Morgunblaðið - 08.03.1997, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 08.03.1997, Blaðsíða 22
MORGUNBLAÐIÐ 22 LAUGARDAGUR 8. MARZ 1997 DANSAÐ í DRAFNARFELLI „Komið og dansið“ er félagsskapur áhuga- fólks um almenna dansþátttöku á Islandi. Súsanna Svavarsdóttir brá sér til þeirra í Danshöllina og kynntist þessum bráð- skemmtilega fótmenntaskóla AÐ er fátt eins gaman og að dansa - og ekld margt sem er eins hollt. í dansinum útræsir maður spennu, angist, kvíða og fleiri tilflnn- ingar sem hamla því að maður geti hugsað skýrt. En svo eru auðvitað tO þeir sem fyllast ang- ist, kvíða og spennu, þegar þeir eiga að stíga hið örlagaþrungna skref að hreyfa sig á dansgólfi. Er ekki komið mál til að bæta úr þessu? Sérstaklega _ vegna þess að hér á íslandi er til félags- skapur, sem hefur það að markmiði að kenna okkur að verða ballfær. Komið og dansið heitir sá félags- skapur, varð nýlega fímm ára, hefur aðsetur í Danshöllinni við Drafnar- fell 2 í Reykjavík - og hefur leiðbeint milli 4 og 5.000 manns í undirstöðu- atriðum danslistarinnar. Félagsskapurinn Komið og dansið hefur mörg kjörorð: „Holl hreyfing - breyttur og bættur lífsstíll", „Stutt, ódýrt, skemmtilegt", „Dans í stað drykkju" og fleira mætti telja. Hvert námskeið er haldið um helgi og tekur alls fimm tíma; tvo og hálfan hvorn dag, laugardag og sunnudag. Forsvarsmaður samtak- anna er Gunnar Þorláksson og hitti undirrituð hann þegar hún skrapp í Drafnarfellið eina helgi til að kynna sér þennan forvitnilega félagsskap. Um fimmtíu manns voru í salnum; allt fólk sem var að koma á byrj- endanámskeið í svoköll- uðum „svingedans“, eða sveifludansi. Sumir höfðu verið á byrjendanámskeiði í öðrum dönsum og voru bara afslappaðir, en það var greinilegt hverjir voru þarna í fyrsta skipti; skelfingin skein úr andlitum þeirra... En það átti eftir að breytast - og það hratt. Gunnar lék þó á als oddi og það var ljóst að hann á stóran þátt í gleðinni sem ríkir í bænum. Það þrífast ekki fýlupokar í kringum svona menn. En hvaðan skyldi hugmyndin að þessum nám- skeiðum hafa komið? „Námskeiðin eiga sér norska fyrir- mynd,“ segir Gunnar, „og voru stofn- uð árið 1992, um haustið. Ég kynntist þessum samtökum í gegnum sam- starfsaðila minn I Ósló. Þegar ég kom heim, boðaði ég til fundar með dansá- hugafólki og fulltrúum ýmissa félaga- samtaka, að beiðni samtakanna í Noregi. Ég ætlaði ekkert að vera hér í forsvari, en þetta hefur einhvem veginn þróast þannig.“ Jafhvel klaufar njáta sín ve! Þið kennið eftir vissri aðferð. Get- ur ekki hver sem er kennt hana? „Nei, við höfum einkarétt á þeirri GUNNAR Þorláksson VIKU m aðferð og innspilun á þeirri tónlist sem er til grundvallar kennslunni. Markmiðið er að auðvelda fólki að öðlast dansfærni, sem það getur not- að til gagns og gleði. Hún er svo auð- veld að jafnvel klaufar njóta sín vel. Karlmenn eru jafnan tregari til, þannig að þetta þarf að vera auðvelt fyrir þá, til þess að þeir finni að þeir geti þetta og hafi á tilfinningunni að þeir séu að stjórna. Við leggjum mikið upp úr því að Hvað eigið þið við með því að námskeiðin séu stutt, ódýr og skemmtileg? „Byrjendanámskeiðið kostar 1.700 krónur. Hvert námskeið er fimm tímar á tveimur dögum. Þegar því er lokið, fær fólk af- slátt á næsta námskeið. Það Morgunblaðið/Jón Svavarsson LAGT upp í „Línudans". „Þetta eru frjáls félaga- samtök áhugafólks um al- menna dansþátttöku á íslandi. Þar af leiðir að félagar og leið- beinendur reka þetta í sjálf- boðavinnu. Hjúskaparstaða skiptir ekki máli. Hér starfa einhleypingar og hjónafólk hlið við hlið. Síðan eru margir sem geta ekki notið námskeiðanna um helgar, til dæmis þjónustufólk á veitingahúsum, íþróttamenn og fleiri. En þessir hópar geta tekið sig saman um eitt eða tvö kvöld í viku og SVEIFLAN er í fyrirrúmi, þar sem pörin dansa sam- an, enda áhersla lögð á „félagslega þáttinn“. vera ekki að finna að við neinn, held- ur reynum að fá hvern og einn til að fylgjast með eftir getu.