Morgunblaðið - 30.05.1997, Side 45

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 30. MAÍ1997 45
verið tekin svona snemma burt frá
mér. Þeirri spumingu verður eflaust
aldrei svarað. Elsku Sara, þú varst
svo falleg stelpa sem áttir alla fram-
tíðina fyrir þér. Það var svo margt
sem við áttum eftir að gera saman.
Þú varst alltaf svo glöð og ánægð
með allt í kringum þig. Ég gat aldrei
verið döpur í nálægð þinni. Þú komst
mér alltaf til að brosa og sjá það já-
kvæða við hlutina. Þú varst fljót að
kynnast fólki enda var framkoma þín
alltaf mjög aðlaðandi og því skilur
þú eftir þig stóran og mikinn vinahóp.
Ég á fjöldann allan af minningum
um þig, Sara mín. Ég man það sum-
ar er við unnum saman í unglinga-
vinnunni. Við vorum einu stelpumar
í hópnum. Þetta var rosalega
skemmtilegt sumar og við brölluðum
ýmislegt saman. Þessu sumri mun ég
aldrei gleyma meðan ég lifí. Ferðin
sem við stelpurnar fórum í til Þýska-
lands er mér líka mjög minnisstæð.
Við höfðum unnið okkur inn fyrir
þessari ferð í eitt ár og var þessi ferð
mjög skemmtileg fyrir okkur allar.
Vinátta okkar hefur haldist í öll
þessi ár. Þó náðum við ekki að hitt-
ast eins oft og áður því ég fór í ann-
an skóla en þið stelpumar og flutti
ég svo í Kópavoginn. Þú fórst líka
að umgangast annað fólk. En þú
varst alltaf að tala um að við yrðum
að fara að hittast meira allar gömlu
vinkonumar, því vorum við famar að
hafa meira samband upp á síðkastið.
Ég vildi þó að við hefðum verið dug-
legri að hittast. Nú fer að líða að því
að við krakkamir sem vorum saman
í Lækjarskóla föram að hittast aftur
enda þrjú ár síðan við útskrifuðumst.
En það verður aldrei það sama því
stórt skarð er nú komið í vinahópinn
og það verður aldrei fyllt upp í það.
Elsku Sara mín, enda þótt þú sért
farin frá mér og ég þurfi að glíma
við þessa miklu sorg þá veit ég að
þú hefur það gott núna og það hefur
verið tekið vel á móti þér. Ég trúi
því að þér hafi verið ætlað eitthvert
ákveðið hlutverk annars staðar. Ég
bið góðan Guð um að styrkja fjöl-
skyldu þína, ættingja og aðra að-
standendur í þessari miklu sorg.
Elsku Sara mín, nú kveð ég þig,
kæra vinkona. Ég hef ákveðið að láta
ákveðið ljóð fylgja með því mér fannst
það eiga svo vel við. Ég mun aldrei
gleyma þér, ástin mín, og þú mun
ætíð eiga ákveðinn stað í mínu hjarta.
Vinkona mín
sem brosir
stór og falleg
hjá sólinni í apríl
Þú ert sú sem horfir
í fegurðarátt
meðan hlýjan læðist
í aup þín og hár
Vinkona mín á himninum
á morgun sprinpr sólin í maí út
og gægist um endalaust hnappagatið
á blússunni þinni.
Vinkona mín
(Steinunn Sigurðardóttir.)
Siddý.
Elsku Sara.
Nú er kveðjustundin rannin upp,
því miður allt of fljótt. Þegar þessi
hörmungarfregn barst okkur var að-
eins eitt sem við gátum sagt: „Hvers
vegna hún Sara?“ En þegar stórt er
spurt verður fátt um svör. Og eina
svarið sem við fengum var það að
þeir deyja ungir sem guðimir elska
og þér var ætlað eitthvert stærra og
viðameira verk fyrir handan.
Við fengum því miður aðeins að
njóta vináttu þinnar í stuttan tíma
en stundin var næg til að bindast
traustum vináttuböndum sem við
munum ávallt minnast. Og þær voru
yndislegar samverastundir sem við
fengum að eiga með þér.
