Morgunblaðið - 20.04.1996, Side 34

34 LAUGARDAGUR 20. APRÍL 1996
AÐSENDAR GREIIMAR
MORGUNBLAÐIÐ
Höfurn fyrirliggjandi á lager allar stæi'öir af
bremsuborðaefrii fyrir txjgspil. Vélazinkstengur,
vélazinkplötur og ál-forskaut, margar stærðir.
r i Grandagarði 13, Reykjavík.
Símar 552 3300 & 552 9155, fax: 552 6061
Akureyrarbréf
ÞAÐ er 10. apríl að morgni, er
ég geng upp Bankastræti. Ætla að
flytja fé milli banka. Aldrei geng ég
svo fram hjá karlaklósetinu í Banka-
stræti, að ekki komi upp í huga
minn uppáhaldssaga föður míns frá
menntasskólaárum hans, en þar
stundaði hann nám árin 1906-1908.
Jónas rola lögregluþjónn gengur
í átt að gráum hesti, sem beitt var
fyrir vagn norðan megin Banka-
strætis. „Gráni minn, þú mátt bara
ómögulega standa hérna.“ Húsbóndi
Grána var víðs fjarri, svo þetta var
þrautaráð Jónasar. En nú er öldin
önnur. Nú stendur Hernámsrauður
frá Höllustöðum fyrir framan karla-
klósettið. Þetta er rauður glæsibíll,
keyptur handa félagsmálaráðherr-
anum. Knapinn stígur út úr jeppan-
um, er að flýta sér á ríkisstjórnar-
fund til þess að hlýða á verkalýðs-
leiðtoga tilkynna ríkisstjórninni
hvaða lagafrumvörp megi sam-
þykkja og hver ekki. En nú er ei til
setunnar boðið. Klukkan ellefu
leggjum við hjónin af stað norður
til Akureyrar í nýjum geimvagni
(Space Wagon) frá Heklubræðrum,
‘ tvílitum, sem nefndur er Þingeyrar-
skjóni.
Við Tíðaskarð blasir við mold-
vörpustarfsemin hjá Spöl hf. Stór-
virkar vinnuvélar að grafa fyrir Hval-
fjarðargöngunum. Fyrst Færeyingar
gátu grafið göng fyrir tólf rollur, þá
getum við Islendingar graflð göng
fyrir þá, sem vilja stytta sér leið t.d.
til Akureyrar, og ekki eru haldnir
innilokunarkennd. Mér líður afar illa
í göngum og vil leggja á mig langan
krók til þess að vera laus við þau.
„ II
Það er ofsarok með hvirfilbyljum
úti á firði. Þótt vegurinn sé í um 20
metra hæð, þá er ágjöf. Bíllinn úðast
allur af sjávarseltu. Þetta hefí ég eigi
reynt fyrr á þeim ca 500 ferðum
mínum fyrir Hvalfjörð sl. 60 ár. En
alltaf má sjá einhveija fegurð, þótt
Kári setji á fullt, því sólin skín í gegn-
um hvítfyssið á sjónum, þetta er eins
konar sjávarregnbogi, gullfallegt.
Þingeyrarskjóni er orðinn gegndrepa
af sjávarlöðri, en ber sig vel. Það er
lygnara frá Botnsskála að Stóra-
Lambhaga, en við Hafnarfjallið setur
Kári að vanda á fullt, nú þarf full-
komna einbeitingu til þess að halda
bílnum á veginum. Við tökum upp
nesti okkar við benzínstöðina í Borg-
arnesi og fáum okkur kaffi til þess
að jafna okkur eftir átökin við Kára.
Greið er leiðin norður yflr Holta-
vörðuheiði, enginn hálkublettur á
henni. í Staðarskála neytum við
ágætrar ýsumáltíðar og höldum að
henni lokinni í átt að Blönduósi. Við
skoðum gamla bæjarhlutann vestan
ár. Ný kirkja hefur verið reist austan
ár, en gamla kirkjan bíður viðhalds.
íslandsbanki gaf nýlega Héraðs-
KYNORKULUNDUR í Kjarnaskógi.
KONA greinarhöfundar,
Halldóra Arnadóttir, við
minnisvarða Stephans G.
ÚR Kjarnaskógi.
Fuglasöngurinn
í Kjamaskógi, segir
Leifur Sveinsson,
verður einna eftir-
minnilegastur.
skjalasafni Húnvetninga minningarg-
jöf um Pétur Sæmundsen banka-
stjóra. Nú rifjast upp heimsókn okkar
Péturs til Carls Sæmundsen föður-
bróður hans í hótelherbergi hans á
Sögu. Carl bauð upp á kaffí og
cognac um nónbil. Þá sagði Carl
frændi okkar frá ferðalagi á hestum
frá Blönduósi til Akureyrar sumarið
1898. Fyrst var höfð viðdvöl að
Silfrastöðum, húsfreyja spurði hvað
væru margir í mat og sendi síðan
niður í á að ná í silunginn. Þar var
hann alltaf vís. Síðan héldu Carl og
félagar hans áfram til Akureyrar,
allt á 24 tímum, án gistingar.
III
Að vanda heimsækjum við Steph-
an G. Stephansson við minnismerkið
um hann hjá Víðimýrarseli, tökum
upp kaffíbrúsa okkar og ljúkum við
kaffíð. Það er ófrávíkjanleg regla
hjá okkur að stoppa þarna á báðum
leiðum. Mælifellshnjúkur heilsar
okkur gylltur sólu, en þrenningin,
Drangey, Málmey og Þórðarhöfði,
nýtur ekki sólar þessa stundina. Nú
eru sextíu ár síðan ég fór fyrst um
Skagafjörð sumarið 1936. Sú bylt-
ing, sem þar hefur orðið í húsakosti
er ótrúleg. Brúin yfir Húseyjarkvísl
austan við Varmahlíð var þá með
þverslám, þannig að rútan frá B.S.A.
sem var með háfermi af töskum, rak
háfermið upp undir þverslárnar,
þannig að margar töskur þeyttust
út í á. Það var dapurlegt að sjá far-
þegana tína flíkur sínar upp úr ánni,
en mestu var þó bjargað.
