Morgunblaðið - 19.04.1994, Page 36

36
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. APRIL 1994
BORGAR- OG SVEITARSTJORNARKOSNINGARNAR 28. MAI
Keisarinn o g klæðin ný
*
eftir Arna Þór
Sigurðsson
Reykjavíkurlistinn kynnti
stefnuyfirlýsingu sína þann 19.
mars sl. Enda þótt Sjálfstæðis-
flokkurinn hafi nú látið smíða nýja
lyklakippu vegna borgarstjórnar-
kosninganna er flestum ljóst, sem
á annað borð fylgjast með stjórn-
málum, að þar á bæ rekast menn
á veggi, engar dyr ílnnast svo ly-
klakippan kemur að litlum notum.
Enn um „heilsdagsskólann"
Ég hef í tveimur blaðagreinum
fjallað um „heilsdagsskóla" Sjálf-
stæðisflokksins og þau markmið
ssem Reykjavíkurlistinn hefur sett
sér um einsetinn skóla, lengri og
samfelldan skóladag. Það hefur
líka komið fram af minni hálfu að
„heilsdagsskólinn" var tilraun sem
hrundið var af stað vegna meints
þrýstings frá foreldrum í ljósi
breyttra aðstæðna í þjóðfélaginu.
Reyndar urðu þær breytingar ekki
á einum vetri heldur hafa þær átt
sér stað á löngum tíma. Sjálfstæð-
isflokkurinn hafði því haft öll þau
'tækifæri sem hann kaus til að koma
á breytingum í starfi grunnskól-
anna ef viljann hefði ekki vantað.
Sannarlega tóku flestir tilrauna-
verkefninu „heilsdagsskóli" með
jákvæðum huga því almennt var
vonað að hér væri að fara af stað
vel undirbúið verkefni þar sem
lengja ætti skóladag nemendanna.
Ekki veitir af að bæta nemendum
upp þann niðurskurð í skólamálum
sem Sjálfstæðisflokkurinn, með þá
Friðrik Sophusson og Ólaf G. Ein-
arsson í broddi fylkingar, hefur
beitt sér fyrir. En því miður kom
á daginn að hér var á ferðinni illa
undirbúin tilraun sem fyrst og
fremst átti að vera liður í auglýs-
ingamennsku formanns skólamála-
ráðs og núverandi borgarstjóra
(þess þriðja á kjörtímabilinu), sem
jafnframt var einn af forsprökkum
Félags frjálshyggjumanna ásamt
Hannesi Hólmsteini Gissurarsyni.
Markmiðið var að fela fijálshyggju-
andlitið og setja upp áferðarfallega
grímu í aðdraganda borgarstjórn-
arkosninganna.
„Ekki veitir af að bæta
nemendum upp þann
niðurskurð í skólamál-
um sem Sjálfstæðis-
flokkurinn, með þá Frið-
rik Sophusson o g Ólaf
G. Einarsson í broddi
fylkingar, hefur beitt
sér fyrir.“
Kjallarakompur, gangar og
skúrar
Gæsla en ekki skóli
Við íslendingar erum vön því að
grunnskólinn eigi að vera fyrir öll
börn þeim að kostnaðarlausu.
Grunnmenntun þjóðarinnar er hluti
af því sem við Sorgum með skött-
unum okkar og einn af hornsteinum
þess velferðarþjóðfélags sem hér
hefur verið byggt upp á liðnum
árum og áratugum er einmitt
grunnskólí fyrir alla. Þannig héldu
margir að „heilsdagsskólinn" yrði.
En öðru nær. „Heilsdagsskólinn“
er ekki skóli, hann er gæsla, dag-
vistarúrræði sem stendur einungis
hluta barnanna til boða, gegn gjaldi
og er ekki nema að litlu leyti tengd-
ur hinu daglega starfí skólanna.
Hér er því ekki á ferðinni lengri
og samfelldur skóladagur eins og
Reykjavíkurlistinn heldur á lofti.
„Heilsdagsskólinn“ í grunnskólum
borgarinnar fjölgar ekki kennslu-
stundum nemenda — hann er fyrst
og fremst úrræði fyrir nemendur
og foreldra til að leysa dagvistunar-
vandann. Vissulega er það góðra
gjalda vert að bera sig eftir að leysa
þann mikla vanda en það hlýtur
að vera álitamál hvort skólarnir
eigi að taka við dagvistuninni, en
þeir eru misjafnlega, og sumir mjög
illa, í stakk búnir til að taka við
henni.
