Morgunblaðið - 04.05.1994, Side 30

30 MIÐVIKUDAGUR 4. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
BORGAR- OG SVEITASTJÓRNARKOSNINGARNAR 28. MAÍ
Fjögnr framboð
hjá Dölum
Búðardal - Pjórir
listar hafa verið
lagðir fram hjá
nýju sameinuðu
sveitarfélagi
Dalamanna sem
fær væntanlega
nafnið Dala-
byggð. Framboðs-
listarnir eru
Framboðslisti
Samtíðar með
bókstafinn K,
Framboðslisti Samstöðu með
bókstafinn L, Framboðslisti
Dalabyggðar með bókstafinn S
og Framboðslisti Nýs fólks með
bókstafinn T.
K-listinn er þannig skipaður:
Guðrún Konný Pálmadóttir, hús-
freyja, Þóra Stella Guðjónsdótt-
ir, húsfreyja, Gunnlaugur
Reynisson, kjötiðnaðarmaður,
Elín Þ. Melsted, húsfreyja, Svan-
hvít Sigurðardóttir, sjúkraliði,
og Alvilda Þóra Elísdóttir,
bankastarfsmaður.
L-listann skipa Ástvaldur
Elísson, bóndi, Guðbrandur
Ólafsson, bóndi, Guðmundur
Pálmason, bóndi, Þórunn Hilm-
arsdóttir, oddviti, Þorsteinn
Jónsson, bóndi, Guðbjartur
Björgvinsson, bóndi, Bjarni
Kristmundsson, bóndi, María
Marta Einarsdóttir, húsfreyja,
Guðbjörn Jón Jónsson, bóndi,
Árni Sigurðsson, bóndi, Einar
Ólafsson, bóndi, Svavar Magn-
ússon, bóndi, Kristján Jóhanns-
son, bílstjóri, og Bjarni Ásgeirs-
son, bóndi.
S-listinn er
þannig skipaður:
Sigurður Rúnar
Friðjónsson,
mjólkurbús-
stjóri, Guð-
mundur Gísla-
son, bóndi,
Trausti V.
Bjarnason,
bóndi, Hulda
Eggertsdóttir,
húsmóðir og skrifstofumaður,
Kristján Þormar Gíslason, skóla-
stjóri, Sigrún B. Halldórsdóttir,
skrifstofumaður, Jón Egilsson,
bifreiðarstjóri, Halldór Guð-
mundsson, bóndi, Gunnar Öm
Svavarsson, bóndi, Bergþóra
Jónsdóttir, kennari, Sveinn
Kjartan Gestsson, bóndi, Svan-
hildur Kristjánsdóttir, húsmóðir,
Jóhann Sæmundssbn, bankafull-
trúi, og Jóhann Eysteinn Pálma-
son, bóndi.
T-listinn er þannig skipaður:
Þorgrímur Einar Guðbjartsson,
verkamaður, Elísabet Svansdótt-
ir, mjólkufræðingur, Halla Stein-
ólfsdóttir, bóndi, Hörður Hjartar-
son, bóndi, Jón Steinar Eyjólfs-
son, rafiðnfræðingur, Eyjólfur
Sturlaugsson, kennari, Jens
Hvidtfeldt Nielsen, sóknarprest-
ur, Kjartan Eggertsson, skóla-
stjóri, Erling Kristinsson, bóndi,
Hjalti Vésteinsson, húsasmiður,
Jóhanna Sigrún Árnadóttir,
nemi, og Sólveig Sigurvinsdóttir,
verkakona.
28.MAI
Tveir óháðir listar í
Reykhólahreppi
Reykhólahreppur - Tveir list-
ar komu fram við væntanlegar
hreppsnefndarkosningar í Reyk-
hólahreppi í vor. Hvorugur list-
inn er boðinn fram í nafni stjóm-
málaflokks. N-listann skipa:
Ólafur Ellertsson, húsasmíða-
meistari, Steinunn Þorsteins-
dóttir, póstafgreiðslumaður,
Þórður Jónsson, bóndi, Hafliði
V. Ólafsson, vörubílstjóri, Jó-
hannes Snævar Haraldsson, sjó-
maður, Jóhannes Geir Gíslason,
bóndi, Egill Sigurgeirsson, pípu-
lagningamaður. Varamenn:
Hörður Grímsson, bóndi, Sig-
fríður Magnúsdóttir, bóndi,
Bergsveinn G. Reynisson, þang-
skurðarmaður, Guðrún S. Samú-
elsdóttir, bóndi, Olga Sigvalda-
dóttir, bóndi, Tómas Sigurgeirs-
son, bóndi, Einar Hafliðason,
bóndi.
