Morgunblaðið - 14.12.1995, Page 58
58 FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Elskuleg móðir okkar,
RÓSA SIGURÐARDÓTTIR
frá Hrísey,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri þann 4. desember.
Hún verður jarðsungin frá Hríseyjarkirkju laugardaginn 16. desem-
ber kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Dætur hinnar látnu.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTINN H. GUÐMUNDSSON
fyrrverandi bóndi,
Grímsstöðum,
Reykholtsdal,
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness aðfaranótt 13. desember.
Gréta Guðmundsdóttir,
Andrés Kristinsson,
Kristín Munda Kristinsdóttir,
Guðmundur Kristinsson,
Sigurður Kristinsson,
Ásta Ragnarsdóttir,
Hörður Stefánsson,
Steinunn Garðarsdóttir,
Ósk M. S. Guðlaugsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR1ÓHANNSDÓTTIR
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
áðurtil heimilis á
Skagabraut 2, Akranesi,
lést í Sjúkrahúsi Akraness 11. desember.
Ragnheiður Þ. Benediktsdóttir, Sigþór Ómarsson,
Sigríður Helgadóttir, Halldór B. Jóhannsson,
Benedikt Helgason,
Andri Þór Sigþórsson
og barnabarnabarn.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HINRIK ALBERTSSON,
Ölduslóð 17,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í
Hafnarfirði föstudaginn 15. desember
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Krabbameinsfélag íslands.
Margrét Hinriksdóttir, Sigurjón Ingi Haraldsson,
Halldóra Hinriksdóttir, Sigurður Emil Ævarsson,
Guðrún, Ágústa, Einar Örn,
Hinrik Þór, Bryndís Kolbrún,
Margrét Freyja og Hafdís Arna.
t
Ástkær eiginkona mírí, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGURJÓNA
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Vesturgötu 44,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju
laugardaginn 16. desember kl. 13.30.
Ólafur Helgason,
Guðrún Ólafsdóttir, Helgi Ólafsson,
Elsa Ólafsdóttir, Jóhanna Ólafsdóttir,
Hulda Ólafsdóttir, Ólafía Ólafsdóttir,
tendabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁGÚSTA ERLENDSDÓTTIR,
Hrafnistu,
áðurtil heimilis
á Kvisthaga 19,
verður jarðsungin frá kirkju Óháða safn-
aðarins föstudaginn 15. desember
kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim,
sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á líknarfélög.
Kolbrún Mayovsky, John W. Mayovsky,
Björn Jóhannsson, Sigrún Tryggvadóttir,
Jóhann Jóhannsson, Elísabet Jónsdóttir,
Ágúst Jóhannsson, Maria Haraldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
MARTA
GUÐBRANDSDÓTTIR
+ Marta Elínborg
Guðbrandsdótt-
ir fæddist 8. janúar
1900 að Höfða-
brekku í Mýrdal.
Foreldrar hennar
voru Elín Björns-
dóttir og Guðbrand-
ur Þorsteinsson,
bóndi og vitavörður
í Dyrhólaeyjarvita.
Þau hófu búskap að
Loftsölum í Mýrdal
1901 og eignuðust
17 börn, en 15 kom-
ust til fullorðinsára
og var Marta næst-
elst. í dag lifa tvær systur, Sig-
urlín f. 1907 og Matthildur Sig-
urlaug f. 1918.
8 ára fór Marta í fóstur til
móðurbróður síns, Sigbjörns, á
Ekru í Vestmannaeyjum. Þar
var hún til 16 ára aldurs en fór
þá til Austurlands í vinnu-
mennsku að Skálanesi og
Brimnesi í Seyðisfirði. Þar var
hún 4 ár, en fór þá til Vest-
mannaeyja til Magnúsínu og
Magnúsar Isleifssonar, en þau
bjuggu í London í Vestmanna-
eyjum.
Síðan lá leið Mörtu til
ELSKU amma á Skeggjó er dáin.
Á kveðjustund eru margar minn-
ingar sem sækja á hugann. Amma
var af þeirri kynslóð sem var heima-
vinnandi stóran hluta ævinnar, og
eru hlýjar minningar tengdar heim-
sóknum til ömmu og afa.
Við sjáum hana fyrir okkur þar
sem hún stóð með hvítu svuntuna
sína í eldhúsinu, hellti á sterkt kaffi
og töfraði fram þá bestu rétti sem
hægt er að hugsa sér. Eldhússkáp-
urinn hennar var sveipaður dulúð,
ófá skiptin heyrðist í ömmu þegar
hún hálfsöng „skrjáfar í bréfi“ og
þá vissum við að eitthvað gott var
í vændum í litla munna.
