Morgunblaðið - 20.09.1995, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 1995 29
MAGNEA OSK
TÓMASDÓTTIR
+ Magnea Ósk
Tómasdóttir
fæddist á Eyrar-
bakka 22. júni 1907.
Hún lést á Sólvangi
í Hafnarfirði 9.
september síðast-
liðinn. . Foreldrar
hennar voru hjónin
Gíslína Jónsdóttir,
f. 1884, d. 1959, og
Tómas Þórðarson,
f. 1874, d.
Magnea átti þrjú
alskystkin: Valdi-
mar, Guðmund og
Guðríði, en þau eru
öll látin. Auk þeirra átti hún
einn hálfbróður, Má Sveinsson,
og er hann á lífi.
Magnea giftist 24. desember
1932 Halldóri ísleifssyni, f. 7.
júlí 1904, d. 19. mars 1984, bif-
reiðastjóra í Reykjavík. Þau
eignuðust þrjú
börn. Þau eru:
ísleifur, f. 26. sept-
ember 1932, Guð-
rún Esther, f. 27.
október 1933 og
Kristborg, f. 30. maí
d. 10. júlí
Fyrr átti
Magnea soninn
Birgi Sigurðsson, f.
11. janúar 1927.
Auk sinna eigin
barna ólu Magnea
og Halldór upp þrjá
dóttursyni sína,
Halldór Bragason,
28. ágúst 1953, Trausta
Bragason, f. 28. janúar 1955
og ðskar Bragason, f. 8. sept-
ember 1956, d. 19. mars 1975.
Útför Magneu fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, og hefst
athöfnin kl. 13.30.
Hjá vöggu rainni mamma söng
í myrkum næturskugga,
þau kvæðin voru ljúf og löng
og lagnust mig að hugga.
Ó, elsku, góða mamma mín,
þín mynd í hug mér ljómar,
er ljúfa vögguvísan þín,
svo viðkvæmt til mín hljómar.
(Margrét Jónsd.)
MEÐ þessum erindum vil ég kveðja
móður mína, Magneu Ósk, sem
reyndist mér og börnum mínum
vel alla tíð meðan heilsan leyfði.
Hún og pabbi gengu þremur sonum
mínum, Halldóri, Trausta og Ósk-
ari Bragasonum, í foreldrastað og
veittu þeim alla þá ást og hlýju,
sem hægt var að óska sér. Það var
þeim mikið áfall þegar Óskar, son-
ur minn, lést af slysförum fyrir
20 árum. Hin síðustu ár var
mamma orðin mikið veik og hætt
að þekkja sitt fólk. Til merkis um
hið mikla áfall, sem hún hafði orð-
ið fyrir, var hún farin að kalla mig
Óskar undir það síðasta. Síðustu
fimm ár ævinnar dvaldi hún á
Sólvangi í Hafnarfirði og eflaust
hefur hún verið fegin hvíldinni.
Með þessum orðum vil ég þakka
henni fyrir allt og allt, og bið ég
góðan Guð að vera með henni.
Guðrún Esther Halldórsdóttir.
ÞÁ hefur blessunin hún amma
Magga loks fengið hvíld frá löngu
og ströngu sjúkdómsstríði. Já, það
verður að segjast eins og er að það
var feginleiki sem gerði vart við
sig þegar ég fékk fregnina um að
amma Magga hefði kvatt þennan
heim snemma laugardagsmorguns
9. september. Amma Magga hafði
um langt árabil búið við erfíða
sjúkdóma og síðustu árin sem hún
lifði þekkti hún engan og vissi
ekki hvar hún var.
Það var sárt að sjá þessa gáfuðu
og glæsilegu konu breytast. í vam-
arlaust barn, sem átti allt sitt und-
ir ókunnugu fólki komið en því
miður vom veikindi Magneu þess
eðlis að hlutskipti hennar var að
dvelja á sjúkrastofnun síðustu
æviárin.
Ég kalla hana ömmu Möggu
þótt hún hafi alls ekki verið amma
mín. Amma Magga hét Magnea
Ósk Tómasdóttir og var amma og
fósturmóðir mágs míns, Trausta
Bragasonar. Ég hafði kynnst þeim
sæmdarhjónum Magneu og eigin-
manni hennar, Halldóri ísleifssyni
skömmu áður en okkur í fjölskyld-
unni hlotnaðist sú gæfa að fá
Trausta sem einn af okkur. Þau
Magnea og Halldór höfðu gifst á
aðfangadag jóla árið 1932 og kom-
ið börnum sínum ísleifi og Esther
og Birgi, syni Magneu, til manns
þegar þær aðstæður sköpuðust að
þau tóku að sér þijá syni Esther-
ar, þá Halldór, Trausta og Óskar.
