Morgunblaðið - 14.08.1997, Blaðsíða 32

32 FIMMTUDAGUR 14. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 14. ÁGÚST 1997 33
STOFNAÐ 1918
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
UTHAFSVEIÐAR
OG ÞJÓÐARBÚIÐ
SJÁVARÚTVEGURINN hefur lengi verið þungamiðjan
í íslenzkum þjóðarbúskap. Sveiflur í sjávarútvegi,
bæði í veiðum og verðþróun, hafa haft ríkuleg áhrif á
afkomu íslendinga á 20. öldinni. Þannig leiddi hrun
norsk-íslenzka síldarstofnsins til mikilla efnahagsþreng-
inga upp úr miðri öldinni. Minnkandi stofnstærð og veiði-
þol annarra nytjafiska, einkum þorsks, þrengdi og mjög
að þjóðarhag og leiddi til aflatakmarkana og veiðistýring-
ar, sem byggð hefur verið á fiskifræðilegum niðurstöðum.
Aflatakmörkunum á heimamiðum var mætt með stórauk-
inni úthafsveiði, það er sókn á fjarmið, sem fært hefur
mikinn feng í þjóðarbúið um nokkurt árabil. Nú er hins
vegar ljóst að við getum ekki reitt okkur á úthafsveiði í
þeim mæli sem gert hafði verið ráð fyrir í rekstraráætlun-
um sjávarútvegsfyrirtækja.
Úthafsveiði íslenzkra togara hefur ekki verið í sam-
ræmi við væntingar á líðandi ári. Á Flæmingjagrunni
hafa veiðst 3.200 tonn af 6.800 tonna úthafsrækjukvóta
íslendinga, en í fyrra veiddu íslenzk skip yfir 20 þúsund
tonn á þessum slóðum. Á Reykjaneshrygg hafa aðeins
veiðzt um 33 þúsund tonn af 45 þúsund tonna úthafs-
karfakvóta, sem er hinn sami og í fyrra og veiddist þá
að fullu fyrir miðjan júní. Ef fram fer sem horfir bregzt
veiðin í Smugunni annað árið í röð, þótt auðvitað verði
ekkert fullyrt um það á þessu stigi málsins. í fyrra veiddu
íslenzk skip rúmlega 20 þúsund tonn í Smugunni, saman-
borið við 35 þúsund lestir árið áður.
Tvennt skiptir meginmáli í þessum efnum þegar horft
er til framtíðar. í fyrsta lagi að haga veiðisókn á heima-
miðum á þann veg að nytjastofnar geti náð hámarks-
stærð, miðað við aðstæður í lífríki sjávar á hverjum tíma.
Með þeim hætti næst mestur arður af sjávarauðlindinni.
í annan stað að vinna að samkomulagi viðkomandi fisk-
veiðiþjóða um skynsamlega nýtingu fjarmiðanna, það er
veiðistjórn, sem hefur það að markmiði að nytjastofnar
haldi ákjósanlegri stofnstærð og veiðiþoli.
Jafnframt þarf að hyggja að nýjum sóknarfærum fyrir
íslenzkan sjávarútveg. I því sambandi er vert að hyggja
að Hatton-banka og nærliggjandi hafsvæði, sunnan ís-
lenzku lögsögunnar, sem verður óumdeilt alþjóðlegt haf-
svæði 25. ágúst nk., þegar hafréttarsáttmáli Sameinuðu
þjóðanna gengur í gildi gagnvart Bretlandi. Frá þeim tíma
afsala Bretar sér tilkalli til 200 mílna fiskveiðilögsögu
út frá Rockall-kletti. Árangur af hafrannsóknum og til-
raunaveiðum Breta á þessu svæði hefur að vísu verið
fremur lítill, en það er ómaksins vert fyrir okkur Islend-
inga að kanna, fyrr en síðar, hvað þetta svæði hefur upp
á að bjóða. Norska dagblaðið Nordlys gerði því skóna í
grein 8. ágúst sl. að Hatton-bankinn gæti orðið „ný
Smuga“ og spáði kapphlaupi íslendinga, Norðmanna og
Evrópusambandsins í leit að veiðanlegum fisktegundum
þar.
