Morgunblaðið - 15.08.1998, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 1998 41'
SVANHVÍT
JÓNSDÓTTIR
+ Svanhvít Jónsdóttir fæddist
í Neskaupstað 6. janúar
1968. Hún lést í Landspítalan-
um 6. ágúst síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Hafnar-
fjarðarkirkju 9. ágúst.
Mig langar að skrifa nokkur
kveðjuorð um vinkonu mína á æsku-
árunum. Vinkonu sem reyndist mér
svo vel þó að við værum ekki gaml-
ar. Leiðir okkar lágu saman þegar
ég byrjaði í Víðistaðaskóla í sjö ára
bekk og var nýflutt á Vesturvang-
inn, einni götu frá heimili Svanhvít-
ar. Við vorum samferða í og úr skól-
anum og upp frá því urðum við
bestu vinkonur. Fórum í dansskóla
saman og lærðum Grease-dansana
og dönsuðum Grease við hvert tæki-
færi. Einu sinni dönsuðum við Grea-
se allt gamlárskvöld. Foreldrar mín-
ir skildu og þá flutti ég af Vestur-
vanginum á Vitastíginn en þú taldir
það ekki eftir þér að ganga með mér
heim og ein heim til þín. En svo
flutti ég úr Hafnarfirði og þá hitt-
umst við aðra hverja helgi þegar ég
kom til pabba. Þá brölluðum við ým-
islegt ég, þú og Svandís. En svo
skildu leiðir okkar og við hittumst æ
sjaldnar. Síðastliðið ár hittumst við
þó nokkrum sinnum óvænt og ég er
svo ánægð með að hafa náð að segja
þér hvað þú reyndist mér vel þegar
foreldrar mính- skildu og þú svo
ánægð að heyra það. Þú varst sterk-
ust og duglegust enda sýndi það sig
best að eftir að þú veiktist, fórstu á
skíði og spilaðir golf.
Elsku Svanhvít, ég vil þakka þér
fyrir allt saman og ég er stolt af að
hafa fengið að kynnast þér. Þú
kenndir mér margt sem er ekki
sjálfsagt í þessum heimi. Bræðrum
hennar og ástvinum færi ég samúð-
arkveðjur.
Hver einasti maður hefur sinn tilgang. Hver
maður hefur fram að færa einstæða gjöf eða
sérstakar gáfur til að gefa öðrum. Og þegar
þessar sérstöku gáfur eru notaðar í þjónustu
annarra, þá hljótum við lífsfyllingu, innri
fógnuð og frið andans, sem er hinn endanlegi
tilgangur allra markmiða.
(Gunnar Dal.)
Jóhanna M. Jóhannsdóttir.
Afmælis-
og minn-
ingar-
greinar
MIKILL fjöldi minningargreina
birtist daglega í Morgunblaðinu.
Til leiðbeiningai- fyrir greina-
höfunda skal eftirfarandi tekið
fram um lengd gi’eina, frágang
og skilatíma:
Lengd greina
Um hvern einstakling birtist
ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd á útfai-ardegi, en aðrar
minningargreinar um sama ein-
stakling takmarkast við eina
örk, A-4, miðað við meðallínubil
og hæfílega línulengd, - eða
2200 slög (um 25 dálksentimetr-
ar í blaðinu). Tilvitnanir í sálma
eða Ijóð takmarkast við eitt til
þrjú erindi.
Formáli
Æskilegt er að minningar-
gi-einum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka, og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraðui’, en
ékki í greinunum sjálfum.
Undirskrift
Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Frágangur og móttaka
Mikil áherzla er lögð á að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textamenferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er ennfremur unnt að
senda greinar í símbréfi - 569
1115 - og í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Vinsamlegast
sendið greinina inni í bréfmu,
ekki sem viðhengi.
Skilafrestur
Eigi minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-, fóstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyi’ir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Þar sem pláss er
takmarkað, getui’ þurft að
fresta birtingu minningai’-
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna skilafrests.
Berist grein eftir að skilafrestur
er útrunninn eða eftir að útför
hefur farið fram, er ekki unnt
að lofa ákveðnum birtingardegi.
BJARNI
SIGURÐSSON
+ Bjarni Sigurðs-
son fæddist á
Folafæti í ísafjarð-
ardjúpi 24. desem-
ber 1920. Hann lést
í Fjórðungssjúkra-
húsinu á Ísafírði 21.
júlí siðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Hólskirkju í Bol-
ungarvík 25. júlí.
