Morgunblaðið - 04.05.1994, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 4. MAÍ1994 31
BORGAR- OG SVEITARSTJORNARKOSIMINGARNAR 28. MAI
Sjálfstæðisstefnan er
einajafnréttisstefnan
ÞAÐ kemur engum á
óvart að tólf ungir
vinstrimenn skuli
bregðast ókvæða við í
grein í Morgunblaðinu
30. apríl, þegar ein
hverjir voga sér að
nálgast jafnréttismál
frá öðru sjónarhorni en
þeirra eigin, líkt og
gerðist með ágætri
grein nokkurra ungra
sjálfstæðiskvenna um
daginn. Vinstrimenn-
irnir undrast að ungar
konur skuli fylkja sér
undir merki Sjálfstæð-
isflokksins með jafn-
rétti kynjanna að leiðarljósi vegna
þess að sá flokkur kunni hvorki að
„forgangsraða fólki“ né „stjórna lífi
ungs fólks“!
Elsa B. Valsdóttir
Nei takk við
„forgangsröðun
fólks“
Lítum nánar á hvers
konar jafnrétti ungu
vinstrimennimir eru að
bjóða. Þeir eru, sam-
kvæmt greininni, að
bjóða konum jafnan rétt
til að láta „forgangs-
raða“ sér og „skipa sér
í sæti“, jafnan rétt til að
lúta ofurvaídi stóra bróð-
ur sem miðstýrir mann-
legu samfélagi. Við slíku
boði er aðeins eitt svar:
Takk, en nei takk.
Þessi hugsunarháttur er dæmi-
gerður fyrir vinstri menn sem virðast
enn líta á konur sem óskilgreindan
minnihlutahóp sem þarf að rétta ein-
afstaða fyrst og fremst sem sendur
í vegi fyrir konum í dag en ekki
ímynduð bákn stofnana og stjórn-
málaflokka.
Það kann að taka vinstri flokkana
jafn langan tíma að átta sig á þessu
og það tók þá að taka markaðsbú-
skap fram yfir haftastefnu (um
hundrað ár eða svo) en á meðan bíða
konumar þeirra væntanlega rólegar
eftir að þeim verði „forgangsraðað“
á nýjan leik.
Sjálfstæðisstefnan er
eina stjórnmálastefnan, Nei takk við miðstýringu
segir Elsa B. Valsdótt
ir, sem býður raunveru-
legt jafnrétti.
hveijar sporslur af og til, „forgangs-
raða þeim“, „skipa þeim í sæti“ og
passa að „ganga ekki framhjá þeim“,
líkt og konur geti hvorki hugsað né
starfað sjálfstætt. Það er einmitt þessi
vinstri sinnaði femínismi sem hefur
hrakið ungar konur frá kvenfrelsis-
hreyfíngunni um allan heim, þessi
hvimleiða árátta (kvenna og karia)
að líta stöðugt á konur sem einhver
hjálparvana fómardýr. Það er þessi
Uppbygging Grófargils
Það er mál flestra, segir
Björn Jósef Arnviðar
son, að með uppbygg-
ingunni í Grófargili hafi
vel til tekist.
I STEFNUSKRÁ
okkar sjálfstæðismanna
fyrir siðustu bæjar-
stjórnarkosningar lögð-
um við áherslu á að efla
stuðning við áhuga-
mannasamtök á sviði
menningarmála. Sér-
staklega var lögð
áhersla á bætta sýning-
araðstöðu fyrir mynd-
listarmenn. Þá var einn-
ig kveðið á um það í
samkomulagi núverandi
meirihlutaflokka í bæj-
arstjóm að stutt yrði við
þau áform að gera
Grófargil að miðstöð
lista í bænum.
I samræmi við þessi áform voru
keypt fjögur hús í Grófargili af
Kaupfélagi Eyfirðinga. í tengslum
við þessa ákvörðun var jafnframt
ákveðið að minnka fyrirhugaða ný-
byggingu við Amtsbókasafnið, en
áform voru uppi um að þar risi al-
hliða menningarmiðstöð.
í þessu sambandi var leitað eftir
samstarfi við starfandi listamenn í
bænum og aðra áhugamenn um
uppbyggingu menningarmiðstöðvar.
Tóku þeir þessari málaleitan vel og
er óhætt að segja, að sú uppbygging
sem átt hefur sér stað í Grófargili,
hefði ekki tekist með þeim ágætum
sem raun ber vitni, án öflugs stuðn-
ings samtaka þeirra.