Aðstaðan í skólunum er æði
misjöfn. Sumum skólum hefur
reynst ofviða að fást við „heilsdags-
skólann" vegna skorts á viðunandi
aðstöðu. Dæmi eru um að börn séu
höfð í gluggalausum kjallaraher-
bergjum og á göngum skólanna eða
í skúrum. Hefðbundnu skólastarfi
hefur í nokkrum tilvikum verið
raskað til að losa pláss fyrir börnin
og einhveijar bekkjardeildir þurfa
að vera eftir hádegi í skólanum
vegna þess að skólastofan er notuð
undir gæslu fyrir hádegi. Þannig
hefur lögbundið skólastarf að vissu
marki liðið fyrir tilraunaverkefnið
„heilsdagsskóla". Það er sá metn-
aður sem felst í fjölskylduáherslum
Sjálfstæðisflokksins. Vandi Árna
Sigfússonar borgarstjóra og Sjálf-
stæðisflokksins er að íjölmörgum
foreldrum er orðið ljóst að „heils-
dagsskólinn" er ekki skóii og hann
kostar þá mikla peninga. Sömuleið-
is hefur það komið mörgum
spánskt fyrir sjónir að skólatíminn
skuli vera nánast eins í ár og í
fyrra. Breytingin sem orðið hefur
felst í því að hægt er að lengja
stuttan skóladag í báða enda og
fylla upp í göt á sundurslitinni
Árni Þór Sigurðsson
stundatöflu með því að borga fyrir
það. „Heilsdagsskólinn“ er því ekki
framtak í skólamálum heldur fyrst
og fremst dagvistarúrræði sem
vissulega getur nýst mörgum for-
eldrum en á ekkert skylt við fag-
legt og metnaðarfullt skólastarf
sem svo mikil þörf er á að efla í
Reykjavík.
Starfsfólkið Iítils virt
Árni Sigfússon borgarstjóri fer
nú mikinn og boðar nýja atvinnu-
stefnu (þótt hann hafí átt sæti í
atvinnumálanefnd í 8 ár). Þar talar
Hefur Reykjavík farið
liallloka í vegamálum?
AÐALFUNDUR
eftir Asgeir Þór
Jónsson
HLUTABREFASJOÐSINS HE
Aðalfundur Hlutabréfasjóðsins hf. verður haldinn á
Hótel Sögu, Skála, ráðstefnuálmu, 2. hæð,
miðvikudaginn 27. apríl 1994 og hefst hann kl. 16.15.
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf samkvæmt 14. gr.
samþykkta félagsins.
Dagskrá fundarins og ársreikningur félagsins liggja
frammi til sýnis fyrir hluthafa á skrifstofu félagsins
að Skólavörðustíg 12, 2. hæð, Reykjavík.
Fundargögn verða afhent á fundarstað.
Stjórn Hlutabréfasjóðsins hf.
Um langt skeið hefur verið ágæt
samstaða um skiptingu vegafjár í
landinu. Fyrir nokkrum árum fékkst
niðurstaða um hvernig skipta bæri
fjárveitingum á kjördæmi til svo-
nefndra stofnbrauta og þjóðvega eft-
ir tilteknum meginreglum, þar sem
I ser,n var tekið tillit til arðsemi og
þarfa. Á grundvelli þessara ákvarð-
ana hefur fjárveitingum til vegamála
verið skipt á milli kjördæma.
Hlutur svonefnds stórverkefna-
sjóðs hefur verið verulegur undanfar-
in ár og hann hefur fjármagnað
meiriháttar framkvæmdir. Ákvörðun
”um útdeilingu fjár til slíkra stórverk-
efna hefur verið tekin á Alþingi með
afgreiðslu Vegaáætlunar hveiju
sinni. Þar hefur því legið að baki hið
pólitíska mat á því hvar brýnast
væri að veita þetta fé.
í fyrra og í ár hefur verið í gangi
svo kallað framkvæmdaátak í vega-
málum. Það felur í sér að sérstökum
fjárveitingum er varið til þess að
hraða vegaframkvæmdum. Er þetta
gert með það að markmiði að auka
atvinnusköpun og tengja byggðir og
leggja þannig grunn að nýjum mögu-
leikum byggðarlaganna úti á lands-
byggðinni. Enginn vafí er á því að
þetta mun skila sér í framtíðinni.
Aukið samstarf sveitarfélaga og at-
vinnufyrirtækja verður auðveldara
og opnar nýja möguleika á öllum
sviðum. Þegar ákvörðun var tekin
um þetta framkvæmdaátak lá það
fyrir frá upphafi, sem stefnumótun
ríkisstjórnarinnar, að fénu bæri að
skipta með hliðsjón af þeim reglum
sem gilt hafa um skiptingu vegafjár
á milli kjördæmanna. Um þá skipt-
ingu mátti heita bærilegur friður að
lang mestu leyti.
