Morgunblaðið - 10.08.1993, Síða 36

MORGUNBLAÖIÐ ÞRÍÐJUDÁGUR 10. ÁÖÚST 1993
m___,_______
Hjónaminning
Astrid Eyþórsson og
Benedikt Eyþórsson
Astrid
Fædd 10. ágúst 1903
Dáin 18. júní 1993
Benedikt
Fæddur 23. júní 1902
Dáinn 24. apríl 1992
Enginn er tilbúinn að missa sína
nánustu.
í dag 10. ágúst 1993 hefði amma
Astrid orðið níræð, en hún lést í
Borgarspítalanum 18. júní síðastlið-
inn eftir stutta en erfiða legu. Sama
gildir um afa Benedikt, oftar nefnd-
ur Skíða-Bensi, hann lést 24. apríl
1992.
Okkur langar því að. minnast
þeirra í dag, með þökk og virðingu
fyrir allt sem þau voru okkur og
gerðu fyrir okkur bömin, barna-
börnin og barnabamabörnin.
Amma Astrid og afi Benedikt
giftust í Bergen 29. mars 1930 og
áttu því rúm 60 ár í hjónabandi.
Þau fluttust til íslands 1935.
Ætluninn var að heimsækja Noreg
annað hvert ár, en síðkri heimsstyrj-
öld kom í veg fyrir það og sáu þau
ekki Noreg aftur fyrr en 1946 og
hafði bömum þeirra fjölgað úr einu
í þijú.
Ættir þeirra verða ekki taldar
hér, en gefa má að amma átti mjög
merka ætt ekki síður en afi, en það
hafa fáir vitað um.
Amma fæddist í Stord, lítilli eyju
skammt frá Bergen, sem stundum
er kölluð „Perla vesturstrandarinn-
ar“ eða „Vestkystens perle“.
Foreldrar hennar voru Johanne
og Johan Leknæs. Hún ólst upp í
Bergen í fjölmennum systkinahópi
og var glaðværð mikil þrátt fyrir
fátækt, enda Bergenserar þekktir
fyrir orðhnyttni. Amma átti þijá
bræður og þijár systur og eru að-
eins tvö á lífi.
Amma varð aldrei íslensk. Hún
var rótlaus, því bæði löndin drógu
í hana.
Afi fæddist að Hamri í Ásum í
Austur-Húnavatnssýslu. foreldrar
hans voru Eyþór Árni Benediktsson
og Björg Jósefína Sigurðardóttir.
Afi átti einn bróður, fjórar systur
og einn hálfbróður. Nú er aðeins
yngsta systirin á lífi og uppeldis-
systir hans.
Amma var með stórt heimili á
Laugavegi 42. Börnin voru þtjú:
Björg, Jan og Frank, einnig bjuggu
foreldrar afa hjá þeim og oft ein
vinnukona. Það var gestkvæmt
mjög, enda í alfaraleið og gott að
skjótast inn og fá kaffibolla og
nýbakaðar vöfflur. Amma Astrid
var fyrirmyndar húsmóðir og kunni
vel til verka.
Stríðsárin voru ömmu og afa
minnisstæð. Mikið af Norðmönnum
sóttu þau heim á Laugaveginn.
Þangað komu yfirmenn og óbreytt-
ir hermenn og enginn mannamunur
var gerður, allir skemmtu sér sam-
an og afi naut þess ekki síður en
amma, enda bjó hanni ellefu ár í
Noregi, þar sem hann nam iðn sína,
húsgagnasmíði. Eftir að þau flutt-
ust til íslands fékk hann norskan
mann, Falkanger að nafni, til að
kenna sér skíðasmíðar og viðgerðir.
Ófá eru þau skíði sem hann smíð-
aði, bætti eða gerði við. Jöklasleða
og sjúkrasleða smíðaði hann, og
einnig vefstóla fyrir Húsmæðra-
skólann í Reykjavík og ótal annað
sem ekki verður talið.
Afi var með verkstæði sem hét
„Húsgögn og skíði“ og vann hann
þar þangað til húsið var selt, þá
hætti hann störfum. í sama húsi
var félag ungra myndlistarmanna
öðru nafni „Súmarar". Voru þeir
tíðir gestir á verkstæðinu hjá afa,
sem léði þeim afnot af vélum og
öðrum verkfærum að ógleymdum
símanum, þeir voru góðir vinir hans
og mikið spaugað þeirra á milli.
Nú er afi horfinn, Súmarar farnir
en í stað komið Nýlistasafnið.
Amma og afi áttu sumarbústað
við Elliðavatn, Helluvatnsmegin.
Hann var þeirra sælustaður á sumr-
in. Bústaðinn byggði afi ásamt góð-
um mönnum eins og til dæmis föð-
ur sínum, sem var honum ómetan-
leg hjálp. Afi vann þar allar sínar
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
HÖRÐUR
HJÁLMARSSON,
Lynghaga 17,
lést af slysförum 7. ágúst.
Anna Sigmundsdóttir,
Ingibjörg Harðardóttir,
Edda Harðardóttir,
Málfríður Harðardóttir,
Rósa Harðardóttir.
Ebba R. Ásgeirsdóttir, Sigurður R. Jónasson,
Árni Ásgeir Ásgeirsson, Gunnhildur Magnúsdóttir,
Ágúst Fr. Ásgeirsson, Aðalheiður Vilhjálmsdóttir,
Helga Hrafnh. Ásgeirsdóttir, Sigurbjörn Búi Sigurðsson
og barnabörn.
t .
Elskuleg móðir mín, fósturmóðir,
tengdamóðir og amma okkar,
JÓHANNA SÆBERG,
siðast til heimilis á Sólvangi,
lést í St. Jósepsspítala, Hafnarfirði,
8. ágúst.
