Morgunblaðið - 03.08.1995, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 3. ÁGÚST 1995 37
amesinu. Eilíft líf í ríki Drottins. Líf
sem aldrei tekur enda. Þar fær hún
nú að njóta meiri gæða en hugur
okkar gimist.
Drottinn blessi og varðveiti í hjört-
um okkar allra minninguna um ein-
staka konu, Margréti Þórarinsdóttur
frá Minna-Knarramesi. „Jesús
mælti: Ég er upprisan og lífið. Sá
sem trúir á mig, mun lifa, þótt hann
deyi. Og hver sem lifir og trúir á
mig, mun aldrei að eilífu deyja.“ (Jóh.
11; 25-26)
Þakkir og bæn
Þakka þér Drottinn Jesús fyrir Margéti
ömmu í Knarramesinu.
Þakka þér fyrir stundirnar sem við áttum
með henni.
Þakka þér fyrir hlýju hennar, fróðleik og
mælsku.
Þakka þér fyrir umhyggju hennar og elsku
á landinu.
Þakka þér fyrir að við áttum svo einstaka
konu að.
Þakka þér Drottinn Jesús fyrir allt sem
hana prýddi.
í Jesú nafni Amen
Vertu, Guð faðir, faðir minn
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Minn Jesús, andlátsorðið þitt
í mínu hjarta ég geymi,
sé það og líka síðast mitt,
þá sofna ég burt úr heimi.
(H. Pétursson.)
Kveðja Birgir Þórarinsson.
Mig langar til að kveðja Margréti
Þórarinsdóttur með örfáum orðum.
Ég bjó að heimili hennar að Minna-
Knarrarnesi á Vatnsleysuströnd í
nokkur ár og þar voru fyrstu ár dótt-
ur minnar Rósu Bjarkar sem nú
kveður sárt langömmu sína eða
Ömmu á Strönd eins og allir nánustu
kölluðu hana, hún var henni mikil-
vægur liður í uppeldi og þroska alla
tið, hún var þessi sanna amma. Þær
áttu sama afmælisdag, sem og svo
margt annað sameiginlegt. Þótt leið-
ir okkar skildu í vissum skilningi
vorum við alltaf góðar vinkonur og
verð ég að segja að hún var nú ein
sú traustasta.
Amma á Strönd skilur sko mikið
eftir sig, hvílíkur persónuleiki! Hún
er ein af þessum persónum sem aldr-
ei verður hægt að gleyma. Margt sem
hún sagði líður manni ekki úr minni,
því enginn sagði frá eins og hún.
Hún las mikið og vissi mikið þess
vegna og hún var oft hissa á því ef
maður fylgdist ekki með fréttum og
vissi ekki um innanríkismál í fjarlæg-
um löndum, eða hvernig veðurlægð-
imar höguðu sér í febrúar fyrir
nokkrum árum eða hvernig ævi löngu
látinna manna var. Ævi Ömmu á
Strönd var margvísleg og þó maður
hafi ekki verið þátttakandi allan þann
tíma vissi maður svo margt um henn-
ar líf vegna þess hvemig hún sagði
það.
Ég verð ævinlega þakklát fyrir að
hafa fengið að kynnast Ömmu á
Strönd og fyrir traustið sem hún gaf
mér, við áttum nú okkar leyndarmál
sem enginn fær að vita, en við ræð-
um þau nú bara næst þegar við hitt-
umst, á góðum stað.
Ég sendi fjölskyldu Ömmu á
Strönd mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Sigrún Baldursdóttir.
í dag vil ég kveðja hana ömmu
mína, Margréti Þórarinsdóttur frá
Minna-Knarranesi á Vatnsleysu-
strönd. Amma var enginn venjulegur
kvenmaður, hún var kvenskörungur
eins og konumar sem ritað var um
í fornsögunum. Hún lét aldrei deigan
síga þótt móti blési og tók á hveijum
hlut eins og henni þurfa þótti hveiju
sinni. Gat æst sig þvílíkt að eldhús-
borðið hoppaði, og hjartað í manni
líka, og strokið svo blítt um vangann
að fætumir hálf bráðnuðu undir
manni.
Hún amma er þráðurinn sem líður
í gegn um bernskuminningarnar.
Hún var sjálfsagði hluturinn sem bjó
fyrir neðan veg, og var alltaf til stað-
ar, vetur, sumar, vor og haust. Það
var ekkert vafamál með árstíðirnar
í þá daga, allavega verður þetta mjög
einfalt í minningunni:
Vorið kom með lömb, rauðmaga
og grásleppu, og Unni frænku í
Borgamesi sem snæddi af aflanum
á listfengan hátt og skemmti okkur
konunglega.
Svo kom sumarið með sína enda-
lausu blíðu, og sóleyjabreiðurnar
flæddu yfir allt Knarrarnestúnið, og
það var bannað að hlaupa í óslægj-
unni á nýju strigaskónum frá Stebba
í Hábæ. Blásarinn gekk endalaust
þau sumur, sem ekki var skrítið því
það var verið að slá mestu tún á
Islandi. Og upp á heygrindinni var
krakkaskarinn og vonaði að ferðin
heim að hlöðu tæki aldrei enda.