Fleiri möguleikar koma til skoðunar, m.a. kaup á kvóta
í Barentshafi. Guðbrandur Sigurðsson, framkvæmdastjóri
Útgerðarfélags Akureyringa, komst svo að orði í viðtali
við sérblað Morgunblaðsins um sjávarútvegsmál, Úr ver-
inu, í gær: „Það eru hins vegar ekki margar smugur eft-
ir. Ég tel að menn ættu að horfa til þess á næstu misser-
um að leitast við að ná samkomulagi við aðrar þjóðir um
úthafsveiðar og huga að möguleikum á kvótakaupum af
öðrum þjóðum, t.d. Rússum, líkt og Færeyingar hafa
verið að gera.“
Það eiga að vera töluverðir möguleikar á að kaupa
veiðiheimildir af Rússum í Barentshafi. Vel má vera, að
deilan um fiskveiðar okkar í Smugunni hafi neikvæð
áhrif á Rússa í því sambandi, en æskilegt er að stjórn-
völd leggi með viðræðum við rússnesk stjórnvöld grunn
að slíkum viðskiptum milli íslenzkra og rússneskra við-
skiptaaðila.
Áfli veiðiskipa á fjarmiðum, þ.e. á Flæmingjagrunni,
á Reykjaneshrygg og í Smugunni, hefur dregizt verulega
saman, ef marka má veiðireynslu líðandi árs. Tímabært
virðist að viðkomandi fiskveiðiþjóðir nái samkomulagi um
að laga veiðar á þeim hafsvæðum, sem ósamið er um,
og öðrum, að veiðiþoli nytjastofnanna, þannig að þeir
gefi af sér hámarksarð í næstu framtíð. Áð því ber okk-
ur íslendingum að vinna, jafnhliða því að hyggja að nýj-
um sóknarfærum fyrir íslenzkan sjávarútveg.
4
Hvernig kemur land og þjóð breskum útvarpsmanni fyrir sjónir?
ÞAÐ gerist aðeins einu sinni
á ferli útvarpsmanns hjá
BBC; að vera spurður
spjörunum úr í íslensku
sjónvarpi og standa í engu öðru en
sundskýlu með jarðhitavatn upp að
mitti. Eg hafði nýlokið við fyrsta
útvarpsþátt BBC í beinni útsend-
ingu frá Islandi þegar íslensku
fjölmiðlarnir stungu sér í Laugar-
dalslaugina til að afla frétta.
„Stattu í lauginni svo við getum
náð góðum myndum með sundfólk-
ið í bakgrunni,“ sagði fréttamaður
Stöðvar 2, sem virtist ekki vita af
linnulausu regninu. „Við skulum
tala saman í lauginni, er þér nokk-
uð of kalt... Segðu mér nú hvað
þér finnst um ísland."
Ég hafði komið til íslands sem
kynnir í daglegum fréttaþætti um
evrópsk málefni, Euronews, til að
flytja hálfrar klukkustundar þátt
frá landi sem margir Bretar myndu
eiga erfitt með að finna á Ianda-
korti. Ef maðurinn á götunni væri
spurður hér í London hvað hann
vissi um ísland myndi hann þurfa
að klóra sér í kollinum og svara
loks: Magnús Magnússon, Björk og
fiskur. Síðustu mánuði hefur þekk-
ing okkar Breta á íslandi þó aukist
með látlausum fréttum um ástar-
samband hljómsveitarinnar Blur og
íslands, ástarævintýri Spice Girls
og íslenskra karlmanna og svo auð-
vitað ástarsamband Islendinga
sjálfra og eldgosa og hlaupa í
Vatnajökli. Ákveðið var því eftir
hugmyndafund á skrifstofunni í
London að útvarpa þættinum í
beinni útsendingu frá stað sem
gegnir svipuðu hlutverki og krárnar
í Bretlandi — sundlaug — og við
myndum útskýra fyrir hlustendum
okkar hvers vegna Island er einn
af heitustu og vinsælustu stöðum
í Evrópu!
Til að hægt yrði að útvarpa
þættinum frá Laugardalslauginni
þurftum við hjálp Pósts og síma.