Þú varst einstök persóna, talaðir
aldrei illa um einn né neinn og fannst
ætíð björtu og skemmtilegu hliðamar
á málunum. Og þegar þú gekkst inn
í herbergi eða hvert sem þú fórst
náðir þú athygli allra með þínum
heillandi persónuleika og útgeislun.
Þú varst alltaf brosandi, hress og
skemmtileg. Því fóram við alltaf í
gott skap þegar þú komst eins og
sólargeisli til okkar. Þú vildir öllum
vel og gerðir allt sem þú gast til að
láta öllum líða sem best.
Við viljum í lokin þakka þér fyrir
þann tíma sem við fengum með þér.
Elsku Sara, þú varst einstök og átt
í hjarta okkar sérstakan stað sem er
aðeins ætlaður þér. Við viljum biðja
góðan guð að styrkja ijölskyldu þína,
ættingja og vini á þessum erfíðu tím-
um.
Elsku Sara, minningin um einstak-
an vin lifir. Þökk fyrir allt.
Þínar vinkonur,
Sigríður og Hrönn.
Elsku Sara mín.
í dag föstudag 30. maí verður þú,
vinkona mín, til moldar borin. í þess-
um heimi er ekkert annað öraggt en
það, að við fæðumst og við deyjum.
Samt er það svo að þegar dauðinn
knýr á dyr er það svo ósköp sárt.
Föstudaginn 23. maí er ég frétti
andlát þitt fór ég að hugsa um allar
þær skemmtilegu og góðu stundir sem
við áttum saman. Þú varst ætíð svo
einlæg og örlát á gleði þína og vænt-
umþykju.
Oft var mjög kátt í kringum þig
og var bros þitt og hlátur það smit-
andi að er þú hlóst þá leið ekki á
löngu þar til allir í kringum þig vora
farnir að hlæja.
Elsku Sara mín, minningin um þig
verður mér ætíð dýrmæt. Ég kveð
þig með hlýhug og votta fjölskyldu
þinni samúð mína.
Er sárasta sorg okkur mætir,
og sðknuður huga vorn grætir,
þá líður sem leiftur af skýjum
Ijósgeisli af minningum hlýjum.
(Hallgr. J. Hallgr.)
Þín vinkona,
Sigurrós Halldórsdóttir.
Elsku Sara mín.
Það var föstudaginn 23. maí sem
ég var að gera mig tilbúna fyrir stóra
kvöldið okkar þegar mér barst sú
frétt að þú værir dáin. Sársaukinn
var gífurlegur að hugsa um að þú,
mín besta vinkona, værir farin frá
mér. Þegar ég hugsa til baka þegar
við voram yngri, minnist ég allra
þeirra góðu stunda sem við áttum
saman. Við höfðum verið vinkonur
síðan við voram litlar og gengum
saman í gegnum súrt og sætt. En
eftir barnaskóla slitnaði sambandið
og við fórum hvor í sína áttina, en
í byijun ársins 1997 urðum við bestu
vinkonur og þakka ég Guði fyrir
þann stutta en ómetanlega tíma sem
við eyddum saman. Við gerðum allt
saman og með hveijum degi sem líð-
ur sakna ég þín meira. Ég sakna
þeirra stunda þegar við fórum út
saman, sátum heima að tala saman,
en mest sakna ég bross þíns og hlát-
urs. Þú varst alltaf svo góð við mig,
og þau voru ófá skiptin sem þú sagð-
ist elska mig og ég vona að þú vitir
að ég elska þig líka. Þú varst alltaf
svo örlát, glaðlynd og til í hvað sem
var. Ég mun aldrei gleyma þér, elsku
Sara mín, aldrei gleyma þegar þú
hringdir í mig oft á dag til að tala
um ekkert, allt, þig, mig og aðra eða
bara að heyra í mér, þegar þú komst
heim og kallaðir á mig með orðum
eins og „elskan“, „dúllan“, og „ástin
mín“. Þú varst einstök persóna sem
enginn mun gleyma og minningarnar
um þig og góðu stundirnar okkar
MIIVININGAR
verða alltaf efst í huga mér. Þú fyllt-
ir auða plássið í hjarta mínu þegar
við urðum vinkonur á ný, þú varst
alltaf tilbúin að hlusta á mig þegar
þess þurfti. Þú varst alltaf svo fal-
leg, lífsglöð og traust vinkona. Þú
færðir mér nýjan ástvin í líf mitt sem
ég mun aldrei geta þakkað þér nóg
fyrir. Þú átt alla heiðurinn af minni
hamingju í dag.