Meirihluti þeirra bygginga sem
keyptar voru og standa sunnan Kaup-
angsstrætis, voru seldar einstakling-
um á sama verði og bærinn keypti
þær á, en bærinn á nú um fjórðung
bygginganna. Einstaklingar hafa
endurbyggt eignir sínar af miklum
stórhug, svo sómi er að. Þá gerði
bærinn samning við Gilfélagið, sem
eru samtök áhugafólks um uppbygg-
ingu listamiðstöðvar. Samkvæmt
samningnum fékk félagið hluta bæj-
arins til uppbyggingu og afnota en
félaginu var lagt til fjármagn til upp-
byggingarinnar. Félagsmenn hafa
unnið þar mikið og óeigingjamt starf,
svo nú er risin þar hin glæsilegasta
aðstaða, þar sem kallað er Deiglan.
Aðstaða þessi hefur þegar sannað
gildi sitt enda fer þar fram mjög fjöl-
breytt og öflug starfsemi.
Á vegum Akureyrarbæjar var
hafist handa við fyrsta áfanga í
endurbyggingu gamla mjólkursam-
lagsins. Þar eru nú risnir glæsilegir
sýningarsalir, sem eru mjög vel út-
búnir. Þar hafa þegar verið haldnar
fjölmargar sýningar og hefur aðsókn
verið mun meiri en gert var ráð fyr-
ir, sem sýnir að full þörf var á þessu
framtaki.
Þá er þess að geta, að á jarðhæð
gamla mjólkursamlagsins hefur ver-
ið sköpuð aðstað fyrir listamenn og
hefur nú fjöldi þeirra þar ágætis
vinnuaðstöðu.
Björn Jósef
Arnviðarson
Það er mál flestra,
að með þessari upp-
byggingu í Grófargili
hafi vel til tekist. Komið
er líf í byggingar, sem
voru í nokkurri niðurn-
íðslu og fjöldi manns
hefur nú vinnuaðstöðu
sína í Gilinu. Allt teng-
ist þetta svo með viss-
um hætti Myndlistar-
skólanum, sem einnig
er í Gilinu, þar sem rek-
inn er mjög öflugur
skóli, sem er í stöðugri
sókn, en sem dæmi um
það má nefna, að ný-
lega hófst þar kennsla
í grafískri hönnun. Sú
deild hefur vakið mikla athygli og
er mikil ásókn í að komast þar að.
Kostnaður Akureyrarbæjar við
þessar miklu framkvæmdir er um
90 milljónir. Það kann ýmsum að
þykja nokkuð mikið, en ég hygg,
að óhætt sé að fullyrða, að kostnað-
ur við þessar framkvæmdir sé síst
meiri en orðið hefði, ef haldið hefði
verið áfram með áform um að byggja
alhliða menningarmiðstöð við Ámts-
bókasafnið. Þrátt fyrir að það hús-
næði, sem kemur til með að rúma
þessa starfsemi, sé alit að tvöfalt
stærri en ætlað var í fyrirhugaðri
viðbyggingu. Auk þess er sú starf-
semi, sem nú fer fram í Grófargili,
miklu fjölbreyttari en áformað hafði
verið í nýrri byggingu. Þá má ekki
gleyma því, að öll þessi uppbygging
hefur skapað mikla atvinnu og mun
gera í framtíðinni.
Uppbygging sú, sem átt hefur sér
stað í Grófargili er einkar ánægju-
legt dæmi um það, hve miklu sam-
vinna bæjarfélagsins, félagasam-
taka og einstaklinga fær áorkað,
þegar allir leggjast á eitt.
Höfundur er bæjarfulltrúi og
skipar 2. sæti á lista
Sjálfstæðismanna & Akureyri.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur engan
áhuga á að „stjórna lífi ungs fólks“
né nokkurra annarra sé út í það far-
ið, enda er slíkt hvorki hlutverk stjórn-
málaflokka né borgaryfírvalda (þó
tólfmenningamir haldi öðru fram).
Sjálfstæðisflokkurinn hefur hins veg-
ar mikinn áhuga á að skapa og við-
halda þeim skilyrðum sem til grund-
vallar em öryggi og velferð borg-
arbúa. Þar vil ég nefna tvö dæmi:
• Atvinnumál — Borgin hefur varið
miklum fjármunum til að stemma
stigu við atvinnuleysi og hefur 35
milljörðum verið varið til fram-
kvæmda í borginni á kjörtímabilinu.
Nú stendur yfír átak sem mun útvega
1.200 manns vinnu til lengri eða
skemmri tíma, þar af 500 konum.
Þetta hafa vinstrimenn að sjálfsögðu
kallað „óráðsíu í fjármálum" og „að-
gerðaleysi í atvinnumálum“.
