Morgunblaðið - 03.04.1993, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. APRÍL 1993
41
Þarna hófst okkar samvinna sem
bæði varð mikil og náin, samvinna
sem stóð æ síðan og sem hvergi
bar skugga á.
Mér varð fljótt ljóst að þarna fór
engin meðalmanneskja. Það fyrsta
sem vakti aðdáun mína voru ein-
stakir hæfileikar hennar í fóstru-
starfínu.
Hún var listamaður í samskiptum
sínum við börnin. Hún umgekkst
hvern einstakling í barnahópnum
af einstöku næmi og virðingu. Und-
ir hennar leiðsögn byggðu börnin
upp sjálfstraust og sjálfsvirðingu
sem e.t.v. er mikilvægasta vega-
nesti sem hægt er að fá út í lífið.
Selma Dóra sinnti mörgum störfum
tengdum leikskólauppeldi á sinni
alltof stuttu ævi, en alla tíð leit hún
á starfið með börnum í leikskólum
sem það mikilvægasta og virðingar-
verðasta. Hún lagði jafn mikinn
metnað í að segja barnahópi sögu
og að flytja fræðilegan fyrirlestur
fyrir hundrað manns. Eitt barnanna
í hópnum hennar Selmu Dóru í
Öspinni var dóttir mín. Ég get full-
yrt að það var mikil gæfa fyrir
hana að fá jafn mikilhæfa fóstru
til að leiða sig fyrstu skrefin á
menntabrautinni.
Selma Dóra var ekki síður góður
stjórnandi og samstarfsmaður.
Mannvirðing hennar og stjórnunar-
hæfileikar leiddu til þess að hún
átti ætíð hug og hjörtu samstarfs-
manna sinna.
Selma Dóra var glöð í góðra vina
hópi. Óteljandi ánægjustundir átti
ég með henni þegar fólk kom sam-
an við ýmis tækifæri. Allir söfnuð-
ust saman kringum hana þar sem
hún spilaði á gítarinn eða píanóið
og aílir tóku undir, kímnivísur, bar-
áttusöngva eða lífsviskukveðskap.
Hún lét sig ekki muna um að setja
saman texta eða semja lög ef svo
bar undir. Og það var alltaf stutt
í hina alkunnu kímni hennar.
Starfsævi sinni varði Selma Dóra
, í þágu uppeldis og menntunar leik-
skólabarna og velferðar leikskóla-
starfs á íslandi. Baráttuþrek hennar
og baráttuvilji var ótrúlegur. Okkur
öllum veitti hún styrk og stuðning.
Aðdáunarvert baráttuþrek hennar
og lífsvilji kom einnig í ljós þegar
hún tókst á við sjúkdóminn illvíga
sem nú hefur sigrað þessa mikil-
hæfu og sterku konu. Menntun
fóstrustéttarinnar var Selmu Dóru
mikið baráttumál. Hún þreyttist
aldrei á að hvetja fóstrur til þess
að bæta við þekkingu sína og hún
beitti sér af alefli fyrir aukinni og
bættri menntun fóstra. Sjálf lagði
hún endalausa rækt við eigin
menntun og bjó yfir geysivíðtækri
þekkingu á leikskólauppeldi.
Og hún var óspör á að miðla
öðrum. Selma Dóra var einhver al-
besti fyrirlesari og kennari sem ég
hef kynnst. Hún geislaði til annarra
lífskrafti sínum. Hún miðlaði ekki
aðeins þekkingu, heldur einnig
áhuga, mannvirðingu og óbilandi
trú á mikilvægi leikskólauppeldis
fyrir börn.
Selma Dóra lagði alltaf alúð og
metnað í hvert einstakt verk, smátt
eða stórt. Ég minnist t.d. fagráð-
stefna Fóstrufélags íslands. Þar
lagði hún ofuráherslu á að allt færi
vel og virðulega fram og væri stétt
okkar til sóma. Hvert einasta smá-
atriði varð að vera í lagi. Selma
Dóra gerði miklar kröfur til sam-
starfsmanna sinna. En mestu kröf-
urnar gerði hún til sjálfrar sín.
Ég hitti Selmu Dóru síðast aðeins
tveimur dögum áður en hún lést.
Þá var hún farin að líkamlegum
kröftum en andlegur styrkur og
faglegur eldmóður var óbugaður.
Þarna lagði hún línurnar fyrir er-
indi sem flytja átti á ráðstefnu á
föstudag, síðasta daginn sem hún
lifði. Henni var mikið í mun að ráð-
stefnan sem við höfðum undirbúið
með Sambandi íslenskra sveitarfé-
laga, um málefni leikskóla, færi sem
best fram.
