Morgunblaðið - 14.08.1997, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
I
I
I
)
>
>
>
>
>
>
í
I
;
MAGNÚS GUNNAR
JÖR UNDSSON
+ Magnús Gunnar
Jörundsson,
fæddist á Hafnar-
hólmi i Steingríms-
firði hinn 3. október
1918. Hann lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur sunnudaginn
3. ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Anna Magnús-
dóttir og Jörundur
Gestsson. Hálf-
systkini hans, börn
Elínar Lárusdóttur
og Jörundar, eru
Ingimundur, látinn,
Ragnar, Guðfinna, Lárus , Víg-
þór og Guðlaugur. Hálfsystkini
hans, börn Níelsen og Önnu
sem bjuggu í Silkiborg í Dan-
mörku, eru Haukur og Júlía
sem er látin.
Árið 1940 kvæntist Magnús
Árnýju Guðrúnu Rósmundsdótt-
ur frá Bolungarvík, f. 20. 5.
1916, d. 29. 7. 1995. Þau Magn-
ús og Árný eignuðust fimm
börn. Áður átti hún Hörð Snæv-
ar Sæmundsson.
Magnús gekk Herði
í föðurstað. Börn
þeirra eru: 1) Hörð-
ur Snævar, f.
27.9.1936, d.
1.11.1966, kvæntur
Guðrún Þóru Jó-
hannesdóttur, f.
18.6. 1943. 2) Krist-
ján Hafsteinn, f. 2.2.
1939, kvæntur Elsu
Kristrúnu Stefáns-
dóttur, f.19.11.
1938. 3) Anna Guð-
laug, f. 20.3. 1942,
gift Guðfinni Ing-
varssyni, f. 11.6. 1946, d. 19.1.
1986. 4) Aðalheiður Kristín, f.
18.1. 1945, Aðalheiður var tví-
gift en býr nú ein. 5) Ingimund-
ur Reynir, f. 27.4. 1951, kvænt-
ur Helgu Jónsdóttur, f. 5.1.
1952. 6) Gunnar Þór, f. 24.4.
1957, kvæntur Sjöfn Sóleyju
Þórmundsdóttur, f. 24.12. 1958.
Magnús verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku pabbi okkar, nú ert þú dá-
inn og við söknum þín öll, þú varst
svo sterkur persónuleiki og vildir
hafa líf og fjör í kringum þig, samt
þráðir þú að fá frið í sál þína og
dauðinn kemur með friðinn. Þú þráð-
ir svo mikið að geta verið hjá
mömmu og nú eruð þið saman á ný.
Síðustu árin voru ykkur erfið þegar
mamma þurfti að fara á Hrafnistu
vegna lélegrar heilsu, þá ákvaðst þú
að verða eftir heima í Efstasundi
og spjaraðir þig bara vel en þið vor-
uð ávallt í sambandi hvort við annað
og söknuðurinn var mikill hjá þér
þegar hún dó fyrir tveimur árum og
þú varst farinn að tala um að hún
biði eftir þér. Þið voruð svo samrýnd
og þú sagðir alltaf að Guð hafi ver-
ið ykkur svo góður að gefa ykkur
heilbrigð og dugleg börn og barna-
börn, svo komu barnabarnabörnin.
Þú varst svo stoltur og glaður með
þennan fríða hóp og það komu tár
í augun á þér þegar þú leiddir hug-
ann að okkur öllum. Þú varst líka
svo góður pabbi og lófinn þinn var
svo stór og traustur þegar litlu hend-
urnar okkar smeygðu sér í sitthvora
höndina og þú leiddir okkur telpurn-
ar þínar tvær um þorpið því við feng-
um alltaf að vera með þér þegar þú
varst ekki á sjónum og svona hélstu
utanum barnahópinn þinn eins og
klettur þó oft væri erfitt að veita
okkur það sem við þurftum en þar
fór saman dugnaður þinn og útsjón-
arsemi mömmu sem saumaði allt
sem þurfti, en þú smíðaðir. Við erum
líka svo þakklát fyrir þennan góða
tíma sem þú gast gefið okkur þegar
við vorum lítil og þörfnuðumst þín
mest og við munum góðu stundirnar
þegar við vorum með þér í smíðahús-
inu þá varst þú ýmist að smíða stóla
og borð, skápa, já og skíði, dúkku-
vagn sem var málaður rauður og
mamma saumaði svo í hann rúmföt-
in, og vörubíla fyrir strákana, allt
var þetta svo haganlega gert, það
var ekkert til sem þú gast ekki
smíðað og þess nutum við óspart.