• Dagvistunarmál — Á þessu kjör-
tímabili hafa verið reistir tíu leikskól-
ar og á síðustu tveimur árum hefur
verið varið 524 milljónum til uppbygg-
ingar leikskóla. Með þessu áframhaldi
verður biðlistum snarlega útrýmt á
næsta kjörtímabili. Það sýnir best
málefnafæð R-listans að þeir hafa
reynt að gera lítið út árangrinum í
dagvistarmálum, árangri sem á ekki
sinn líka í sögu borgarinnar.
Reykjavík í öruggum höndum
hjá Sjálfstæðisflokki
Það er grátlegt að horfa upp á
valdagíruga vinstrimenn spenna kon-
ur fyrir plóginn í von um að upp-
skera atkvæði út á úreltar hugsjónir
sem eiga ekkert skylt við jafnrétti,
eins og gerst hefur fyrir þessar kosn-
ingar. Sjálfstæðisstefnan er eina
stjómmálastefnan sem býður raun-
verulegt jafnrétti í þjóðfélagi þar sem
fijálsir einstaklingar em metnir að
verðleikum eftir verkum sínum og þau
dæmi sem hér hafa verið nefnd sanna
svo ekki verður um villst að Sjálf-
stæðisflokknum er treystandi fyrir
hagsmunum, ekki bara ungra kvenna,
heldur allra borgarbúa.
Höfundur skipar 17. sæti á
framboðslista Sjálfstæðisflokksins
til borgarstjðmar Reykjavíkur.
Framboð á
Eyrarbakka
Eyrarbakka - Framboðslist-
arnir eru þannig skipaðir:
D-listi: 1. Jón Bjarni Stef-
ánsson, Háeyrarvöllum 18. 2.
Jón Sigurðsson, Háeyrarvöll-
um 26. 3. Sigríður Óskarsdótt-
ir, Háeyrarvöllum 54. 4. Sig-
urður Sveinbjörnsson, Háeyr-
arvöllum 46. 5. Þórdís Krist-
insdóttir, Túngötu 56. 6.
Rannveig Brynja Gunnars-
dóttir, Eyrargötu 35. 7. Aðal-
heiður Harðardóttir, Háeyrar-
völlum 16. 8. Skúli Þórarins-
son, Túngötu 16. 9. Ólafur,
Óskarsson, Túngötu 55. 10.
Hjördís Guðmundsdóttir, Tún-
götu 58. 11. Jóhann Jóhanns-
son, Hjallavegi 2.12. Sigurður
Steindórsson, Túngötu 10. 13.
Guðrún Thorarensen, Túngötu
48. 14. Óskar Magnússon,
Túngötu 50.
E-listi: 1. Siggeir Ingólfsson,
Stíghúsi 2. Helgi Ingvarsson,
Hvammi 3. Margrét Lovísa
Einarsdóttir, Túnbergi 4. Ing-
unn Guðnadóttir, Búðarstíg 5.
Haraldur Ólason, Túngötu 3.
6. Bjarni Harðarson, Einars-
höfn. 7. Sigríður Sæmunds-
dóttir, Túngötu 36. 8. Sigurður
St. Jörundsson, Túnbergi. 9. ’
Guðfinna Sveinsdóttir, Garða-
felli. 10. Regina Guðjónsdóttir,
Stíghúsi. 11. Haukur Jónsson,
Sóltúni. 12. Hilmar Andrésson,
Smiðshúsum. 13. Guðmundu'r
H. Emilsson, Eyrargötu 44A.
14. Finnur Kristjánsson, Há-
eyrarvöllum 52.
I-listi: 1. Magnús Karel
Hannesson, Garðhúsum. 2.
Elín Sigurðardóttir, Háeyrar-
völlum 40. 3. Drífa Valdimars-
dóttir, Bakaríinu. 4. Kristján
Gíslason, Austurbrún. 5. Þór-
arinn Th. Ólafsson, Túngötu
14. 6. Gunnar Ingi Olsen,
Túngötu 61. 7. Tómas Ras-
mus, Eyrargötu 17. 8. Gísli
Jónsson, Túngötu 18. 9. Eirík-
ur Runólfsson, Eyrargötu 5.
10. María Gestsdóttir, Tún-
götu 1.11. Erla Siguijónsdótt-
ir, Háeyrarvöllum 50. 12.
Stefanía Magnúsdóttir,
Ægissíðu 13. Jón Karl Ragn-
arsson, Háeyrarvöllum 30. 14.
Guðmundur Sæmundsson,
Sandi.
Kunna þau ekki að reikna?
HVERS vegna stend
ég enn í sömu sporum
og árið 1986; hvers
vegna bý ég við þá
óvissu og óöryggi að
geta hvenær sem er átt
von á: „Nú ætla ég að
hætta um næstu mán-
aðamót og get þá ekki
haft barnið lengur!"