Bræðurnir þrír komu til ömmu
og afa komungir, Halldór um fjög-
urra ára, Trausti tveggja ára og
Óskar nýfæddur. Það getur hver
og einn ímyndað sér álagið fyrir
rúmlega fimmtug hjón að taka að
sér þijá unga drengi, en þau
Magnea og Halldór létu aldrei bil-
bug á sér finna þótt Magnea ætti
þá þegar við alvarleg veikindi að
stríða.
Á þessum árum var amma
Magga mikið á sjúkrahúsum, bæði
hérlendis og í útlöndum. Afí Hall-
dór vann fullt starf hjá Hitaveitu
Reykjavíkur en það aftraði honum
ekki frá að fara heim í hádeginu
hvem dag til að búa til hádegis-
verð handa strákunum sínum og
mér fínnst umhyggja afa Halldórs
fyrir þeim sýna best að það er
ekki hægt að spilla bömum með
ofdekri, ef aginn er jafnframt fyrir
hendi. Afí eldaði nefnilega oftast
þríréttaðan hádegisverð svo allir
fengu nú það sém þá langaði helst í!
Þegar dóttursonurinn í miðið,
Trausti, fór að venja komur sínar
á heimili okkar með Ingu systur
minni skar hann sig strax úr stómm
vinahópi. Hann var ekki aðeins sá
glæsilegasti í hópnum heldur var
uppeldið til þvílíkrar fyrirmyndar
að það gleymist aldrei þeim sem
honum kynnast. Virðingin sem
hann bar fyrir ömmu sinni og afa
var líka einstök. Aldrei nokkum
tíma hvarflaði að þessum 15 ára
strák að þiggja það að borða hjá
okkur, nema spyija fyrst hvort
hann mætti hringja heim, svo ör-
uggt væri að ekki væri búið að
hafa fyrir honum þar. Svona vora
þeir allir bræðumir, en þeim kynnt-
ist ég öllum vel. Halldór, sá elsti,
var jafnaldri minn og skólabróðir
úr Hagaskólanum og Óskar, litli
bróðirinn, varð fljótt hluti af heimil-
islífínu að Smáragötu 3 eftir að
Inga og Trausti urðu „kærustupar“.
Það var mikill harmur kveðinn
að þessari litlu fjölskyldu þegar
Óskar lést af slysförum 19. mars
1975, aðeins 18 ára að aldri. Aldr-
ei höfðum við stigið jafn þung spor
og kaldan vetrardag í mars þegar
við gengum eftir kistunni hans.
Aðeins ein manneskja í líkfylgdinni
bar höfuðið hátt. Já, amma Magga,
sem hafði tekið þennan litla dreng
nýfæddan að sér, sýndi þann styrk
á þessari erfiðu stundu sem aðeins
sá sem á sanna trú getur sýnt.
Hún gekk teinrétt í baki og kvaddi
barnabarnið sitt og fósturson af
því mesta æðruleysi sem ég hef
nokkum tíma séð.
Tíminn sem í hönd fór var afar
erfiður. Þótt amma Magga sýndi
ævinlega stillingu saknaði hún
Óskars svo sárt að stundum var
eins og hún útilokaði að hann
væri farinn. Þegar sorgin virtist
ætla að ná yfírtökunum var eins
og gleymskan gripi inn í og stund-
um var lagt á borð heima á Meist-
aravöllum fyrir einum fleiri en von
var á til kvöldverðar.
Þótt Óskar væri ungur að áram
þegar hann lést átti hann yndislega
unnustu, Þóru Kristiansen. Þóra
hafði strax orðið eins og eitt af
börnum Magneu og Halldórs og
þótti afar vænt um þau hjónin.
Þóra kvæntist síðar miklum sóma-
manni, Sverri Einarssyni og á með
honum fiögur böm, en samband
hennar við ömmu Möggu og afa
Halldór rofnaði aldrei þótt árin
liðu. Þegar amma Magga var
kistulögð í liðinni viku var Þóra
ein þeirra sem þangað mættu til
að votta henni virðingu sína og
þakklæti. Þetta samband þeirra
hlýtur að vera einstakt.
Afi Halldór var opnari persónu-
leiki en amma Magga og hann
talaði oft um söknuðinn eftir Ósk-
ari sínum og hve hann hlakkaði
til að hitta hann að nýju. Hann
var sjúklingur á Landakotsspítala
í marsnjánuði 1984 og sagðist þá
vera þess fullviss að nú fengi hann
að hitta Óskar sinn fljótlega. Hon-
um varð að ósk sinni og þeir fóstur-
feðgar fengu sama dánardaginn,
19. mars, með 9 ára millibili.
Amma Magga var nú orðin eftir
ein í íbúðinni á Meistaravöllum.
