Morgunblaðið - 11.10.1994, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 11.10.1994, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ MINIMINGAR ÞRIÐJUDAGUR 11. OKTÓBER 1994 35 nýja tegnnd rokks fyrir íslending- um. Svo spilaði hann nýbylgju í annarri sveit og óskilgreint gleði- popp í þeirri þriðju. Alltaf í leit að nýjum og skemmtilegum leiðum til að ýúlka listina. Á sinni stuttu ævi upplifði Fróði ótal margt. Eins og áður segir var hann umvafinn listum, en hann hafði líka notið þeirrar lukku að geta ferðast til annarra landa og hafði meira að segja búið erlendis. Þannig naut hann þess að kynnast nýjum menningarheimum og fólki sem var öðruvísi en hann sjálfur. Fróði kynntist líka ástinni, í mörgum myndum. Hann var alla tíð umvafinn ást ljölskyldu sinnar og hann varð líka ástfanginn. Þann- ig kynntumst við, þegar hann og Elísa systir mín fóru að vera sam- an. Fróði varð strax eins og einn af fjölskyldunni og þrátt fyrir að þau slitu samvistum seinna, var hann alltaf velkominn heima og vinur okkar allra. Ég þakka fyrir að hafa kynnst þessum einstaka strák og stundir okkar saman verða mér ógleyman- legar. Þetta síðastliðið ár urðum við miklir vinir og æðruleysi hans í veikindum sínum varð mér hvatning til þess að taka lífinu á nýjan hátt. Fróði var hugrakkasti maður sem ég hef kynnst og ég veit að þessi stutta vera hans hér á jörð hafði mikil og sterk áhrif á líf allra sem honum kynntust. Ég veit að Fróði mun fýlgja mér um alla tíð, í gegn- um góðar minningar af öllu því sem við gerðum og töluðum um saman. Elsku Edda, Finnur og aðrir að- standendur, fyrir hönd fjölskyldu minnar sendi ég ykkur mínar inni- legustu samúðarkveðjur. Blessuð sé minning Fróða Finnssonar. Hulda G. Geirsdóttir. Það er skrýtið að verða fyrir svona miklu áfalli vegna einhvers sem hægt var að búast við. Það er sjálfsagt vegna þess að ekkert vit er í því að Fróði Finnsson skuli deyja svona ungur. Það er heldur ekkert vit í þeim þjáningum sem hann og fjölskylda hans hafa mátt þola. Eg bý ekki yfir þeirri gáfu að skilja þennan atburð. En ég veit að við hin verðum að halda lífinu áfram. Við geram það þá með minning- una um frábæran dreng í hjörtum okkar. Guð styrki ykkur, Edda og Finnur, í sorg ykkar. Fróði, við hitt- umst hinum megin. ívar Páll. Veturinn 1989 kynntist ég Eddu, Finni og Fróða þegar ég settist að hinum megin við götuna þar sem þau bjuggu í Torrance í Kaliforníu. Þarna myndaðist töluverð íslend- inganýlenda. Allt var þetta náms- fólk með börn og vildi búa í nálægð við aðra íslendinga. Mikil vinátta myndaðist strax á milli okkar Eddu, við vorum í sama skóla og keyrðum yfirleitt saman upp til LA. Edda var á undan mér í náminu og reynd- ist hin mesta stuðningsstoð og vin- kona. Eftir að Edda og fjölskylda fluttu til íslands, höfum við reynt að fylgjast hvor með lífi annarrar í gegnum stopul bréf og stuttar heimsóknir á sumrin þegar ég hef komið heim. Lífið hefur ekki alltaf leikið við Eddu, ýmislegt hefur kom- ið upp á og reynt á hana. Með ótrú- legum styrk og skynsemi hefur Edda tekið því sem koma skal. Fróði sýndi sama styrk í sínum veikind- um. Síðast sá ég Fróða sumarið 1993, hann var búinn að ganga í gegnum mikla meðferð og mikið álag. En þarna stóð hann brosandi og kátur, sagði mér frá hljómsveit- inni sinni og að hann mætti ekki vera að því að vera með okkur þetta kvöld, hann átti stefnumót við vin- konu, og hann var nýbúinn að fá bílpróf. Eg sá undir iljarnar á ung- um glöðum unglingi, sem fékk bíl- inn hennar mömmu lánaðan. Hann kyssti mömmu sína bless og þaut út. Ég leit á vinkonu mína og sá votta fyrir örlitlum áhyggjusvip. Litli drengurinn hennar var orðinn fullorðinn og var að fara út í lífið. Lífsgleði Fróða og baráttuvilji var aðdáunarverður. 