Engin hálka er á Oxnadalsheiði.
Aldrei fer ég svo um heiði þessa að
ekki rifjist upp fyrir mér smásaga
Þóris Bergssonar, „Slys í Giljareit-
um“. Hún hafði mikil áhrif á ungl-
inga er hún kom út árið 1939 (Sög-
ur). Þorsteinn Jónsson, sem tók sér
rithöfundarnafnið Þórir Bergsson,
var sonur séra Jóns Magnússonar á
Mælifelli, sem þar var prestur frá
1887-1900. Hann var bróðir Magn-
úsar Jónssonar prófessors í guðfræði
við Háskóla íslands, hins kunna
stjórnmálamanns. Þórir var snilling-
ur smásögunnr, en lét ekki eins vel
skáldsöguformið.
Það er skömm að því, hvernig
húsin í Bakkaseii eru látin grotna
niður. Þetta var þó í eina tíð gisti-
ÞINGEYRARSKJÓNI og greinarhöfundur. Minnismerki Stepans
G. í baksýn.
hús og veitingar þar fram reiddar
fyrir farþega í áætlunarbifreiðunum
milli Akureyrar og Reykjavíkur. í
vasabók, sem út var gefin á 5. ára-
tug þessarar aldar, voru öll gistihús
talin upp á Islandi, herbergjafjöldi
tilgreindur, svo og rúmafjöldi. Þar
stóð þetta um Bakkasel: „Herbergja-
fjöldi 2, rúmafjöldi 3.“ Annaðhvort
er að rífa Bakkaselshúsin eða gera
þeim eitthvað til góða. En Davíð
Stefánsson gerði þetta bæjarnafn
ódauðlegt í kvæði sínu Vagnar, sem
birtist í Nýrri Kvæðabók 1947:
„Það er sitt hvað að kveðja í Kotum,
eða komast í Bakkasel."
Það er lítið í Öxnadalsá, Páll Ara-
son í Bug í Hörgárdal, sá frægi Iífsk-
únstner, segir að í sumar verði víða
vatnsskortur, því það sé svo lítill
snjór á hálendinu til að bráðna.
IV
Nú rennum við inn til Akureyrar,
kl. er 17.30, ferðin tók hálfa sjöundu
stund með stoppum. Hitinn er 11,5
stig. Aðalfundur Kaupangs við Mýr-
argötu á að hefjast kl. 20.30, svo
það er rétt tími til að baða sig og
borða fyrir fund.
Sex daga dvöl á Akureyri er að
ljúka. Dásamlegt veður mestallan
tímann. Sundlaugarferðir um há-
degi, gönguferðir í Kjarnaskógi milli
17—18. Fuglasöngurinn í Kjarna-
skógi verður einna eftirminnilegast-
ur úr þessari ferð. Ein samfelld sin-
fónía fuglanna. Rjúpu sáum við einn-
ig í Kjarnaskógi, hún var makalaus.
Reykjavík og Akureyri eru borgir
stórheppnar með útivistarsvæði. Það
má ekki á milli sjá, hvort svæðið er
unaðslegra, Heiðmörk eða Kjarna-
skógur. Fólkið þarf bara að nýta
þessar perlur betur.
VI
Þorsteinn Þorsteinsson sundlaug-
arvörður og Gísli Jónsson
cand.mag. frá Hofi gefa út lítið
fréttablað um veðurspár, sem þeir
byggja á athugunum sínum um at-
ferli fugla. í spánni frá 13. apríl
sl. segir svo:
Setjið ykkur í spámanns spor
og spámennsku látið virta.
Nú er lægð yfir Labrador,
líklega fer að birta.“
(Dvergur)
Undir vísunni stendur: „Þannig
var spáð í gang lægða um miðja
öldina, og þannig væri sennilega
best að spá þessa vikuna, því að
atferli fugla er nú mjög torskilið."
Akureyri hafði það lengi vel fram
yfir bæði Reykjavík og Mývatns-
sveit, að bærinn er starralaus. Fyrir
nokkrum árum fól ég Þorsteini að
kenna hrafni einum góða hrafnasiði,
en sá hefur ekki sýnt sig enn fyrir
norðan. Hann heitir corvus corax
Matthildicus upp á latínu. Félagi
hans Skolli frá Selfossi vill einnig
nefna sig upp á latínu, alopex lagop-
us Matthildicus. Það vakti því mikla
kátínu hjá okkur sundlaugargestum
á Akureyri, þegar Rás 1 skýrði frá
því í hádegisfréttum, að Selfoss-
skolla þættu Bessastaðaberin súr.
Fyrir þá, sem vilja hitta Skolla þá á
hann sér greni rétt við túnfótinn hjá
Arnarhóli, þar sem heitir „í Múrn-
um“.
VII
Gamanmálum i sundlaug Akur-
eyrar er lokið og nú skal halda heim
suður heiðar. Eg hafði harmað það
að vera á nýjum nagladekkjum í
allri blíðunni, en efst á Holtavörðu-
heiði er flughált og skafrenningur.
Nagladekkin voru þá nauðsynleg
eftir allt. Góðviðri var að öðru leyti
alla leiðina, nema auðvitað rigndi í
Reykajvík. Þangað komum við
þriðjudaginn 16. apríl kl. 18.45.
Höfundur er lögfræðingur.