Selma Dóra var einn mesti mann-
kostamaður sem ég hef kynnst. Ég
er þakklát fyrir að fá að verða þeirr-
ar gæfu aðnjótandi að eiga hana
að samstarfsmanni og vini. Fóstru-
stéttin hefur misst mikilhæfan leið-
toga. Leikskólabörn á Islandi hafa
misst einn sinn ötulasta talsmann.
Mestur er þó missirinn hjá fjöl-
skyldu Selmu Dóru. Elsku Guðjón,
Steini Pétur og Hrefna Ýr. Guð
gefi ykkur styrk til að takast á við
ykkar miklu sorg. Systkinum Selmu
Dóru, systkinabömum og öðrum
aðstandendum sendi ég einnig mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Minning hennar mun lifa og vera
okkur öllum leiðarljós um lífsins
veg.
Sesselja Hauksdóttir.
Nú er tímabært að kveðja og
þakka fyrir sig. Við sem rekjum
ættir norður á sléttur hins óendan-
lega víðsýnis vitum mætavel að slík
eru lögmálin og við lútum þeim
með uppréttu höfði — því sumum
lætur aldrei vel að lúta lágt.
Sumum lætur heldur aldrei að
fara fetið — hvað þá að troða hvers
manns veg þar sem byrgt er fyrir
sýn til allra átta. Hvað er þá annað
í boði en að klífa hærra og ganga
rösklegar — ryðja björgum úr vegi
fremur en að víkja frá settri stefnu
— treysta hugarsýninni. Lífsins
gönguför getur orðið dýrkeypt slík-
um eldhugum brennandi í andanum,
en sigurlaunin eru þess virði; strok-
ið fijálst um höfuð á fjallatindum
sem eru næstir himnunum sjálfum.
Því að sóa tímanum í málaleng-
ingar? Það hefði þér ekki þótt við
hæfí. þó held ég að þú takir það
ekki illa upp að gamall baráttufé-
lagi leggi sitt litla af mörkum —
nú þegar liðnar stundir eru orðnar
að endanlegri og óbreytanlegri for-
tíð eins og lög gera ráð fýrir. Á
grunni fortíðar höldum við áfram
og aldrei munu gleymast þær radd-
ir sem hljómuðu skærast og sterk-
ast í samkór allra sem krefjast betri
heims. Þar söngst þú ávallt sópran
— hvernig var annað hægt — og
náðir eyrum og árangri sem einarð-
ur málsvari sem aldrei brást kjark-
ur. Þat munaði um þína rödd.
Það er gott að hafa glímt í þínu
liði — bæði á sigurstundnum svo
og þegar á móti blés. Starf undir
forystu þinni var til að vaxa af og
vonandi met ég að verðleikum læri-
meistarastarfíð sem þú lagðir í mig
— óreynda fóstru fýrir fjölmörgum
árum í stjórn Fósturfélagsins. Eng-
inn afsláttur var gefinn á kröfum,
hvorki fyrr né síðar. Markið var
skýrt; börn landsins- eiga óskoraðan
rétt á góðri framtíð. I þeirri fram-
tíð verður þú áfram til, þótt fortíðin
hefði mátt verða lengri — en þar
þurftir þú skemmri tíma en aðrir —
éins og ávallt áður.
Kveðjur víðáttu og frelsis fylgja
þessum fátæklegu þakkarorðum til
þín og allra þeirra sem léttu þér
síðasta spölinn. Verk þín fylgja
okkur öllum inn í framtíðina og
verða aldrei burtu tekin.
Margrét Pála Ólafsdóttir
fóstra.
íslenskar fóstrur kveðja nú for-
mann sinn, Selmu Dóru Þorsteins-
dóttur, með miklum söknuði. Hún
var merk og mikilhæf kona. Víð-
sýni hennar og göfuglyndi skipaði
henni á bekk þeirra farsælu stjórn-
enda sem fínna styrk sinn í að laða
hvarvetna það besta fram og gefa
öðrum trú og sjálfsvirðingu. I mín-
um fyrstu skrefum sem fóstra veitti
Selma Dóra mér mikinn styrk, ekki
síst í að trúa á sjálfa mig. Þeirri
hvatningu og væntumþykju sem
hún veitti er erfitt að lýsa í rituðu
máli. Fáum eru gefnir slíkir hæfí-
leikar sem hún bjó yfír, enda upp-
skar hún mikinn mannauð í kring-
um sig.
Sem formaður félagsins' bar hún
hag stéttarinnar fyrir bijósti og sló
hvergi af, manngerð hennar og
stórhugur lyfti stéttarvitundinni
upp til mikils metnaðar og mikil-
vægi starfsins.