Haustin komu líka árvisst með
skóla, réttum og sláturtíð og þá voru
fallegustu kindur á íslandi, allavega
í sveitinni, reknar heim og slátran
hófst. Krakkarnir sem setið höfðu á
heygrindinni um sumarið, vora rekn-
ir á bak við hól meðan fénu var farg-
að, því það var ekki hollt fyrir börn
að horfa á slíkt, sagði amma. En
þeir köldustu kíktu.
Veturinn mætti líka á réttum tíma.
Skautar á Eyrartjörninni, sleðaferðir
á Lambhúshólnum og jólin. Þegar
mest spennandi pakkinn kom frá
ömmu og afa í Knarrarnesi, og mað-
ur vissi að út úr honum myndu hrynja
óteljandi hlutir, sem amma hefði
verslað í M.R. búðinni allt árið á
undan. Þegar tölt var niður að Knarr-
amesi á aðfangadagskvöld undir
stjömubjörtum himni, sem alltaf var
á jólunum í þá daga, beið heitt súkku-
laði og kökur, og svo mörg logandi
kertaljós að það hefði mátt ætla að
kertaverksmiðjan Hreinn framleiddi
bara ifyrir ömmu.
Svona liðast minningaþráðurinn í
gegnum allar árstíðirnar. Amma drif-
fjöðurinn á bak við allt því vegna
erfiðra veikinda afa, bar hún hitann
og þungann og stýrði öllu með styrkri
hendi.
Nú er lífsgöngu mikillar konu lok-
ið og heimkoman verður öragglega
góð þar sem ástvinir hennar sem á
undan fóru, og hún saknaði oft sárt,
taka vel á móti henni.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Sigurlaug Brynjólfs.
+ ÞorkeIl Ingi-
bergsson fædd-
ist 19. september
1908 í Reylyavík.
Hann lést á sjúkra-
stofnuninni Hvíta
bandinu þann 26.
júli siðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Ingibergur
Þorkelsson tré-
smíðameistari frá
Smjördölum í Flóa
og Sigurdís Jóns-
dóttir húsmóðir á
Skaganum. Börn
þeirra voru 5 auk
uppeldisbróður og
eru nú þijú þeirra á lífi, þ.e.
Matthías, apótekari, Svana, hús-
móðir og Stefán Gíslason, flug-
stjóri. Þorkell ólst upp í Hafnar-
firði en flutti ásamt foreldrum
sínum og systkinum til Reylq'a-
víkur 1927. Eftirlifandi eigin-
kona Þorkels er Margrét Einars-
dóttir, fædd 18. janúar 1913 í
Hafnarfirði. Þau gengu í hjóna-
band 21. október 1933 og eignuð-
MEÐ nokkrum línum langar okkur
systkinin að minnast hans afa okk-
ar. Alltaf . var jafn gaman að heim-
sækja afa og ömmu á Víðimelinn
og ófáar voru þær næturnar sem
við fengum að gista. Þá var öllu
snúið við, stóru hægindastólarnir
voru settir saman fyrir þau stystu,
hin lengri fengu að kúra í svefnpok-
um á gólfinu, á „útilegudýnum“ sem
voru sóttar í kjallarann. Svo komu
afí og amma að kyssa góða nótt og
lesa með okkur bænirnar fyrir svefn-
inn. Eldsnemma á morgnana var afi
svo vaknaður, tók léttar leikfímiæf-
ingar og skellti sér í sturtu! Alltaf
ust þrjú börn, þau eru:
Unnur Guðbjörg, f.
20.7.1937, Inga, f.
9.10.1943 og Ingi-
bergur, f. 6.12.1947.
Afkomendur þeirra
eru 8 barnabörn og 3
barnabarnabörn. Þor-
kell lærði múriðn, út-
skrifaðist 1930 og
starfaði með föður
sínum til margra ára
við byggingavinnu,
byggði fjölmörg hús í
Reykjavík og víðar.
Síðar starfaði hann
sjálfstætt sem bygg-
ingameistari í ára-
tugi. Þorkell var einn af stofn-
endum Sameinaðra verktaka og
vann fyrir Aðalverktaka árlega
i fjölmörg ár sem endurskoðandi
á skrifstofu aðalverktaka í New
York. Hann var félagi í Odd-
fellow-stúkunni Þorsteini.
Útför Þorkels fer fram í dag
frá Fossvogskirkju og hefst at-
höfnin kl. 13.30.
var hann svo hreinn og strokinn, vel
rakaður og ilmandi af rakspíra í
skyrtu með bindi. Svo setti hann upp
hattinn og var rokinn í byggingar-
vinnuna. Við munum svo vel eftir
þér 1 vinnugallanum að hamast við
að byggja, mála, breyta og laga.
