Morgunblaðið - 19.04.1995, Blaðsíða 48

48 MIÐVIKUDAGUR 19. APRÍL 1995
MORGUNBLAÐIÐ
GERALD
HASLER
+ Gerald Hans
Rainhold Hasl-
er var fæddur á
ísafirði 28. septem-
ber 1929. Hann lést
í Inzell i Þýskalandi
25. mars sl. For-
eldrar hans voru
hjónin Gertrud
Henriette Hasler og
Hans Georg Hasler
bakarameistari.
Systur hans eru Ilse
Anderson, búsett í
Connecticut, og
Guðrún Á. Jónsson,
búsett á ísafirði.
Jólin 1953 giftist hann eftirlif-
andi eiginkonu sinni, Karitas
Sölvadóttur Hasler, f. 23. maí
1926. Börn þeirra eru: 1) Hans
Gerald, f. 7. janúar 1951, maki
Valgerður Sigurðardóttir, og
eiga þau tvær dætur. 2) Guðrún
Margrét, f. 9. apríl 1952, og á
hún þijú börn. 3) Hafsteinn, f.
22. júní 1953, maíd Kristín Guð-
jónsdóttir og eiga þau tvö börn.
4) Ilse Ásta, f. 17. júní 1955 og
á hún þrjár dætur og eitt barna-
barn. Fyrir átti Gerald Gunnar,
ÉG VIL með nokkrum fátæklegum
orðum minnast mágs míns og vinar
sem fallinn er nú frá. Það hlýtur
að hafa verið erfitt fyrir 10 ára
dreng sem lifði áhyggjulausu lífí
að sjá föður sinn tekinn til fanga
og fluttan í fangabúðir, þar sem
hann var hafður í haldi til stríðsloka
sökum þess að hann var þýskur
ríkisborgari. En það lá ekki fyrír
Gerald að gefast upp því að 12 ára
gamall er hann sumarlangt kokkur
á snurvoðarbát frá ísafirði. Það var
ekki auðvelt að lifa af læringslaun-
um þá fremur en nú en Gerald var
hörku duglegur maður til vinnu og
vann hann á kvöldin við beitingu
og slægingu til þess að sjá fjölskyld-
unni farboða á meðan hann var í
náminu. Þegar móðir hans lést, árið
1960, kaupa þau hjónin húseign
hennar á Mánagötu 1 og setja á
stofn hótel Mánakaffl og síðar
kaupir hann City Hótel í Reykjavík.
Gerald fann sig vel í þessu starfí
og má segja að hann hafí haft þetta
frá báðum foreldrum, en móðir hans
var með matsölu á ísafirði í yfir
20 ár og faðir hans var bakara-
meistari á ísafírði og Hólmavík yfír
40 ár. Samhent reka þau Gerald
og Kaja þessi hótel en samheldni
þeirra var einstök og oft var langur
vinnudagur hjá þeim. Þegar þau
ákveða að flytja til Þýskalands árið
1983 má segja að Gerald hafí verið
f. 10. september
1949, maki Brynja
Kristjánsdóttir og
eiga þau þrjú börn,
en fyrir átti Gunnar
eitt barn. Gerald
byrjaði til sjós 12
ára gamall og
stundaði sjó-
mennsku á ýmsum
bátum og togurum
til ársins 1955 að
hann hóf nám í raf-
virkjun hjá Raf hf.
á ísafirði og lauk
prófi árið 1959.
Hann hóf rekstur
Hótels Mánakaffis á ísafirði
árið 1960 og rak það til ársins
1973. Árið 1971 kaupir hann
City Hótel í Reykjavík og rak
það til ársins 1981 en þá tók
Hans sonur hans við rekstrin-
um. Árið 1983 fluttu þau hjónin
til Þýskalands og hafa dvalið
þar síðan.
Minningarathöfn um hann
fór fram í Inzell 29. mars en
útför hans fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 19. aprfl, og
hefst athöfnin kl. 13.30.
kominn heim. Foreldrar hans voru
Þjóðverjar og var hann mikill Þjóð-
verji í sér. Það var mikið áfall fyrir
um þremur árum þegar í ljós kom
að hann var með krabbamein. Sjúk-
dómi sínum tók Gerald með karl-
mennsku og æðruleysi og barðist
eins og hefja til síðustu stundar.
