Morgunblaðið - 03.09.1992, Blaðsíða 28

Morgunblaðið/Hólmfríður
Það var rólegt yfir höfninni í Gímsey á mánudag, siðasta dag liðins
fiskveiðiárs. Bræla var á miðunum og flestir bátar bundnir við
bryggju.
Grímsey
Sjómenn ekki tilbúnir að
mæta skerðingu á kvóta
Grímsey.
AFLABROGÐ hafa verið ótrúlega léleg að undanförnu, veðurfarið
hefur ekki verið hagstætt, bræla og lítið hægt að róa á stundum.
Nýliðið kvótaár hefur hér einkennst af leiðindatið og afburðalélegum
aflabrögðum.
Þorlákur Sigurðsson, oddviti í
Grímsey, sagði að niðurskurður á
kvóta á nýbyijuðu fiskveiðiári væri
mikill, en hann þýddi um 28% skerð-
ingu á kvóta. Hann sagði að Gríms-
eyingar hefðu ekki hugsað sér að
sækja um úthlutun úr Hagræðing-
arsjóði, þar sem menn treystu á að
yfirlýsingar stjórnvalda um að ekk-
ert byggðarlag í landinu fengi meira
en 5% skerðingu á aflaheimildum
stæðust.
„Við mótmælum auðvitað öllum
þessum krókaleiðum í kringum
Hagræðingarsjóð því okkur þykir
eðlilegt að úthlutað verði úr sjóðn-
um án endurgjalds," sagði Þorlákur
og bætti við að sem stæði gætu
menn ekki annað en bölvað kvóta-
skerðingunni. Vissulega væri vont
ef ástand þorskstofnsins væri eins
slæmt og fiskifræðingar teldu. Oft
hefði áður komið slæm ár, en birt
hefði upp á milli. Langvarandi léleg
þorskveiðiár hefðu í för með sér að
sjómenn í eynni væru alls ekki í
stakk búnir til að mæta þeirri skerð-
ingu sem við þeim blasti nú á ný-
byijuðu fiskveiðiári.
Að undanförnu hefur bræla verið
á miðunum og því ekki hægt að róa
nema dag og dag. Aflabrögð hafa
verið léleg síðustu vikur, sérstak-
lega hefur þorskveiði verið dræm.
-HSH
Sameining Slippstöðvarinnar og Vélsmiðjunnar Odda
Rætt um að höfnin kaupi
húseignirnar af Odda
VERIÐ er að skoða möguleika á
því að Akureyrarhöfn kaupi hús-
eignir Vélsmiðjunnar Odda við
Strandgötu í tengslum við endur-
reisn fjárhags Slippstöðvarinnar.
Stefnt er að 100 milljóna króna
hlutafjáraukningu í Slippstöð-
inni og hefur þegar verið ákveð-
ið að Kaupfélag Eyfirðinga leggi
vélsmiðjuna til í formi hlutafjár,
en strandað hefur á sölu hús-
eigna Odda.
Halldór Jónsson bæjarstjóri
greindi frá stöðu mála í endurskipu-
lagningu fjárhags Slippstöðvarinn-
ar á fundi bæjarstjórnar á þriðju-
dag. Hann sagði að viðræður síð-
ustu daga hefðu snúist um hvernig
koma mætti húseignum Odda í pen-
inga, en fram til þessa hefði strand-
að á þessu atriði.
Hugmyndir hefðu kviknað um
hvort hagkvæmt væri að Akur-
eyrarhöfn nýtti sér hluta húseign-
anna, en um væri að ræða tvö verk-
smiðjuhús, gamla Gránuhúsið auk
eignarlóðar. Þessi mál yrðu könnuð
til hlítar á næstu dögum, en eflaust
yrði Slippstöðin við sameiningu fyr-
irtækisins og Vélsmiðjunnar Odda
að eiga um sinn hluta af húseignun-
um.
„Ég vænti þess að ekki líði lang-
ur tími þar til eignaraðilar fínna
einhvern flöt á þessu máli og það
þýðir ekki að örvænta þó eignirnar
seljist ekki í fyrsta áfanga. Það
hefur ótvírætt hagkvæmt gildi að
þessi tvö fyrirtæki, Slippstöðin og
Oddi, sameinast," sagði Halldór
Jónsson.
Ákveðið var á aðalfundi Slipp-
stöðvarinnar í sumar að auka hluta-
fé um 100 milljónir króna og hafa
stærstu hluthafarnir, ríki og bær,
lýst yfir vilja til að leggja fram
tæki.
Þorsteinn Hjaltason bústjóri
þrotabúsins hefur hafnað veðkröfu
bæjarins og þar með hafa forsendur
breyst. Þorsteinn sagði að bærinn
hefði gengið í ábyrgð fyrir Strikið
og ætti tryggingabréf sem staðfesti
það, bréfinu hefði hins vegar aldrei
verið þinglýst og tilgreiningarreglu
hefði ekki verið gætt. Þannig væri
ekki tilgreint um hvaða vélar væri
að ræða sem veðsettar voru og í
kaupsamningi væri slíku heldur ekki
til að dreifa.