011 vonuðumst við eftir kraftaverki og að Fróði mætti læknast og lifa áhyggjulausu lífi. En nú er Fróði búinn að fá hvíld. Að sjá á eftir ungum efnilegum dreng er erfitt að sætta sig við. Það var mikið lagt á þennan dreng og það er mikið lagt á foreldra þessa drengs sem nú sjá á eftir eina bam- inu sínu. Elsku Edda mín, Finnur og aðrir aðstandendur, við Ævar Jarl send- um ykkur okkar dýpstu samúðar- kveðjur og bænir um styrk á þess- um erfiðu stundum. Guð blessi góðan dreng. Kolbrún. Elsku Fróði, nú ert þú farinn. Áralöng barátta þín við þennan hryllilega sjúkdóm er á enda runn- in. Því miður fór það á annan veg en við vonuðumst til. Tvö ár era liðin síðan við kynnt- umst þér, en það er ekki langur tími til að muna heila lífstíð. Við munum minnast þín sem hins op- inskáa, lífsglaða og ávallt skemmti- lega Fróða. Þótt ungur hafir verið áttir þú áralanga reynslu í tónlist og varst efni í mikinn og merkan tónlistar- mann. Þú varst sá sem opnaðir fyr- ir okkur hlið víðsýninnar í tónlist- inni og eigum við þér það og margt annað að þakka. Við hlökkum til að hitta þig á ný, hvenær sem það verður. Þér munum við aldrei gleyma. Páll, Daníel, Birgir og Eggert. Sumir kveðja og síðan ekki sðguna meir. - Aðrir með söng, er aldrei deyr. (Þorsteinn Valdimarsson) Við sem vorum samferða Fróða þann tíma sem hann var í Mennta- skólanum í Reykjavík minnumst hans sem góðs drengs, félaga og mikils listamanns. Ég vil fyrir hönd nemenda Menntaskólans í Reykjavík votta foreldram hans, ættingjum og vin- um dýpstu samúð. Guðrún Tinna Ólafsdóttir, inspector scholae. In memoriam Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína sem hefði klökkur gígjustrengur brostið. Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið, sem hugsar til þín alla daga sína. En meðan árin þreyta hjörtu hinna, sem horfðu eftir þér í sárum trega, þá blómast enn, og blómgast ævinlega, þitt bjarta vor í hupm vina þinna. Sem sjálfur Drottinn mildum lófum lyki um lífsins perlu í gullnu augnabliki - (Tómas Guðmundsson) Við munum ætíð muna eftir Fróða, sem sýndi okkur hvað lífs- gleðin er mikilvæg. Við vottum foreldram hans, að- standendum og vinum okkar dýpstu samúð, hjörtu ykkar eru full af minningum um góðan dreng. Guð styrki ykkur í sorginni. 4. bekkur C, MR 1993-1994. Hver man ekki eftir sínum fyrsta degi í menntaskóla? Það var haust- ið 1991 sem við byijuðum í Mennta- skólanum í Reykjavík. Eftirvænt- ingin var mikil og það var spenn- andi að kynnast tilvonandi bekkjar- félögum. Tuttugu og fimm einstakl- ingar lentu saman í 3. bekk J. All- ir sitt úr hverri áttinni. Þar á með- al tvíeykið, Fróði og Bogi. í fyrstu komu þeir okkur hinum frekar spánskt fyrir sjónir. Síður hárlubb- inn, dökki klæðnaðurinn og sú vitn- eskja að þeir væru meðlimir í dauða- rokkshljómsveit blekkti marga. En það leið ekki á löngu áður en þeirra innri maður kom í ljós. Fróði var einstaklega glaðlyndur og húmor- ískur strákur. Skemmtilegar at- hugasemdir hans við kennara í tím- um áttu sinn þátt í að létta okkur lífið í skammdeginu. Þetta og margt fleira gerði hann að hróki alls fagn- aðar hvar sem hann kom. Okkur langar til að þakka Fróða fyrir þær góðu stundir sem við áttum saman. Styrkur hans á virðingu okkar allra. Við vottum fjölskyldu hans og vin- um samúð okkar. Bekkjarfélagar úr 3. bekk J veturinn 1991-1992. Fleiri minningargreinar um Fróða Finnsson bíða birtingar og munu birtast í blaðinu næstu daga. t Föðurbróðir