Miklar breytingar hafa orðið í
leikskólamálum síðustu ár. Leik-
skólar og starfsemi þeirra hefur
fengið nýtt gildismat í þjóðfélaginu,
þar líður börnum vel í samfélagi
við jafnaldra sína við leik og störf
á menntastofnun sem gerir miklar
kröfur til faglegra vinnubragða. Að
styrkja fóstrumar í störfum og
hjálpa þeim að skilja ábyrgð sína
og vemda eigin virðingu vár eitt
af aðalsmerkjum Selmu Dóm. Ég
veit að þar lagði hún inn mikinn
auð sem skilar sér til íslensku þjóð-
arinnar.
Þessi sérstæða og góða mann-
gerð var ljósberi íslenskra barna.
í gullkornum segir:
Láfið er mér ekki blaktandi kertaljós sem
brennur hægt niður. Það er dýrðlegur kynd-
ill sem ég hef fengið í hendur um stund.
Og ég mun gera allt sem í mínu valdi stend-
ur til að hann megi loga eins skært og
hátíðlega og frekast er unnt áður en ég
rétti hann áfram til næstu kynslóðar.
Kyndillinn hennar Selmu Dóru
logaði skært og hátíðlega og hún
réttir hann fram til næstu kynslóð-
ar. Þess munu íslensk börn og þjóð-
félagið njóta og bera kyndilinn
áfram með reisn.
Það er mér mikið lán að hafa
orðið samferða slíkum foringja sem
Selma Dóra var. Kraftur hennar
og mannkærleikur kom hvarvetna
fram og heimili hennar ber þess
vitni, þar líður manni vel og allir
finna sig velkomna. Gæfa manns
hennar og barna er mikil — að
hafa átt hana sem maka og móður.
Þau hafa mikið misst og söknuður-
inn er sár. En minningin mun ekki
fölna heldur búa innra með þeim
og varpa ljósi á líf þeirra.
Selmu Dóru Þorsteinsdóttur kveð
ég með djúpri virðingu og þakklæti
fýrir vináttu hennar.
Guðjóni eiginmanni hennar og
bömunum Þorsteini og Hrefnu og
fjölskyldunni allri sendi ég hugheil-
ar samúðarkveðjur.
Guðrún Alda Harðardóttir
fóstra.
Þegar hin Iífsins beina braut virt-
ist blasa við og fræin hennar Selmu
voru að springa út og verða að
blómum skipuðust veður í lofti og
Selma okkar var kölluð burt langt
fyrir aldur fram.
Þeim sem fylgdust með erfíðum
sjúkdómsferli Selmu duldist ekki
hve sterkur og stórbrotinn persónu-
leiki hún var og að baráttuþreki
hennar virtust nánast engin tak-
mörk sett. Fyrstu kynni mín af
Selmu Dóru voru fýrir um það bil
tíu árum þegar ég fylgdi þá sex
ára gömlum syni mínum frá fyrra
hjónabandi til síns nýja vinar úr
hverfínu og bekkjarfélaga, hans
Þorsteins þeirra Selmu og Guðjóns.
Þetta var á köldum vetrardegi en
einmitt þess vegna hafði ég sett
upp fremur ófrýnilega loðskinns-
húfu sem reynst hafði vel í vetrar-
hörku húsbyggjandans. Þar sem við
feðgar stóðum á útitröppum Selmu
og Guðjóns áttum við Selma okkar
fyrsta spjall saman. Strax þá duld-
ist það mér ekki að þar fór mann-
eskja mikilla mannkosta og vakti
sérstaka athygli mína þessi geisl-
andi kraftur sem ljómaði af henni.
Með drengjunum tókust síðan hin
bestu vinakynni en leiðir skildu
þegar við fluttumst úr hverfinu.
Allnokkrum árum seinna leiddu svo
örlögin okkur saman á ný þegar í
ljós kom að Selma reyndist vera
náin vinkona Örnu þá nýrrar sam-
býliskonu minnar. Hlógum við oft
að lýsingum Selmu af okkar fyrstu
kynnum forðum daga en ég hafði
víst birst henni sem fremur ófrýni-
legur kall með þá ljótustu loðhúfu
sem hún nokkurn tíma hafði séð.
Eftir þetta átti ég eftir að verða
þeirrar ánægju aðnjótandi að kynn-
ast Selmu Dóru bæði í leik og starfi.