.Eftir langan og strangan vinnudag
var svo hans fyrsta verk að þvo sér
vel og greiða áður en sest var við
kvöldverðarborðið. Alltaf var hún
amma okkar tilbúin með matinn á
slaginu sjö og var hlustað á kvöld-
fréttir yfir borðhaldinu. Eftir matinn
settist afi svo gjarnan inn í skrif-
stofuherbergið sitt með Times og
Newsweek. En alltaf var hann tilbú-
inn að spjalla við barnabörnin og
segja okkur spennandi sögur. M.a.
sagði hann okkur frá bernsku sinni
í Kirkjuvogi í Höfnum, en þar bjó
fjölskylda afa í nokkur ár. Hann
sagði okkur m.a. frá bátum föður
síns, en hann gerði út fjóra vertíðar-
báta í félagi með öðrum. Suma þeirra
smíðaði hann sjálfur. Bátana gerði
hann út milli smíðavinnunnar sem
hann sótti m.a. til Raufarhafnar tvö
sumur og þá fjóra mánuði í senn.
Stoltur sagði hann afi okkur að hann
hefði þá verið karlmaðurinn á heimil-
inu, sjö ára gamall, seinna flutti fjöl-
skyldan svo í Hafnarfjörðinn og þar
kynntist hann ömmu, Þórunni Mar-
gréti Einarsdóttur.
Um helgar voru þeir svo ófáir
bíltúrarnir og margir hveijir lágu
þeir í Hafnarfjörðinn, fjörðinn þeirra
afa og ömmu, og alltaf voru þeir
skemmtilegir og fróðlegir, þær voru
margar sögurnar frá því í „gamla
daga“. Alltaf var stutt í glens og
grín og oft grétum við af hlátri. Við
vorum þá gjarnan trakteruð með ís
og vorum ein eyru og augu! Og oft
var okkur skilað fjáðari heim þar
sem afi var mjög gjafmildur og
gaukaði að okkur vasapening og
alls konar gjöfum. Afi og amma ferð-
uðust töluvert m.a. fóra þau til
Ameríku á hveiju hausti þar sem
afi starfaði fyrir Islenska aðalverk-
taka. Til baka snéru þau svo hlaðin
gjöfum, fötum, leikföngum og út-
lensku sælgæti sem var nú heldur
betur spennandi fyrir litla krakka.
Seint gleymist t.d. fjólublár lakkrís!
Já, þær eru góðar minningarnar
sem við barnabörnin eigum um afa
og ömmu á Víðimelnum.
Elsku afi okkar, við kveðjum þig
nú með söknuði. Eftir erfið veikindi
hefur þú fengið hvíld. Elsku amma,
vertu sterk, minningin lifir með okk-
ur.
Þorkell Snorri, Freyja,
Unnur Kristbjörg, Kristín
Edda og Margrét Þóra.
ÞORKELL
INGIBERGSSON
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
JÓHANNA KRISTÍN
GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Efra-Apavatni;
Sigtúni 49,
Reykjavík,
lést 1. ágúst.
Fyrir hönd vandamanna,
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN ODDSON,
Álftamýri 52,
Reykjavík,
andaðist í Vífilsstaðaspítala 30. júlí.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Foreldra- og vinafélag
Kópavogshælis.
Ingibjörg Þorsteinsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, bróðir og
mágur,
SIGURÐUR B. FINNBOGASON
raffræðingur,
sem lést 27. júlí á Hrafnistu, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 4. ágúst kl. 13.30.
Camilla Sveinsdóttir,
Guðrún Finnbogadóttir, Armand Beaubien,
Geirþrúður Finnbogadóttir,
Ólafur Finnbogason, Kristjana Jónsdóttir,
Kristján Finnbogason, Kristrún Magnúsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÁSGEIR SAMÚELSSON,
Brúnalandi 11,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu 1. ágúst. Jarðar-
förin fer fram frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 10. ágúst kl. 13.30.
Ása Björgvinsdóttir,
Björg Ásgeirsdóttir,
Svava Oddný Ásgeirsdóttir,
Ásdís Ásgeirsdóttir,
tengdasynir og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTINN FRIÐBERG
HERMANNSSON
bifvélavirki,
Ásbraut 19,
Kópavogi,
sem andaðist sunnudaginn 30. júlí,
verður jarðsunginn frá Kópavogskipkju
föstudaginn 4. ágúst kl. 13.30.
Svava Sigmundsdóttir,
Sigurrós Kristinsdóttir, Ragnar Borgþórsson,
Svanur Kristinsson, Steinþóra Sigurðardóttir,
Hrafnhildur Kristinsdóttir, Jakob Guðjohnsen,
og barnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRHILDUR INGIBJÖRG SÖLVADÓTTIR,
Háteigi 16C,
Keflavík,
er látin.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum auðsýnda samúð.
Fyrir hönd aðstandenda,
Marfa Guðnadóttir,
Sölvi Guðnason.