Morgunblaðið - 23.10.1996, Side 32

32 MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 1996_____________________
MINIMINGAR
t
Móðir okkar, tengdamóóir, amma og langamma,
LÁRA EGGERTSDÓTTIR,
Laufbrekku 9,
Kópavogi,
er lést í Hrafnistu Reykjavík sunnudaginn 20. október, verður
jarðsungin frá Digraneskirkju föstudaginn 25. október kl. 13.30.
Hulda Benediktsdóttir, Gunnar H. Stephensen,
Svanhildur B. Ólafsdóttir, Jón Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginkona mín,
ÓLÍNA SIGRÍÐUR BJÖRNSDÓTTIR,
lést á sjúkrahúsi Siglufjarðar hinn 21.
október.
Útför hennar verður auglýst síðar.
Hólmsteinn Þórarinsson.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR TÓMASSON
víðskiptafræðingur,
Sigluvogi 16,
Reykjavík,
andaðist í Sjúkrahúsi Reykjavíkur föstu-
daginn 11. október.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hins látna.
Þóra Guðmundsdóttir,
Guðmundur Ólafsson, Birna Þóra Vilhjálmsdóttir,
Ottó Tómas Ólafsson, Arnheiður Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
.......... —— ...........................................
t
Bróðir okkar,
HANNIBAL Þ. GUÐMUNDSSON,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Eir
þann 21. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hulda Ólafsdóttir Getz,
Kristján J. Ólafsson.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR JÓHANNESSON,
rafvirkjameistari,
Norðurási 2,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur Fossvogi,
mánudaginn 21. október síðastliðinn.
Sérstakar þakkir færðar Jóni Högnasyni
lækni, starfsfólki hjartadeildar B7 og
ennfremur þakkir til starfsfólks deildar
A6.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
\
Kristin Andrésdóttir.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengda-
móðir og amma,
DORCAS-ANNE KRISTJÁNSSON,
lést á heimili sínu mánudaginn 21. októ-
ber í Winnipeg, Kanada.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á líknarstofnanir.
R. Lorne Kristjánsson,
Linda Karen Kristjánsson,
Anna Margrét Ævarsdóttir,
Joyce Kristjánsson,
Margrét Kristjánsson,
Ron Kristjánsson,
Jamie Kristjánsson,
tengdabörn og barnabörn.
ÞÓRDÍS
HELGADÓTTIR
+ Þórdis Helga-
dóttir fæddist i
Reykjavik 12. mars
1940. Hún lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur í Fossvogi 14.
október síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Helgi
Jónsson fulltrúi, f.
á Reykjum í Lund-
arreykjadalshreppi
11. apríl 1893, d. í
Reykjavík 20. jan-
úar 1969 og Lára
Valdadóttir, f. á
Moldnúpi í V-Eyja-
fjallahreppi, 28. október 1901,
d. í Reykjavík 19. nóvember
1989. Systkini Þórdísar eru:
Rakel, f. 13. ágúst 1926, Erla,
f. 11. september 1928, Rafn, f.
2. júní 1930, Úlfar, f. 2. apríl
1930, Jón, f. 15. júlí 1941, Tóm-
as, f. 2. nóvember 1942, og
Guðrún, f. 27. jan-
úar 1946. Hinn 29.
júlí 1961 giftistÞór-
dís eftirlifandi eig-
inmanni _ sínum
Bjarna Árnasyni
húsgagnabólstrara,
f. 23. maí 1938.
Börn þeirra eru: 1)
Helgi, verkamaður
í Reykjavík, f. 13.
janúar 1962. Barn:
Árni Freyr, f. 15.
mars 1995. 2) Berg-
lind, húsmóðir i
Kópavogi, f. 30. júlí
1966, gift Guðjóni
Grétari Daníelssyni verslunar-
manni, f. 14. desember 1964.
Börn: Sunna Dís, f. 29. júlí 1992
og Aníta Mjöll, f. 4. mars 1994.
3) Hlynur, nemi, f. 22. júni 1974.
Útför Þórdísar fer fram frá
Hjallakirkju í Kópavogi í dag
og hefst athöfnin kl. 13.30.
Með þessum fáu orðum viljum við
systkinin kveðja og þakka Dísu syst-
ur fyrir allt það sem hún var okkur.