Margs er að minnast þegar góður
drengur fellur frá, okkar kynni eru
búin að vara í nær 50 ár og sérstak-
lega eftir að undirritaður giftist
systur hans. Með þeim systkinum
var innilegt og gott samband alla
tíð og bar hann mikla umhyggju
fyrir systrum sínum. Gerald fylgdist
alla tíð vel með því sem gerðist á
ísafirði og öllu því sem tengdist
sjónum. Þegar hann frétti um smíð-
ina á nýju Guðbjörginni hafði hann
mikinn áhuga á að sjá hana. Þetta
frétti æskuvinur hans, Ásgeir Guð-
bjartsson, og bauð hann þeim hjón-
um að sigla með nýja skipinu frá
Noregi heim til Ísaíjarðar sem þau
þáðu. Helstu áhyggjur Geralds voru
hvort honum myndi endast heilsa
til þess að takast á við þessa ferð.
Allt gekk að óskum og var gaman
að sjá hversu vel Gerald leið að fá
að taka þátt í þessari siglingu og
að komast aftur á sjóinn. Hann
fylgdist síðan áhugasamur með því
hvernig gekk og þegar ég heyrði
síðast í honum, 2. mars sl., bað
hann fyrir bestu kveðjur til allra
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, afi og tengdafaðir,
PÉTUR J. THORSTEINSSON
fyrrverandi sendiherra,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í dag, miðvikudaginn 19. apríi,
kl. 13.30.
Oddný Thorsteinsson,
Pétur G. Thor&teinsson, Birna Hreiðarsdóttir,
Björgólf ur Thorsteinsson,
Eiríkur Thorsteinsson, Valborg Snævarr
og barnabörn. >
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KAJA CH. GUÐMUNDSSON,
Mávabraut 11A,
Keflavík,
sem lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur föstu-
daginn 14. apríl, verður jarðsungin frá
Keflavíkurkirkju laugardaginn 22. apríl
kl. 16.00.
Þorbjörg L. Guðmundsdóttir,
Henning L. Guðmundsson, Birna Björnsdóttir,
Pétur Guðmundsson, Ester Hansen,
Randý S. Guðmundsdóttir, Magnús Fr. Hjelm,
Steinunn Guðmundsdóttir, Skarphéðinn R. Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
MINNINGAR
sem voru með honum á sigling-
unni. Það eru margar fleiri minn-
ingar sem hrannast upp frá heim-
sóknum okkar til þeirra hjóna í
Þýskalandi og heimsóknum þeirra
til okkar. Minnisstæð er heimsókn
þeirra til okkar þegar við fórum öll
fjögur til Aðalvíkur og dvöldumst
þar nokkra daga.
Kaja mín, við Guðrún sendum
þér og krökkunum okkar dýpstu
samúðarkveðjur. Sérstaklega til
Geralds litla, langafastráksins sem
fékk allt of stutt að vera með afa
sínum.
Kæri mágur og vinur, að leiðar-
lokum þakka ég vináttu og tryggð
í gegnum árin. Við kveðjum þig
með söknuði og biðjum þér guðs
blessunar.
Bæring G. Jónsson.
Mig langar að minnast Geralds
frænda míns með nokkrum orðum
og þakka fyrir okkar kynni. Eins
og mín fyrstu kynni voru af honum
fannst mér hann vera strangur og
frekar hastur þegar hann talaði til
mín á mínum yngri árum. Og ekki
fannst mér við eiga skap saman,
en þegar ég varð eldri fékk ég ann-
að álit á honum. Þetta var honum
eðlilegt, að byrsta sig svolítið og
vilja hafa aga á öllu. Ég minnist
þess þegar ég sem smá gutti var
að koma neðan úr bæ á leiðinni
heim þá lá leiðin oftast fram hjá
Ishúsfélaginu þar sem opið var inn
í fískmóttökuna og heilir haugar
af físki af netabátunum. Þá kíkti
maður inn og horfði á karlana í
slægingunni, þessa sem byrjuðu að
vinna seinni partinn og unnu fram
undir morgun, meðal þessara karla
var Gerald frændi. Þá hugsaði mað-
ur ekki að þetta væri aukavinnan
hjá honum. Svo það hefur þurft að
hafa fyrir hlutunum. Alltaf var
hann vinnandi, ég man bara ekki
eftir honum öðru vísi þegar við
heimsóttum Gerald og Kaju, t.d. í
sumarbústaðinn við Xlftavatn, þá
var ekki að spyija að því. Það var
örugglega til hrífa eða pensill eða
að þú máttir vitja um netin. Seinna
meir þegar við heimsóttum þau úti
í Þýskalandi: „Þú getur hjólað með
mér út í bakarí.“ Þetta var honum
eðlilegt. Þú gegnir strákur, en nú
vantaði nýtt brauð í morgunverð-
inn.
