Morgunblaðið - 16.08.1995, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 16. ÁGÚST 1995 27
MINNINGAR
FRÉTTIR
ELÍN
SIGTR YGGSDÓTTIR
+ Elín Sigtryggs-
dóttir fæddist í
Héraðsdal, Lýtings-
staðahreppi, Skaga-
firði, 16. júní 1923.
Hún lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Akureyri 30. júlí síð-
astliðinn.
Foreldrar hennar
voru Ágústa Jónas-
dóttir, f. 1.8. 1904,
búsett á Sauðár-
króki, og Sigtrygg-
ur Einarsson, f. 11.3.
1886, d. 4.10. 1955.
Systkini hennar eru:
Einar, f. 8.9. 1924,
og Marta Sigríður, f. 30.11.1931,
bæði búsett á Sauðárkróki. Látin
eru: Dagbjört, tviburasystir
hennar, f. 16.6. 1923, d. 31.10.
1941, Egill Björgvin, f. 1.2. 1928,
d. 21.2. 1930, og Eiður Brynjar,
f. 19.12. 1935, d. 22.10. 1970.
Elín ólst upp frá eins árs aldri
hjá hjónunum Margréti Sigurð-
ardóttur, f. 23.7. 1867, d. 11.5.
1960, og Helga Björnssyni, f.
2.10. 1854, d. 16.5. 1947, Reykj-
um og síðar Reykjaborg, Lýt-
ingsstaðahreppi, Skagafirði. Þau
áttu tíu börn, af
þeim eru þtjú á lífi:
Hólmfríður, Sigríð-
ur og Hjálmar.
Eigfinmaður Elín-
ar var Pálmi Sigurð-
Ólafsson, f. 24.3.
d. 23.8. 1982.
Dætur þeirra eru: 1)
Ólöf Helga, f. 15.3.
1951, gift Theódóri
Skúla Halldórssyni,
þeirra börn Sigfríð-
ur Guðný, _ f. 1975,
og Pálmi Ólafur, f.
1980. 2) Margrét
Hólmfríður, f. 13.7.
1957, gift Páli Jó-
hannessyni, þeirra böm Dag-
björt Elín, f. 1980, Sölmundur
Karl, f. 1984, og Sædís Ólöf, f.
1990.
Börn Pálma af fyrri hjóna-
böndum era: Óli, Þórunn, Jón
og Garðar.
Elín og Pálmi bjuggu í Skaga-
firði til ársins 1959 er þau fluttu
til Akureyrar þar sem þau
bjuggu síðan.
Utför Elínar fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 13.30.
í DAG er til moldar borin Elín Sig-
tryggsdóttir, Keilusíðu lOb, Ak-
ureyri. Elín starfaði mikið að félags-
málum gegnum árin, sem hún gerði
með mikilli festu og ábyrgð. Þau
ár sem hún starfaði fyrir Sálarrann-
sóknarfélagið á Akureyri varð mik-
ill uppgangur í félaginu og var Elín
ætíð reiðubúin til að vinna fyrir fé-
lagið, en hún stjórnaði einnig fjölda
bænahringja í þágu félagsins í gegn-
um árin og verður hennar ætíð
minnst í því starfi. Samstarfsfélagar
minnast hennar með miklum sökn-
uði. Ég undirritaður, og fjölskylda
mín minnumst hennar með söknuði
í hjarta, því hún gaf okkur og dætr-
um okkar ætíð mikið í hvert skipti,
sem hún kom í heimsókn til okkar.
Kynni mín af Elínu eru búin að
vera löng, því hún bjó í næsta húsi
við foreldra mína í nokkur ár, og
þegar ég fór að sinna andlegum
málum í mínu lífi, varð ég að finna
mér fólk, sem ég gat treyst til að
vera með mér.
