Morgunblaðið - 03.11.1996, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 3. NÓVEMBER 1996 B 17
KVIKMYNDIR
KVIKMYNDAHÁTÍÐ
Reykjavíkur lýkur formlega
í dag og hafa þá verið sýn-
dar á sjötta tug bíómynda
hvaðanæva úr heiminum.
Urval mynda hefur sjaldan
ef nokkurn tíma verið jafn-
fjölbreytt á kvikmyndahátíð
hér og kemur m.a. til af því
að kvikmyndahúsin í
Reykjavík taka þátt í há-
tíðarhöldunum með sínum
eigin listrænu myndum en
líka af því vel tókst til með
val á hátíðarmyndum á veg-
um sjálfrar Kvikmyndahá-
tíðar.
Eins og búast mátti við
var Brimbrot eða
„Breaking the Waves“ eftir
Lars von Trier ein af bestu
myndun-
um ef hún
hreinlega
var ekki sú
besta.
Gagnrýn-
endur hér
tóku henni
fagnandi
svosem
eins og víðast hvar annar-
staðar enda stóð hún mjög
undir væntingum þeim sem
gerðar voru til hennar. Önn-
ur mynd og af allt öðrum
toga var líka sannkallaður
hátíðarmatur. Hún kom frá
Iran en þaðan kemur kannld
ein mynd á tuttugu ára
fresti hingað norðureftir.
Hvita blaðran var lítil og
sáraeinföld mynd um sam-
eftir Arnald
Indriðason
■ Tvær nýlegar pólskai'
bíómyndir hafa verið á
Kvikmyndahátíð
Reykjavfkur. Önnur er
Hringrás tímans eftir
Andrzcj Kondratuik en
hin Krákur eftir Dorota
Kedzierzwska, sem
sýnd var á kvikmynda-
hátíðinni í Cannes árið
1994. Önnur mynd frá
fyrrum kommúnistaríki
sem vakið hefur athygli
á hátíðinni er Koyla“ frá
Tékklandi eftii' Jan
Sverák.
■ Fjöldi frægra leikara
austan hafs og vestan fer
með hlutverk í Shake-
spearemynd Kvik-
myndahátíðar, Ríkharði
III, sem Richard Lonc-
raine stýrii*. Má þar
nefna Maggie Smith,
Nighel Hawthorne, Ian
McKellen, sem fer á
kostum i hlutverki Rík-
harðs, Kristin Scott-
Thomas, Annette Ben-
ign og Robert Downey.
■ Þeir sem höfðu
ánægju af sjónvarps-
þáttunum Hroka og
hleypidómum er byggð-
ust á sögu Jane Austen
kættust á Kvikmynda-
hátíð því tvær nýjar
myndir byggðar á sögum
skáldkonunnar voru í
boði. Önnur er Fortölur
og fullvissa eftir Roger
Michell og hin Emina
eftir Douglas McGrath.
Hún er öllu þekktain og
hefur gert stjörnu úr
ugri leikkonu að nafni
Gwyneth Paltrow, sem
fer með titilhlutverkið.
■ Heyrst hefur að
Disney-fyrirtækið hafi
keypt kvikmyndaréttinn
á nýjustu skáldsögu
Michael Crichtons á litl-
ar 10 milljónir dollara
sem er metupphæð fyrir
bók. Reyndar verður allt
sem Crichton snertir að
gulli svo sjálfsagt tapar
Disney-félagið ekki á
kaupunum.
GESTUR frá íran; litla stúlkan í Hvítu blöðrunni.
Góð hátíð kvödd
viskusama unga stúlku sem
týndi peningum mömmu
sinnar og gat ekld snúið
heim án þeirra en varð að
reiða sig á miskunnsama
samveija. Myndin hefði
getað orðið ljótur tryllir
hvenær sem var en sem bet-
ur fer fjallaði hún ekki hvað
síst um náungakærleika.
Auðvelt var að hrífast af
Gérard Depardieu í hlut-
verki mannsins sem sneri
heim úr stríðinu í Chabert
ofursta en franski stórleik-
arinn var talsvert áberandi
á hátíðinni. Önnur frönsk
mynd eftir gest hátíðarinn-
ar, Claire Denis, var kald-
ranaleg lýsing á sambands-
leysi og biturð milli systk-
ina. Norsku myndimar voru
misjafnar að gæðum. Stór-
myndin um Kristínu
Lafranzdóttur eftir Liv UU-
man var einskonar norskt
þjóðleikhús en betri var sál-
fræðitryllirinn Núll á kelvin
um innilokunaræði í vísinda-
og veiðistöð undir Græn-
landsjökli.
Fjöldi leikinna mynda var
gerður í nokkurskonar
heimildarmyndastíl. Þýska
myndin Örlög var nöturleg
16 mm lýsing á útigangs-
fólki í stórborg; Litla systir
frá Hollandi sagði sögu
tveggja systkina, eins
Nenette og Boni eftir Denis.
Allar og fleiri voru teknar
með handvirkri myndavél
sem gefur svipmót frétta-
mynda og flytur kannski
áhorfandann nær persón-
unum eða svalar gægjufýsn
hans eftir hvernig á það er
litið en þessi frásagnar-
háttur er mjög að ryðja sér
til rúms. Allt var þetta það
sem kalla má dæmigerðar
hátíðarmyndir.
