Morgunblaðið - 31.01.1995, Síða 22

22 ÞRIÐJUDAGUR 31. JANÚAR 1995
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Bræður og vinir
HÓPURINN sem stendur að sýningu Hvunndagsleikhússins á leikritinu Legg og skel.
Lítið ævintýri um stórt skáld
LEIKUST
Lcikfclag Mcnnta-
skólans í Kópavogi
ALLT í MISGRIPUM
Allt í misgripum eftir William Shake-
speare. Þýðing: Helgi Hálfdanarson.
Leikstjóm: Eggert Kaaber. Aðalleik-
endur: Sverrir Bjömsson, Friðjón
Fannar Hermannsson, Edda Ýr Þórs-
dóttir, Ragnheiður Bára Þórðardótt-
ir, Hjörvar Rögnvaldsson, Stefanía
Guðlaug Baldursdóttir. Sýnt í Fé-
lagsheimili Kópavogs sunnudaginn
29. janúar.
ÞAÐ eru góð tíðindi að nemenda-
félag Menntaskólans í Kópavogi
skuli, í góðri samvinnu við Mar-
gréti Friðriksdóttur, skólameistara,
hafa ákveðið að endurvekja leikfé-
lag skólans. Nemendum var boðið
að taka þátt í leiklistaráfanga og
var kjarninn úr þeim hópi valinn
til að taka þátt í sýningunni á Allt
í misgripum.
Eggert Amar Kaaber leikstjóri,
sem einnig er höfundur leikmyndar,
hefur kosið að hafa leikmyndina
sem einfaldasta. Sviðið er autt en
nokkrum tjöldum slegið upp. Bún-
ingar eru fábreyttir en með þeim
hefði mátt undirstrika betur þjóðfé-
lagsstöðu persónanna. Tónlistin var
ljúf en of naumt skömmtuð. Hljóm-
sveitin var klædd litskrúðugum
búningum og spilaði sitt stykki vel.
Á VORDÖGUM fyrir tæplega ári
var forráðamönnum Islensku óp-
erunnar tilkynnt um höfðinglega
gjöf hugsjónakonunnar Guðrúnar
Guðvarðardóttur. Hún var þá ný-
lega látin og hafði ánafnað Is-
lensku óperunni peningagjöf sem
ákveðið var að leggja í sjóð sem
síðan yrði fundinn verðugur vett-
vangur.
Þegar æfingar á La Traviata
hófust í lok síðasta árs var Ijóst
að brýnt væri að endurnýja Ijósa-
Þessi knappa umgjörð leiðir til
þess að athygli áhorfandans hvílir
óskipt á leikurunum sjálfum, til-
burðum þeirra, fasi, svipbrigðum
og framsögn. Þeir hafa ekkert til
að styðjast við nema gólfið sem
þeir standa á. Þetta skapar aukið
álag fyrir þá sem eru að stíga sín
fyrstu spor í sviðsljósinu og segja
fram mikinn, framandlegan texta
hlaðinn orðaleikjum.
Það er frumskylda hvers leik-
stjóra að æfa vel framsögn með
leikurum, ekki síst þegar textinn
er burðarás sýningar. Burtséð frá
áheyrendum eiga leikararnir heimt-
ingu á því. Textaöryggi frelsar þá
líka til að hreyfa sig óþvingað á
sviðinu. Þótt þessi sýning líði fyrir
skort á tilsögn sýna margir leikend-
ur tilþrif.
Friðjón Fannar hlýtur að vera
hagvanur á sviði. Hann hefur innlif-
un og þokkalega framsögn. Edda
Ýr blæs bókstaflega lífi í sýninguna
með því að sýna tilfinningalegan
þrótt. Það er líka púður í abbadís-
inni, Dögg Gunnarsdóttur,’ og
Sverrir Björnsson á sína spretti sem
Antífólus.
En æfingin skapar meistarann,
hér sem annars staðar. Með æfing-
unni gætu e.t.v. einhveijir úr þess-
um hópi unað því að setjast að í
völundarhúsi leiklistarinnar og ger-
ast þar galdramenn.
búnað óperunnar. Kom þá sjóður-
inn að góðum notum og gerði
óperunni kleift að festa kaup á
nýjustu gerð af Ijósaborði. Það
kom I hús í vikunni og var mynd-
in tekin við það tækifæri.
Forráðamenn Islensku óper-
unnar vilja nota tækifærið og
koma á framfæri þakklæti til alls
þess hugsjónafólks sem reitt hef-
ur fram gjafir og gert þeim kleift
að vinna að uppbyggingu óperu-
starfsemi í landinu.