Var þá ljósið í lífi mínu að fá
Elínu til starfa með mér, því hún
vissi ætíð hvað verið var að gera
og hvernig best væri að fá það fram
sem við vorum að fást við á hveijum
tíma og gaf hún mikinn kærleik og
ástúð í þetta starf. Á ég henni mik-
ið að þakka en ég veit að hún er
umvafin ljósi lífs, friðar og kærleika
og stefnir nú á hærra vitundarstig
til hjálpar þeim sem eru að yfirgefa
þetta jarðvistarlíf. Elín var afar
bamgóð og nutu barnabörnin henn-
ar þess í ríkum mæli. Einnig fengu
þau góðan lærdóm af hennar
fræðslu sem hún var ætíð reiðubúin
að Iáta af hendi, vegna þess að
börnin skiptu hana miklu máli í líf-
inu. Elín var stöðugt að hjálpa fólki
sem átti í erfiðleikum, bæði á sál
og líkama, var hún alltaf reiðubúin
til að setjast niður með þeim sem
áttu erfitt og eru þeir margir sem
vilja þakka henni fyrir gott starf í
þágu sjúkra í gegnum árin. Elín var
virkur heilari hjá Sálarrannsóknar-
félaginu á Akureyri og vann þar
gott starf fyrir þá sem komu í heil-
un hjá félaginu, Elín hafði gaman
af að ferðast og var hún ætíð með
mér þegar ég var á ferð um landið
og naut hún þeirra ferða. Hún sýndi
starfi mínu mikinn áhuga og studdi
mig á allan hátt við það, sem ég
var að fást við hverju sinni og skipti
það hana miklu máli hvernig til
tækist við það sem við svo lengi
höfum unnið saman að hjá Sálar-
rannsóknarfélaginu. Ekki fór hjá
því að hún þekkti vel inn á kauða
og oft fannst mér hún vita hvað ég
hugsaði áður en ég kom orðum að
því. Vil ég að lokum þakka þér allan
þann tíma, sem þú gafst mér, Elín
mín, og bið ég góðan Guð að um-
vefja þig ljósi lífs, friðar og kærleika
og gefa þér styrk til að þroska þig
áfram á nýjum vettvangi. Megi al-
mættið umvefja dæturnar Helgu og
Margréti, tengdabörn, barnabörn,
móður og systkini.
Þó ég sé látinn, harmið mig ekki með tárum.
Hugsið ekki um dauðann með harmi og ótta;
ég er svo nærri að hvert eitt ykkar tár snertir
mig og kvelur, þótt látinn mig haldið...
En þegar þið hlæjið og syngið
með glöðum hug,
sál mín lyftist upp í mót til ljóssins:
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífíð
gefur, og ég, þótt látinn sé, tek þátt í
gleði ykkar yfír lífínu...
(Óþekktur höfundur).
Megi ljós lífs, friðar og kærleika
umleika ykkur.
Skúli Viðar Lórenzson og
Guðrún H. Þorkelsdóttir
í dag kveð ég kæra vinkonu mína,
Elínu Sigtryggsdóttur, sem er látin
eftir ströng og erfið veikindi, sem
hún tók með miklum hetjuskap eins
og hennar var von og vísa. Mig lang-
ar til að minnast hennar með örfáum
orðum. Hún var ekki mikið fyrir
mærð, hún Ella mín.
Við kynntumst fyrst í Skagafirði
vorið 1945. Hún var fædd á bjart-
asta tíma ársins og vorsins barn.
Hæglát, draumlynd og rómantísk
var hún þá, og sérstaklega saklaus,
fannst mér.
Síðan var með okkur vinátta, sem
aldrei bar skugga á. Hún var mér
afar góð, er ég átti um sárt að binda,
og hjálpaði mér á allan máta og þau
hjón bæði, hún og Pálmi. Hún hafði
mikinn áhuga á andlegum málum
og vildi öllum gott gera. í gegnum
það eignaðist hún marga góða vini.
Hún var líka mikil félagsmála-
manneskja. Við vorum saman í stúk-
unni ísafold og Samfrímúrararegl-
unni. Alls staðar kom hún fram til
góðs á sinn hljóðláta hátt og þegar
hún sagði eitthvað þá var eftir því
hlustað.
Hún hafði mjög gaman af að ferð-
ast. Við fórum saman alla Austfirð-
ina, Vestfirðina, Snæfellsnes og
Borgaríjörð. Sérstaklega er mér
minnisstæð ferð á Snæfellsjökul.
Það er erfitt að kveðja eftir 50
ára vináttu, en góðar minningar um
góðan vin ylja mér.
Til mín jafnan yl og birtu barstu,
bróðurhuga sannan fann ég þinn.
Þegar mest ég þurfti við þá varstu,
vinur, sem ég treysti hvert eitt sinn.
(J.K.J.)
Ég vil að lokum senda samúðar-
kveðjur til móður hennar, dætra,
tengdasona, ömmubarna og syst-
kina.
Guð blessi ykkur, minningarnar
um góða konu og vaxandi alla tíð.
Að síðustu vil ég segja þetta við
hana Ellu mína:
Ég kveð svo margt er kveð ég þig
svo kær, sem þú varst mér.