Þá var nú ekki lítið fjörið þegar
þú tókst til við harmonikkuna, því
tóneyrað þitt var svo gott að þú
spilaðir allt sem þú vildir og aðrir
vildu heyra og seinna þegar yngri
dóttir þín var búin að ganga í gegn-
um tónlistarskóla uppgötvaði hún,
þegar þið voruð að æfa saman söng
og harmonikku að þú gast spilað í
hvaða tóntegund sem var og þetta
hafðir þú allt á hreinu og spilaðir
snilldarlega, þó vantaði þig einn
fíngur á hægri höndina sem þú
misstir ungur, þegar þú varst á sjón-
um. Nei, það var ekkert vandamál
með tónlistina á þeim bæ og aldrei
komið að tómum kofunum og litlu
jólin eru lengi í minnum höfð, þegar
þú spilaðir jólalögin og Árni frændi
lék jólasvein svo sannfærandi að þó
við vissum að þetta væri Árni í bún-
ingi þá trúðum við samt á jólasvein-
inn, og það var ekki síst þér að
þakka, þessar góðu minningar,
vegna þess að þú gerðir þetta í svo
mikilli gleði og þér þótti svo vænt
um okkur börnin þín og svo öll hin
börnin líka. Svo voru haldin böll á
Hólmavík, Drangsnesi og inni í
Bjarnarfirði, þá varst þú kominn
með harmonikkuna og hélst uppi
fjörinu og allir dáðu þig og þú áttir
það líka skilið, því þú gafst sál þína
í spilamennskuna og ekki man ég
eftir að þér væri réttur peningur
fyrir. Það tíðkaðist ekki þá en þú
gerðir þetta vegna þess að þú naust
þess að spila og þurftir þetta tjáning-
arform. Þú hafðir líka ótrúlegt þrek
og varst sterkur líkamlega, því oft
stóðstu við að spila fram á nótt þó
þú værir búinn að vera á sjónum
allan daginn. Það þurfti sko enga
trommu með því takturinn var í
fætinum á þér sem þú stappaðir í
gólfið með hljómfallinu, ég held að
það séu ekki margir sem geti leikið
þetta eftir þér og ef þú varst svo
ekki að spila eða smíða og ditta að
heimilinu þá varstu að lesa fram-
haldsögur fyrir okkur börnin þín og
það var oft þröngt í rúminu ykkar
mömmu þá á kvöldin.
Þú varst mjög jákvæður og það
hjálpaði þér í gegnum lífið og núna
í endaðan júlí síðastliðinn ætlaðir þú
að fara og vitja æskustöðvanna og á
næsta ári varstu að plana Danmerk-
urferð en þangað fórstu síðastliðið
sumar og þig langaði aftur. Þú komst
til æskustöðvanna en þar varðstu
svona veikur og náðir þér ekki eftir
það. Þið voruð kölluð frá okkur á
svipaðan hátt, þú og mamma, þið
láguð stutta banalegu og þar kom
fram það sem þú sagðir alltaf. Guð
hefur verið okkur svo góður. Elsku
pabbi, við munum bara góðu stund-
irnar með þér.
Við geymum í hjarta okkar minning-
una um þig.
Anna og Aðalheiður.
Öll getum við átt von á því að fá
af því fréttir, að einhver samferð-
armaðurinn sé látinn. Það er gangur
lífsins að eftir því sem árin líða
kveðja þeir sem áður settu svip sinn
á mannlífið og umhverfi líðandi
stundar. Að sjálfsögðu snertir það
hvern einstakan misjafnlega eftir því
hve viðkomandi hefur staðið honum
nærri.