Það var auðvitað ekki vin-
nandi vegur að sjá nema
brot af því sem fyrsta Kvik-
myndahátíð Reykjavíkur
hafði uppá að bjóða enda
samanstóð úi’valið af yfir
fimmtíu bíómyndum. Það
jók mjög vigt hennar að hún
fór fram í öllum kvikmynda-
húsum borgarinnar og sýn-
ingarnar voru fleiri en
nokkru sinni áður. Margar
myndanna eiga vel heima á
almennum sýningum kvik-
myndahúsanna eins og ít-
alska myndin Ameríka, sem
fjallar, þótt nafnið bendi til
annars, um Albaníu. Að
endingu er ekki eftir nema
að þakka fyrir sig. Kvik-
myndahátíðin telst einn af
merkari menningarvið-
burðum ársins. Sjáumst aft-
ur að ári.
I BIO
l^jöflaeyjan eftfr
■^Friðrik Þór
Friðriksson og komp-
aní hefur hleypt nýju
lífi í aðsókn á íslenskar
bíómyndir svo um
munar, jafnvel svo að
leita verður aftur til
árdaga kvikmynda-
vorsins eftir öðru eins.
Mefra en 40.000 manns
hafa keypt sig inná
hana á nokkrum vikum
og enn er glimrandi
góður gangur á mynd-
inni. Hún hefur náð að
snei-ta við fólki og að
vera ein af þessum
sjaldgæfu myndum,
sem fólk telur nauðsyn-
legt að sjá. I rauninni
er ekki að vita í hvaða
tölu hún endar.
SumarsmeUurinn
Þjóðhátíðardagm-
virðist óvinnandi vígi,
um 70.000 manns hafa
séð hann, en það yrði
saga til næsta bæjar ef
Djöflaeyjunni tækist að
slá honum við. Og
skemmtileg saga það.
FORRÆÐISDEILA; Martin Donovan og Ian Hart í
The Hollow Reed”.
FLOKNAR
FJÖLSKYLDUERJUR
IÝ bresk mynd hefur vakið
nokkra athygli í heima-
landi sfnu. Hún heitir The
Hollow Reed” og er eftir
Angelu Pope en meðal leikara í
henni eru Martin Donovan,
Joely Richardson og Ian Hart.
Fjallar myndin, sem er ein-
skonar tryllir, um samkyn-
hneigð, misnotkun, skilnað og
ofbeldi.
Fjölskyldufaðir yfirgefur eigin-
konu sína og son og byrjar að
búa með öðrum karlmanni.
Eiginkonan fer í rusl. Hún fær
yfirráðarétt yfir drengnum
þeirra og kynnist stjómsömum
manni sem lemur drenginn
þegar aðrir sjá ekki til.
Strákurinn veit ekki í hvom
fótinn hann á að stíga yfir öllu
saman, móðirin þykist ekkert
vita hvað fram fer en faðirinn
reynir hvað hann getur að fá
yfirráðaréttinn til sín og vemda
þannig drenginn.
Leikstjórinn Pope þykir fara
vel með viðkvæmt efnið og
leikumm er hrósað mjög. Er
myndin enn eitt dæmið um
kröftuga og áhugaverða breska
kvikmyndagerð sem lítið hefur
borið á fyrr en nú á síðustu
misserum.
40.000 HÖFÐU SÉÐ
DJÖFLAEYJUNA
Alls höfðu lið-
lega 40.000
manns séð Djöfla-
eyjuna eftir Friðrik J
Þór Friðriksson
eftif síðustu helgi
í Háskólabíói og
víðar.
Þá höfðu 21.000
manns séð
Klikkaða
prófessorinn í
Háskólabíói,
tæp 4.000 spen-
nutryllinn Inn-
rásina, 6.200
manns höfðu
séð Jerúsalem
og 6.200
Hunangs-
flugumar.
Næstu myndir
Háskólabíós em m.a. Blue
Juice” með Ewan McGregor
(‘Trainspotting”), Vemdar-
englamir, sem er franskur
SVNDÍ

ærslaleikur með Gérard
Depardieu, “Spacetrackers”
og þegar lengra líður frá
TVÆR AST-
FANGNAR STÚLKUR
IYNDIR um samkyn-
hneigða hafa orðið æ
meira áberandi hin síðari ár
meðal óháðra kvikmynda-
gerðarmanna í Banda-
ríkjunum. Tvær slíkar hafa
verið sýndar á Kvikmyndahá-
tíð Reykjavíkur, Lie Down
With Dogs” eftir Wally
White og The Incredibly
True Adventures of Two
Girls in Love” eða Tvær ást-
fangnar stúlkur eftir Maríu
Maggenti, sent hlaut lof mik-
ið á síðustu Sundance-kvik-
myndahátíðinni, Mekku
óháðra kvikmyndagerðar-
manna vestra.
Tvær ástfangnar stúlkur er
með Laurel Holloman og
Nicole Parker í aðalhlut-
verkum og segir af ástum
tveggja stúlkna og hvemig
samband þeirra þróast. Önnur
á í sambandi við sér eldri
konu, sem er gift, og vinnur á
bensínstöð en kynnist ungri,
fallegri og ríkri blökkustúlku
koma myndir eins og Dreka-
hjarta, Jack og Gosi og
síðar “Sleepers”, Portrait
of a Lady” eftir Jane
Campion og loks
Leyndarmál og lygar
eftir Mike Leigh.
sem keyrir inn á stöð-
ina dag einn og við
tekur fjömgt tilhugalíf.
Leikstjórinn Maggenti
fær prik fyrir raun-
sæja og gamansama
mynd um lesbíur sem
er laus við að fjalla
urn samkynhneigð
sem vandamál eða
gera úr henni stórfeng-
legt melódrama.
SAMKYNHNEIGÐ;
úr myndinni Tvær
ástfangnar stúlkur.