Morgunblaðið - 31.01.1995, Side 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 31. JANÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
EINAR H. HJARTARSON
rannsóknarfulltrúi,
Einholti 7,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans laugardaginn 28. janúar sl.
Guðbjörg Guðjónsdóttir,
Margrét G. Einarsdóttir,
Guðrún (na Einarsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
RAGNAR AXEL HELGASON
lögregluf ulltrui,
Brimhólabraut 11,
Vestmannaeyjum,
lést í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja föstu-
daginn 27. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aöstandenda,
Vilborg
Kjörmóðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ELÍSABET GUÐNADÓTTIR
frá Kambi,
Holtahreppi,
til heimilis
á Háaleitisbraut 46,
sem lést á öldrunardeild Landspítalans í Hátúni 21. þ.m., verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 31. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeir, sem vilja minn-
ast hennar, láti líknarfélög njófa þess.
Erla Sigurðardóttir,
Hilmar Ó. Sigurðsson, Valgerður Bjar.nadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ERLA SIGURÐARDÓTTIR,
Smyrilshólum 4,
verður jarðsungin frá , Fossvogskirkju
miðvikudaginn 1. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu,
er bent á heimahlynningu Krabba-
meinsfélags íslands.
Guðjón Júníusson,
Ólafur Guðjónsson, Guðbjörg Gunnarsdóttir,
Guðríður Guðjónsdóttir, Guðmundur Hinriksson,
Bryndis Guðjónsdóttir, Örn Gunnarsson,
Júníus Guðjónsson, Þóra B. Pétursdóttír,
Sigrún Guðjónsdóttir, Heiðar Ragnarsson,
Þórarinn Guðjónsson, Sigríður A. Garðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞÓRUNN KRISTÍN
HALLGRÍMSDÓTTIR,
Viðilundi 14b,
Akureyri,
er lést þann 24. janúar sl., verður jarð-
sungin frá Akureyrarkirkju fimmtudag-
inn 2. febrúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakk-
aðir, en þeim, sem vildu minnast hinnar
látnu, er bent á dvalarheimilið Hlíð.
Sigurður J. Sigurðsson, Þórunn K. Birnir,
Kristín J. Sigurðardóttir, Erling Einarsson,
Helga Þ. Erlingsdóttir, Einar B. Erlingsson,
Hlynur M. Erlingsson, Þórunn K. Sigurðardóttir.
+
Systir mín og föðursystir okkar,
RÓSA GUÐBRANDSDÓTTIR
frá Prestsbakka
á Siðu,
verður jarðsett frá Fossvogskirkju í dag, þriöjudaginn 31. janúar,
kl. 15.00.
Ingólfur Guðbrandsson,
Vilborg Ingólfsdóttir,
Þorgerður Ingólfsdóttir, Rut Ingólfsdóttir,
Unnur Maria Ingólfsdóttir, Inga Rós Ingólfsdóttir.
Hákonardóttir.
+ ísafold Jónat-
ansdóttlr fædd-
ist í Hrísey 21. mars
1927. Hún lést á
Landspítalanum 22.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Vilhelmína
Norðfjörð og Jónat-
an Guðmundsson.
Hálfsystir hennar
var Sigurlín Bjarna-
dóttir, sem er látin.
Systkini hennar
eru: Tryggvi (lát-
inn), Valgarður,
Guðrún (látin), Lov-
ísa (látin), Salbjörg
(látin), Halla, Guðmundur (lát-
inn), Jón (látinn) og Sigurður
(látinn). ísafold var yngst þeirra
systkina. ísafold giftist fyrri
manni sínum, Þór Péturssyni frá
Ég lít í anda liðna tíð,
er leynt I hjarta geymi.
Sú ljúfa minning - létt og hljótt
hún læðist til mín dag og nótt,
svo aldrei, aldrei gleymi.
(Halla frá Laugabóli.)
Elskuleg kona, ísafold Jónatans-
dóttir, er látin langt um aldur fram.
Hjalteyri, 27. júlí
1946. Hann lést af
slysförum 1953.
Seinni maður henn-
ar var Björgvin Jú-
níusson. Þau giftust
31. des. 1967, en
hann lést 1982. Börn
hennar og Þórs heit-
ins eru: Valrós
Petra, f. 31.6. 1943,
og Pétur Jónatan,
sem lést af slysför-
um 1965. Sonur Isa-
foldar og Pálma
Þórðarsonar er
Þórður f. 11.11.
1956. Stjúpbörn ísa-
foldar (börn Björgvins) eru
Katrín og Júníus.
Útför Isafoldar fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag.