Hún lét sig allt varða, hafði sterka
réttlætiskennd og var afar viðkvæm
fyrir því ef hallað var á þá er áttu
undir högg að sækja. Hún var sterk-
ur talsmaður mannúðar, vinur vina
sinna og óbilandi baráttukona. Við
Selma höfum starfað saman að
verkalýðsmálum þar sem við fórum
með forsvar fyrir fagfélögum sem
bæði hafa verið að ganga í gegnum
erfitt umbreytingaskeið en í þeim
málum nýttist sköpunargáfa henn-
ar afar vel enda vildi hún sjaldan
fara troðnar slóðir. Nú við þessi
kaflaskil eru mér hugleiknar marg-
ar fijóar og góðar samræður okkar
um þessi mál á góðum sunnudegi
í Raufarselinu hjá Selmu og Guð-
jóni. Þá áttum við ógleymanlega
daga saman í Frakklandsferð
Fóstrufélags íslands sem farin var
í maí 1988. Þá lék lífið í lyndi hvort
sem við vorum í París, á Rivierunni
eða í spilavíti Mónakós. Mjög eftir-
minnilegt var þegar Selma Dóra
opinberaði okkur við Eiffelturninn
í París lofthræðslu.sína þegar fara
átti upp einar fimmtíu hæðir turns-
ins. Þetta fannst mér, slökkviliðs-
manninum, erfitt að skilja, en
Selma lét ekki bugast heldur var
ákveðin í að upp skyldi hún fara,
þó eftir nokkurt tiltal. Ákveðið var
að ég héldi henni fastataki á meðan
lyftan skrölti með öllum sínum
óhljóðum upp allar hæðirnar.
Þær eru orðnar margar góðar
minningarnar af annars stuttum
kynnum okkar Selmu Dóru en nota-
legustu stundirnar voru þó þegar
tónlistin var annars vegar eins og
þegar „sönghópurinn“ okkar svo-
kallaði kom saman á góðum degi
og spilaði og söng, en þá gat Selma
átt það til að setjast við píanóið og
gefa sig alla á vald tónaflóðinu.
Þegar ég kveð nú Selmu Dóru í
hinsta sinn vil ég þakka henni fyrir
okkar góðu og gjöfulu viðkynni og
er ég þess fullviss að jákvæðir
straumar eiga eftir að fylgja henni
um ókomna eilífð. Þess óskar þinn
vinur og baráttufélagi.
Guðjón, Þorsteinn og Hrefna,
megið þið finna styrk í minningum
um hana. Ég votta ykkur samúð
mína.
Guðmundur Vignir Oskarsson.
Fleiri minningargreinar um
Selmu Dóru Þorsteinsdóttur
' bíða birtingar og munu birtast
næstu daga.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
jarðarför
PÁLS BJÖRNSSONAR,
Fagurhólsmýri.
Séstaklega þökkum við starfsfólki Skjólgarðs og læknum fyrir
góða umönnun.
Vandamenn.
t
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og samúð við andlát og jarðarför
GUÐRÚNAR LIUU GUÐMUNDSDÓTTUR.
Sérstaklega viljum við þakka starfsfólki Droplaugarstaða og hús-
hjálpar Félagsmálastofnunarfyriráralanga umönnun og hjúkrun.
Jóhann T. Ingjaldsson,
Sigrún Ingjaldsdóttir,
Halldóra Ingjaldsdóttir,
Ástbjörg S. Gunnarsdóttir,
Jónatan Jónsson,
Sigurður Arinbjarnarson.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR SIGFÚSSON
frá Eiríksstöðum,
verður jarðsunginn frá Bergsstaðakirkju
miðvikudaginn 7. apríl kl. 14.00.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við þeim, sem sýndu okkur samúð við
andlát og útför eiginmanns míns, bróður okkar, frænda og vinar,
SIGURÐAR SÆMUNDAR KRISTJÁNSSONAR,
Víðimel 49.
Sérstakar þakkir sendum við samstarfsfólki hans Í.Búnaðarbank-
anum.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Hildur Halldórsdóttir,
Ingólfur Kristjánsson,
Þórdís Kristjánsdóttir.
t Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og afi, t Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð við andlát og útför
HANS J. K. TÓMASSON, ÞÓRÐAR HALLDÓRS GÍSLASONAR,
Heiðargerði 124, Hraunbúðum,
Reykjavík, Vestmannaeyjum.
lést í Landspitalanum 2. apríl síðastliðinn. Guð blessi ykkur öll.
Kirstín D. Pétursdóttir, Jónfna Guðjónsdóttir,
Ólafía S. Hansdóttir, Ingveldur Þórðardóttir, Rútur Snorrason,
Lára G. Hansdóttir, Björn Björnsson, Dýrfinna P. Hansdóttir, Hörður Jónasson, Dýrfinna Tómasdóttir Hallgrímur Þórðarson, Guðbjörg Einarsdóttir, Ellý Þórðardóttir, Hreinn Svavarsson, Kristín Þórðardóttir, Einar Norðfjörð,
og barnabörn. barnabörn og barnabarnabörn.