Heilsu hennar hrakaði stöðugt og
eftir nokkurn tíma fluttist hún í
Hátún 10, þar sem hún dvaldi um
nokkurra ára skeið, þar til hún var
svo farin að kröftum að ekki varð
við annað unað en flytja hana á
dvalarheimili aldraðra á Sólvangi
í Hafnarfirði. Þar beið hún þess
að fara þá ferð sem við öll föram
að lokum.
Mig langar að færa hér hugheil-
ar þakkir frá okkur öllum, sem
elskuðum ömmu Möggu, til prests-
ins okkar, séra Franks M. Hall-
dórssonar, sem alltaf gaf sér tíma
til að hugsa um hana. Bömum
Magneu, Birgi Sigurðssyni, ísleifi
og Esther Halldórsbörnum og fjöl-
skyldum þeirra votta ég samúð
mína, og einlægar kveðjur fá dótt-
ur- og uppeldissynimir Halldór og
Trausti, eiginkonur þeirra Sigrún
og Ingunn og langömmustrákamir
fímm.
Við skulum ekki muna ömmu
Möggu eins og hún var síðustu
árin. Við skulum muna hana sem
myndarlegu húsmóðurina á Meist-
aravöllum, blíðu og góðu móðurina
og ömmuna - en síðast en ekki
síst sem þá glæsilegu og sterku
konu sem hún var daginn sem hún
fylgdi Óskari okkar síðustu skref-
in. Sá dagur lýsir best þessari
æðralausu konu sem lét mótlæti
lífsins ekki buga sig.
Nú hefur hún fengið hvíld frá
þrautum sínum og þjáningum og
er á ný komin { faðm þeirra sem
hún saknaði svo sárt; dótturinnar
Kristborgar, sem lést 6 vikna göm-
ul, afa Halldórs og Óskars síns.
Við Lízella og móðir mín, Elín
Kristjánsdóttir, kveðjurti Magneu
Ósk Tómasdóttur af virðingu og
með mikilli þökk. Far þú í Guðs
friði, elsku amma Magga, og meg-
ir þú eiga góða heimkomu.
Anna Kristine Magnúsdóttir.
CrfiscPrykkjur
VoUimjohú/ið
GfiPi-mn
Sími 555-4477
Séifræðingar
i hlóiiiaskroytiiigtini
við «11 tavkir»M’i
Iblómaverkstæði
IINNAs&i
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 19090
t
Móðir mín,
INGUNN JÓNSDÓTTIR,
Kaplaskjólsvegi 58,
Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum 18. september.
Steinvör Sigurðardóttir.
t
Móðir mín,
BERGEY JÓHANNESDÓTTIR,
Sólheimum 7,
Sandgerði,
lést í Sjúkrahúsi Suðurnesja mánudaginn 18. september.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhannes Bjarnason.
Föðúrbróðir minn, t HELGI SIGURGEIRSSON,
Hvammi, Húsavík,
er látinn.
Jarðarförin fer fram frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 23. septem-
ber nk. kl. 10.30. Geir A. Guðsteinsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
LÓAFANNEY
VALDEMARSDÓTTIR
frá Bolungarvfk,
lést í Borgarspítalanum þann 17. sept-
ember sl.
Útförin verður auglýst síðar.
Börn,
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BENEDIKT HARALDSSON
bóndi,
Vestri-Reynir,
Innri-Akraneshreppi,
lést á heimili sínu 17. september síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 22. september
kl. 14.00.
Jarðsett verður að Innra-Hólmi.
Ágústa Þorsteinsdóttir,
Elísabet Unnur Benediktsdóttir, Benóný Halldórsson,
Fríða Benediktsdóttir, Eymar Einarsson,
Valný Benediktsdóttir, Ingibergur Jónsson,
Haraldur Benediktsson, Lilja Guðrún Eyþórsdóttir,
Steinunn Fjóla Benediktsdóttir, Jón Eiríkur Einarsson,
Þórunn Valdís Eggertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir og afi,
HJALTI ÞORSTEINSSON
netagerðarmaður,
Dalvik,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri *
14. september sl.
Útför hans verður gerð frá Dalvíkur-
kirkju fimmtudaginn 21. september
kl. 13.30.
Kristfn A. Jóhannsdóttir,
Rannveig Hjaltadóttir, Karl Geirmundsson,
Anna Bára Hjaltadóttir, Trausti Þorsteinsson,
Kristrún Hjaltadóttir, Óskar S. Einarsson
og barnabörn.
Lokað
Vegna jarðarfarar BJARNA Þ. HALLDÓRSSONAR
verður skrifstofan lokuð eftir hádegi miðvikudag-
inn 20. september.
Bjarni Þ. Halldórsson og co. sf.,
umboðs- og heildverslun,
Skeifunni 7, Reykjavík.