Símamennirnir lögðu sérstaka út-
sendingarlínu að lauginni fyrir okk-
ur. Islenska ríkisútvarpið Iagði
einnig til tæknimann og reiðinnar
býsn af leiðslum og tenglum til að
koma þættinum til London. Því
miður var veðrið ekki ákjósanlegt
fyrir þennan sögulega þátt — úr-
hellinu um nóttina slotaði að lokum
og upp rann mjög blautur og grá-
móskulegur föstudagsmorgunn
með endalausri súld. Reyndar var
þetta eins og febrúarmorgunn í
London. Þetta var þó í júlí og hitinn
var aðeins ellefu stig! Vegna þess-
ara aðstæðna hafði stjórnandi þátt-
arins, Emma Rippon, áhyggjur af
því að enginn myndi mæta í laugina
— sem hefði verið raunin í Bret-
landi — og tóm útisundlaug gat
varla talist heppilegur staður fyrir
fjörlega útsendingu. Við brostum
þó breitt þegar við komum með
leigubíl frá Hótel Loftleiðum að
Laugardalslauginni og sáum tugi
höfða skjótast upp og niður í heitu
vatninu.
Morgunblaðið/Jim Smart
LIÐSMENN BBC slappa af í heitum potti í Laugardalslauginni eftir útsendingu.
BBC kemur
til Islands
ísland er heillandi land en verðlagið er hneisa fyrir þjóðina,
veðrið oft ömurlegt og byggðarlögin drungaleg, skrifar breski
útvarpsmaðurinn James Proctor, sem tók þátt í beinni útsendingu
BBC frá Laugardalslauginni nýlega og kveðst þrátt fyrir allt enn
vera hugfanginn af landinu.
Tískan og
Páll Óskar
Þátturinn hófst með glæsibrag.
Unaðsfögur kona, Þórey Vilhjálms-
dóttir frá Eskimó Módels, var á
staðnum til að útskýra ________
fyrir okkur hvers vegna Hvers vegna
íslendingum væri svo þarf vera
annt um að fylgja tísk- svonadvrtað
unni. „Þetta er æði,“ sagði = ÍLÍ|?
hún. „Sama máli gegnir ^
um farsíma í landinu. All-
ir vilja eignast þá. Auk þess viljum
við vera vel til höfð og tolla í tísk-
unni.“
Þórey hafði einnig komið með
eina af föngulegu karlfyrirsætun-
um sínum, Guðjón Vilhjálmsson, og
honum virtist mjög hugleikið að
koma því til skila að karlar sem
legðu þetta starf fyrir sig væru
ekki allir hommar. Hann sagði okk-
ur að vinir sínir teldu það frekar
óvenjulegt að hann skyldi hafa val-
ið fyrirsætustörf og foreldrarnir
væru alltaf að spyija hvenær hann
ætlaði að fá sér almennilegt starf.
Þetta var allt afbragðsefni í þátt-
inn. Og þau töluðu líka svo frábæra
ensku!
Næst sendum við út innskot frá
kvöldinu áður þegar við fórum á
veitingahúsið Ástro við Lækjar-
torg. Ungmenni útskýrðu þar fyrir
mér íslenska hugtakið „forspil“,
sem þau sögðu nauðsynlegt til að
komast hjá því að greiða óheyri-
lega hátt verð fyrir áfengi á börum
og skemmtistöðum. Þau höfðu ekki
lokið frásögninni af næturlífinu í
bænum þegar þau ráku upp óp til
að heilsa Páli Oskari sem var ný-
kominn á staðinn. Ég varð hissa á
_______ því hvað þetta var óform-
legt. Ég vissi aðeins að
Páll Óskar hafði verið
fulltrúi Islands í söngva-
keppni Evrópu — og taldi
það ekki ástæðu til jafn-
ofsafenginna viðbragða.
Ég komst þó fljótlega að því að
Páll Óskar er í reynd átrúnaðargoð
á íslandi. Hann var í gráum jakka
með háum kraga — sem ég taldi
mjög þýskt — og hvítum buxum
og fékk aðdáendur sína til að titra
af æsingi með óvæntri komu sinni.
Páll Óskar var hreint frábær og
skemmti okkur með sögum um
kynni sín af Spice Girls, tónlistar-
feril sinn, sem hefur verið undir
miklum áhrifum frá Björk, og um
líf sitt sem poppstjörnu í litlu landi
eins og íslandi.
„Fólk reynir ekki að rífa af mér
fötinn þegar ég geng á götunum
hérna,“ sagði hann. „Þeir einu sem
blístra á mig á götunum eru ætt-
ingjar mínir. En ég verð að segja
að Eurovision bjargaði lífi mínu.“
Hafði ég skilið hann rétt? „Fólk tók
mig miklu alvarlegar eftir að ég
söng fyrir landið mitt og ég hef
fengið mörg atvinnutilboð."