Hann var höfðingi heim að sækja,
fór með manni um allt og vildi allt
fyrir mann gera.
Hann hafði ákveðnar skoðanir á
málunum og stutt var í strákinn í
honum, því hann átti það til að
stríða manni ef svo bar undir. Þeg-
ar við sóttum nýju Gugguna síðast-
liðið haust kveið ég fyrir að hitta
hann. Hvað segir maður við frænda
sinn sem veit að hann gengur með
ólæknandi sjúkdóm? En þetta var
ekkert til að hafa áhyggjur af, hon-
um var eðlilegt að tala um þetta
eins og hvað annað. Átti það meira
að segja til að gantast með það.
Með innilegu þakklæti og virð-
ingu kveðjum við vin okkar og
frænda.
Kaju, Gunnari, Hans, Hafsteini,
Guðrúnu, Ilsu og öllum aðstandend-
um vottum við okkar dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Geralds Hásl-
ers.
Elvar, Inga Lára og dætur.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sóiin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
(V. Briem.)
Elsku afí, við þökkum þér fyrir
allt sem þú hefur gefíð okkur og
megir þú hvíla í friði.
Elsku amma okkar, við vitum að
missir þinn er mikill en við vitum
öll að honum líður vel þar sem hann
er kominn til betri heima. Við biðj-
um Guð að hjálpa þér og styrkja á
erfiðri skilnaðarstundu.
Blessuð sé minning afa.
Ema Björk, Inga Hrönn,
Berglind Dögg og
Guðjón Hafsteinn Hásler.
Mig langar að skrifa hér nokkur
kveðju- og minningarorð um móð-
urbróður minn, Gerald Hásler.
Starfs- og æviferill hans var fjöl-
breyttur og athafnasemi hans voru
lítil takmörk sett. Gerald stundaði
sjómennsku framan af, var á skaki,
síldveiðum og togurum, m.a. Sól-
borginni.
Þegar hann kom í land lærði
hann rafvirkjun, en á árunum
1960-1961 tók hann við rekstri
Mánagötu 1 á ísafírði af ömmu
minni, en þar hafði hún rekið mat-
sölu og gistingu til fjölda ára.
Amma mín var einn af brautryðj-
endum í hótelrekstri á ísafírði, en
þegar Gerald tekur við rekstrinum
gjörbreytir hann húsnæðinu og
stofnar Hótel Mánakaffí og hafði
jafnframt gistiherbergi víðar. Hann
rak hótelið af sínum alkunna mynd-
arskap og snyrtimennsku. Gerald
gerði ávallt miklar kröfur til sjálfs
sín og annarra, en hann þótti sann-
gjam húsbóndi og margar em þær
stúlkurnar sem unnu hjá þeim hjón-
um, sem minnast hans og Kaju og
góðra stunda með þeim á Mána-
kaffi. Ekki skal dregið úr þætti
Kaju konu hans því hún stóð alla
tíð með honum í starfi og vom þau
hjón mjög samhent.
Gerald hætti hótelrekstri á ísa-
fírði árið 1973 og fluttist þá til
Reykjavíkur með fjölskyldu sinni.
Þar stofnaði hann fyrirtæki með
vélasölu ásamt öðmm og jafnframt
rak hann City Hótel í Reykjavík,
sem í dag er rekið af syni hans.
Afí minn, Hans Georg Hásler
bakarameistari, flutti til sonar síns
á efri árum, eftir að hafa rekið
bakarí á Hólmavík. Tók hann að
sér næturvörslu á Hótel Mánakaffi.
Var ætíð mjög kært með þeim feðg-
um og studdu þeir vel hvorn annan.
Tengsl okkar Geralds vom alla
tíð náin og góð, en þegar hann flutt-
ist til Reykjavíkur minnkuðu sam-
skiptin, en alltaf fylgdist hann samt
vel með því sem var að gerast fyr-
ir vestan og var alla tíð í góðu sam-
bandi við Guðrúnu systur sína.
árið 1983 flytja þau hjón til
Þýskalands, landsins sem hann var
ættaður frá og dáði svo mjög. í
Inzell bjuggu þau sér fallegt heim-
ili af sinni einstöku smekkvísi og
alúð og þar lést hann í sjúkrahúsi
25._mars sl.