Við munum ferðimar í kartöflu-
garðinn, þar sem amma dró upp
kaffibrúsann og meðlætið, sem var
hápunktur ferðarinnar. Það var svo
gaman þegar við fengum að gista
hjá ömmu og afa, rúmið þeirra var
svo mjúkt" og drifhvítt. Þá spiluðum
við ólsen, ólsen, og hún las fyrir
okkur ævintýrasögur. Á sumardag-
inn fyrsta ár hvert var amma mætt
fyrst af öllum með sumargjöf og
hvíta hanska handa okkur. Dagana
fyrir öskudag sat hún með okkur
og saumaði á fótstignu saumavélina
sína öskupoka í öllum regnbogans
Reykjavíkur 1925
þar sem hún dvaldi
æ síðan, og starfaði
sem verkakona í
fiskvinnu. Hún gift-
ist Guðjóni Júlíus-
syni 18. nóvember
1933. Hann var
fæddur 17.10. 1899,
en andaðist 25.6.
1968, Guðjón stund-
aði akstur alla tíð.
Þau eignuðust þrjá
syni, Guðbrand, f.
1935, bankamaður;
Sigurð, f. 1941, d.
1942, og Guðlaug,
f. 1943, d. 1944. Einnig ólst upp
þjá þeim Guðbjörg, f. 1928,
dóttir Guðjóns og Guðmundínu
Oddsdóttur, fyrri konu. hans,
en hún lést 1931. Eiginmaður
Guðbjargar var Einar H.
Hjartarson, f. 1925, en hann
lést 28. janúar sl. Eftir að heilsu
Mörtu tók að hraka dvaldi hún
síðustu 5 árin að Droplaugar-
stöðum, þar sem hún naut góðr-
ar aðhlynningar uns yfir lauk,
5. desember sl.
Útför hennar fer fram í dag,
14. desember, kl. 13.30 frá
Hallgrímskirkju.
litum. Á 17. júní klæddist amma
alltaf upphlutnum sínum, eins og
hún gerði ætíð við hátíðleg tæki-
færi og fór niður á Austurvöll til
að fagna lýðveldisdeginum.
Við munum öll ijölskylduboðin,
þar sem amma hélt fast í hefðir.
Gestrisnari konu var vart hægt að
hugsa sér. Hún naut sín best með
fullt hús af fólki og í árlega jólaboð-
inu á annan í jólum var dansað
kringum jólatréð og á borðum voru
aldrei færri en 20 kökusortir.
Amma var trúuð kona og fór oft í
kirkjuna sína, Hallgrímskirkju, hún
var þar í kvenfélaginu og starfaði
þar fram á níræðisaldur. Hún var
mikii vinkona okkar og barna okkar
og alltaf gaf hún sér tíma til að
hlusta á hvert og eitt okkar, og
gefa okkur góð ráð. Við þökkum
henni öll fyrir samveruna sem aldr-
ei bar skugga á.
Síðustu árin dvaldi amma á Drop-
laugarstöðum í Reykjavík þar sem
vel var hlúð að henni. Missir Badda
frænda sem bjó með ömmu og afa
er mikill. Varla leið sá dagur að
hann kæmi ekki til hennar þau 5
ár sem hún dvaldi á Droplaugar-
stöðum.
Við vitum að nú líður henni vel
t
Ástkær eiginmaður minn,
RAGNAR F. GUÐMUNDSSON,
Sogavegi 86,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í
Reykjavík föstudaginn 15. desember
kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er vin-
samlega bent á SIBS og Hjartavernd.
Bergljót Sveinsdóttir.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
STEINUNN INGIBJÖRG
JÓHANNESDÓTTIR
er látin.
Jarðarförin fer fram frá Langholtskirkju
mánudaginn 18. þ.m. kl. 13.30.
Theódór Halldórsson,
Geirrún J. Theódórsdóttir, Steve Murgatroyd,
Steinunn H. Theódórsdóttir, Jakob H. Ólafsson,
Bryndís Theódórsdóttir, Ellert Róbertsson,
Atli Þór Jóhannesson, Sigríður E. Hjálmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
og er búin að sjá drengina sína sem
hún missti unga. Við biðjum góðan
Guð að styrkja mömmu og Badda
á erfiðum stundum.
Minningin um ömmu á Skeggjó
mun ylja okkur um ókomna framtíð.
Margrét og Guðrún ína.
