Morgunblaðið - 14.03.1999, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 14. MARZ 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA JÓHANNA ELÍSDÓTTIR,
Smáragötu 14,
Reykjavík,
sem lést hinn 6. þ.m., verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju þriðjudaginn 16. mars nk. og
hefst athöfnin kl. 13.30.
Kristrún Auður Ólafsdóttir,
Olav Bayer,
Skúli Páisson,
Sigríður Bayer,
Eiríkur Pálsson,
Elín Pálsdóttir, Þorlákur Þorláksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg fraenka okkar,
ÞÓRUNN ÓLAFSDÓTTIR,
frá Kirkjulandi,
Austur-Landeyjum,
sem lést á Droplaugarstöðum að morgni
sunnudagsins 7. mars verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu miðvikudaginn 17. mars
kl. 13.30.
Soffía Sigurðardóttir,
Þórhalla Guðnadóttir.
+
Faðir minn og tengdafaðir,
MARINÓ SIGMUNDSSON,
(Ajduk Ljubomir),
Rauðarárstíg 11,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Kristskirkju þriðjudaginn
16. mars kl. 13.30.
Snorri Mir, Linda Baldursdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
HALLDÓRA DANIVALSDÓTTIR,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Skjóli hinn 7. mars sl., verður jarðsungin
frá Fossvogskapellu hinn 18. mars kl. 13.30.
Grettir Pálsson, Oddný Jakobsdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar elskulegs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ODDS GUÐMUNDSSONAR
blikksmiðs,
Skipasundi 64,
Reykjavík.
Guðmunda Árnadóttir,
Ingiriður Oddsdóttir, Óli Pétur Friðþjófsson,
Þórunn Oddsdóttir, Örn Ottesen,
Davíð Atli Oddsson, Ingigerður Friðriksdóttir,
Hjörtur Oddsson, Ragnhildur Kristjánsdóttir,
Eygló íris Oddsdóttir, Hannes Ó. Sampsted,
Dagný Oddsdóttir, Jónas Hjartarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
BÖÐVARS PÉTURSSONAR
verslunarmanns,
Skeiðarvogi 99.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Grensásdeildar
Sjúkrahúss Reykjavíkur.
Halldóra Jónsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
ÞÓRIR
HILMARSSON
+ Þórir Hilniars-
son fæddist í
Reykjavík 14. októ-
ber 1931. Hann lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 4. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Hilmar
trésnn'ðameistari
Arnason bónda í
Auðbrekku í Hörgár-
dal, Jónatanssonar,
og Asdís Jónsdóttir
útvegsbónda að
Stórahólmi í Leiru í
Gullbringusýslu,
Bjarnasonar. Þórir
var annar í röð sjö systkina.
Þórir kvæntist 6. september
1957 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Þórhildi Helgadóttur, f. 9. ágúst
1934. Foreldrar hennar voru
Helgi Ólafsson frá ísólfsstöðum á
Tjörnesi og Hólmfríður Bene-
diktsdóttir frá Breiðuvík á Tjör-
nesi. Börn Þóris og Þórhildar
eru: 1) Kolbrún, f. 3.7. 1958, maki
Jón B. Guðlaugsson og eiga þau
þrjú börn. 2) Stefán Arnar, f.
13.10. 1959, maki Ragnhildur
Traustadóttir og eiga þau tvö
börn. 3) Helga, f. 21.11. 1960,
maki Kristinn Ólafsson og eiga
þau tvö börn. 4) Katrín, f. 7.1.
1962, d. 6.12. 1992. 5) Halla, f.
26.8.1964, maki Björgvin Bjarna-
son og eiga þau fjögur börn. 6)
Snorri Arnar, f. 30.3. 1970.
Þórir lauk stúd-
entsprófi frá MR
1953, fyrrihlutaprófi
í verkfræði frá HI
1957 og prófí í bygg-
ingarverkfræði frá
DTH í Kaupmanna-
höfn 1960. Hann var
verkfræðingur hjá
Brondby 0ster
kommune, Birch &
Krogboe, Axel M.
Knudsen og S.L.
Sorensen árin
1960-65, deildar-
verkfræðingur í
verkfræðideild sjó-
hers Bandaríkjanna á Keflavíkur-
flugvelli 1965-1968 og í eftirlits-
og framkvæmdadeild 1968-1971.
Hann var kennari við Fiskvinnslu-
skóla íslands 1972-74 og við
Tækniskóla íslands 1973-74. Þór-
ir var verkfræðilegur ráðunautur
sjávarútvegsráðuneytisins vegna
endurbóta á hraðfrystihúsum
1971-74 og átti sæti í umsagnar-
nefnd um lán úr Fiskveiðasjóði til
hraðfrystihúsa, hann var bæjar-
stjóri á Sauðárkróki 1974-1978.