Þó að vitað hafi verið að hverju
stefndi síðustu vikur kemur dauðinn
manni alltaf jafnmikið á óvart.
Isafold var ein sú allra besta
manneskja sem ég hef kynnst. Hún
giftist ung móðurbróður mínum, Þór
Péturssyni frá Hjalteyri, en hann
lést af slysförum 1953. Þau eignuð-
ust tvö börn, Valrósu Petru og Pétur
Jónatan, en hann lést af slysförum
1965. Síðar eignaðist ísafold soninn
Þórð Pálmason, veitingamann.
Samband mæðgnanna Valrósar
og ísafoldar var einstakt. Ekki leið
sá dagur að þær ekki hittust eða
töluðust við í síma og má segja að
þær hafi verið hvor annarri allt.
Held ég að slíkt samband eins og
þeirra sé vandfundið og er missir
Valrósar því mikill svo og allrar fjöl-
skyldunnar. Mér var ísafold alltaf
góð og þegar við maðurinn minn
heitinn fluttumst tímabundið til Ak-
ureyrar, umvafði hún mig hlýju og
ég fann að þar átti ég góðan vin:
Þær eru ófáar stundirnar er við
þrjár sátum í eldhúsinu hjá Valrósu
og drukkum kaffi og var þá glatt á
hjalla, mikið hlegið og sagði Isafold
okkur ýmsar sögur af okkur þegar
við vorum litlar.
Einnig minnist ég beijaferða okk-
ar, þegar ísafold sat á sömu þúf-
unni og tíndi jafnmikið og við Valrós
sem hentumst um alla móa löður-
sveittar.
Já, það er margs að minnast.
Elsku Valrós mín, Doddi og fjöl-
skyldur. Það er sárt að missa ástvin
en við vitum að nú líður mömmu
ykkar vel og að vel hefur verið tek-
ið á móti henni. Megi góður guð
gefa ykkur styrk á þessum erfiðu
stundum.
Guð blessi minningu ísafoldar
Jónatansdóttur.
Hanna Brynhildur Jóns-
dóttir og fjölskylda.
ISAFOLD
JÓNA TANSDÓTTIR
HAUKUR VALBERG
SIG URÐSSON
+ Haukur Val-
berg Sigrurðs-
son fæddist í Hafn-
arfirði 5. okt. 1933.
Hann lést á Land-
spítalanum 25. des-
ember 1994. Eftir-
lifandi eiginkona
hans er Sigrún
Ólafsdóttir, f.
26.10. 1928. Sonur
Sigrúnar sem
Haukur ól upp er
Birgir Rúnar Guð-
mundsson, f. 26.10.
1949, d. 23.10.
1993. Haukur vann
hjá Hafnarfjarðarbæ frá 1959,
fyrst sem veghefilsstjóri, en
var verksljóri síðustu árin.
Haukur var jarðsunginn frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði 4.
janúar.
ÉG VISSI ekki hveiju ég gat búist
við þennan fyrsta morgun í bæjar-
vinnunni. Ég hafði að vísu séð þig
áður. Þú keyrðir veghefilinn sem við
púkarnir eltum og öskruðum á eftir
„skafarinn, skafarinn" og þú og fé-
lagi þinn í minni skafaranum voruð
sérstaklega ógnvekj-
andi menn í okkar til-
veru. Þið áttuð það til
að stoppa skafarana
þegar minnst varði og
hlaupa öskrandi á eftir
okkur. Eftir á get ég
vel skilið að við höfum
farið I taugamar á ykk-
ur. Ekki bara að við
trufluðum ykkur við
vinnuna, heldur gátum
við hæglega farið okkur
að voða í kringum þessi
risavöxnu vinnutæki
sem _ „skafararnir"
voru. Ég man hins veg-
ar ekki eftir því að þið
hafið í eitt einasta sinn verið vondir
við okkur.
En ég þekkti þig ekki þarna urn
morguninn þegar mér var sagt að
ég ætti að vera í flokknum þínum.
Þú talaðir ekki mikið við okkur
strákana að óþörfu, gafst fyrirmæli
um þau verk sem átti að vinna, og
varst óvæginn í gagnrýni á okkar
störf. Enda varst þú verkstjórinn
okkar og sem slíkur ábyrgur fyrir
okkar vinnu. En þú varst alltaf sann-
gjarn og þú kenndir mér að það fer
minni tími í að gera hlutinn rétt en
að útskýra hvers vegna maður gerði
hann rangt. Og þó bærinn hafi
stækkað og breyst mikið á þeim
árum sem. liðin eru er okkar hand-
verk enn víða.