LEIKLIST
Hvunndagslcikhúsið
sýnir í
Illaðvarpanum
LEGGUR OG SKEL
Höfundar handrits: Inga Bjarnason
og Leifur Þórarinsson. Byggt á ævin-
týri Jónasar Hallgrímssonar. Leik-
mynd, búningar og brúður: Guðrún
Svava Svavarsdóttir. Tónlist: Leifur
Þórarinsson. Lýsing: Arni Baldvins-
son Leikstjóm: Inga Bjamason.
KAFFILEIKHÚSIÐ í Hlaðvarp-
anum er að verða með starfsamari
leikhúsum borgarinnar og víst er að
þangað má sækja gaman, alvöru og
fjölbreytni, sem verður til vegna
þess að margir leikhópar með ólík
markmið eiga aðgang að húsinu.
Hyunndagsleikhúsið er frjáls leik-
hópur sem á sér rætur í Suðurlands-
leikhúsinu, sem sýndi Legg og skel
fyrst. Verkið er unnið upp úr verkum
Jónasar Hallgrímssonar, bæði ljóð-
um og ævintýrum. Það hefst á því
að stúlka ein er að reyna að læra
ljóð eftir Jónas en gengur dálítið
brösulega, þar til skáldið stígur sjálft
fram, henni til hjálpar; tjáir undr-
andi stúlkunni að skáld lifí svo lengi
sem ljóð þeirra séu lesin. Og víst er
að stúlkan er nú ekki í hópi þeirra
sem ætla að drepa Jónas, því hún
kann ógrynni af vísum og ljóðum
Línur o g
viðarbútar
MYNDLIST .
Önnur hæð
TRÉKUBBAROG LÍNUR
Opið á miðvikudögum frá kl. 14-18
út febrúar. Aðgangur ókeypis.
EF VIÐ segjum að sumir núlista-
menn festi sig í sömu hugmyndinni
sem þeir útfæra í síbylju en í ýms-
um tilbrigðum, verður Roger Ackl-
ing að teljast dæmigerður fulltrúi
þeirra. Eins og skrifað stendur tínir
listamaðurinn upp af götu sinni
veðraða trékubba, venjulega ein-
hvers konar rekavið, og með stækk-
unargleri og hjálp sólargeislanna
brennir hann smáleg hringlaga
mynstur inn í yfirborð þeirra.
Mynstrin renna saman, mynda lín-
ur, óreglulegar til jaðranna en svo
til þráðbeinar og samræmdar, og
þannig finnst manni sem um sé að
ræða nákvæmt markaðar línur
teiknaðar með svörtum filtpenna.
Línurnar liggja ævinlega horn-
rétt á uppistöður hvers hlutar,
sömuleiðis liggja þær ávallt hlið við
hlið án þess að snertast og nemur
bilið milli þeirra oftast hálfri til
tveim þriðju úr sverleika línu. Lín-
eftir hann. Þau taka saman lagið
og því sorglegra, því betra að henn-
ar mati. Ungur drengur kemur til
leiks og er allur í hnút yfir öllum
þessum sorglegheitum - en sú stutta
hefur sitt í gegn og fær að lokum
Jónas til að segja þeim söguna um
legginn og skelina.
Þetta er alveg prýðilegt verk;
textinn er skemmtilegur og það er
mikið sungið og ég verð að segja
að mér fínnst sú nýja tónlist sem
Leifur Þórarinsson hefur samið við
ljóð Jónasar hreint afbragð. Þetta
eru mjög söngvæn lög og grípandi
- meira að segja von til þess að
æska landsins geti sungið „Sáuð þið
hana systur mína“ í framtíðinni.
Sýningin er hugsuð sem barna-
sýning en hún er ekki síður fallin
til þess að hressa upp á minnið hjá
okkur sem fullorðin teljumst og
lærðum ljóð Jónasar í gömlu Skóla-
ljóðunum. Sýningin er líka vel til
þess fallin að kynna þetta ástsæla
skáld fyrir ungum íslendingum.
Með hlutverkin í sýningunni fara
þau Hinrik Ólafsson, Gunnar Gunn-
steinsson, Sigrún Sól Ólafsdóttir og
Halla M. Jóhannesdóttir. Hinrik leik-
ur hlutverk Jónasar en aðrir leikarar
bregða sér í ýmis gervi. Leikurinn
er mjög góður og næst gott sam-
band við börnin í áhorfendaskaran-
um. Sérstaklega var leikur Sigrúnar
skemmtilegur í hlutverki kotrosknu
og kraftmiklu stelpunnar sem lætur
sér ekki allt fyrir brjósti brenna og
urnar þekja sjaldnast allt yfirborð
hlutanna; nokkrir nákvæmlega af-
markaðir fletir eru ósnertir og eru
þeir ýmist staðsettir _af handahófi
eða bera upp á þar sem nagla eða
aðrar misfellur er að finna. Línurn-
ar þekja yfirleitt fleiri en eina hlið
hlutarins, en þó aldrei bakhliðina.