Þórir var brunamálastjóri ríkisins
frá 1979-86. Hann stofnaði þá eig-
in verkfræðistofu og starfrækti
hana til dánardægurs.
Þórir verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 15. mars, og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Fallinn er í valinn - langt um ald-
ur fram - tengdafaðir minn, Þórir
Hilmarsson verkfræðingur, eftir
skamma en hatramma baráttu við
illvíg veikindi. Þrátt fyrir að ölium,
sem nærri honum stóðu, væri kunn-
ugt um að hann gengi ekki heill til
skógar, kom fráfall hans samt í
opna skjöldu, enda stóð hann
lengstum keikur í stríði sínu og ekki
á honum að sjá að þar færi feigur.
En enginn má sköpum renna og
nú er hann allur, þessi ötuli verk-
maður og hugsuður. Ekki ætla ég
mér að gera lífsferli Þóris full skil í
stuttum skrifum, né öllu því sem
hann fékk áorkað í stríði daganna,
enda ekki á mínu valdi. Er leiðir
okkar sköruðust fyrst, fyrir 17 ár-
um, gegndi hann embætti bruna-
málastjóra og sinnti þeim starfa all-
mörg ár eftir það, farsællega að ég
vissi, enda urðu honum málefni og
viðfangsefni þess embættis hug-
leikin. Heyjaði hann sér mikla
kunnáttu á sviði brunavarna og
mátti hiklaust telja hann einn
fremsta sériræðing landsins á þeim
vettvangi. Atti það líka fyrir honum
að liggja að starfa að brunavörnum
meira og minna til dauðadags, síð-
ast með skrifum sínum um hina
Skila-
frestur
minning-
argreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. I mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þari
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skiiafrests.
ýmsu þætti þeirra mála er eflaust
verða lengi um hönd höfð.
Þrátt fyrir þessa sérhæfingu
mátti á öllu finna að Þórir var víð-
feðmur á sviði verkfræðinnar og að
fagið átti hug hans. Hann kynnti
sér viðfangsefni sín af stakri ná-
kvæmni og var vel að sér í flestu
því sem að menntun hans laut, enda
fylgdist hann vel með nýjungum er
þar komu fram. Einnig uppskar
hann ríkulega reynslu á starfsævi
sinni, því honum auðnaðist að
spreyta sig á hinum ólíku sviðum.
Næm má geta hve áralangur starfi
hans fyrir Varnarliðið á Keflavíkur-
flugvelli hefur orðið honum mikil-
vægur skóli, enda nefndi hann oft
það skeið ævi sinnar í samræðum
okkar. Þá minnist ég áhuga hans á
starfsemi Steinullarverksmiðjunn-
ar á Sauðárkróki, enda hafði hann
átt hlut að máli við að ýta henni úr
vör, þá er hann gegndi starfi bæjar-
stjóra þar nyrðra. Þá kom hann um
langt skeið að rekstri innflutnings-
fyrirtækis og rak auk þess eigin
verkfræðistofu í mörg ár samhliða
öðrum starfa.
Þórir var réttnefndur stærð-
fræðiheili og var maður raunvís-
inda í hug og hjarta, enda beitti
hann oft lögmálum slíkra vísinda í
málflutningi sínum. En ekki var
síðri áhugi hans á málefnum lands
og þjóðar, en á þeim hafði hann
bjargfastar skoðanir. Ekki fóra
þær alltaf saman við mínar eigin,
en þó hlaut ég að viðurkenna að
Þórir færði fram kjarnyrt og veiga-
mikil rök og sem ávallt varð að
hrekja en hundsa ei. Reyndist það
oft þungur róður, þvi viðmælandinn
var greindur meir en í meðallagi og
eftir því fylginn sínum málstað. Lét
hann ekki sitja við orðin tóm á
stjórnmálavettvangi, heldur tók
virkan þátt í starfi Framsóknar-
flokksins og fór raunar einnig fram
fyrir Borgaraflokkinn, nú fyrir fá-
einum áram, þótt ekki yrði af þing-
setu. Efa ég þó ekki að Þóri
Hilmarssyni hefði ekki orðið mál-
fall í þingsölum, svo mjög sem hann
tók sér menn og málefni að hjarta.