Þórdís eða Dísa eins og hún var
alltaf kölluð ólst upp í Reykjavík,
gekk í Laugarnesskóla og varð
gagnfræðingur frá Gagnfræðaskóla
verknáms. Hún fór til Svíþjóðar á
lýðháskóla í Jönköping. Einnig starf-
aði hún á sjúkrahúsi í Svíþjóð eitt
sumar. Eftir að Þórdís giftist Bjarna
vann hún aðallega að húsmóður-
störfum en þegar börnin uxu úr
grasi, fór hún að vinna við skrif-
stofustörf, fyrst hjá Happdrætti
Háskólans en síðast hjá Landsbanka
íslands.
Þórdís og Bjarni voru einstaklega
samhent hjón og heimilislíf allt og
samvinna þeirra hjóna farsæl. Má
segja að þau hafi verið sem einn
maður í öllu.
Síðastliðin tíu ár hefur Þórdís háð
harða baráttu við erfið veikindi.
Aldrei kvartaði hún, heldur hélt
áfram að vinna þegar stætt var og
veikindin leyfðu. Vinnan og tóm-
stundastörf gáfu henni lífsorku. Hún
hafði m.a. gaman af bókbandi og
glerútskurði. Margir fagrir gripir og
þar á meðal gluggar sem hún hann-
aði og gerði sýna hve listræn hún
var. Barnabörnin veittu henni mikla
ánægju síðustu árin.
Við eigum margar góðar minning-
ar frá bemskuárum okkar sem rifj-
ast upp við fráfall systur okkar. Við
systkinin áttum okkar vissu leiki sem
leiknir vom heima hjá okkur hina
föstu hátíðisdaga ársins, og eru þess-
ir leikir sterkir í minni okkar. Sunnu-
dagsmorgna var vanalega farið með
pabba i gönguferð niður á höfn. Við
systkinin fórum saman í nokkur
ferðalög og var Þórdís þá hrókur alls
fagnaðar enda hafði hún gaman af
ferðalögum, ein ferð til útlanda var
fyrirhuguð nú í nóvember.
Eftir fráfall móður okkar hafa
systurnar hist reglulega og haldið
þannig hópinn, og verða þessir fund-
ir þeim sem eftir lifa ógleymanlegir.
Elsku Bjarni, Helgi, Berglind og
Hlynur. Guð styrki ykkur í þessari
miklu sorg.
Systkinin.
Elsku Dísa mín. Mig langar að
kveðja þig með nokkrum orðum og
þakka þér fyrir allt og allt. Þó að
það sé alltaf sárt að missa, þá veit
ég að nú líður þér miklu betur og
þjáningum þínum er lokið.
Elsku vinkona, ég kveð þig í bili
og óska þér Guðs blessunar í nýjum
heimkynnum.
Þú Guð sem lífið gefur
af gæsku þinni og náð
ogvinarörmumvefur
hvert visið strá um láð,
þú hefur Faðir frelsað mig
og fyrir allt mitt liðna líf
ég lofa og elska þig.
Ég lifi í ljóssins sölum
og lifi einnig hér,
svo ^arri kviða og kvölum
og kraftur fylgir mér,
því Guð mig skrýddi geislahjúp,
og þar með leiðist andinn minn
í alviskunnar djúp.
Þið sjáið ei minn anda,
er ykkur stendur hjá,
um loftið, sjó og sanda
er svifín ofan frá,
ég veit hve ykkar sorg er sár,
en áhrifum ég orka vil
svo enginn felli tár.-
(Halla frá Laugabóli)
Ég lít í anda liðna tíð,
er leynt í hjarta geymi.
Sú ljúfa minning - létt og hljótt
hún læðist til mín dag og nótt,
svo aldrei, aldrei gleymi.
(Halla frá Laugabóli)
Elsku Bjarni minn, Helgi, Berg-
lind, Hlynur og fjölskyldur. Megi
góður Guð gefa ykkur styrk í ykkar
miklu sorg.
Hanna.
Mig langar í fáum orðum að minn-
ast samstarfskonu minnar, Þórdísar
Helgadóttur, sem er látin. Ekki ór-
aði mig fyrir að hún félli svo skyndi-
lega frá, þó við sem með henni unn-
um, vissum að hún gekk ekki heil
til skógar. Dísa barðist við erfiðan
sjúkdóm í mörg ár og hafði sökum
hans oft þurft að vera frá vinnu.