Þú hélst tryggð við mig löngu
eftir að ég var hættur í flokknum
þínum og við fundum að við áttum
sameiginlegt áhugamál sem var tón-
listin. Ég sem hljómlistarmaður og
þú sem skipulagður safnari. Það var
orðin árátta hjá mér ef ég var stadd-
ur erlendis og fór í hljómplötuversl-
un, að leita að plötu með Freddy
Fender. Þú hafðir einhvern tíma
beðið mig að svipast um eftir kapp-
anum ef ég ætti leið í plötubúð en
ég var aldrei svo heppinn að finna
neitt með honum.
Seinasta samtal okkar var einmitt
um tónlist, og eins og venjulega
kvöddumst við með þeim orðum að
ef ég rækist á eitthvað með Freddy
Fender þá mætti ég muna eftir þér.
Þennan sama dag fann ég eitt lag
á safnplötu_ og lék það fyrir þig í
útvarpinu. Ég hélt þú hefðir hringt
í mig úr farsíma í bílnum en ég frétti
seinna að þú varst þá kominn á spít-
ala.
Ég fór upp í kirkjugarð að vitja
leiðis þíns á fimmtudagskvöldið síð-
asta. Það var logn og stjörnubjart,
en svolítið kalt. Það var oft kalt hjá
okkur á morgnana þegar við drifum
okkur af stað til að vinna dagsverk-
ið. Þú varst mér svo góður, Haukur,
og fyrir það þakka ég þér.
G. Hjörtur Howser.
SVEINN GUNNAR SALOMONSSON
HRAFNHILDUR ÞORSTEINSDÓTTIR
+ Sveinn Gunnar Salomonsson
fæddist í Reykjavík 29. októ-
ber 1946. Eiginkona hans,
Hrafnhildur Kristín Þorsteins-
dóttir, fæddist í Reykjavík 2.
júlí 1945. Sveinn Gunnar og
Hrafnhildur Kristín fórust í
snjóflóðinu í Súðavík ásamt
barnabarni sínu, Hrafnhildi
Kristínu Þorsteinsdóttur, f. á
ísafirði 8. september 1993. Út-
för þeirra fór fram frá Dóm-
kirkjunni á laugardag, 28. jan-
úar.
Fótmál dauðans fljótt er stigið
fram að myrkum grafarreit,
mitt er hold til moldar hnigið
máske fyrr en af ég veit.
Heilsa, máttur, fegurð, fjör,
flýgur burt sem elding snör.
Hvað er lífið? Logi veikur,
lítil bóla, hverfull reykur.
Margur einn í aldurs blóma
undi sæll við glaðan hag,
brátt þá fregnin heyrðist hljóma:
Heill í gær, en nár í dag.
Ó, hve getur undraskjótt
yfir skyggt hin dimma nótt!
Fyrir dyrum dauðans voða
daglega þér ber að skoða.
(B. Halld.)
Þessi orð koma í hugann þegar
maður veltir fyrir sér hver sé tilgang-
ur jarðvistar okkar, heil að kveldi,
liðin að morgni. Hver hefði trúað því
að þegar Svenni kom í heimsókn til
okkar, hefði það verið hans hinsta
kveðja og fyrir dyrum stæði lengsta
ferðalag sem þau Svenni og Habbý
ættu eftir að takast á hendur? Missir-
inn er mikill og söknuðurinn sár þeg-
ar fólk í blóma lífs síns er hrifið í
burtu af slíku ógnarafli sem íslensk
náttúra býr yfir.
Svenni og Habbý voru höfðingjar
heim að sækja. Heimili þeirra var
ákaflega fallegt og hlýlegt. Sömu-
leiðis var viðmót þeirra hlýlegt og
það var því alltaf fagnaðarefni hjá
fjölskyldunni þegar farið var í heim-
sókn til Súðavíkur. Allt er þetta horf-
ið og tómarúmið sem eftir situr er
mikið, en með tímanum fyllist tóma-
rúmið af ljúfri endurminningu um
þau Svenna og Habbý sem við mun-
um geyma með okkur um ókomna
tíð.
Blessuð sé minning þeirra.
Anna Rósa, Steinar og synir.
Vegna misgánings varð grein
þessi viðskila við minningargreinar
sem birtust um þau hjón Svein Gunn-
ar Salomonsson og Hrafnhildi Krist-
ínu Þorsteinsdóttur á blaðsíðu 32 og
33 í Morgunblaðinu á laugardag. Eru
hlutaðeigandi innilega beðnir afsök-
unar á þessum mistökum.