Morgunblaðið - 13.02.1999, Side 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 13. FEBRÚAR 1999 49
ÞURÍÐUR
JÓNSDÓTTIR
+ Þuríður Jóns-
dóttir fæddist á
Bjamarstöðum í
Bárðardal 2. ág'úst
1915. Hún lést á
Sjúkrahúsi Þingey-
inga 5. febrúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Jón
Marteinsson, f.
1867, d. 1961, bóndi
á Bjarnarstöðum,
og kona hans Vig-
dís Jónsdóttir, f.
1873, d. 1953.
Þuríður var yngst
níu systkina. Þau
vom: óskírður drengur, f. 1898,
d. 1898, Jón, f. 1899, d. 1993,
Þorsteinn, f. 1901, d. 1989,
Friðrika, f. 1902, d. 1989, Mar-
teinn, f. 1904, d. 1935, Kristín,
f. 1908, Gústaf, f. 1910, d. 1969,
og María tvíburasystir Þuríðar.
Einnig ólust upp á Bjarnarstöð-
um bróðursonur Jóns, Yngvi
Marinó Gunnarsson, f. 1915, d.
1996, og Hjördís Kristjánsdótt-
ir, f. 1930, dótturdóttir Hall-
dórs, bróður Jóns.
Þuríður var ógift og barn-
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesú, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
Með ást og virðingu viljum við
systkinin minnast hennar Þuru og
þakka henni fóstrið. Það er mikið
ábyrgðarstarf og ekki einföld
ákvörðun sem liggur að baki því að
taka að sér börn í fóstur. En við vor-
um heppin. Við lentum hjá mjög
góðu fólki, sem hafði alltaf okkar
velferð í íyrimími. Þura bjó nær
alla tíð á Bjarnarstöðum í félagsbú-
skap við systkini sín, þau Nonna,
Steina, Ænku og Maju, sem eiga
sinn þátt í því að koma okkur til
manns og við eram þakklát fyrir. Á
Bjamarstöðum, í tíð þeima systkina,
hafa mörg börn dvalið þar í sveit og
oft kynslóð tekið við af kynslóð.
Hafa þau flest haldið mikilli tryggð
við systkinin í gegnum árin. Segir
það mikið um manngæsku systkin-
anna á Bjarnarstöðum.
Þura var fríð sýnum, grönn, ákaf-
lega rösk og kvik í hreyfingum. Var
líkara því að hún gengi aldrei heldur
hlypi alltaf við fót. Eftir að annað
hnéð fór að gefa sig var það mikið
atriði hjá henni að vera dugleg að
hreyfa sig og hafa alltaf eitthvað
fyrir stafni. „Það er líka svo sálar-
bætandi,“ eins og hún sagði.
Þura var einstaklega glaðlynd og
blíð, með ríka kímnigáfu. Átti hún
létt með að finna og hlæja að skop-
legum hliðum lífsins. Hún hafði
mjög gaman af að segja frá og end-
urtók þá gjarnan síðustu setning-
una, eða fyndna partinn í frásögn-
inni, um leið og hún hló dátt.
Gjafmildi og greiðasemi var ríkj-
andi í hennar skapgerð, sem margir
hafa notið góðs af. Það fannst henni
líka gefa lífinu innihald. Allt fram á
síðasta ár má segja að Þura hafi ver-
ið við góða heilsu, nema sjónin mjög
döpur og fæturnir lélegir. Hún vildi
ekki vera ósjálfbjarga og byrði á
neinum og óskaði þess að fá að deyja
í svefni eins og mamma hennar.
Henni varð að ósk sinni.
laus, en 1960 tók
hún, ásamt systkin-
um sínum, að sér
tvö systkini. Þau
eru: 1) Guðmundur
Þór Ásmundsson, f.
1950, skólafulltrúi á
Akureyri, kvæntur
Berghildi Valdi-
marsdóttur kenn-
ara. Eiga þau tvær
dætur. 2\ Hulda
Guðný Ásmunds-
dóttir, f. 1953, hús-
móðir í Hafnarfirði,
gift Kristni Bald-
urssyni bygginga-
tæknifræðingi. Hún á fimm
börn.
Veturinn 1934-35 stundaði
Þuríður nám við Húsmæðra-
skólann á Laugum í Reykjadal.
Einnig vann hún um tíma á
Kristneshæli, en bjó annars alla
tíð á Bjarnarstöðum í félagsbú-
skap með íjórum systkinum sín-
uin.
títför Þuríðar fer fram frá
Lundarbrekkukirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14. Jarð-
sett verður í heimagrafreit.
þegar ég fæddist, svo í mínum huga
varstu alltaf gömul kona. í hvert
sinn sem ég kyssti þig og faðmaði
bless á Bjarnarstöðum var ég alltaf
hrædd um að það væri í síðasta sinn.