Alltaf stóð hún þó aftur upp og
mætti til starfa galvösk, eins og
ekkert hefði í skorist. Hún sýndi
ótrúlegt hugrekki og æðruleysi og
t
Faðir okkar,
JÓNAS SIGURGEIRSSON,
verður jarðsunginn frá Skútustaðarkirkju laugardaginn 26. októ-
ber kl. 14.00.
Þórhildur Jónasdóttir,
Inga Jónasdóttir,
Sólveig Jónasdóttir,
Sigurgeir Jónasson,
Ingólfur Jónasson,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
MORGUNBLAÐIÐ
kvartaði aldrei, enda af sterkum
stofni komin.
Við ræddum oft ættfræði og
föstudaginn 11. október, sem jafn-
framt varð hennar síðasti vinnudag-
ur, sýndi hún mér ættarskrá í móð-
urætt, sem rakin er til merkisfólks
í Vestmannaeyjum.
Það var allt eitthvað svo stórt i
kringum hana Dísu. Allt sem hún
sagði eða gerði sýndi að þar fór stór-
brotin kona. Hún var ávallt hress
og gott að hafa hana í kringum sig.
Eitt aðalsmerki Dísu var hversu
umtalsfróm hún var. Það er skrýtið
að hugsa til þess að eiga ekki eftir
að hitta hana aftur á vinnustað okk-
ar, Alþjóðasviði Landsbanka íslands.
Ég sendi Bjarna og fjölskyldu
innilegar samúðarkveðjur og bið að
góður Guð gefi þeim styrk á erfiðri
stundu.
Hafðu þökk fyrir allt, Dísa mín.
Jóhann Runólfsson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V. Briem.)
Erla Brynjarsdóttir
og fjölskylda.
í dag kveðjum við kæran vinnufé-
laga Þórdísi Helgadóttur. Hún Dísa,
en það kölluðum við hana, var sann-
kölluð hetja. Síðustu árin hennar
voru mörkuð af mjög alvarlegum
veikindum og sjúkrahúslegur voru
tíðar. En hún Dísa var ekki af þeirri
gerðinni að láta slíkt buga sig, í
vinnuna skyldi hún fara meðan hún
væri uppistandandi og það gerði
hún. Hún var í vinnunni síðustu
vikuna sem hún lifði. Dísa var mjög
þægilegur og góður vinnufélagi.
Hún var, þrátt fyrir veikindin, ein-
staklega lífsglöð, dugleg og kjark-
mikil kona. Hrókur alls fagnaðar
var hún þegar svo bar undir. Okkur
vinnufélögum finnst ótrúlegt að
gáskafullur hláturinn og frásagnar-
gleði hennar séu þögnuð, en þannig
er það. Við eigum eftir að sakna
hennar. Bjarna eftirlifandi eigin-
manni hennar, og börnunum,
Helga, Berglindi og Hlyni, sendum
við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Starfsfólk erlendra reikn-
inga Landsbanka Islands.
Kæra Dísa. Margs er að minnast
frá því að við kynntumst þér og
þinni fjölskyldu fyrst er við stóðum
saman í byggingarframkvæmdum
í Brekkutúni, þið á 11 og við á 13.
Allar okkar stundir voru ánægjuleg-
ar og samskipti okkar fijálsleg og
góð og eigum við alltaf eftir að
sakna þess að hafa ykkur ekki í
næsta húsi.
Á þessum árum veiktist þú alvar-
lega og héldum við oftar en ekki
að nú væri þessu lokið. En alltaf
gerðist það að þú hélst þínu striki
og hallast ég að því að þar hafi
ekki verið að baki neinn mannlegur
máttur, heldur eitthvað sem okkur
er hulið svo og þinn óþijótandi vilja-
styrkur. Mig langar fyrir hönd mína
og fjölskyldu minnar að þakka þér
fyrir ánægjuleg og ógleymanleg
kynni. Einnig biðjum við góðan guð
að gefa eiginmanni þínum, börnum
og barnabörnum og öðrum ástvin-
um styrk og trú til að halda áfram
í þínum anda.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Kristín Pétursdóttir.

€
C
C
i
í
i
i
i
i
i
i
(
(
(