Elsku Sara mín, ég kveð þig sárt
og mun sakna þín. Hugur minn er
og verður ætíð hjá þér. Ég elska
þig, elskan mín. Megi Guð styrkja
Kristin, Kristínu, Mörtu og Fróða á
þessum erfiða tíma.
Með titrandi, tárvotum augum ástarinnar
horfði ég á þig.
Með blóðlituðum, sárum þófum hlaupandi
úlfs
leitaði ég þín.
Heitar en þeir vítislogar, sem brenndu sál
mína,
þráði ég þig.
Kaldar en frostið, sem frystir lífið og
dauðann,
fraus mynd þín inn í mig.
Með hjálp stjamanna, norðurljósanna,
tunglsins, næturinnar,
skynjaði ég þig.
Sem bitur og beittur sannleikurinn
trúði ég þér.
Sem endalausir, stingandi, kveljandi
eyðimerkurvindar
stakkst þú inní sál mína.
Og égm
Gat ekkert gert, ekkert sagt,
aðeins öskrað af veikum mætti út í auðnina:
„Elskaðu mig!!!“
(A.M. Wolf.)
Þín besta vinkona,
Ásbjörg.
Elsku Sara.
Nú ert þú farin í burtu frá okkur
svo skyndilega. Og nú eigum við að-
eins góðar og fallegar minningar um
þig. Ekki er svo langt um liðið síðan
við kynntumst þér og var það í gegn-
um systur okkar, Ásbjörgu. Á þessum
stutta tíma urðum við vinkonur og
hefðum við viljað eyða meiri tíma
með þér. Þegar þú komst í heimsókn
eða þegar við hittum þig geislaði af
þér gleði og hamingja sem leiddi til
þess að okkur leið ofsalega vel í kring-
um þig. Þú varst alltaf svo örlát, fal-
leg og blíð. Það leið ekki sá dagur
að þú hringdir ekki heim í leit að
Ásbjörgu og lentum við þá oft í góðu
spjalli við þig og einnig áttum við
góðar stundir með þér þegar við fór-
um út á lífið. Elsku Sara, minningar
um þig munu ætíð lifa í okkar hjarta
og söknum við þinnar nærvera.
Yndi það sem ást þín skóp
er minn stærsti hagur.
Vanti þig í vinahóp
verður langur dagur.
(Guðlaug Bjartmarsdóttir.)
Við vottum foreldrum þínum,
systkinum, ættingjum og vinum
dýpstu samúð okkar.
Þínar vinkonur,
Katla og Hrafnhildur.
t
Innilegar þakkir til allra, er sýndu mér samúð við fráfall eiginmanns
míns,
HJÁLMARS GUNNARS STEINDÓRSSONAR,
Hvassaleiti 6.
Rannveig Magnúsdóttir
frá Vöilum.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar systur okkar,
HULDU RÖGNU MAGNÚSDÓTTUR,
Starrahólum 4.
Gyða Magnúsdóttir og Guðmundína Magnúsdóttir.
Elsku Sara.
Föstudaginn 23. maí fengum við
þær sorgarfréttir að þú værir farin
frá okkur. Það hefur verið höggvið
stórt skarð í vinahóp okkar. Minning-
arnar hrannast upp. Það fyrsta sem
kemur upp í hugann, þegar þín er
minnst, er hversu indæl þú varst,
það geislaði af þér, þú brostir, sama
hvað bjátaði á. Það fór ekki fram
hjá neinum hversu falleg þú varst
og þú lést okkur finna hvað þér þótti
vænt um okkur á þinn sérstaka hátt.
Þú varst alltaf reiðubúin til að rétta
okkur hjálparhönd þó að þú hafir
e.t.v. verið sú sem þurftir mest á
henni að halda.
Það er engin spuming að þú varst
alltaf hrókur alls fagnaðar og þannig
verður þín ávallt minnst.