Það vekur því ekki litla athygli,
þegar það gerist að áhrifamesti tals-
maður Kvennalistans, Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir alþingismaður og
borgarstjóraefni R-listans, reynir að
slá sig til sérstaks riddara meðal
Reykvíkinga, með því að kreijast
þess í raun að fjárveitingar til vega-
mála á landsbyggðinni séu lækkað-
ar. Þetta gerir hún þó í Morgunblað-
inu 30. mars síðastliðinn er hún seg-
ir orðrétt:
„í tvígang hafa verið samþykktar
tillögur í borgarstjórn að frumkvæði
minnihlutans um að skora á ríkis-
valdið að auka hlut borgarinnar til
vegaframkvæmda en eins og borg-
arbúar yita hefur borgin farið
mjög halloka gagnvart lands-
byggðinni í því efni“. (Leturbreyt-
ing mín.)
Þessi orð er engan veginn hægt
að skilja öðruvísi en sem ósk eða
kröfu um að fjárveitingar til vega-
mála séu lækkaðar úti á landi, þar
sem orðalagið er „að auka hlut borg-
arinnar“, sem augljóslega verður
ekki gert nema á kostnað einhvers.
Fyrir nú utan það að einhvern tíma
hefðu það þótt pólitísk tíðindi að
áhrifamesti talsmaður stjórnmála-
flokks lýsti því yfir að borgin hefði
farið halloka gagnvart landsbyggð-
inni hvað varðar uppbyggingu sam-
göngumannvirkja eins og vega.
Það er greinilegt að frú Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir hefur ekki ekið
veginn um ísafjarðardjúp alveg ný-
lega, eða þrætt Barðaströndina. Eru
það þó helstu tengileiðir stærstu þétt-
býlisstaðanna á Vestfjörðum við
þjóðvegakerfi landsins. Borgar-
stjóraefni Reykjavíkurlistans virðist
ekki átta sig á að ef vegafé væri
deilt út til bæjarfélaga í samræmi
við höfðatölu, að þá væru engir veg-
ir úti á landi. Þá væri enginn hring-
vegur og engir vegir á milli byggðar-
laga.
Með þeim miklu framkvæmdum
sem orðið hafa í vegamálum á undan-
förnum árum hefur hreinlega verið
lyft grettistaki. Á Vestfjörðum má
nefna sem dæmi nýjan veg yfír Hálf-
dán sem tengir Tálknafjörð og Bíldu-
dal, byggingu tveggja vegskála á
Óshlíð sem stórauka öryggi vegarins
á milli Bolungarvíkur og ísafjarðar
og nú í sumar verður haldið áfram
vegaframkvæmdum í Hrútafirði, á
svæði þar sem núverandi vegur er
gjörsamlega ónýtur að kalla má.
Fróðlegt væri að vita hvar bera hefði
átt í niðurskurði ef ráðum Ingibjarg-
ar Sólrúnar hefði verið fylgt. Það
væri ekki síst gott fyrir Vestfírðinga
að vita hvar þingmaður Kvennalist-
ans á Vestfjörðum og fulltrúi hans
í samgöngu- og íjárlaganefnd Al-
þingis hefði talið að sveifla hefði átt
niðurskurðarhnífnum, ef hlutur
borgarinnar hefði verið aukinn á
BILASALA
^Vanlar qllar geróir bilq a skrq og á staóinn
Saab 9000 CS árg. '92, rauður, ek. 30 þ.
km., beinsk., central læs., cruise control,
álfelgur, rafm. í rúöum og speglum, spoiler.
Verö kr. 1830 þús., sk. á ód.
Volvo 740 GL árg. '89, dökkgrár, ek. 74
þ. km., sjálfsk. Verö kr. 1170 þús.
Einnig grásans, ek. 100 þ. km. Verð kr.
1050 þús.
Skoöunarskyrslur fylgja.
Mercedes Benz 207 D, árg. '89, svartur,
ek. 179 þ. km. Vel meö farinn bíll. Verö kr.
1150 þús. stgr.
Mazda E-200 4x4, árg. '86, hvítur, ek. 215
þ. km., m/gluggum. Verð aðeins kr. 350 þús.
Dodge Grand Caravan SE, árg. '90, brún-
sans, ek. 45 þ. km., sjálfsk., rafm. í rúðum,
central læs, cruise control,. álfelgur, auka-
dekk á felgum, 7 manna. Verð kr. 1850
þús., sk. á ód.
í
í
i