Þegar ég kom í Norðurmýrina 8
ára gamall haustið 1943 varð Marta
Guðbrandsdóttir einn fyrsti ná-
granninn, sem ég kynntist. Var það
vegna vinskapar við Guðbrand son
hennar, sem var jafnaldri minn upp
á mánuð, auk þess sem ég hafnaði
í hans bekk í Austurbæjarskólanum
hjá Steinunni Bjartmarsdóttur. í þá
daga var gatan helsti leikvöllur
barna á öllum aldri, og þar áttum
við Baddi ekki alltaf samleið, því
að hann tilheyrði Skeggjagötunni,
en ég Flókagötunni, og hverfið var
þá svo fjölmennt af börnum, að sá
munur skipti miklu máli. En auk
bekkjartengslanna var það brenn-
andi áhugi á fijálsum íþróttum, sem
sameinaði okkur fljótlega yfir þessi
landamæri, en þær stunduðum við
hvar sem við varð komið. Við stofn-
uðum líka virðulegan spilaklúbb
með bekkjarbræðrunum Helga V.
Jónssyni og Steinari Jakobssyni,
þar sem sest var vikulega að skák
og spilum á heimilum félaganna.
Yfír öllu þessu vakti Marta ásamt
mæðrum okkar hinna og studdi
okkur með ráðum og dáð.
Ég man enn fyrstu heimsókn
mína í eldhúsið til Mörtu, sumpart
af því að hún bauð upp á kókó-
malt, sem ég átti þá ekki mjög að
venjast. En kannski varð hún eink-
um minnisstæð vegna þess, að ég
mætti þar strax sama viðmótinu
og ætíð síðan, hlýjunni, gleðinni og
umhyggjunni, sem aldrei breyttist
eða brást. Það fór ekki á milli mála,
að hún var góð kona í fyllstu merk-
ingu þess orðs, og sýndi það í smáu
sem stóru. Umhyggjusemin var
aðalsmerki hennar, en hún var líka
glaðvær og brosmild og horfði
sterkt til hinna bjartari hliða tilver-
unnar. Hún unni mjög Guðjóni, eig-
inmanni sínum, reyndri kempu úr
bifreiðastjórastétt, og til þeirra var
ávallt gott að koma. Þar var meðal
annars oft rætt um æskuslóðir
Mörtu að Loftsölum við Dyrhólaey,
þar sem hún ólst upp í stórri fjöl-
skyldu við ýmsa framandi búskap-
arhætti. Þau hjónin voru ræktarsöm
um land og þjóð, og naut ég þess
einnig á síðari árum, því þess mátti
alltaf vænta að hitta Mörtu fyrir á
íslenskum búningi, þegar haldið var
á Austurvöll til að fagna 17. júní.
Á kveðjustund get ég ekki látið
hjá líða að votta þessari mætu konu
virðingu mína og þakklæti fyrir
forn kynni, sem urðu drjúgt vega-
nesti. Hún var sérstök f hópi þeirra
húsmæðra, sem prýddu Norðurmýr-
ina á æskuáruin mínum, og það var
í senn styrkur og ánægja að vita
af því, að hún gat haldið heimili
sitt þar með reisn uns ellin knúði
á fyrir fáum árum.
Blessuð sé minning hennar.
Hjörtur Torfason.
Þær fylgdust nokkurn veginn að
tuttugasta öldin og hún Marta móð-
ursystir mín. Hún fæddist 8. janúar
aldamótaárið og vantaði því aðeins
rúm ijögur ár til að fylla öldina.
Sama árið tóku foreldrar hennar
við búsforráðum að Loftsölum í
Mýrdal þegar móðurafi Mörtu,
Björn Bjömsson, lést en hann og
kona hans Elín Þórðardóttir höfðu
búið þar.
Guðbrandur og Elín, foreldrar
Mörtu, áttu fyrir eina dóttur, Sigur-
veigu, tveimur árum eldri en Marta.
Á Loftsölum stækkaði fjölskyldan
hratt og örugglega. Á átján árum
eignuðust þau hjón fjórtán böm, þó
aldrei fleirbura. Fyrsta barnið sem
fæddist á Loftsölum dó í frum-
bemsku. Hin bömin voru öll hraust
og heilbrigð og náðu góðum aldri.
Þau sem styst lifðu dóu um sex-
tugt. Eftir lifa nú tvær systur: Matt-
hildur (sem var yngst) og Sigurlín,
vistmaður á Droplaugarstöðum.
Marta hefur eflaust tekið veru-
legan þátt í uppeldi yngri systkina