Til þess að minnast Magnúsar
Jörundssonar frænda míns, þarf ég
að gangsetja hugarflugið og rekja
ofan af tímahjólinu ein sextíu ár.
Fyrstu kynni mín af Magnúsi Jör-
undssyni frænda mínum eru á Kleif-
um í Steingrímsfirði, ég þá sex ára.
Túnið á Kleifum var orðið nokkuð
stórt og grasgefið á mælikvarða
þeirra tíma. Það orð fór af Magga
Jör að hann væri hamhleypa við slátt
og biti vel á hjá honum Ijárinn.
FIMMTUDAGUR 14. ÁGÚST 1997 45
MINNINGAR
Hann kunni að laga til þau verkfæri
í hendurnar á sér sem hann átti að
vinna með. Maggi ræðst vinnumaður
á Kleifum þá um sumarið. Já, örlög-
in réðu því að þetta voru hans gæfu-
spor í túninu á Kleifum, því um
haustið er framhaldsvist hans ákveð-
in og reri hann því með föður mínum
á litlum véjbát þá um haustið og
næsta vor. Ég nefndi áðan gæfuspor
Magga, það sama ár seinnipart vetr-
ar, líklega mars-apríl, kemur vinnu-
kona til okkar að Kleifum, hún var
frá Hnífsdal við ísafjarðardjúp. Ég
man hvað okkur bræðrum þótti hún
falleg, það geislaði bókstaflega frá
henni fjörið og lífsgleðin. Seinna
fréttum við að þetta væri frænka
okkar alveg eins og Maggi var
frændi okkar. Seinna um sumarið
þegar engjasláttur var hafinn, þótti
okkur þessi frændsemi þeirra Öddu
og Magga eiginlega ekki ganga upp.
Jú, við fórum í fræðslutíma hjá
mömmu og fengum fullnægjandi
skýringu. Faðir minn Guðmundur
Jóhannsson og móðir Öddu, Guðlaug
Árnadóttir, voru hálfsystkin frá
móðurinni Guðrúnu Guðmundsdótt-
ur, og móðir mín Ingimunda Gests-
dóttir og Jörundur Gestsson frá
Hellu voru alsystkin. Þannig eru
ættartengsl foreldra minna við fjöl-
skyldu Magga og Öddu óvenjusterk
að þessi leyti. Adda eignaðist sitt
fyrsta barn á Kleifum, sem hún gekk
með þegar hún kom þangað, hinn
27. sept 1936. Móðir mín var þá ljós-
móðir í Kaldrananesi og tók þarna
á móti yndislega fallegum dreng sem
var gefið nafnið Hörður Sævar.
Magnús gekk honum í föðurstað
með opnum huga. Fyrstu búskapar-
ár Magga og Öddu voru á Hellu,
þ.e. neðri Hellu, sem kölluð var,
næsta bæ fyrir innan Kleifar. Þar
eignaðist hann bát, opna trillu, og
reri henni einhvern tíma þaðan.
Næsta búseta þeirra hjóna er á
Drangsnesi í einhver ár. Þá hafði
Magnús fengið vélstjóraréttindi, sem
var síðan hans ævistarf. Það voru
ekki margir á þeim tíma við Stein-
grímsfjörð, sem höfðu vélstjórarétt-
indi, var því Magnús eftirsóttur í
það hlutverk hjá útgerðarmönnum,
enda annálaður fyrir hreysti og
dugnað að hveiju sem hann gekk.
Vélstjóri var hann t.d. á bátum Ingi-
mundar Guðmundssonar frá Byrgis-
vík nokkuð lengi. í einni sjóferðinni
verður Maggi fyrir slysi, lendir með
hægri hönd í tannhjóladrifi að línu-
spili þannig að aðeins þumall og litli
fingur sleppa óskaddaðir. Magnús
byrjaði mjög ungur að spila á
hnappaharmonikku sem móðir hans
Anna Magnúsdóttir hafði gefið hon-
um. En eftir slysið á hendinni þjálf-
aði hann sig á píanóharmonikku á
flest öllum dansleikjum á heimaslóð-
um sem ég man eftir og þess vegna
mikill gleðigjafi dansunnenda. Síðan
flytja þau hjón til Hólmavíkur, þar
verður Magnús vélstjóri á mb. Guð-
mundi ST-55, útgerð Gunnars Guð-
mundssonar undir stjórn Jóhanns
Guðmundssonar. Málin æxlast þann-
ig að þeir félagar Maggi og Jói kaupa
mb. Guðmund sem er 16 sml bátur,
vel útbúinn, og gekk sú útgerð mjög
vel.