L-listann skipa: Stefán Magn-
ússon, oddviti, Sveinn Berg Hall-
grímsson, bóndi, Guðmundur
Ölafsson, verkstjóri, Bergljót
Bjarnadóttir, gjaldkeri, Daníel
Heiðar Jónsson, bóndi, Indiana
Ólafsdóttir, skólaráðskona, Jóna
Hildur Bjarnadóttir, kennari.
Varamenn: Benedikt Elvar Jóns-
son, bóndi, Hafsteinn Guðmunds-
son, bóndi, Jóhanna Friða Dal-
kvist, verslunarmaður, Halldór
Gunnarsson, bóndi, Ragnar Krist-
inn Jóhannsson, veghefilsstjóri,
Bragi Benediktsson, prófastur,
Vilhjálmur Sigurðsson, fyrrv.
oddviti.
Arni fyrir og Arni eftir:
Hver er trúverðugleikinn?
BORGARSTJÓRN-
ARKOSNINGARNAR í
vor snúast um mörg
grundvallaratriði; lýð-
ræðið í borginni,
breytta starfshætti,
öflugri atvinnu- og um-
hverfispólitík og aðbún-
að fjölskyldna og barna.
Síðast en ekki síst snú-
ast þær um trúverðug-
leika.
Aðeins örfáum vikum
fyrir kosningar ákveður
Sj álfstæðisflokkurinn
að flikka upp á ímynd-
ina og skipa nýjan borg-
arstjóra í Reykjavík.
Hinn nýi borgarstjóri, Ámi Sigfús-
son, þakkar pent fyrir sig og segist
nú ætla „að láta drauma sína ræt-
ast“ með því að umbylta stefnu nú-
verandi meirihluta og leggja meginá-
herslu á málefni fjölskyldunnar. Gott
og vel. En hví skyldu kjósendur trúa
Áma?
Frjálshyggja eða
fjölskyldumál?
Maðurinn er búinn að sitja átta
ár í borgarstjórn fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn og hefur ávallt greitt at-
kvæði með stefnu flokksins á þeim
vettvangi — stefnu sem
seint verður talin mjög
fjölskylduvæn. Líkt og
aðrir borgarfulltrúar
Sj álfstæðisflokksins
ber Árni Sigfússon
vitanlega ábyrgð á
þeirri ákvörðun flokks-
ins að eyða stórfé í
byggingu glæsihalla, í
stað þess að útrýma
biðlistum á dagheimili
borgarinnar eða flýta
einsetningu skóla, svo
dæmi sé nefnt. Því er
víst ekki haldið á lofti
þessa dagana, en borg-
arstjórinn núverandi
sat líka um tíma í stjórn Félags
fijálshyggjumanna, félags sem
byggir á kenningum Friedmans og
Hayeks og á lítið skylt við fjölskyldu-
pólitík. Hann var formaður Sam-
bands ungra sjálfstæðismanna
(SUS) er fijálshyggjan réð þar ríkj-
um, og lausnarorðið við hvers manns
vanda var einkavæðing. Nú segist
hann ætla að láta drauma sína ræt-
ast. En hvaða drauma?
Það er ekki nóg að hlaupa upp
til handa og fóta á síðustu vikum
kosningabaráttunnar, henda einka-
væðingaráformum ofan í skúffu og
Annars vegar frjáls
hyggja, einkavæðing og
steinsteypa í fram
kvæmd, segir Dóra
Hafsteinsdóttir, hins
vegar fögur fyrirheit um
fjölskylduvæna borg.
eigna sér síðan mörg þeirra góðu
mála sem núverandi minnihluta-
flokkar hafa lagt fram í borgarstjórn
á kjörtímabilinu. Mál sem á sínum
tíma hlutu þau örlög að vera söltuð
eða einfaldlega vísað frá af Árna
Sigfússyni og fiokkssystkinum hans,
svo sem unglingafargjöldin í strætó
og átak gegn slysum á börnum.