Mig langar að minn-
ast afa míns Bjama
Sigurðssonar eða
Bjarna sala eins og
hann var daglega nefndur. Mín
fyrstu kynni af honum sem ein-
staklingi voru þegar við bræðurnir
fórum að vera einir hjá honum á
sumrin og var það stundum harður
skóli en hann skilaði sínu. Sendi
hann okkur fljótlega í vinnu til
Geirs í saltfísk, því þar lærðu menn
að vinna, sérstaklega svona guttar
sem vom að byrja að vinna, og
verðum við honum ævinlega þakk-
látir fyrir það.
Svona var allt sem hann gerði,
það var gert til frambúðar. Hann
þoldi illa hálfunnin verk.
Afí var mikil kokkur og starfaði
sem slíkur bæði til sjós og lands og
því átti hann auðvelt með að elda
ofan í okkur bræðurna og sá hann
til þess að við ætum það sem á
borðið var lagt. Byrjuðu allir
morgnar á hafragraut og lýsi og
var það ekki vinsælt
hjá okkur en hann
vissi betur því þetta
þyrftum við til að
verða stórir eins og
hann og svo hló hann.
Afí bjó síðustu ára-
tugina við Hafnargötu
79, á hótelinu eins og
það var kallað, ásamt
bróður sínum Krist-
jáni, sem bjó á neðri
hæð hússins.
Afi var lengst af
starfsævi sinni á sjó, á
bátum og á síðutogur-
unum, og var hann á þeim öll
stríðsárin. I seinni tíð gerði hann
svo út sína eigin báta á sumrin og
var þá beitt á vetuma á stóru bát-
unum.
Elsku afi, með þessum línum vil
ég færa þér þakkir fyrir kennsluna
á lífið og tilveruna og fyrir að hafa
mótað okkur þau sumur sem við
vorum hjá þér, enda kusum við að
flytjast og stofna heimili okkar í
víkinni hjá þér. Minningin um góð-
an mann mun lifa í huga okkar.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem.)
Bjarni Birgisson.
ARNBJÖRN GÍSLI
HJALTASON
+ Arnbjörn Gísli
Hjaltason fædd-
ist 21. janúar 1956 í
Reykjavík. Hann
lést 6. júlí síðastlið-
inn.
títför Gísla fór
fram í kyrrþey frá
litlu kapellunni í
Fossvogi 13. júlí.
Hvar hafa dagar lífs þíns lit
sínum glatað,
og ljóðin, er þutu um þitt
blóð frá draumi til
draums,
hvar urðu þau veðrinu aá bráð, ó barn, er þig
hugðir
borið með undursamleikans
eigin þrotlausan brunn þér í bijósti,
hvar?
(Jóh. Jónsson.)
Hinn 6. júlí sl. lést í Reykjavík
frændi minn, Arnbjörn Gísli
Hjaltason. Bjössi, eins og við köll-
uðum hann, fæddist 21. janúar
1956, einkabarn hjónanna Hjalta
Gíslasonar, skipstjóra, sem látinn
er fyrir skömmu, og móðursystur
minnar, Guðrúnar Erlu Arnbjarn-
ardóttur, sem lést af slysförum ár-
ið 1958, þegar Bjössi var aðeins
tveggja ára gamall.
Hann var tekinn í
fóstur af sæmdarhjón-
unum Sigríði Sigurð-
ardóttur og Olafi Kar-
velssyni, sem ólu hann
upp sem sinn eigin
son og reyndust hon-
um vel í hvívetna.
Hann byrjaði
snemma að stunda sjó
og lauk prófi frá
Stýrimannaskólanum
í Reykjavík árið 1977.
Mér er kunnugt um
það að Bjössi var
hörkuduglegur og eftirsóttur
starfskraftur til sjós meðan heils-
an leyfði, en henni hafði hrakað
síðustu ár, þar sem að henni hafði
ekki verið hlúð sem skyldi í ólgu-
sjóum lífsins.
Kæri frændi. Ég hefði viljað
íylgja þér síðasta spölinn í þessum
heimi, en aðstæður leyfðu það
ekki. Ég vil fyrir hönd fjölskyldu
minnar óska þér Guðs blessunar á
nýjum vegum og sendi böi-nunum
þínum tveim, fósturforeldrum og
öðrum ástvinum þínum samúðar-
kveðjur.
Sigríður.
RAGNA SIGRIÐUR
JÖRGENSDÓTTIR
+ Ragna Sigríður Jörgens-
dóttir fæddist á Þurá í Ölf-
usi 21. júní 1911. Hún lést á
Sjúkrahúsi Reykjavíkur 2.