“ Það sem fyrst vakti athygli mína eftir að tónlistin hljómaði um salinn og fætur byrjuðu ofur varlega að fikra sig áfram í átt að því sem verða skyldi dans, var að það var stöðugt verið að skipta um dansfélaga. „Já, þetta er regla hjá okkur. Það bregður mörgum þegar þeir koma á námskeiðin í fyrsta sinn og sjá þetta, en þeim líkar það undantekninga- laust þegar upp er staðið, vegna þess að hjón eru ekkert endilega best fall- in til þess að dansa saman. Þetta er líka gert tO að auka líurnar á því að þú getir ófeimin(n) dansað við hvern sem er. Það er líka svo að einhleypt fólk er oft í vandræðum með dansfélaga. Það eru margir sem vilja læra að dansa, en geta það ekki, vegna þess að þeir fá engan af hinu kyninu með sér. Hér er það ekki vandamál, vegna þess að þú dansar ekki við sama einstaklinginn nema örfáar mínútur í einu. Annað sem liggur til grundvallar þessu, er að dansinn er fyrir alla fjöl- skylduna og er upplögð fj ölskylduskemmtun. Markmið námskeiðanna hjá okkur í dag er yngra fólk; að það verði ófeimn- ara við dansgólfíð og dans- félagana - sem gæti síðan ráð- ið afstöðu þeirra í sambandi við Vímuefni. Dansinn er holl og góð hreyfing. Hann er í rauninni líkamsrækt þar sem allir geta komið tO dyranna, eins og þeir eru klæddir." Stutt, ádýrt skemmtilegt kostar þá bara 1.200 krónur. Það er lagt upp úr því að fólk láti hvorki verð né tíma aftra sér.“ Þið kallið þetta námskeið „danse- sving“. Hvað er átt við með því? „Kennslan byggir á því að fylgja leiðbeiningum sérhæfðra leiðbein- enda. Það er byrjað á grunnæfingum sem gerir það að verkum að fólk fær fljótt á tilfinninguna að það sé byrjað að dansa - með svo auðveldum spor- um að þau vefjast ekki fyrir neinum. Það er hægt að dansa „svingedans" við mikið úrval af fjörlegri tónlist. Sveifla Geir- mundar vefst ekki fyrir neinum, sem hefur verið á þessu námskeiði. Hraðasviðið í dansinum er mjög mikið. Menn geta bæði dansað þetta við hæga og mjög hraða tónlist. Síðan byggjum við fleiri og fleiri atriði við þessi grunnspor, en þannig að menn nái þeim öllum. Þessu námskeiði lýkur svo á kennslu í línudansi, sem hefur átt miklum vinsældum að fagna síðast- liðna mánuði. Það er svo sannarlega ánægjulegt, þvi það togar marga út á dansgólfið. Við byijuðum á kennslu í línudansi árið 1993, en höf- um ekki viljað leggja megináherslu á hann, vegna þess að „svingið" er aðalatriðið hjá okkur - þar sera fólk dansar saman. Aherslan er á félagslega þátt- inn.“ Nú urðu samtökin fimm ára síðastliðið haust. Er þetta einhver lokaður og skipu- lagður félgasskapur? Áhugafálk um almenna dansþátttöku Draumaferli DRAUMSTAFIR Kristjáns Frfmanns ÞEGAR mann dreymir eru ýmis ferli í gangi, það geta verið hugsan- ir frá gærdeginum sem þarf að skil- greina eða óleyst vandamál frá því í síðustu viku sem naga mann í heila- börkinn. Það getur verið af sálræn- um toga, eitthvað bælt sem kemur upp úr dulvitundinni með reglulegu millibili og krefst réttar síns í gegn- um drauminn. Þá virðist framtíðin eiga sér stað á lendum drauma- landsins ásamt mörgum