Kíminn forsætisráðherra
Næsti gestur okkar var maðurinn
sem sagðist vilja líta á sig sem
skáld, Davíð Oddsson forsætisráð-
herra. Við ræddum mál sem rædd
eru við íslenska forsætisráðherra;
fisk, aðild að Evrópusambandinu
og meiri fisk. Það sem er ef til vill
athyglisverðast við Davíð Oddsson
er kaldhæðnisleg kímnin sem Bret-
ar kunna alltaf vel að meta. Ég
kvartaði yfir því að pitsur væru
fokdýrar á íslandi og sagði að góð
pitsa kostaði 1.500 krónur eða
meira. „Eru þær virkilega svona
dýrar?“ svaraði Davíð. „Reyndar
hef ég ekki borðað pitsu í langan
tíma, eru þær svona óskaplega dýr-
ar? Þetta hlýtur þá að vera pitsa á
stærð við Trafalgar Square.“
Seinna sagði einn af stjórnmála-
fréttamönnum BBC í London við
mig að hann hefði aldrei heyrt jafn
áhugaverðan forsætisráðherra.
Þátturinn hélt áfram með inn-
skoti frá Bláa lóninu. Mjög erfitt
er að lýsa þessu furðulega lóni fyr-
ir breskum hlustendum sem hafa
aldrei séð það; svörtu hrauninu sem
er út um allt, hvítri gufunni og ljós-
bláu vatninu. Og þvílíkar móttökur
sem við fengum þar! Anna Sverris-
dóttir veitti mér margvíslegar upp-
lýsingar um staðinn, Ásdís Jóns-
dóttir sagði mér frá lækningamætti
vatnsins og bætti við að ég þyrfti
ekki að hafa áhyggjur og gæti ver-
ið sallarólegur með leðjuna úr lón-
inu á andlitinu í meira en tuttugu
mínútur! Ása Brynjólfsdóttir fékk
síðan það erfiða verkefni að sann-
færa mig um að hvíta leðjan sem
hún hefur á boðstólum væri góð
fyrir hörundið. Ég efast enn!
Að lokum ræddi ég við
eldfjallaherra, Villa
Knudsen, um eldgosin í
Grímsvötnum og jarð-
skjálftann mikla sem ríð-
ur yfir Island á hverri öld.
Villi var frábær; stórkost-
legar frásagnir hans af því hvernig
það er að taka myndir af hrauni,
sem vellur upp úr jörðinni, og tak-
markalaus áhugi hans á sérsviði
sínu er frábært útvarpsefni.
Álit mitt
á íslandi
Áður en ég hóf störf við Euro-
news var ég fréttaritari BBC í Sví-
þjóð og á þeim tíma kom ég fyrst
til íslands. Lega landsins á miðju
Atlantshafsins hafði lengi heillað
mig. Það var ekki fyrr en ég tók
að kynna mér eyjuna frekar að ég
komst að því hve landið er fá-
mennt; ég hafði haldið að þar
byggju fjórar til fimm milljónir
manna. Það er þess vegna ekki lít-
ið afrek hjá svo fámennri þjóð að
reka flugfélag í millilandaflugi sem
býður upp á flug til 21 ákvörðunar-
staðar.
Fyrir tveimur árum var ég svo
lánsamur að geta dvalið allan júlí-
mánuð á íslandi og sótt sumarnám-
skeið í íslensku við Háskóla ís-
lands, sem Úlfar Bragason, hjá
Stofnun Sigurðar Nordals, skipu-
lagði frábærlega. Dvölin gerði mér
kleift að kynna mér betur þjóðina
og lífshætti hennar. Því miður er
þekking mín á íslenskri tungu enn
átakanlega lítil þótt ég tali sjö önn-
ur tungumál eins og sænsku og
þýsku sem kemur sér vissulega vel
við íslenskunámið.
Þennan mánuð ferðaðist ég
mikið um ísland, fór til ísafjarðar
og Látrabjargs, Papeyjar og Eg-
ilsstaða, auk ýmissa staða nær
Reykjavík. Mér fannst fólkið mjög
opið og vingjarnlegt þótt það væri
svolítið hissa á því að ég skyldi
vilja læra íslensku. Ég fyllist
andagift vegna fegurðar eyjunnar
í hvert sinn sem ég stíg þar fæti.