Nú heldur þú á hærra stig,
er hérvist lokið er.
(J.K.J.)
Góða ferð og Guð geymi þig.
Jódís Kristín Jósefsdóttir.
Elín Sigtryggsdóttir er látin eftir
að hafa háð hetjulega baráttu við
illvígan sjúkdóm, baráttu sem stóð
yfír í rúma þijá mánuði. Þann tíma
sem Elín lá sjúk bæði heima og á
sjúkrahúsinu rann upp fyrir mér hve
stór vinahópur Ellu var. Vinahópur
Ellu var ekki bara fjölmennur heldur
voru vinir hennar á öllum aldri. Jafnt
ungir sem aldnir voru duglegir að
stytta henni stundirnar í veikindum
hennar.
Elín stundaði mikið félagsstarf. í
mörg ár var hún æðstitemplar í stúk-
unni ísafold no. 1. Hin seinni ár var
hún virkur félagi í reglu co frímúr-
ara og tók hún þann félagsskap
mjög alvarlega eins og allt sem hún
gerði.
Eftir að Elín missti eiginmann sinn
fór hún að vinna við dreifíngu Morg-
unblaðsins og starfaði við það þang-
að til fyrir um það bil tveimur árum
er hún varð að hætta þar sem fæt-
urnir voru famir að gefa sig, en
þrátt fyrir það kvartaði Elín aldrei.
Eftir að Elín hætti að vinna við dreif-
ingu Morgunblaðsins átti sálarrann-
sóknarfélagið á Akureyri hug hennar
allan og voru húsakynni félagsins
því sem næst hennar annað heimili.
Hjá sálarrannsóknarfélaginu virtist
Ella finna sig mjög vel. Þar vann
hún með fólki á öllum aldri og þar
kom sérstaða hennar vel í ljós, því
Ella virtist skilja alla og gat rætt
við alla um allt milli himins og jarð-
ar hvort heldur sem ungböm eða
gamalt fólk átti hlut að máli. Stað-
föst trú hennar á æðri máttarvöld
og líf eftir dauðann gerði það að
verkum að þegar sýnt var hvert
stefndi, hélt Ella ró sinni á undra-
verðan hátt, hún vissi hvað hennar
biði hinum megin.
Fyrstu kynni mín af Elínu vom
þegar ég var unglingur. Þá var hún
æðstitemplar í stúku, og gleymi ég
aldrei þeim virðuleika sem henni
fylgdi í því starfi. Það var eitthvað
í fari hennar sem náði að snerta
mig þá óharðnaðan unglinginn. Elínu
kynntist ég fyrir alvöm þegar ég
varð svo lánsamur að kynnast yngri
dóttur hennar og hún varð tengda-
móðir mín. Elín átti eftir að sýna
og sanna að hún væri engum lík,
því það var alveg sama hvað það var
sem okkur vantaði, alltaf var hún
boðin og búin hvenær sem var. Vand-
inn virtist aldrei vera henni ofvax-
inn, hún kunni alltaf ráð við öllu.
Börnin okkar þijú sem nú sjá á eft-
ir Ellu ömmu upplifa nú mikið tóma-
rúm, því Ella amma var stór hluti í
lífí þeirra. Þegar börnin áttu í hlut
hafði amma alltaf tíma til að hlusta,
lesa, segja sögu eða bara að láta sjá
sig, því ef Ella amma sýndi sig ekki
á hveijum degi voru börnin ekki í
rónni. Þau elskuðu hana og dáðu
eins og allir sem þekktu hana. Það
mun taka sinn tíma að venjast Iífínu
án Elínar og hafa hana ekki alltaf
til staðar þegar eitthvað stendur til.
En við getum huggað okkur við að
þér líður örugglega vel þar sem þú
ert nú stödd. Eg er þakklátur fyrir
að hafa fengið að kynnast Elínu, og
minninguna um hana mun ég geyma
ofarlega í huga mínum.
Er ástvinir hverfa og kólnar í sál,
kvíði og söknuður brenna.
Tungunni verður þá tregast um mál
tárin um vangana renna.
En þeim sem að þjást verður hvíldin svo kær,
og kvalafull bið er á enda.
Síðasti blundurinn blíður og vær,
beint þá til himnanna senda.
(Ágúst Marinósson)
Páll Jóhannesson.