Þar sem nagla, skrúfu, vírlykkju
eða málningarblett er að finna, þá
eru þeir upprunalegur hluti að-
skotahlutarins, því framlag lista-
mannsins einskorðast við sól-
brenndar línurnar.
Segja má að Roger Ackling taki
gang sólarinnar inn í myndferlið
og auki við hina mörkuðu og tilvilj-.
anakenndu veðrun viðarbútanna,
þannig að úr verður eins konar
framkvæmd hugmyndarinnar um
eðli birtu og elds. Hinir fátæklegu
er dálítið mikið „fröken stjórnsöm".
Sem fyrr segir er tónlistin afar
vel skrifuð og flutt; píanóleikari er
Leifur Þórarinsson, flautuleikari er
Una Björg Hjartardóttir og leikarar
sýningarinnar hafa allir ágætis
söngraddir. Tónlistin skipar nokkuð
veigamikinn sess í sýningunni og
gefur henni ákaflega notalega áferð;
það er í henni mikil kyrrð og hún
myndar skemmtilegt mótvægi við
spennuna sem er í tjáningu leikar-
anna.
Leikmynd og búningar eru bráð-
skemmtileg. Þar er lögð áhersla á
ævintýrið. Stúlkan og drengurinn
eru klædd eins og brúður fremur en
börn og leikbrúðurnar verða ákaf-
lega eðlilegt framhald af þeim. Það
er mjög gott samræmi í öllu útliti
sýningarinnar. Lýsingin fellur vel
að myndinni; hún er einföld og styð-
ur við ævintýrablæinn sem sýning-
unni hefur verið valinn.
Leikstjórnin er mjög góð. Það er
mikil hreyfing og spenna í sýning-
unni - aldrei dauð stund; tjáning
leikaranna dálítið stór og margt að
gerast á sviðinu í einu. Engu að síð-
ur er undirtónninn kyrr og seiðandi
og eftir á finnst manni eins og mað-
ur hafi tekið þátt í kyrrðarstund.
Leggur og skel er falleg og at-
hyglisverð sýning sem tvímælalaust
vekur áhuga manns á því að fara
aftur að kíkja á ljóð Jónasar og
kynna þau fyrir börnum sínum.
Súsanna Svavarsdóttir
hlutir er verða á vegi hans öðlast
nýtt líf og rökræna vitund við mark-
vissa beitingu sólargeislanna sem
eru virkjaðir til formrænnar bygg-
ingar tiltölulega formlausra viðarb-
úta.
Naumhyggjan er alsráðandi í
ferlinu, þó svo misfellur og árhring-
ir viðarins myndi daufan en skreyti-
kenndan bakgrunn, og hér er sem
brugðið sé í Ieik við sjálfa vitund
hvunndagsins, er hversdagslegt
sprek er fæstir taka eftir eins og
öðlast tilgang og sjálfsvitund með
fulltingi ljósgjafans.
Myndverkin eru sem lítil ljóð, þar
sem sama stefið er endurtekið í það
óendanlega í ýmsum tilbrigðum og
búa sem slík yfir umtalsverðum
sjónrænum þokka.
Bragi Ásgeirsson
Áhugamenn lim duljrœði!
Grunnnámskeið um þróunarheimspeki og
dulfrœði verða haldin vikulega.
M.a. verður farið í efnisþœtti bókanrta Vitundarvígsla manns
og sólar og Bréf um dulfrceðilega hugleiðingu
eftir tíbetska úbótann Djwhal Khul, skráðar af A.A.B.
Bókin Vitundarvígsla manns og sólar kom út á íslensku nú
um áramótin og fcest í Bókahúsinu, Skeifunni 8.
Einnig verður farið í efnisatriði ritverka sem sum eru í þýð-
ingu, skrifuð af leiðandi kennurum Trans-Himalaya-skólans og
fjalla um þróunarheimspeki og þar með Hvíta brœðralagið,
fortíð og framtíðarþróun mannsins.
Námskeiðin eru í 2 mánuði og byrja 8. febrúar.
Þátttökugjald er kr. 2.000 á mánuði.
\
V.
Áhugamenn um þróunarheimspeki
Pósthólf 4Í24,124 Reykjavík, sími 79763.
Guðbrandur Gíslason
ÓLÖF Kolbrún Harðardóttir óperustjóri og Jóhann Bjarni Pálma-
son ljósahönnuður við hið nýja ljósaborð íslensku óperunnar.
íslenska óperan fær nýtt Ijósaborð
Morgunblaðið/Á. Sæbérg
VERK eftir Roger Ackling.