Ferskt loft, ómengað vatn og víð-
áttumikil óbyggð svæði er nokkuð
sem við höfum ekki lengur í Bret-
landi. Eftir að hafa dvalið í Sví-
þjóð sakna ég vissulega þessara
kosta.
Stundum velti ég því fyrir mér
hvort ég gæti búið á íslandi. Því
miður hygg ég að svarið sé að öllum
líkindum nei. Vegna reynslu minnar
af dimmum vetrum í Svíþjóð veit
ég að mér lætur ekki vel að vera
í myrkri allan sólarhringinn. Ég er
sólarbarn sem þarf dagsljós í augun
til vera ánægt; ef til vill gegnir
öðru máli um þá sem alast upp við
myrkur í nokkra mánuði á hverju
ári.
Þótt ég hafi tekið ástfóstri við
ísland get ég auðvitað nefnt ýmis-
legt sem ergir mig. Landkynningar-
árátta íslendinga getur orðið hræði-
lega hvimleið. Vissulega er landið
fallegt, hreint og ómengað. En það
er einnig dýrasta land í Evrópu.
Verðlagið getur fælt menn frá.
Hvers vegna þarf flaska af hvers-
dagslegu ítölsku víni, Pinot Grigio,
að kosta 3.850 krónur á veitinga-
stöðum? Hvers vegna þarf að vera
svona dýrt að leigja bíl? Þegar ég
dvaldi á íslandi ferðaðist ég til
Húsavíkur til að fara í stórkostlega
hvalaskoðunarferð með Norðursigl-
ingu og leigði bíl í einn dag; það
kostaði rúmar 14.000 krónur. I liðn-
mánuði var ég á Korsíku og
heila viku fyrir sömu
Landkynning
arárátta ís-
lendinga
hvimleið.
um
leigði bíl
fjárhæð.
íslendingar ættu að varast að
skjóta sig í fæturna. Yfirgengilegt
verðlag getur auðveldlega komið í
veg fyrir að ferðamenn sjái nokkra
af fallegustu stöðum íslands. Hvað
Flugleiðir varðar tel ég að tíma-
bært sé að flugfélagið fái sam-
keppni í millilandafluginu. Verðið
er hreint út sagt hneisa fyrir þjóð-
_________ ina.
í augum þeirra, sem
hafa ferðast um heiminn,
er ísland ekki besti stað-
urinn á jarðríki. Byggð-
arlögin eru drungaleg:
Reykjavík líkist til að
mynda niðurníddu fátækrahverfi
og veðrið er oft svo ömurlegt að
fallegt landslagið er hulið mistri.
Þrátt fyrir það eru til menn sem
koma til þessarar afskekktu eyju
og festa ást á henni. Ég er einn
þeirra og kem brátt aftur.
Höfundur er útvarpsmaður lijá
BBC i London.
100 milljónir fara í að innheimta 150 milljóna króna sektir
Minnka kostnað
með nýju kerfi
Sektainnheimtu vegna umferðarlagabrota
hefur verið breytt með nýjum lögum.
Markmið með breytingunni er að minnka til-
kostnað við innheimtu, m.a. með tölvuvæðingu
á meðferð sektamála.
NEFND, sem skipuð var til
að gera tillögur um úr-
bætur á innheimtu sekta
og sakarkostnaðar komst
að því í aðdraganda lagasetningar-
innar, að árlega innheimtist sektir
að fjárhæð um 150 milljónir króna
hjá lögreglustjóraembættum. Þar
séu 35 ársverk unnin við álagningu
og innheimtu sekta og kostnaður við
meðferð sektamála gróflega áætlað-
ur um 100 milljónir króna. Tölvu-
vinnsla sektamála á að geta sparað
um 18% af vinnuafli við málsmeðferð
og afsláttur af sektarfjárhæðum og
lögbundnar vararefsingar um 12%
til viðbótar. Gert er ráð fyrir að heim-
ilt verði að veita 25% afslátt af sekt-
um vegna umferðarlagabrota ef
greitt er innan 30 daga frá því að
sektin var lögð á.