Nú taka þau hjón sig upp og flytja
til Reykjavíkur. Þá gerist hann vél-
stjóri á mb. Guðmundi Þórðarsyni
RE undir stjóm hins landskunna afla-
manns Haraldar Ágústssonar. Það
þarf ekki mörg orð um það. Hjá
Haraldi þurfti að vera valinn maður
í hveiju rúmi, þetta voru líklega bestu
æviár Magnúsar a.m.k. tekjulega.
Seinna gerist hann starfsmaður
Rafmagnsveitu Ríkisins, lagermaður
þar til starfslok urðu. Heimili Magga
og Öddu í Reykjavík var lengst af
í Efstasundi 4, en síðast var hann í
Jökulgrunni 6, Hrafnistu, Reykjavík.
Á lífsgöngunni er straumurinn mis-
jafnlega sterkur, stundum móti,
stundum með. Þú stóðst þetta allt
þokkalega vel af þér. Þú kunnir vel
að beita fyrir þig orfi og ljá. En
sláttumanninn mikla, ofjarl þinn,
hittir þú einmitt norður á Hellu, þar
sem hugur þinn var svo sterkur.
Enginn veit hver annan grefur
allt er líf í drottins hendi.
Menn vita best er misst hann hefur
mætan vin er vel ég kenndi.
(J.G.)
Ingimundur Guðmundsson.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, stjúp-
faðir, tengdafaðir og afi,
INGÓLFUR S. ÁGÚSTSSON
verkfræðingur,
Rauðalæk 44,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstu-
daginn 15. ágúst kl. 13.30.
Ásdís Einarsdóttir,
Sigríður Á. Ingólfsdóttir,
Þórdís Á. Ingólfsdóttir,
Einar Sv. Ingólfsson,
Björn Ingólfsson,
Kristín Lynch,
Kristján Óskarsson,
Gísli Ragnarsson,
Ingibjörg Hauksdóttir,
Anna M. Jóhannesdóttir,
Charles T. Lynch
og barnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
BERGDÍS INGIMARSDÓTTIR,
Þinghólsbraut 26,
Kópavogi,
sem lést á Landspítalanum miðvikudaginn
6. ágúst, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju föstudaginn 15. ágúst kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandanda,
Valgeir Friðþjófsson,
Sólveig Auður Friðþjófsdóttir, Eysteinn Guðmundsson,
Bóthiidur Friðþjófsdóttir, Finnbogi Þ. Baldvinsson,
Valgerður Friðþjófsdóttir, Ólafur Jónsson,
Helgi Friðþjófsson,
Fjóla Friðþjófsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
INGÓLFUR MAGNÚS INGÓLFSSON,
Sævargörðum 10,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Seltjarnarneskirkju
föstudaginn 15. ágúst kl. 15.00.
Ingibjörg Ottósdóttir,
Jóhann Ingólfsson,
Magnea Ingólfsdóttir, Guðjón Antoníusson,
Hrönn Ingólfsdóttir, Stefán Eiríkur Stefánsson,
Halldór Ingólfsson, Elín Ása Þorsteinsdóttir,
Ásgeir Ingólfsson
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
RÚTUR SKÆRINGSSON,
Víkurbraut 9,
Vfk í Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Víkurkirkju laugar-
daginn 16. ágúst kl. 14.00.
Guðbjörg Jónsdóttir,
Sigurjón Rútsson, Kristfn Einarsdóttir,
Kristín Rútsdóttir, Eysteinn Helgason,
Heiðrún Rútsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Faðir minn, tengdafaðir, afi, langafi og langa-
langafi,
ÞORKELLJÓNSSON
frá Hólmavik,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 15. ágúst kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
Hólmavíkurkirkju.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðbjörg Þorkelsdóttir.
"5?
L