Ég, sem ungur drengur, leit alla
tíð mjög upp til Geralds frænda
míns og átti hann sinn þátt í því
að koma mér til manns. Það þótti
heldur ekki ónýtt á 6. áratugnum
að eiga frænda á Sólborginni, sem
sigldi til útlanda og úr einni ferðinni
færði hann mér bíl, hvítan sjúkra-
bíl, og í honum var sjúklingur á
bömm. Gjöfín lýsti vel umhyggju
hans, en þá lá ég veikur á sjúkrahúsi.
Ég upplifði það líka að fara mína
fyrstu sjóferð með Gerald, sem þá
var á skaki með Gísla Jóns á bát
sem þeir áttu saman. Ég var af-
spyrnu sjóveikur, en Gerald hafði
ákveðnar skoðanir á því hvemig
sjóveiki væri Iæknuð og fékk ég
að kynnast því. Án þess að ég fari
nánar út í þá aðferð, þá hef ég
ekki verið sjóveikur síðan.
Á þessum árum áttu þau hjón
sumarbústað á Dagverðardal og
foreldrar mínir einnig. Var mikill
samgangur milli fjölskyldnanna og
margra ánægjustunda minnist ég
þaðan, enda var þá búið á dalnum
allt sumarið.
Það var svo árið 1991, sem þess-
ar fjölskyldur, ásamt börnum og
barnabömum, ákváðu að halda eins
konar ættarmót í Þýskalandi. Til
þess hafði nú gefist tækifæri þar
sem Berlínarmúrinn var fallinn og
ennþá voru ættingjar þeirra systk-
ina austan megin. Ferðin var Iíka
farin í minningu afa míns, sem
hefði orðið 100 ára um þær mund-
ir. Þessi ferð var skipulögð af Ger-
ald út í ystu æsar, allt með þýskri
nákvæmni og naut hann sín vel í
forystuhlutverkinu og ferðuðumst
við um landið þvert og endilangt
og lukum henni heim hjá þeim hjón-
um í Inzell þar sem við fengum
höfðinglegar móttökur.
Þessi ferð varð okkur öllum
ógleymanleg og styrkti mjög öll
fjölskyldubönd, bæði hér heima og
ytra.
Sl. sumar var ljóst að Gerald var
haldinn þeim sjúkdómi, sem dró
hann til dauða. Hann kom í heim-
sókn til ísafjarðar og áttu þau hjón
hér góða daga. Um haustið tókst
honum síðan það ætlunarverk að
sigla sína síðustu sjóferð til ís-
lands, en hann sigldi með vinum
sínum heim með Guðbjörginni nýju
frá Noregi og hafði hann mikla
ánægju af þeirri ferð. Hann, sem
hafði stundað sjómennsku á gömlu
síðutogurunum, heillaðist mjög af
þeim framförum sem átt höfðu sér
stað á þessum árum, en Guðbjörgin
er heldur ekkert venjulegt skip.
Ég átti langt og gott samtal við
Gerald skömmu áður en hann lést
og þá sló hann á létta strengi eins
og hann var vanur og vildi lítið
gera úr sínum veikindum.
Við sem eftir stöndum eurm öll
fátækari en áður, því genginn og
góður og mætur maður. Ég, og fjöl-
skylda mín, votta Kaju og börnum
þeirra og bamabömum okkar
dýpstu samúð, söknuðurinn er okk-
ar allra, en minningin lifir.
Hans Georg Bæringsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
systir, mágkona, amma og langamma,
INGIBJÖRG INDÍANA
JÓNSDÓTTIR,
Hrafnistu, Reykjavík,
áðurtil heimilis
í Hátúni 10,
andaðist í Borgarspítalanum að morgni
föstudagsins langa.
Útförin fer fram frá Áskirkju þriðjudag-
inn 25. apríl kl. 13?30.
Lilja U. Óskarsdóttir, Sigurður Kr. Jóhannsson,
Kristín G. Öskarsdóttir, Þorsteinn Hörgdal,
Bjarni V. Jónsson, Margrét Þorsteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og
vináttu við andlát og útför
GUÐRÚNAR M. GUÐMUNDSDÓTTUR
(frá Króki í Grafningi),
Ljósheimum 20,
Reykjavik.
Guðmundur Jóhannesson,
JóhannesJóhannsson, Helga Thoroddsen,
Kristín Hallbjörnsdóttir, Kristinn Gústafsson,
Guðrún Hallbjörnsdóttir, Helgi Gústafsson,
Guðmundur Hallbjörnsson,
börn, barnabörn
og langömmubarnið Kristinn James.