Elsku Sara, við munum sakna þín
að eilífu og kveðjum þig með þínum
orðum: „Bæ, bæ, elskan."
Elsku Kristín, Kristinn, Marta og
Fróði, megi Guð styrkja ykkur á þess-
um erfiðu stundum.
Bekkjarfélagar
úr Lækjarskóla.
Elsku hjartans Sara mín. Þegar ég
rifja upp allar stundimar sem við átt-
um saman, þá get ég ekki annað en
hlegið. En samt er það sárt að rifja
þær upp þegar þú ert farin og ég
veit að þær verða ekki fleiri. En ég
hugga mig við það að ég veit að þú
ert strax búin að koma þér fyrir á
himnunum og þér líður vel. Og núna
sit ég og hugsa um allar dýrmætu
stundimar okkar saman, sem ég vildi
að hefðu getað orðið miklu fleiri.
Þessar stundir mun ég alltaf geyma
á góðum stað í hjarta mínu. Manstu,
þegar við voram á leiðinni á skóla-
böll, þá voram við alltaf alltof seinar
því við höfðum svo margt að segja
hvor annarri, og áður en við vissum
af þá voram við búnar að skipta oft-
ar en einu sinni um föt. Og alltaf
hlógum við jafn mikið hvor að ann-
arri. Þú varst mér svo dýrmæt. Þegar
eitthvað var að gerast í skólanum þá
varst þú alltaf fyrst til að segja:
„Stelpur, eigum við ekki að hittast
heima hjá mér?“ Þú vildir alltaf hafa
okkur allar saman, þú sýndir okkur
væntumþykju þína, þú fórst ekki dult
með hana, við vissum ekki af fyrr en
þú varst búin að segja: „Stelpur, mér
þykir svo vænt um ykkur.“ Núna
þegar við stelpurnar hittumst vantar
alltaf einhvern til að fylla staðinn
þinn, en það mun engum takast þvi
þar verða geymdar minningamar um
þig, og af þeim er alveg nóg. Ég get
ekki lýst þér öðravísi en að þú varst
engill, dýrmætur engill með svo fal-
legt bros og yndisleg augu. Ég veit
að ég á eftir að sakna þess að heyra
þig ekki segja: „Hæ, elskan," því það
vora þín orð. Þín orð sem ég mun
alltaf geyma.
Vemdi þig englar, elskan mín,
þá augun fögru lykjast þín;
líði þeir krinpm hvílu hljótt
á hvítum vængjum um miðja nótt.
Nei, nei það varla óhætt er
englum að trúa fyrir þér;
engill ert þú og englum þá
of vel kann þig að lítast á.
(Steingr. Thorst.)
Ég bið góðan guð að styðja og
styrkja fjölskylduna þína, ættingja
og vini. Minningin um þig verður
mér alltaf kær, elsku Sara mín.
Þín að eilífu,
Hjördís Ósk.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýju, við andlát og jarðarför elsku-
legs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa, langafa og bróður,
ÁRNA ÞORVALDSSONAR,
Sólvangsvegi 1,
áður Kelduhvammi 9,
Hafnarfirði.
Hulda Ágústsdóttir,
Þorvaldur Örn Árnason, Ragnheiður Elísabet Jónsdóttir,
Þorvaldur Árnason, Eva Ákerman,
Hjördís Árnadóttir, Sigurður Kristófersson,
Margrét Árnadóttir, Arnar Jónsson,
Ingibjörg Hildur Árnadóttir,
Gerður Árnadóttir,
Friðrik Ágúst Helgason, Margrét Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og systkini.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför
ÞÓRÐAR EINARSSONAR
fyrrverandi sendiherra.
Karólína Hlíðdal,
Sigríður Þórðardóttir, Francis Worthington,
Þorvaldur Hlíðdal Þórðarson, Sigurlaug Anna Auðunsdóttir,
Jóhannes Þórðarson, Arndís Inga Sverrisdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vináttu vegna andláts og útfarar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
BJARGAR ELLINGSEN,
Njörvasundi 32,
Reykjavík.
Ema Ragnarsdóttir,
Auður Ragnarsdóttir, Davíð Helgason
Jón Óttar Ragnarsson, Margrét Hrafnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.