Eftir stendur misræmið: Árni fyrir
og Árni eftir. Annars vegar höfum
við fijálshyggju, einkavæðingu og
steinsteypu í framkvæmd, en hins
vegar fögur fyrirheit um ljölskyldu-
væna borg. Trúi hver sem vill.
Höfundur er skrifstofumaður.
Dóra Hafsteinsdóttir
Reynslusaga lóðarumsækjanda
EITTHVAÐ hefur
mönnum þótt óþægi-
legt að horfast í augu
við staðreyndir varð-
andi tölu bygging-
arhæfra lóða hér í
Reykjavík nú á vordög-
um. A.m.k. er svo að
sjá ef litið er á frétt á
4. siðu Morgunblaðsins
þ. 28. apríl sl. Þar er
því haldið fram að fyrir
hendi séu 110 bygging-
arhæfar lóðir í borginni
og vísað í svar, sem ég
fékk um það efni á
borgarráðsfundi nú ný-
verið. Nú þarf blaða-
maðurinn að lesa betur, því hér er
ekki rétt með farið. í grein sem ég
skrifaði í Morgunblaðið þ. 23. apríl
kemur fram að engin byggingarhæf
einbýlishúsalóð sé í boði í dag í
Reykjavík og engin fjölbýlishúsalóð
verði byggingarhæf fyrir hinn al-
menna markað fyrr en 1. nóvember,
eða jafnvel ekki fyrr en á næsta ári
skv. enn nýrri upplýsingum. Allt sem
í boði er af byggingarhæfum lóðum
fyrir hinn almenna borgara eru rað-
eða parhúsalóðir fyrir 4 íbúðir. Þessa
niðurstöðu byggi ég á svarinu, sem
ég fékk í borgarráði, upplýsingum
frá borgarverkfræðingi og þeim af-
greiðslum á lóðaumsóknum sem lágu
fyrir sama fundi borg-
arráðs. Hér er um upp-
lýsingar að ræða, sem
vart verða véfengdar.
I Morgunblaðinu
sama dag er þessi stað-
reynd reyndar undir-
strikuð enn frekar í
auglýsingum um lóð-
aúthlutun í Reykjavík.
í auglýsingunni kemur
m.a. fram að hægt sé
að sækja um 7 einbýlis-
húsalóðir og lóðir undir
14 íbúðir í keðjuhúsum. f
Þessar lóðir eiga að
verða byggingarhæfar í
sumar (nánar tiltekið
1. ágúst), að öðru leyti verði lóðirn-
ar, sem í boði eru, byggingarhæfar
á næsta ári.
Þá vil ég víkja að grein Guðrúnar
Zoéga í sama blaði, sem einnig
bregst hart við grein minni frá 23.
apríl sl. Guðrún nefnir greinina
„Reynslusögu húsbyggjanda í
Reykjavík árið 1981.“ Guðrún lýsir
því yfir í grein sinni að hún sé mér
sammála um að „ekki sé viðeigandi
lengur að vísa mönnum út í móa og
láta fólk þurfa að giska á hvar það
lendir með dýra framkvæmd og bú-
setu.“ Mér þykir að sjálfsögðu vænt
um samstöðu okkar Guðrúnanna í
þessu máli. Hins vegar finnst mér
Guðrún Jónsdóttir.
Allt sem í boði er af
byggingarhæfum lóð
um, segir Guðrún Jóns
dóttir, eru rað- eða par
húsalóðir fyrir 4 íbúðir
það lýsa óþarfa viðkvæmni hjá Guð-
rúnu Zoéga að hún skuli enn vera
leið á að því að hafa séð nafnið sitt
á virðulegum stað á miðopnu við
hliðina á forystugreininni í Morgun-
blaðinu árið 1981. Þar sem ég hef
aldrei viljað særa Guðrúnu Zoéga
þótti mér því rétt að taka fram að
ég á engan þátt í því að birta nafn-
ið hennar. Ég átti heldur engan þátt
í því að ákveða hvenær lóðin hennar
varð byggingarhæf. Þá ákvörðun
tóku þá eins og nú pólitískt kjörnir
fulltrúar. en ekki embættismenn.