Ásgeir Magnússon framkvæmda-
stjóri Iðnþróunarfélags Eyjafjarðar
aukið hlutafé. Gert er ráð fyrir að
ríkið leggi fram á bilinu 30 til 35
milljónir króna og Akureyrarbær
og heimaaðilar það sem á vantar.
sagði að þetta þýddi að bústjóri yrði
í fyrsta lagi að leita eftir sölu á
vélunum, þá þyrftu menn að kaupa
þær í stað þess að bærinn hafði lýst
yfir vilja sínum á að leggja þær fram
sem hlutafé í nýtt fyrirtæki. Mögu-
leikar Iðnþróunarfélagsins á að
- kaupa vélar þrotabúsins væru litlir
og í raun hefði félagið ekki lengur
umboð til að vinna að málinu eftir
að ljóst væri að veðkröfu bæjarins
myndi verða hafnað.
Frestur til að lýsa kröfum í búið
er til 1. október og fyrsti skiptafund-
ur verður haldinn 14. október.
Þrotabú Striksins
Yeðkröfu frá Akur-
eyrarbæ var hafnað
ENGIN formleg tilboð hafa borist í þrotabú skóverksmiðjunnar Striks-
ins á Akureyri, en að sögn bústjórans, Þorsteins Hjaltasonar, hafa
nokkrir aðilar sýnt áhuga á kaupum og eru að skoða hug sinn. Bú-
sljóri hefur hafnað veðkröfu frá Akureyrarbæ, þar sem trygginga-
bréf vegna bæjarábyrgðar er ófullnægjandi. Bærinn taldi sig hafa veð
í vélum og tækjum Striksins og í Ijósi þess var Iðnþróunarfélagi Eyja-
fjarðar falið að kanna möguleika á að koma verksmiðjunni í gang
að nýju eftir gjaldþrot fyrr í sumar. Félagið lagði til að bærinn leysti
til sín vélarnar og legði þær hugsanlega fram sem hlutafé í nýtt fyrir-
Sumartónleikalok, síldin og fleira
Björn Steinar Sólbergsson og Margrét Bóasdóttir eiga öðrum
fremur heiðurinn af framkvæmd sumartónleikanna á Norðurlandi.
Fimmta starfsári sumartónleik-
anna á Norðurlandi lauk með tón-
leikaröð í Dalvíkurkirkju 30. júlí,
Reykjahlíðarkirkju 31. júlí, Dóm-
kirkjunni á Hólum 1. ágúst og í
Akureyrarkirkju 2. ágúst.
Væntanlega hefðu fáir trúað
því, að unnt yrði að halda úti tón-
leikahaldi af þessu tagi í þetta lang-
an tíma. Reyndin hefur orðið sú,
að þeim, sem framar öðrum eiga
heiðurinn af þessari starfsemi,
Birni Steinari Sólbergssyni, organ-
ista við Akureyrarkirkju, og Mar-
gréti Bóasdóttur, söngkonu á Gren-
jaðarstað, hefur tekist að afla
stuðnings við tónleikana ár frá ári
og nú eru þeir orðnir fastir í sessi
og ómissandi í menningarlífi Norð-
lendingafjórðungs.
Það, sem gerir þetta starf enn
eftirtektarverðara og í raun sér-
stætt á íslandi, er það, að tónleik-
arnir hafa verið fluttir á milli
kirkna til þess að færa þá nær
áheyrendum á hveijum stað. Þetta
ekki hvað síst hefur mælst vel fyr-
ir og er mjög til eftirbreytni.
Á síðustu sumartónleikunum
léku Egbert Lewark, trompet- og
flygelhomleikari og Wolfgang
Portugall, orgelleikari. Á efnisskrá
voru verk tónskálda frá því á 17.
öld fram til okkar daga. Flutrtingur
var á flestan veg hinn glæsileg-
asti. Tónn Egberts Lewarks á
trompetinn var sérlega fallegur og
tær og naut sín fagurlega til dæm-
is í Rondeau úr svítu fyrir trompet
og orgel eftir J. Clarke og sálmfor-
leik J.S. Bachs við sálminn Allein
Gott in der Hoh sei Ehr. Flygel-
horntónn Egberts Lewarks var hins
vegar nokkur harður en þó öruggur
og þéttur. Organistinn, Wolfgang
Portugall, gerði ekki síður vel.
Leikur hans í Hommage á Dietrich
Buxtehude eftir Petr Eben var til
dæmis að taka á margan veg stór-
kostlegur.
Síldin er komin
Um verslunarmannahelgina
efndu Siglfirðingar til upprifjunar
síldaráranna. Margt var til hátíða-
brigða en hápunktur var söltun á
plani, sem komið hafði verið upp
í miðjum bænum.