ágúst síðastliðinn og fór útför
hennar fram frá Fríkirkjunni í
Reykjavík 11. ágúst.
Amma mín hefur nú kvatt þenn-
an heim og fengið þá hvíld sem
hún var búin að óska eftir í langan
tíma, orðin þreytt og farin að
lengja eftir faðminum hans afa. Afi
dó fyrir tólf árum og það var eins
og stór hluti af lífsgleði ömmu
hefði horfið með honum. Þú varst
því tilbúin að kveðja þennan heim,
amma mín, en ég var ekki alveg
eins tilbúin að kveðja þig. Það var
svo margt sem ég hefði viljað deila
með þér, sýna og segja þér frá. I
hjarta mínu veit ég að þú og afi
fylgist vel með og eruð alveg með
á nótunum um það sem er að ger-
ast hjá mér og í raun kem ég til
með að deila öllu því sem þarf með
þér.
Ég vildi skrifa þessi kveðjuorð
er ég lít þakklát til baka og ylja
mér við allar þær yndislegu minn-
ingar sem ég á um þig, elsku
amma. Það var alltaf gott að koma
til ykkar afa og alltaf kom ég við á
Vitastígnum ef ég átti leið um mið-
bæinn. Þær eru mér mjög ofarlega
í minni allar heimsóknirnar sem
famar voru til ykkar afa á sunnu-
dagseftirmiðdögum með pabba,
þar sem þú sast iðulega við elda-
vélina að baka pönnukökur. Ný-.
bökuðu pönnukökurnar hennar
ömmu, þær voru ljúffengar og
sama má segja um allt það góð-
gæti sem þú barst fram.
Elsku Ragna amma, minningin
um þig er ljúf og gott er að geta
hugsað til þín og Sigga afa með
bros á vör, hugsað til gamalla og
nýrra tíma með þakklæti til þín, til
allrar þinnar hlýju og ástúðar.
Takk fyrir þann tíma sem ég átti
með þér.
Þín sonardóttir,
Ragna Halldórsdóttir.
OTTAR
VIÐAR
+ Óttar Viðar fæddist í
Reykjavík 29. nóvember
1930. Hann lést á Sjúkrahúsi
Húsavíkur 31. júlí síðastliðinn
og fór útför hans fram frá
Þóroddsstaðarkirkju í
Ljósavatnshreppi 8. ágúst.
Mig langar að skrifa nokkur orð
fyrir son minn sem misst hefur afa
sinn Ottar Viðar. Nú minnist ég
afa míns sem alltaf var mér svo
góður, ég minnist þess þegar við
tveir fórum upp í fjárhús að gefa
kindunum og þú vildir alltaf leika
við mig þegar ég spurði þig, við
fcrum í labbitúr niður á bryggju að
skoða skipin bara við tveir, ég
hugsa stundum um það. Ég spyr
stundum mömmu og pabba hvar
afi sé og þau segja að hann sé dá-
inn, en ég bíð alltaf eftir honum
afa mínum sem var mér alltaf svo
góður.
Elsku afi minn, ég mun ein-
hvern tímann skilja það að þú sért
farinn frá mér. Ég þakka þér fyrir
allar okkar stundir sem við áttum
saman bara við tveir, elsku afi
minn.
Arnar Þór Geirsson.
INDRIÐI
INDRIÐASON
+ Indriði Indriðason fæddist á
Skagaströnd 11. febrúar
1936. Hann lést á heimili sínu 3.
ágúst síðastliðinn og fór útför
hans fram frá Áskirkju 12.
ágúst.
Við eigum góðar og kærar
minningar um afa sem aldrei
hverfa. Hann var okkur svo ljúfur
og kær.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér
- hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við guð um þúsund ár.
(Halldór Laxness)
Megi guð varðveita hann og vaka
yfir honum og gæta ömmu.
Blessuð sé hugljúf minning hans
um alla eilífð.
Þín bamaböm,
Hákon Unnar og Hildur Seljan.
+
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
MAGNEA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Þverbrekku 2,
Kópavogi,
andaðist á Landspítalanum aðfaranótt
fimmtudagsins 13. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Anna Árnadóttir, Þorvaldur Finnbjörnsson,
Theódóra, Kristín,
Finnbjörn og Halldóra Júlía.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar eigin-
manns míns,
SIGURVINS INGVA GUÐJÓNSSONAR
frá Mjóabóli.
Fyrir hönd aðstandenda,
Anna Guðmundsdóttir.