Reynslusaga lóðarumsækjandans í
Reykjavík í dag er hins vegar sú að
þar á bæ eru í hæsta lagi til bygging-
arhæfar lóðir fyrir 4 parhúsalóðir.
Þarna gat Guðrún Zoéga hins vegar
óumdeilanlega haft áhrif á gang
mála.
Höfundur er arkitekt og skipar
10. sæti R-listans.
„Sameinað framboð“ - sundrung við völd
FLESTIR sem fylgst hafa með
reykvískum stjórnmálum eru sam-
mála um að samstaða minnihluta-
flokkanna í borgarstjórn Reykjavík:
ur hefur verið minni en engin. I
einu kuldakastinu í vetur brá hins
vegar svo við að fulltrúar þessara
afla fundu eld til að ylja sér við. í
hendingskasti var öllu tiltæku efni
kastað á eldinn og úr varð lítill
bálköstur. Loksins varð þetta fólk
sammála um eitt atriði: Komum
sjálfstæðismönnum frá! Síðan þetta
gerðist hefur allt fallið aftur í sama
farveginn. Engin samstaða, engin
stefnumál nema það eitt að ná völd-
um í Reykjavík.
Oddviti framsóknar í þessari
samsuðu hefur sagt: Ég verð verk-
stjóri í þessum hópi og Ingibjörg
áttunda hefur sagt; ég verð verk-
stjóri í þessum hópi. Fulltrúar R-
flokkanna hafa nú ráð-
ist fram á ritvöllinn
hver á fætur öðrum án
þess að útlista fyrir
Reykvíkingum eitt ein-
asta stefnumál. Öll
umræða þeirra snýst
um það eitt að vondu
mennirnir í meirihlut-
anum hafi ekkert gert.
Óendurnýjuð
samsuða
í grein í DV sem
birtist nýlega skrifar
Birgir Hermannsson
aðstoðarmaður um-
hverfísráðherra um
framboð sjálfstæðismanna: „Nú
fyllist flokkurinn skelfingu yfir
þeirri tilhugsun að tapa léni sínu
og upphefur á einni nóttu endurnýj-
un sem hann heldur
að falli kjósendum í
geð.“ Þessi tilvitnun er
dæmigerð fyrir skrif
ætluð til að slá ryki í
augu Reykvíkinga. R-
flokkamir hafa hins-
vegar ekki áttað sig á
að það er sannleikskom
í þessari setningu. Það
sem sjálfstæðismenn
hafa umfram R-listann
er einmitt endumýjun.
Sjálfstæðismenn vita
að endumýjun er nauð-
synleg. Á öllum tímum
er hollt að líta yfír far-
inn veg, endurnýja leið-
ir að settu marki og endurnýja í
hópi borgarfulltrúa með það að leið-
arljósi að gera betur. Listi R-flokk-
anna er á hinn bóginn óendurnýjuð
Oddviti framsóknar í
télur sig verkstjóra
vinstri samsuðunnar,
segir Óskar Finnsson,
en Ingibjörg áttunda
telur verkstjómina í sín-
um höndum.
samsuða með aðeins eitt markmið
en engar lausnir.
Annars hætti ég að leika
Sjálfstæðisfólk í Reykjavík er
uggandi um framtíð sína. Við emm
hrædd um að óendumýjaðir fulltrúar
R-flokkanna muni, ef þeir ná völdum
í borginni, taka upp sundrungu,
stefnuleysi og ringulreið. Allt falli í
sama farið og 1978-1982. Eilíf tog-
streita um það hver eigi að vera
„aðal“. Á yfirborðinu er látið líta svo
út að Ingibjörg áttunda eigi að verða
„aðal“ en hún hefur hinsvegar sagt:
Ég vil verða „aðal“ ef ég má ráða,
en ef ég má ekki ráða vil ég ekki
vera með. Ég hætti þá að leika við
ykkur og ef svo fer nenni ég ekki
að vera í borgarstjóm. Og nú spyr
ég: Hver verður þá „aðal“?
Fái sjálfstæðismenn endurnýjað
umboð til að stjórna borginni næstu
fjögur árin munum við áfram sjá
endurnýjun og framfarir okkur öll-
um til heilla.
Höfundur cr vcitingamaður og
skipar 19. sæti á D-lista í
Reykjavík.
Óskar Finnsson