Stella Sæberg, Þórður G. Halldórsson,
Jóhanna S. Guðbjörnsdóttir, Skúli Guðmundsson,
og barnabörn.
t
Faðir okkar,
EINAR MATTHÍAS EINARSSON
frá Teigi,
lést 5. ágúst sl.
Hann verður jarðsunginn frá Lágafellskirkju föstudaginn
13. ágúst kl. 14.00.
Magnea Þóra Einarsdóttir,
Tómas Pétur Einarsson,
Einar Matthias Einarsson.
+
Elskuleg móðir okkar,
VIGDÍS HÓLMFRÍÐUR INGIMARSDÓTTIR,
Arahólum 2,
andaðist á hjartadeild Landspítalans þann 5. ágúst.
Jarðarförin auglýst slðar.
Þór Ingimar Þorbjörnsson,
Guðrún Ólöf Þorbjörnsdóttir.
+
Móðir okkar,
EMELÍA LÁRUSDÓTTIR,
Suðurgötu 24,
Sauðárkróki,
andaðist í Sjúkrahúsi Sauðárkróks 8. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.
+
Móðir okkar og tengdamóðir,
INGIBJÖRG STEFÁNSDÓTTIR,
Hofteigi 21,
Reykjavik,
lést aðfaranótt 9. ágúst.
Sigrún Kristinsdóttir,
Stefán Þór Bocchino,
Aðalbjörg G. Ingólfsdóttir.
Islenskur efniviður
íslenskar steintegundir henta margar
afar vel í legsteina og hverskonar
minnismerki. Eigum jafnan til fyrir-
liggjandi margskonar íslenskt efni:
Grástein, Blágrýti, Líparít og Gabbró.
KAlrífW
Oi<»ny
Áralöng reynsla.
Leitið
upplýsinga.
il
S. HELGAS0N HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677

frístundir og ræktaði landið og
gróðursetti. Þar var amma öll sum-
ur með börnin en afi fór á milli til
og frá vinnu. Þar var oft mann-
margt, mikið sungið og spilað á
gítar eða dansað.
Amma var góð söngkona og
kunni kynstrin öll af lögum og ljóð-
um, mjög mikill tónlistarunnandi,
bæði á klassíska tónlist og einnig
af léttara taginu.
Jónsmessukvöld héldu þau alltaf
23. júní að hætti Norðmanna. Þá
var fengið leyfi hjá lögreglustjóra
að kynda jónsmessubál. Alltaf var
mikið um dýrðir þetta kvöld og
óhemju gestkvæmt, það var bara
að eiga nóg kaffi og brauð. Einnig
voru dansaðir norskir þjóðdansar
og sungið með.
Á Hverfisgötu 116 var á stríðsár-
unum það sem kallað var „Den
norske kantrine", þar sóttu amma
og afí norska þjóðdansa og leiddi
það meðal annars til þess að þau
dönsuðu í fyrstu uppfærslu á Pétri
Gauti, sem sett var upp í Iðnó, af
Gerd Greig. Þijú pör dönsuðu, tveir
ungir menn úr norska hernum
ásamt íslenskum stúlkum og svo
amma og afi.
Eftir að amma og afi fluttu af
Laugavegi 42, reistu þau hús sitt
í Njörvasundi 40, þar sem þau
bjuggu til æviloka. Þau undu glöð
við sitt og vildu hvergi annars stað-
ar vera og er gott að hugsa til þess
að þeim varð að ósk sinni.
Við minningar hleypur maður
gjarnan úr einu í annað og fáum
lítið við því gert. Við viljum endi-
lega minnast á Langholtssöfnuðj
því amma var mjög trúuð kona. I
Langholtssöfnuði fann amma góðan
félagsskap og urðu miðvikudagarn-
ir hennar ær og kýr og mátti engan
dag missa úr þar átti hún sínar
bestu stundir hin síðari ár. Hún
minntist oft á Helgu, Sigríði, Mar-
gréti og fleiri, að ógleymdum Oddi
sem sótti hana og ók henni heim.
Amma var lífsglöð, félagslynd
og alltaf brosandi og þakklát fyrir
allt sem vel var gert bæði við hana
og aðra. Hún kunni svo sannarlega
að samgleðjast öðrum.
íslenskan háði henni, því að hún
las og skildi, en gat ekki talað hana
nógu vel. Þrátt fyrir ýmis erfið tjá-
skipti fór amma að vinna úti, þá
sextug að aldri. Hún vann i kjöt-
vinnslu Búrfells í 20 ár og hætti
rúmlega áttræð. Amma var alltaf
samviskusöm og stundvís, sama
gilti um afa samviskusemin og
vandvirknin einkenndu verk þeirra
hjóna.
Að endingu viljum við öll þakka
Önnu Danielsen fyrir frábæra vin-
áttu og hjálpsemi í garð ömmu frá
fyrstu kynnum uns yfir lauk. Hafi
hún hjartans þökk og guðs blessun
fyrir það.
Hér hefur verið stiklað á stóru
og tínt til það minnisstæðasta af
frásögnum um ömmu og afa, enda
upplifðum við sjálf heilmikið af
gæsku þeirra og ástríki. Til ömmu
og afa var alltaf gott að koma. Við
söknum þeirra sárt, en ljúfar minn-
ingar um þau eigum við öll og þökk-
um þeim allar fagrar stundir.
Fyrir hönd afkomenda ömmu
Astrid og afa Skíða-Bensa.
Guð blessi minningu þeirra.
Auður og Sif.
Blómastofa
Friðfinm
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Simi 31099
Opið öllkvöld
til kl. 22,- einníg um helgar.
Skreytingar við öll tllefni.
Gjafavörur.