minn, GUÐMUNDUR KRISTJÁNSSON járnsmiður, Siglufirði, lést í Sjúkrahúsi Siglufjarðar að morgni 10. október. Jóhannes Helgason. t Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, KRISTÍN BJARKAN, Klapparstig 3, lést laugardaginn 8. október. Gunnar Ingimundarson, Sigrún Gunnarsdóttir, Brynjólfur Þórsson, Davi'ð Gunnarsson, Arnór Brynjólfsson. Minnismerki úr steini Steinn er kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki Áralöng reynsla. S. HELGASON HF STEINSMIÐJA SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677 II I H L .................................. : GEIRLA UG ÓLAFSDÓTTIR + Geirlaug Ólafs- dóttir var fædd 17. ágúst 1915 í Reykjavík. Hún lést í Landspítalanum 1. október síðastlið- inn. Foreldrar hennar voru Þóra P. Jónsdóttir frá Breiðliolti í Reykja- vík og Ólafur J. Jónsson frá Stöðla- koti. Eiginmaður Geirlaugar var Halldór L. Guð- mundsson frá Hrauni í Helga- fellssveit. Þau slitu samvistum. Börn þeirra eru Þórir Ó. Hall- dórsson, f. 1937, og Ásdís Hall- dórsdóttir, f. 1938. Útför Geir- laugar fer fram frá Fossvogs- kirkju í dag. í DAG kveð ég þig, amma Lauga. Þótt þú værir móðursystir mín, þá fannst mér svo sjálfsagt að kalla þig ömmu alveg frá því ég var lítil og heyrði að þú varst kölluð amma. Ég man eftir heimsóknum til þín á Langholtsveginn, þar sem þú bjóst og þú sýndir mér alla fínu steinana þína, sem þú hafðir safnað og hafð- ir svo gaman af. Alltaf var tilhlökk- un hjá mér að opna jólapakkana frá þér, þeir voru svo öðru-' vísi, t.d. steinar, frarri- andi bækur, sleifar, pottaleppar og fleira, sem á síðari árum hef- ur glatt mig meira og meira. Bækur voru þitt líf og yndi og ófáar ferðir fórum við mamma með þér á bókamarkaði, þar sem þú gast gleymt stund og stað. Ég sé þig fyrir mér í eldhús- inu á Berserkseyri, hrærandi í pottum eða bakandi kökur og þú býður mér brauð með heimatilbúnu kæfunni þinni góðu. Það er gott að eiga þessar ljúfu minningar um þig og þær mun ég alltaf geyma í hjarta mínu. Ég veit að síðastliðið ár hefur verið þér oft erfitt, en alltaf var stutt í brosið þitt, og núna ert þú örugglega hvíldinni fegin og vona ég, að þér líði vel í nýjum heimkynn- um. Elsku amma Lauga, ég og fjöl- skylda mín kveðjum þig með þakk- læti fyrir allar okkar stundir, og börnin mín, þau Tinna Ýr og Þor- geir Leó, sakna nú ömmu Laugu í ^ sveitinni. Aðstandendum sendi ég mínar samúðarkveðjur. Halldóra Þorgeirsdóttir. + Ástkær eiginkona, móðir okkar, tengda- móðir, amma og systir, SIGURBJÖRG SÆMUNDSDÓTTIR, (frá Hafnarfirði), Bólstaðarhlíð 45, Reykjavík, andaðist í Borgarspítalanum þann 8. október síðastliðinn. Haraldur Hafliðason, Sæmundur Haraldsson, Andrea Benediktsdóttir, Hafliði Haraldsson, Ellen Eiríksdóttir, Hafsteinn Haraldsson, Sigurlaug Gunnarsdóttir, barnabörn, Erlendur Sæmundsson, Særún Axelsdóttir. t Elskuleg eignkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, VILBORG KRISTBJÖRNSDÓTTIR, Steinagerði 2, Reykjavík, lést í Borgarspítalanum þann 7. októ- ber. Gísli Sigurtryggvason, Tryggvi Gi'slason, Kristín S. Gísladóttir, Hannes S. Kristinsson, Valgeir K. Gíslason, Pálína Sveinsdóttir, Ævar Gíslason, Edda J. Einarsdóttir, Eygló Haraldsdóttir og barnabörn. + Þökkum auðsýnda samúð, vinóttu og hlýhug við andlát og útför eiginmanns, föður okkar, tengdaföður og afa, VALGARÐS KLEMENZSONAR. Sigríður Guðmunda Stefánsdóttir, Karl Valgarðsson, Sæmundur Einar Valgarðsson, Þórunn J. Hermannsdóttir, Flosi Sigurvin Valgarðsson, Eygló Aðalsteinsdóttir, Rafn Valgarðsson, Kolbrún Þóra Sverrisdóttir og barnabörn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.