En Þórir átti sér fleiri hliðar en
þessi áhugasvið bára vitni um. I
einkalífinu varð hann í mörgu láns-
maður, þótt víst hreppti hann sinn
skammt af andbyr og amstri eins
og flestir í lífinu. Hann mátti kalla
sannkallaðan fjölskylduföður - pat-
er familias - og naut hann sín vel
sem slíkur, enda varð honum mætr-
ar eiginkonu auðið og hafði barna-
lán. Eftirlifandi kona hans er Þór-
hildur Helgadóttir frá Húsavík sem
síst var eftirbátur bónda að atgervi
og upplagi, enda voru þau hjón
samhent í heimilisrekstri og upp-
eldi sex barna. Þau era nú öll vaxin
úr grasi og hópur barnabarna orð-
inn býsna stór. Gat ég oft dáðst að
því hversu þolinmóður Þórir var við
ungviðið, enda var afi vinsæll í þeim
hópi og ferðir á heimili hans og
ömmu ofarlega á óskalista. Sérlega
varð tölvan hans afa vinsæl, enda
var hann ólatur við að stýra afkom-
endum sínum um myrkviði hinna
ýmsu leikjaforrita.
Það er skarð fyrir skildi við frá-
fall Þóris Hilmarssonar, eins og
allra mætra manna sem á vegi
verða á lífsins leið. Hans er sárt
saknað af fjölskyldu og vinum.
Ekki kann ég honum betra vega-
nesti að velja á ókunnum stigum en
orð listaskáldsins góða:
Vel sé þér, vinur,
þótt vikirðu skjótt
Frónbúum frá
í fegri heima.
Ljós var leið þín
og lífsfognuður
æðra, eilífan
þú öðlast nú.
Jón Bened. Guðlaugsson.
Þórir Hilmarsson, fyrrverandi
branamálastjóri og starfsfélagi
minn, er látinn 67 ára að aldri.
Langar mig til að minnast hans
nokkram orðum hér.
Þórir var fæddur á fyrri hluta
þessarar aldar eða árið 1931. Hann
var sonur hjónanna Hilmars Arna-
sonar trésmíðameistara, sem ætt-
aður var frá Auðbrekku í Skriðu-
hreppi. Móðir Þóris var Ásdís Jóns-
dóttir frá Melbæ í Gerðahreppi á
Suðurnesjum.
Þórir ólst upp í foreldrahúsum og
átti fjölskyldan lengst af heima á
Hrísateig eða í Laugarneshverfinu
í Reykjavík. Var hann næstelstur
sjö systkina. Æskuslóðir Þóris vora
því Laugarnesið, fjaran inn við
sund og Laugardalurinn. Lék hann
sér þar barn að aldri á áranum fyr-
ir síðari heimsstyrjöldina. Segja má
að sú þjóðfélagsbylting sem sá hild-
arleikur hafði í för með sér hafi í
mörgum tilvikum haft í fór með sér
aukna möguleika þorra fólks til
náms og þreyttra lífshátta. Gildi
breyttust svo að vel gefinn og
námfús ungur maður átti nú mögu-
leika á æðra námi þrátt fyrir að
vera úr stórum systkinahópi. Þetta
nýtti Þórir sér og varð hann stúd-
ent frá Menntaskólanum í Reykja-
vík árið 1953. Eftir stúdentspróf
hóf Þórir nám í byggingaverkfræði
við Háskóla Islands. Eftir að námi
lauk í Háskólanum fór Þórir líkt og
margir íslenskir verkfræðinemar á
þeim tíma til náms í Danmarks
Tekniske Höjskole og lauk hann
prófi þaðan árið 1960.
Næstu fimm árin starfaði Þórir á
dönskum verkfræðistofum til þess
að afla sér reynslu í fagi sínu áður
en að heim kæmi. Þórir kvæntist
eftirlifandi konu sinni, Þórhildi
Katrínu Helgadóttur, árið 1957 og
eignuðust þau sex mannvænleg
börn. Eitt þeirra er nú látið.
Þau hjón Þórir og Þórhildur fluttu
heim til íslands árið 1965 og hóf Þór-
ir fljótlega störf á Verkfræðideild
Vamarliðsins á Keflavíkurflugvelli.
Þar starfaði hann sem deildarverk-
fræðingur til ársins 1971 þegar hann
tók að sér að vinna við átak í upp-
byggingu frystihúsa. Nýttist honum
þá vel sérstök séríræðiþekking á því
sviði er hann hafði kynnt sér í störf-
um sínum í Danmörku.
Samhliða þessum störfum kenndi
hann við Fiskvinnsluskóla Islands
og Tækniskóla Islands. A áranum
1974-1978 gerðist Þórir bæjarstjóri
á Sauðárkróki og naut hann og fjöl-
skyldan dvalarinnar fyrir norðan.
Var hann einn helsti hvatamaður
byggingar steinullarverksmiðjunn-
ar þar.
Arið 1978 tók Þórir við starfi
branamálastjóra ríkisins og gegndi
því starfi til ársins 1986. Þórir var
ötull í starfi brunamálastjóra og