið og ströng, en umvafin
ást og umhyggju eiginmanns, föð-
ur, dætra, sýstkina og annarra
ættingja gerði biðina heldur létt-
bærari. Hugrekki, rólyndi, ást og
kærleikur voru einkenni Önnu
Mary, og þeir sem best til þekkja
sjá það bæði á dætrunum og fallegu
heimili þeirra Önnu og Simma.
Það er svo erfitt að setja niður
á blað aðeins örfáar línur um svo
sérstaka unga konu. Þegar til er
efni í heila bók.
Um huga minn flögra minningar
frá liðnum árum, er við vorum litlar
hnátur, t.d. eitt prakkarastrik. Sig-
urvin og Anna gistu þá í nokkra
daga á æskuheimili mínu í Vest-
mannaeyjum. Við höfum varla verið
eldri en fimm ára. Eitthvað höfðum
við verið að leika okkur á hólnum
hans Jóa, þegar við sáum þessar
líka ljúffengu gulrætur allar í röð
og reglu í fína garðinum hans. Við
þremenningarnir ákváðum að næla
okkur í örfáar, Jóa væri ábyggilega
sama, enda ætluðum við bara að
taka nokkrar. Gulræturnar urðu
reyndar fleiri en áætlað var, og
þegar mamma sá hrúguna, sem við
höfðum laumað inn í kjallara lét
hún okkur skila hverri einustu aftur
til Jóa. Einhveijar gulrætur fengum
við að eiga því Jói sagði að við yrð-
um bæði stór og sterk ef við værum
dugleg að borða grænmeti.
Við Anna rifjuðum stundum upp
þessi bernskubrek okkar og var
oftast hlegið dátt þrátt fyrir sam-
viskubit yfir slíkum stuldi í þá daga.
Móðurbróðir minn, Snorri, faðir
Önnu, svo og systkini hennar eiga
um sárt að binda, þar sem þau
horfa nú á eftir elskulegri dóttur
og systur, en fyrir rétt tæpu ári
misstu þau eiginkonu og móður, er
háði samskonar sjúkdómsbaráttu.
Það er þung byrði lögð á herðar
þessarar fjölskyldu, en samheldnin
er mikil .og minninguna um þær
mæðgur, Svölu og Önnu Mary,
munu þau ávallt eiga. Sjálfsagt
verður erfiðast fyrir dæturnar
ungu, þær Tinnu og Örnu Þöll, að
skilja hvers vegna mamma kemur
ekki heim, en einhver hlýtur til-
gangurinn að vera.
Elsku Simmi, sorgin er nístandi.
Við vitum- að þú ert sterkur ungur
maður, og með fallegar dætur þér
við hlið, ástkæra foreldra, systkini
og tengdafólk munt þú komast í
gégnum þetta harmþrungna tíma-
bil. Við vitum líka að Anna er í
öruggum höndum Drottins með
móður sína sér við hlið.
Elsku Simmi og foreldrar, Tinna,
Arna Þöll, Snorri, Lína, Sigurvin,
Jón, Þorbjörg og aðrir ástvinir. Við
sendum okkar dýpstu samúðar-
kveðjur og biðjum Guð almáttugan
að styrkja ykkur og styðja í þess-
ari miklu sorg.
Sædís, Gulli og synir,
Boston, Bandarikjunum.
Fleiri minningargreinar um
Önnu Mary Snorradóttur bíða
birtingar og munu birtast næstu
daga.
t
Ástkær sambýlismaður minn, faðir, sonur og bróðir,
PÁLL GUNNARSSON
frá Flateyri,
Álfatúni 1, Kópavogi,
lóst í Landakotsspítala 3. júní.
Jóhanna Tómasdóttir,
Marta Pálsdóttir,
Marta Ingvarsdóttir, Gunnar Valdimarsson,
Valdimar Gunnarsson, Þórður Gunnarsson.
t
MAGNÚS EINARSSON
Otibússtjóri Landsbankans,
er látinn. Egilsstöðum,
Guðlaug Guttormsdóttir,
María Eir Magnúsdóttir, Eilert Sigurður Magnússon,
Guðríður Arney Magnúsdóttir,
Droplaug Nanna Magnúsdóttir, Ragnar Egiisson,
Guðríður Ólafsdóttir.
t
Elskulegur sonur okkar, bróðir og mágur,
PÁLMI ÖRN GUÐMUNDSSON,
Skriðustekk 12,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu í dag, föstudaginn
5. júní, kl. 16.30.
Anna Pálmadóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Skúli R. Guðmundsson, Sigrfður Gústafsdóttir,
Einar Már Guðmundsson, Þórunn Jónsdóttir,
Guðmundur Hrafn Guðmundsson, Ólöf Sigurðardóttir,
Auður Hrönn Guðmundsdóttir, Eberhard Jungmann.
t
Útför móðdr okkar, tengdamóðjr og ömmu,
SVANDÍSAR INGÓFLSDÓTTUR
frá Björk, Akranesi,
til heimilis f Skálagerði 7,
Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju í dag, föstudaginn 5. júní, kl. 10.30.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vildu
minnast hennar, er bent á Félag einstæðra foreldra.
Kristinn Aðalbjörnsson,
Ingólfur Aðalbjörnsson,
Rósa Aðalbjörnsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
t
EIGILL JÓNSSON,
Bræðraborgarstíg 49,
lést þriðjudaginn 3. júní.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Grímur Jónsson og Þórarinn Ólafsson.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
VALDIMAR JÖNSSON
frá Hallgilsstöðum,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Seli 3. júní.
Guðbjörg Valdimarsdóttir
og aðrir vandamenn.
t
Ástkær eiginmaður minn,
JAKOB GUÐLAUGSSON,
Skaftafelli,
andaðist 4. júní á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði, Höfn, Hornafirði.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Guðveig Bjarnadóttir.
t
HELGA INGVELDUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 41,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag, föstudaginn 5. júní,
kl. 13.30.
Örn B. Ingólfsson, Hjördís Óskarsdóttir,
Þorsteinn Ingólfsson, Hólmfríður Kofoed-Hansen,
Guðrún Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
4- 4"' •
T
Útför eiginkonu minnar,
FJÓLU
SIGURJÓNSDÓTTUR,
fer fram frá Seltjarnarneskirkju þriðju-
daginn 9. júní kl. 15.00. . *■ 4^ j
Ólafur Guðmundsson.
t
Jarðarför bróður okkar og vinar,
EYVINDAR SIGURÐSSONAR,
fyrrum bónda, Austurhlið,
Heiðmörk 44, Hveragerði,
fer fram frá Kotstrandarkirkju miðvikudaginn 10. júní kl. 14.00.
Kristín Sigurðardóttir,
Hilmar Ingólfsson,
Rúnar Steindórsson,
Sunna Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
STEFANÍA EIRÍKSDÓTTIR
frá Þingdal,
Víðivöllum 2, Selfossi,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju laugardaginn 6. júní kl. 13.00.
Jarðsett verður í Villingaholti sama dag.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Hjartavernd.
Eyrún Samúelsdóttir, Loftur Jónsson,
Jón Samúelsson, Jóhanna Reginbaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
við fráfall föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
FRIÐRIKS JÓNSSONAR
frá Hvestu,
Arnarfirði.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki
Hrafnistu.
Guð blessi ykkur öll.
Kristín Friðriksdóttir, Valdimar Hergerisson,
Þórður Friðriksson, Sólborg Pétursdóttir,
Guðrún Friðriksdóttir, Auðunn Jónsson,
Sesselja Friðriksdóttir, Sigurjón Antonsson,
barnabörn og barnabarnabörn.