Þetta þekkja allir
foreldrar sem eru með
börn í vistun hjá dag-
mæðrum. Ég man ekki
einu sinni lengur
hversu oft ég hef verið
í þessari aðstöðu á því
tímabili sem ég hef
haft börnin mín þrjú í
gæslu í heimahúsi. Reyndar skal það
viðurkennt að sá elsti var ekki nema
hjá einni dagmömmu því nokkuð vel
gekk að fá pláss á leikskóla fyrir
hann — biðin var aðeins fjórir mán-
uðir árið 1978. Ekki var sömu sögu
að segja árið 1986 þegar sá næsti
varð tveggja ára. Hann hafði þá
verið hjá fjórum dagmömmum frá
fjögurra mánaða aldri. Þetta ár tók
ný stjórn sjálfstæðismanna við stjórn
borgarinnar og fyrir kosningarnar
hafði foreldrum auðvitað verið lofað
að börn þeirra fengju pláss á leik-
skóla. Ég skal viðurkenna að ég trúði
því í alvöru að barnið fengi pláss
Bryndís
Kristjánsdóttir
strax tveggja ára;
reyndin varð sú að hann
var tæpra fjögurra ára
þegar hann komst að!
Sagan endurtekur
sig
Fyrir síðustu kosn-
ingar dustuðu sjálfstæð-
ismenn enn á ný rykið
af hinu vinsæla kosn-
ingaloforði um að nú
yrði séð til þess að öll
börn fengju sitt pláss á
leikskóla. Nú — fjórum
árum síðar — er ég með
lítið tveggja og hálfs árs
stelpuskott sem er að
missa dagmömmuna
sína (sem er mikill missir því
væntumþykjan er gagnkvæm) og
ekki von á leikskólaplássi fyrr en í
fyrsta lagi í haust! Því spyr ég hvers
vegna foreldrar standi enn í sömu
óvissusporum og árið 1986, þegar
a.m.k. í tvígang er búið að gefa kosn-
ingaloforð um að biðlistar eftir leik-
skólaplássi muni heyra sögunni tii?
Er Árni búinn að læra
að reikna?
Fyrir 12 árum, þegar Sjálfstæðis-
flokkurinn tók við stjórn borgarinn-
ar, voru 129 einstaklingar á bak við
hvert dagvistarrými, núna er talan
Þegar Sjálfstæðisflokk-
urinn tók við stjórn
borgarinnar fyrir 12
árum, segir Bryndís
Kristjánsdóttir, voru
129 einstaklingar á bak
við hvert dagvistarrými,
núna er talan komin í
Í3L
komin í 131, auk þess sem heilsdags-
rými eru miklu færri nú en árið
1982. Ástandið hefur sem sagt
versnað til muna!
Gleymdu þeir sem stjórnað hafa
borginni í öll þessi ár að gera ráð
fyrir því að árlega fæðast — sem
betur fer — um 1.600 börn í borg-
inni? Nákvæmar tölur um fjöldann
eru í Árbók Reykjavíkurborgar 1993
svo einhveijir stjórnarmenn vita af
þessum fæðingum. Það getur ekki
verið mjög flókið að reikna út hversu
mörg leikskólapláss þurfí á ári. Ég
er meira að segja viss um að sonur
minn — þessi sem fékk ekki pláss
fyrr en fjögurra ára — getur reiknað
þetta út. Hvers vegna hefur ekki
verið staðið við þessi kosningaloforð?
Ekki vegna þess að það hafa ekki
verið til peningar! Um það vitna
Ráðhúsið, Perlan, bílastæðahúsin og
fjölmörg önnur fjárfrek steinsteypu-
mannvirki og peningaaustur í góð-
vini flokksins! Eigum við svo að trúa
því að núna loksins ætli sjálfstæðis-
menn að standa við þetta loforð?
Og þó ... kannski nýi borgar-
stjórinn hafi farið á námskeið í reikif-
ingi í skólanum sínum og geti nú
reiknað út þörfina. En getum við
þá treyst því að þegar á hólminn er
komið verði peningunum okkar varið
í þetta mikilvæga verkefni? Ekki
treysti ég því!
Borgin sem er góð við
börnin sín
Aftur á móti veit ég að það fólk
sem skipar Reykjavíkurlistann ætlar
af einhug að vinna að þvi að tryggja
öllum börnum sem á þurfa að halda
aðgang að leikskóla á þeim tíma sero-
foreldrar eru ekki heima. Þar er
ekki um innantómt kosningaloforð
að ræða því þetta er fólk sem ætlar
að gera Reykjavík að borginni sem
er góð við börnin sín — stór sem smá!
Höfundur skipar 17. sæti
R-listans.