Morgunblaðið - 22.11.1998, Blaðsíða 38

MORGUNBLAÐIÐ
,38 SUNNUDAGUR 22. NÓVEMBER 1998
HVÍTASUNNUSÖFNUÐURINN í Búrkína Fasó
rekur heimili fyrir munaðarlaus börn.
UNDIRLEIKARARNIR í kirkjunum berja hijóðfærin sín,
sem þeir sitja á, af mikilli list.
AÐALKIRKJA hvítasunnuhreyfingarinnar í höfuðborg-
inni, Úagadúgú. Ouedraogo er prestur í þessari kirkju.
Búrkína
Fasó
Mnumnmknd
Þótt Búrkína Fasó sé þriðja fátækasta ríki
- heims skv. lista yfír meðaltekjur manna í að-
ildarríkjum Sameinuðu þjóðanna er það rík-
ara en mörg önnur Afríkuríki. Þar ríkir frið-
ur. María Hrönn Gunnarsdóttir var svo
lánsöm að kynnast tveimur forstöðumönnum
innan hvítasunnuhreyfingar Búrkína Fasó
er þeir voru hér á ferð fyrir skömmu
ásamt starfsbróður sínum á Suðurlandi,
Hinriki Þorsteinssyni.
BÚRKÍNA Fasó lætur
framandi í eyrum
margra íslendinga og
Kkast til þess vegna
halda þeir að það sé
langt í burtu. Svo er þó ekki, þótt
þúsundir kílómetra skilji löndin tvö
að sem og gífurlegur munur á efna-
hag þjóðanna tveggja. Samgöngur
eru ágætar við landið með flugi til
Parísar, þar sem vegabréfsáritanir
eru fúslega veittar þeim sem viija
sækja Búrkína Fasó heim. „Það
þarf raunar ekki að sækja um vega-
bréfsáritun áður en haldið er af
stað. Þú getur fengið hana á flug-
vellinum um leið og þú kemur til
landsins," segir Ouedraogo
Pawentaore, forseti hvítasunnu-
• hreyfmgarinnar, Assemblies of
God, í Búrkína Fasó. Hann er
staddur hér á landi í stuttri heim-
sókn ásamt Sawadogo Jean-
Baptiste ritara hreyfingarinnar.
Sjálfír eiga Búrkina Fasó-búar
ekki í vandræðum með að fá vega-
bréfsáritanir til annarra landa - svo
framarlega sem þessi mál eru í lagi
hjá þeim sem ætlunin er að heim-
sækja. Segist Ouedraogo t.d. hafa
fengið afar hlýjar og góðar viðtökur
er hann leitaði á náðir sendiráðs ís-
lendinga í París. Degi síðar var
hann kominn með áritunina í hend-
ur og gat lagt af stað til íslands þar
sem hitastigið um þessar mundir er
um 35°C lægra en í heimalandi
hans. Fyrir greiðviknina er hann
þakklátur og biður hann sérstak-
lega um að þess sé getið hér.
Dýrmæt vegabréf
Góð tengsl Búrkína Fasó-búa við
umheiminn gera það að verkum að
vegabréf þeirra eru mikils virði
komist þau í hendur óvandaðra
manna. Tvö til þrjú þúsund ensk
pund eru gefin fyrir slík vegabréf.
Það er óneitanlega há fjárhæð ef
tekið er tillit til þess að meðaltekjur
í Búrkína Fasó eru 300 pund á ári.
Til að koma í veg fyrir þessa versl-
un hefur verið gripið til þess ráðs að
hanna ný vegabréf, sem engin leið
er að breyta. „En þú ert sennilega
ekki vön að umgangast hörunds-
dökkt fólk svo þú myndir áreiðan-
lega ekki átta þig á því ef ég rétti
þér vegabréf Sawadogo í stað míns
eigin,“ segir Ouedraogo og þeir
skellihlæja báðir.
Kynþáttafordómai' eru ekki land-
lægir í Búrkína Fasó, að sögn
þeirra Ouedraogo og Sawadogo, og
þeir þekkja ekki til vandamála á
borð við þau sem þekkjast frá Suð-
ur-Afríku. „Ég var á ferðinni í Suð-
ur-Afríku á meðan aðskilnaðar-
stefnan var við lýði. Ég og nokkrir
aðrir, sem allir eru hvítir, ætluðum í
dýragarð en þennan tiltekna dag
var hörundsdökku fólki meinaður
aðgangur. Það skipti mig engu máli
svo ég sagði við miðasölumanninn
að ég kæmi bara á morgun. Mig
langaði að skoða dýrin en mig lang-
aði ekki til að hitta þá sem sömdu
þessar undarlegu reglur. Miðasölu-
maðurinn spurði hvort mér væri
sama - hann átti von á öðru. En ég
tók reglurnar ekki til mín,“ segir
Ouedraogo.