í tengslum við síldarminninguna
voru tvær listsýningar. I sal ráð-
húss Siglfirðinga sýndi Halla Har-
aldsdóttir sextíu og sex málverk
og glerverk. Sýningin var fjöl-
breytt. Að hluta til tengdist hún
síldinni, en mest var um að ræða
verk af ýmsum toga og flest óhlut-
læg og nánast hugleiðingar lista-
mannsins.
Litadýrð var mikil í málverkum
Höllu og formið fijálslega með-
höndlað. Nokkuð rómantískur andi
ríkti í ýmsum verkanna, svo sem
tveim verkum, sem bæði báru heit-
in Kona og verki, sem listamaður-
inn nefnir Þrá. Af glerlistaverkun-
um bar af verk, sem nefnist Regn.
Þar er byggingin ákveðin og form-
in hugstæð. Einnig er verk, sem
ber heitið Fuglar vel útfært og
ákveðið í uppbyggingu.
Hin sýningin á síldarminningar-
hátíð Siglfirðinga var sýning teikn-
inga Ómars Guðmundssonar.
Teikningar Ómars eru unnar í
svörtu á hvítan flöt. Þær eru sér-
kennilegar að yfirbragði. Einkenni
þeirra er ekki síst nákvæmni, ör-
ugg línumeðferð og í ýmsum þeirra
mikil samfella línunnar. Myndgerð
Ómars er gjaman st'liseruð og
táknræn, en það gefur verkum
hans aukið vægi og löðun.
Grafík og skúlptúr
15. ágúst opnaði Þorgerður Sig-
urðardóttir sýningu í Safnahúsinu
á Húsavík og stóð hún til 25. ág-
úst. Á sýningunni eru fjörutíu graf-
ík- og akrylverk unnin með ýmiss
konar tækni.
Yfir verkum Þorgerðar er þekki-
legur blær. Þau eru sannarlega,
eins og hún lætur getið í sýningar-
skrá, „eins konar óður til sköpun-
arverksins". Yfir mörgum er allt
að því ójarðneskur blær, svo sem
í myndunum Kvöldskin og Áning-
arstaður, þar sem listamaðurinn
beitir gullnum litbrigðum á áhrif-
amikinn hátt.
Efnistök í verkunum á sýningu
Þorgerðar er stíliseraður natúral-
ismi, sem henni tekst vel að beisla
til túlkunar þeirra mótíva, sem hún
tekur fyrir. Línur hennar eru gjarn-
an fíngerðar en þó ákveðnar og
að jafnaði virðist engu ofaukið,
heldur tjáningin heildstæð og öguð.
Sama dag, 15. ágúst, opnaði
Stefán Jónsson sýningu á nokkrum
skúlptúrverkum í Grófargili á Ak-
ureyri og lauk henni 23. ágúst.
í verkum þeim, sem Stefán sýn-
ir, vinnur hann á skemmtilegan og
glaðlegan hátt úr hugmyndum og
verkum annarra listamanna, en
myndir af frumverkunum lætur
hann í hendur sýningargesta, svo
að þeir megi átta sig á gerðum
hans. Efnið í verkum Stefáns er
af ýmsum toga, en það sem tengir
þau saman og gefur sýningu hans
heildarsvip er legó-fólk, sem lista-
maðurinn nýtir á hugvitsaman og
kíminn hátt. Hér er á ferðinni
skemmtileg hugferð, sem gaman
verður að fylgjast með hvert leiðir.
Hólahátíð
Hin árlega Hólahátíð var haldin
16. ágúst. Hátíðarsamkoma var í
Dómkirkjunni, þar sem Rögnvaldur
Valbergsson, organisti á Sauð-
árkróki lék nokkur verk á orgel
kirkjunnar og einnig með sögn Sig-
fríðar Jónatansdóttur og Jóhanns
Más Jóhannssonar. Flutningur tón-
listarinnar fórst listamönnunum að
flestu prýðisvel úr hendi.
Þá las Haukur Þorsteinsson frá
Sauðárkróki nokkur vers úr Sólar-
ljóðum en Rögnvaldur Valbergsson
lék undir af fingrum fram á orgel-
ið. Þessi flutningsmáti var
skemmtilegur og fór vel. Hann
skapaði góðan aðdraganda fróð-
legs og vandaðs erindis Njarðar
P. Njarðvíks um mystík Sólarljóða.
í tengslum við Hólahátíð var
sýning sjö málverka eftir Gísla Sig-
urðsson við efni nokkurra erinda
úr Sólarljóðum. Verk Gísla eru
sterk og ákveðin jafnt í mynd-
rænni tjáningu sem byggingu og
litaferð.
Sú heild, sem skapaðist á milli
lesins efnis, tóna, erindis og mynda
var á margan veg hrífandi og
áhrifamikil og vel við hæfí á Hól-
um, því fornhelga trúar- og
menntasetri, sem státar af glæsi-
legum þáttum í sögu þjóðarinnar.
Hluta þeirra var minnst enn frekar
með vandaðri sýningu bóka úr
Hólaprenti hinu forna og víðar að,
sem komið var fyrir í kór Dómkirkj-
unnar.
Haukur Ágústsson.