• Fleirí minningargreinar um
Elínu Sigtryggsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Niðjamót
haldið á
Skeiðum
NIÐJAMÓT hjónanna, Ketils
Magnússonar, skósmiðs á ísafirði,
og Helgu Guðrúnar Bjarnadóttur,
verður haldið að Brautarholti á
Skeiðum laugardaginn 19. ágúst
nk. og hefst kl. 13.
Ketill Magnússon var fæddur
að Laugarbökkum í Ölfusi þann
14. mars 1857, sonur Magnúsar
Ólafssonar bónda þar og konu
hans Ingibjargar Ólafsdóttur.
Helga Guðrún Bjarnadóttir var
fædd í Hrafnagilshreppi í Eyjafirði
þann 23. nóvember 1852, dóttir
hjónanna Bjarna Jónssonar, tré-
smiðs á Akureyri, og Soffíu Jóns-
dóttur. Helga Guðrún flutti til Isa-
fjarðar 1882.
Ketill Magnússon lærði skó-
smíðar en hann flutti til ísafjarðar
árið 1880. Þann 11. október 1884
kvæntist hann Helgu Guðrúnu.
Varð þeim sex barna auðið en eitt
þeirra, Magnúsína, dó í æsku.
Börn þeirra sem upp komust
voru: Helgi, íshússtjóri á ísafirði,
Axel, kaupmaður á ísafirði, síðar
í Reykjavík, Ingibjörg, húsfreyja
í Ófeigsfirði. Ingólfur, trésmiður í
Reykjavík, og Óli, prestur til Ögur-
þinga, síðar sýsluskrifari á
Isafirði.
Afkomendur þeirra hjóna munu
vera hátt á fjórða hundrað. Ýmis-
legt verður gert til gamans á niðja-
mótinu. Afkomendur sjá alfarið
um skemmtidagskrá s.s hljóm-
listarflutning og gamanmál,
grillað verður og dans stiginn auk
þess sem ýmislegt verður skipu-
lagt fyrir yngsta fólkið.
Lýst eftir
stolnum bíl
LÖGREGLAN í Reykjavík lýsir
eftir Mazda 323 árgerð 1985.
Bíllinn er sægrænn að lit og
svartur að neðan. Honum var
stolið fyrir utan heimili eigand-
ans í Eskihlíð 12, 8. ágúst sl.
Skráningarnúmer bíisins er
A-12669. Þeir sem geta veitt
upplýsingar um ferðir bílsins
eru beðnir um að hafa samband
við lögregluna í Reykjavík.
Vinir Dóra
á Kringlu-
kránni
VINIR Dóra leika á Kringlu-
kránni í kvöld, miðvikudags-
kvöld, og hefjast tónleikarnir
kl. 22.
Halldór Bragason er nýlega
komin frá L.A. þar sem hann
dvaldist í vetur og hljóðritaði
m.a. geisladiskinn Blues from
Iceland. Með honum í kvöld
verða þeir Jón Ólafsson og
Ásgeir Óskarsson og leika þeir
blús og jass.
Djass á Café
Royale
HLJÓMSVEITIN Gagarín
heldur djassfunktónleika á veit-
ingastaðnum Café Royale í
Hafnarfirði í kvöld, miðviku-
dagskvöld, og hefjast þeir kl.
22.30.
Meðlimir hljómsveitarinnar
Gagarín eru þeir Andrés Gunn-
laugsson, gítar, Viðar H. Stein-
grímsson, bassi og Kári Arn-
arsson, trommur.
t
Þakka innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar
vinkonu minnar og sambýliskonu,
KRISTBJARGAR JENNÝAR
SIGURÐARDÓTTUR,
Kóngsbakka16.
Guð blessi ykkur öll.
Gunnbjörn Valdimarsson.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
er sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
HERMANNS SVEINSSONAR,
Lönguhlíð 3,
Reykjvík.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks
Landakotsspítala fyrir góða umönnun í
veikindum hans.
Guðmunda Vigfúsdóttir,
Arnfri'ður Hermannsdóttir, Erling Sörensen,
Gerður Eliasdóttir,
Fjóla Hermannsdóttir, Hörður Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Við þökkum öllum, sem minntust móður
okkar og tengdamóður,
INGU ÁRNADÓTTUR,
Starhaga 2,
Reykjavík,
við fráfall hennar og útför.
Yrsa Ingibjörg Vilhjálmsdóttir,
Þór Vilhjálmsson,
Ragnhildur Helgadóttir,
Þórður Örn Sigurðsson,
Auður Eir Vilhjálmsdóttir.