Maður sem hægt er að treysta
Stjómmálaástand í Búrkína Fasó
er allsendis ólíkt því sem segja má
um mörg önnur ríki í Afríku. Gagn-
kvæm virðing ríkir á milli þeirra 58
Morgunblaðið/Golli
OUEDRAOGO (t.h.) og Sawadogo.
Ljósmynd/Hinrik Þorsteinsson
HÉR MÁ sjá a.m.k. 34 nemendur saman í bekk í framhaldsskóla
sem sérstaklega er ætlaður stúlkum.
200 km • M A L í — X-' ■
J . r {
j J NiGER
UAGADUGU
/ V® {—
FlLABEINS- CANA :o'! ~\
STRÖNDIN /
BÚRKÍNA FASÓ
Stærð: 274 þús. ferkm.
íbúar: 9,9 milljónir
Ríkismál: Franska
TVÆR árstíðir eru í Búrkína
Fasó, fjögurra mánaða regn-
timi og átta mánaða þurrka-
tími þegar ekki fellur dropi úr
lofti. Töluvert heitt getur orð-
ið i landinu en að sögn ís-
lendinga sem sótt hafa landið
heim verður hitinn aldrei
óþægilegur vegna þess
hversu loftið er þurrt.
ættbálka sem búa í landinu og þeir
jafnt sem mismunandi trúarhópar
lifa friðsömu lífi. Landið var frönsk
nýlenda þar til árið 1960 að þjóðin
öðlaðist sjálfstæði. Það var aftur á
móti ekki fyrr en í ágúst árið 1984
að nafni landsins var breytt úr Efri-
Volta í Búrkína Fasó, sem þýðir
maður sem er traustsins verður.
Tungumálin og mállýskumar sem
talaðar em í landinu em jafnmarg-
ar ættbálkunum, auk frönsku sem
er opinbert tungumál í landinu og
samskiptamál ólíkra ættbálka enda
skilja þeir ekki tungu hver annars.
Hvítasunnumenn í landinu nýta
hvert tækifæri til að flytja friðar-
boðskap frelsarans Jesú Krists til
þjóðar sinnar svo að sem flestir
eignist lifandi trú og lifi kristilegu
og friðsömu lífi. Það gera þeir ekki
síst í gegnum skóla sem þeir reka
en þeir standa öllum bömum, sama
í hvaða trúarflokki þau em, til boða.
Helstu yfirmenn þjóðarinnar, svo
sem forseti landsins sem er mú-
hameðstrúar, gengu í skóla á vegum
hvítasunnuhreyfingarinnar og segir
Ouedraogo að störf þeirra beri því
glöggt vitni að þeir hafi kynnst Jesú
og kristinni trú.
Langflestir tæplega 10 milljóna
Búrkína Fasó-búa era múslimar.
„Múslimar og fólk í öðrum trúar-
hópum senda börnin sín í skólana
okkar. Bömin ákveða mörg hver að
verða kristin og þau snúa jafnvel
foreldrum sínum til ki'istinnar trá-
ar. Við kennum börnunum góða
kristilega hegðun og það verður
ekki tekið frá þeim þótt þau verði
ekki kristin,“ segir Ouedraogo.
Faðir borgarstjórans í Úagadúgú
var forstöðumaður í hvítasunnu-
kirkju í Úagadúgu, höfuðborg
landsins. Borgarstjórinn er þriðji
valdamesti maður landsins. Hann
tilheyrir söfnuði Ouedraogo og var
það einmitt eitt af verkefnum þess
síðarnefnda hér á landi að heim-
sækja borgarstjóm Reykjavíkur
með kveðju frá borgarstjóranum.
Fjármálaráðherra Búrkína Fasó,
sem er talsmaður stjórnar landsins,
er hvítasunnumaður sem og eigin-
kona hans en hún er forseti hæsta-
réttar landsins. Þeir Ouedraogo og
Sawadogo vom einnig með bréf frá
honum í farteskinu sem þeir af-
hentu Geir Haarde fjármálaráð-
herra. Ferð þeirra félaga norður til
íslands var því ekki einungis til að
styrkja tengsl hvítasunnuhreyfing-
anna í löndunum tveimur heldur
hafði hún einnig stjórnmálalegan
tilgang.
Og hreyfingin heldur
áfram að vaxa
Hvítasunnuhreyfingin í Búrkína
Fasó rekur sögu sína aftur til ársins
1919 en þá var ákveðið í söfnuði
nokkrum í Bandaríkjunum að hefja
skyldi tráboð í Efri-Volta. Tvenn
hjón og tvær einhleypar konur
lögðu af stað yfir hafið, með litla vit-
neskju um landið aðra en þá að þar
hafði enginn kristinn maður komið
að boða trána á Jesú. Þremur árum
síðar vom þau á leiðarenda og
höfðu þau þá farið mörg þúsund
kílómetra leið m.a. á hestum og ösn-
um í gegnum Sierra Leone, Gíneu,
Senegal og Malí. Þau fengu leyfi
höfðingjanna í ættbálkum landsins
til að stofna kirkju og kenna fólki að
lesa og skrifa með hjálp biblíunnar.