Því lagði ég allar kveðjustundir okk-
ar vel á minnið. Svo núna þegar
þetta raunverulega gerist er ég bara
tóm að innan og vorkenni sjálfri mér
í eigingh’ni minni.
En ég fékk ekki bara nafnið í arf
frá þér heldur líka sterka barnstrú.
Því veit ég nú að þú ert hjá Guði og
allir þar eru glaðir að hitta þig. Það
var síðast/yrir ári sem við ræddum
um Guð. Ég var að ganga í gegnum
erfiðan tíma og hringdi í þig. Þú
vissir að mér leið illa og spurðir
hvort ég tiyði ekki enn á Guð. Þegar
ég játaði fann ég að áhyggjur þínar
af mér hurfu, því núna væri ég í góð-
um höndum. Þið Maja voruð alla tíð
mjög samrýndar systur. Hún hefur
nú misst mikið og votta ég henni alla
mína samúð.
Elsku Þura, ég man skýrt okkar
síðustu kveðjur, þið Maja á hlaðinu
og ég veifa til ykkar úr bflnum.
Þessa kveðjustund lagði ég á minnið
eins og allar hinar með gamalkunn-
an kvíða í maganum. Þakka þér allt.
Með ást og virðingu.
Melkorka Þuríður.
„Sælir eru hógværir því þeir
munu jörðina erfa. Sælir eru hjarta-
hreinir því að þeir munu Guð sjá.“
(Matteus 5.5 og 8)
Ég man ekki eftir mér nema að
hafa þekkt hana Þuru, eins og hún
var alltaf kölluð. Ég sá hana síðast í
janúar sl. þegar ég heimsótti hana á
sjúkrahúsið á Húsavík og núna þeg-
ar ég skrifa þessi orð sé ég hana fyr-
ir mér liggjandi í rúminu, horfa á
mig með fallegu augunum sínum en
frá þeim streymdi ótrúleg hlýja og
kærleikur. Svona var Þura, það var
alveg sama hvernig henni leið, alltaf
gaf hún endalaust af sér.
Þura var einstök manneskja á all-
an hátt enda var hjartarými hennar
ótakmarkað og þolinmæðin hennar
óendanleg. Það var sama hvað mað-
ur gerði í sveitinni, alltaf stóð hún
með manni og eina skiptið sem ég sá
hana reiða við einhvern hafði sá hinn
sami verið að skamma mig. Ég sé
núna eftir að ég varð eldri að margt
af því sem hún og systkini hennar
kenndu mér hugsa ég enn út í í dag,
s.s. að skræla kartöflur rétt en ekki
að henda hálfri með flysinu.
Mig langar að enda þessi fáu orð
mín á lítflli bæn sem Þura kenndi
mér og þakka um leið fyrir að vera
svona lánsöm að hafa þekkt hana.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji guðs englar samah í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson)
Guðbjörg Inga Guðmundsdóttir.
Elsku Þura frænka hefur kvatt
hið jarðneska líf. Það er huggun
okkar sem syrgjum hana að svo
starfsöm kona hafi ekki þurft að
heyja langt stríð til að fá friðinn.
Þegar ástvinir okkar kveðja leitar
hugurinn til minninganna um þá og
þannig er því farið með okkur, að
þegar okkur barst fregnin um and-
lát Þuru fór hugurinn að reika til
þeirra fjölmörgu ánægjustunda sem
við höfum átt á Bjarnarstöðum þó
mislangar séu. Okkur fannst ótrú-
legt, að sama hvað var mikið um að
vera á heimilinu mátti Þura alltaf
vera að því að líta á blessuð börnin,
þolinmæði hennar við þau var ein-
stök enda hændust þau að henni.
I sumar þegar við komum í Bjarn-
arstaði og dvöldum þar nokkra daga
vai’ sama starfsemin og gleði yfir
börnum sem réð ríkjum hjá henni.
Ekki fyrir mörgum dögum þegar ég
átti leið norður í land til að kveðja
hinsta sinni ástkæran fóðurbróður
minn leit ég til Þum og yfir henni
var mikil ró og friður og þá varð mér
ljóst að ekki væri langt eftir og er
glaður yfir að hafa þá getað kvatt
hana hinsta sinni með þeim hætti
sem ég vildi og borið henni kveðju
fjölskyldu minnar.
Ég er þess fullviss að nú kemur
hún við í Efstasundinu með pabba
og lítur til með okkur öllum. Nær-
vera hennar er ekki búin heldur hef-
ur hún aðeins breyst. Minningar og
birtan sem hún gaf okkur stjTkir og
styður í harminum. Minningin um
góða konu, góða frænku og góða fóð-
ursystur lifir í huga fjölda fólks.
Þessar minningar gaf hún okkur og
við getum verið þakklát íyrir þær.