öðrum leyndardómum mannlegrar tilveru. Þessum ferlum draummynda sem birtast dreymandanum í tákn- myndum bæði samfélagslegum og persónulegum og eru oftar en ekki Iítt eða illa skiljanlegar mætti líkja í heild sinni við öfluga tölvu með geisladrifi, sjónvarpi, síma, faxi og alneti ásamt góðum pakka af forrit- um og leikjum. Tölvan er gott tæki í sjálfu sér og með góðum forritum verður hún öflugt miðlunartæki ef menn kunna á „græjurnar" og geta nýtt sér möguleikana sem felast í miklu minni hennar. Líkt er með drauminn og að geta nýtt sér hann til skilnings á sjálfum sér og öðrum ásamt innsýn í það sem var og verður, opnar manni dyr vitundar vits. Fyrsta sporið til skilnings á draumum sínum er að skrá allt nið- ur sem mann dreymir og man, hversu lítilfjörlegt sem það virðist og fínna sér tíma seinna sama dag til að íhuga innihald draumsins. Þá er leið að glugga í bækur um huga og sál, lesa ljóð, hlusta á tónlist, skoða leik og listsýningar, ganga um borgir, bæi og náttúru með það í huga að maður sé að meðtaka efni til næringar sál og skilnings á draumum. Draumar lesenda Eg hef fengist við drauma fólks nú um tíu ára skeið og smám sam- an hafa mér borist draumar víða að af landinu sem eru sumir hverjir líkir í sér og tala í tvíræðu táknmáli sínu um atburði mikilla breytinga sem gerast muni hér snemma á komandi öld. Þessir atburðir eru samkvæmt draumunum tengdir hliðstæðu ferli erlendis, náttúrufari og stjórnmálum. Þá er einnig at- hyglisvert að sömu draumar og aðrir nátengdir benda til mikillar gerjunar í hugum fólks þar sem andinn leiti sér leiða og undirbún- ings fyrir nýtt skeið. Frá konu, sem ber dulnefnið Essge, bárust fimm draumar og þrír þeirra tengjast fyrrnefndum ferlum. Fyrsti draumur Þann fyrsta dreymir Essge í fjórðu viku 1996: „Ég er á göngu milli Skjald- breiðar og Fitja. Veðrið er gott og ég er á náttkjólnum en í stígvélum? Allt í einu er kona komin við hliðina á mér, hún er ljóshærð og í falleg- um bláum kjól og hún heitir Helga. Mynd/Kristján Kristjánsson Ferli draums. Við röbbum saman en ekki man ég um hvað. Þegar við erum komnar á móts við Fitjarnar verður mér litið upp í loftið og sé flugvél, einhvers konar þyrlu belgmikla og stóra og hún flýgur mjög hægt en tvær aðr- ar vélar miklu minni og eins og orr- ustuvélar virðast vera að ráðast á hana. Mér finnst eins og að í stóru vélinni sé margt fólk, einhver sem væri sárt að missa. Þessi sýn er eins og innrömmuð á himninum þ.e. vélarnar þrjár eru eru inn í litlum ferning eins og kemur stundum á myndum í blöðum þegar leggja á áherslu á ákveðin svæði, en þær hreyfast samt og ferningurinn með. Svo er eins og stóra vélin stöðvist og sé kyrr í loftinu og það er eins og umhverfið hafi breyst. Það er orðið eins og borg og það er alls staðar fólk úti í gluggum og á svöl- um og allir stara á vélarnar, líka ég og Helga. Ég er orðin sannfærð um að orrustuvélamar séu til verndar en ekki árásar.“ Annar og þriðji draumur Annan og þriðja draum dreymdi Essge aðfaranótt 9. feb. 1997: „Ég er ásamt fleiram á gangi á fallegum móa. Ég finn lítinn, falleg- an, gulan unga, einan í hreiðri og kalla á hina að koma og sjá en við látum hann vera og göngum áfram. Eftir nokkur skref sé ég annan fugl, fullorðinn og greinilega vængbrot- inn og á honum hanga 3 agnarlitlir ungar. Einhverju okkar tekst eftir nokkrar tilraunir að taka hann upp en þá breytist hann í litla uglu!“ „Ég er að kafa í mjög djúpu, volgu og bláu vatni. Það er ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.