í athugasemdum með frumvarpi
að lögunum segir að verði þessi hag-
ræðing að veruleika gæti skapast
möguleiki á að færa allt að 10 starfs-
menn lögregluembætta úr innheimtu
sekta í almenna löggæslu eða sérstök
aðkallandi verkefni.
Á að skikka fólk í
þegnskylduvinnu?
Danskir lagaprófessorar hafa
varpað fram þeirri hugmynd að hætt
verði að leggja minniháttar sektir á
fólk sem augljóslega geti ekki greitt
en verði frekar dæmt í þegnskyldu-
vinnu. Þeir benda m.a. á þann mikla
kostnað sem lagt sé út í til inn-
heimtu sekta sem aldrei greiðist
máli sínu til stuðnings. Þetta var
borið undir Símon Sigvaldason, skrif-
stofustjóra í dómsmálaráðuneytinu.
Símon segir um 70% sekta inn-
heimtast í fyrsta umgangi með því
að mönnum séu send sektarboð í
formi gíróseðla o.þ.u.l. Eftir standi
30% sem ekki séu greidd, annað
hvort vegna þess að menn séu ósátt-
ir við sektirnar eða þeir séu ekki
borgunarmenn fyrir skuldunum. „Þá
erum við, með ærnum tilkostnaði,
að reyna að hafa uppi á mönnum
sem geta ekki greitt og munu aldrei
greiða. Kerfið býður ekki upp á aðra
möguleika í dag en að þetta sé reynt
til þrautar. Það getur komið til þess
að menn séu látnir afplána i fang-
elsi sem vararefsingu. En um það
hvort hætt verði að dæma menn, sem
eru ekki borgunarmenn, til sekta-
greiðslna og láta þá taka út einhvers
konar þegnskylduvinnu í staðinn, hef
ég ekki heyrt neinar hugmyndir,
a.m.k. ekki ennþá,“ segir hann.
Ekki komin reynsla
á nýja kerfið
Aðspurður um nýtt sektainn-
heimtukerfi segir hann í sjálfu sér
enga reynslu komna á það en áður-
nefnd lög, sem breyta almennu hegn-
ingarlögunum, tóku gildi 1. júlí sl.
„Menn eru að reyna að koma góðri
mynd á kerfið sem verið er að leggja
grunn að með þessum breytingum.
Það á eftir að láta reyna á það yfir
einhvern tíma og að sama skapi á
mannskapurinn eftir að þjálfast í að
vinna eftir nýju reglunum þannig að
reynslan er ekki komin á þetta enn-
þá.“
Simon segir fjármálaráðuneytið
standa frammi fyrir sama vanda og
réttarvörslukerfið þegar t.d. skatt-"'
sektir eru annars vegar og að ráðu-
neytin tvö hafi með sér samstarf um
úrbætur. „Málin hafa verið skoðuð
í sameiginlegum nefndum. Bæði lýt-
ur þetta að því að menn eru með
almennar hugleiðingar um framtíð-
arstefnu og bætta innheimtu og svo
eru ákveðin kerfi sem vinna saman
til þess að auðvelda hinum úrvinnslu
mála. Það má segja að þetta sé
umræða og framkvæmd í reynd,“
segir Símon.
Hjá réttarvörslukerfinu er aðal-
lega um að ræða sektir vegna um-
ferðarlagabrota. Hægt er að beita
vararefsingu sem er fangelsisvist og
einnig má taka lögveð hjá sektar-
þola til tryggingar sektum fyrir
umferðarlagabrot. Símon segir ekki
mikið um að menn afpláni vararefs-
ingu.
Sjaldgæft að litlar sektir
séu afplánaðar
„í sumum tilvikum er þó um veru-
legar fjárhæðir að ræða og vararefs-
ingin að sama skapi nokkuð margir
dagar. Sjaldgæft er að þessar litlu
sektir þar sem ekki er um nema
tveggja, þriggja daga vararefsingu
að ræða séu afplánaðar. En ef menn^
eru komnir upp í einhveijar milljónir
í skuld þá er það orðið algengara.
Þá þurfa menn líka að sitja fleiri
daga inni,“ segir hann. „Sú leið að
gera fjárnám í eignum manna fyrir
sektum er erfið vegna þess að á
sama tíma og menn eru ekki borgun-
armenn eða vilja ekki greiða sektir,
þá eru þeir oft eignalausir líka.“ .