Gunnar Jón Yngvason,
Sigrún Gestsdóttir, Birta
Rós og Yngvi Marinó.
Eins og þrenningarfjólan, þrautseig, en veik-
byggóogsmá.
Þú hefur samt verið bömum og öldruðum
skjól.
Og þyngstu byrðunum þróttlitlum herðum á
þú hefur valdið, nú bíður þín ljós og sól.
Frá bamæsku var það boðorð sem efst var
sett
að bregðast ei skyldu við fjölskyldu, land sitt
ogþjóð
en fótskör neðar sinn eigin einstaklingsrétt
og erja sitt land þótt kostaði svita og blóð.
Systir, ég kveð þig með klökkva á þessari
stund,
kærleiksrík varstu en stolt og með fínan
smekk.
Trú yfir litlu, með alúð var ávaxtað pund
að endingu hlýturðu að verða yfir mikið sett
Iljördís Kristjánsdóttir.
Elsku Maja, innilegar samúðar-
kveðjur til þín og annarra aðstand-
enda. Megi Guð blessa Þuru og
minningu hennar.
Hulda og Guðmundur Þór.
Þegar- mamma mín eignaðist sína
fyrstu dóttur vildi hún skíra barnið í
höfuðið á fósturmóður sinni. „Æ, nei
ekki nema þú hafir annað á undan
því þetta er svo Ijótt nafn á lítið
bam.“ Elsku Þura mín. Ekki fmnst
mér nafnið ljótt og hef alltaf verið
stolt að bera það. Ég hef ekki alveg
gert mér grein fyrir því að þú sért
farin. En þetta er nokkuð sem ég
hef kviðið fjrir frá því ég var lítil
stelpa. Þú varst komin yfir fimmtugt
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR EINARSSON,
Egilsbraut 23,
Neskaupstað,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
fimmtudaginn 11. febrúar.
Guðleifur Guðmundsson, Bára Stefánsdóttir,
Einar Guðmundsson, Kolbrún Skarphéðinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Konan mín, móðir og amma okkar,
EDDA ÞÓRZ,
Skólabraut 5,
Seltjarnarnesi,
andaðist á Landspítalanum fimmtudaginn
11. febrúar.
Magnús Ó. Valdimarsson,
Katrín Edda Magnúsdóttir,
Björn Pétursson,
Ágústa Edda Björnsdóttir,
Eva Björnsdóttir,
Hugrún Björnsdóttir.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, stjúp-
faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
VILMUNDUR KRISTINN JÓNSSON,
Háholti 9,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju mánu-
daginn 15. febrúar kl. 14.00.
Matthildur Nikulásdóttir,
Svandís Vilmundardóttir,
Kristný Viimundardóttir, Hallfreður Vilhjálmsson,
Ingvar Friðriksson, Erla F. Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUÐJÓNSJÓNSSONAR
rafvirkja frá Þingeyri.
Sérstakar þakkir til lækna og alls starfsfólks
Fjórðungssjúkrahúss ísafjarðar og heima-
hjúkrunar Heilsugæslustöðvarinnar á ísafirði.
Kristjana G. Guðsteinsdóttir,
Margrét Guðjónsdóttir, Sigurður Þ. Gunnarsson,
Sigurður G. Guðjónsson, Lára Lúðvígsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Hjartkærar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andiát og
útför okkar ástkæra
ÆGIS BREIÐFJÖRÐS FRIÐLEIFSSONAR,
Tjarnarlundi,
Stokkseyri.
Sveinsína Guðmundsdóttir,
Björg Elísabet Ægisdóttir, Guðmundur Breiðfjörð Ægisson,
Fjóla Breiðfjörð Ægisdóttir, Friðleifur Valdimar Ægisson,
Guðrún Breiðfjörð Ægisdóttir, Kristinn Karl Ægisson,
Gróa Ingólfsdóttir, Ólafía Ingólfsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Hjartans þakkir til ykkar allra sem sýnduð
okkur samúð, hlýhug og veittuð ómetanlega
hjálp vegna andláts og útfarar okkar ástkæra
S. JÓHANNESAR SIGURÐSSONAR,
Móatúni 7,
Tálknafirði.
Sérstakar þakkir fá sr. Sveinn Valgeirsson,
kirkjukórar Patreksfjarðar-, Bíldudals- og
Tálknafjarðarkirkju, Helga Gísladóttir, leiklistar-
deild UMFT og Garðar Cortes. Guð blessi ykkur öll.
Kristín Ólafsdóttir,
Ólafur Sveinn Jóhannesson,
Árni Grétar Jóhannesson,
Eydís Hulda Jóhannesdóttir,
Gunnar Smári Jóhannesson,
Egill Sigurðsson, Þórdís Eygló Sigurðardóttir,
Gunnar Sigurðsson og aðrir aðstandendur.