Morgunblaðið - 18.08.1999, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 18. ÁGÚST 1999 39
ÞÓRHALLA
BJÖRNSDÓTTIR
+ Þórhalla Björns-
dóttir fæddist í
Felli í Breiðdal 18.
júní 1917. Hún lést
á hjúkrunarheimil-
inu Víðihlíð í
Grindavík 9. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðlaug Helga
Þorgrímsdóttir, f.
1886, d. 1961 og
Árni Björn Guð-
mundsson, f. 1885,
d. 1924. Systkini
Þórhöllu voru Emil,
Ragnar, Guðmund-
ur, Rósa og Birna sem öll eru
látin, einnig var Árni Stefáns-
son sammæðra. Maður hennar
frá 1940 var Steingrímur
Karlsson frá Djúpavogi f. 1910,
d. 1967. Þeirra
börn voru Antonia
Björg, f. 1941; Karl
Egill, f. 1942; Árni
Björn, f. 1943;
Laufey Jóhanna, f.
1946; Anna Dóra, f.
1951; Sigurður
Emil, f. 1952; Sig-
urrós Margrét, f.
1956 og Kjartan, f.
1957. Fyrir átti
Þórhalla Ester
Guðlaugu Karls-
dóttur, f. 1939.
Barnabörn hennar
eru 30 á lífl og þrjú
látin og barnabarnabörnin
eru 20.
Þórhalla verður jarðsungin
frá Grindavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þú Guðs míns lífs, ég loka augum mínum
í líknamildum fóðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu fóðurhjarta.
(M. Joch.)
Elsku mamma!
Örfá kveðjuorð frá elstu stelp-
unni þinni. Þú lofaðir engu og
sveikst ekkert, en það síðasta sem
ég sagði við þig áður en ég fór til
Spánar 27. júlí var að þú rétt réðir
því hvort þú færir að taka upp á
einhverri vitleysu meðan ég væri í
burtu. Ég náði ekki heim í tæka
tíð og það var sárt. Elsku mamma,
þú varst oft búin að vera mikið
veik, en alltaf reifst þú þig aftur
upp. Okkur datt ekki annað í hug
en að svo færi líka núna, en kallið
var komið og þú vissir það líka,
varst búin að „kíkja“ aðeins hinum
megin og leist bara vel á. Þú
kveiðst engu því þú vildir fara að
fá hvíldina. Síðastliðin tvö ár
dvaldir þú á hjúkrunardeildinni
Víðihlíð í Grindavík og þar var vel
hugsað um þig. Þér leið vel og
komst þér vel, þú varst vinsæll
spilafélagi og eiga þær Dísa,
Matta og Rún vafalaust eftir að
sakna þín. Þú naust þín í keramik-
inu og við málun á dúka ásamt
fleiru.
Elsku mamma, þú ert ekki ein á
ferð því Rósa systir þín og uppá-
haldsfrænka mín kvaddi þennan
heim fjórum sólarhringum á eftir
þér. Ég efa ekki að vel verður tekið
á móti ykkur. Heill hópur af ætt-
ingjum og vinum mun umvefja
ykkur og faðma. Guð blessi ykkur
báðar og okkur öll sem sjáum á eft-
ir ykkur.
Ó sólfaðir, signdu nú hvert auga
en sér í lagi þau sem tárin lauga
og sýndu miskunn öllu því, sem andar
en einkum því, sem böl og voði grandar.
(M. Joch.)
Ég elska þig, mamma mín.
Þín dóttir
Ester Guðlaug.
ANDRÉS
ANDRÉSSON
+ Andrés Andrés-
son fæddist á
Neðra-Hálsi í Kjós
8. júní 1924. Hann
lést 23. júlí síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Foss-
vogskirkju 29. júlí.
Mig langar með
nokkrum orðum að
minnast fyrrum yfir-
manns míns, Andrésar
Andréssonar, yfirverk-
fræðings hjá íslensk-
um aðalverktökum.
Það mun hafa verið á haustdög-
um 1972 að íslenskir aðalverktakar
voru að leita eftir tæknimanni til
starfa fyrir félagið. Andrés hafði
haft spurnir af því að ég væri að
ljúka námi og spurðist fyrir um
hvort ég kæmi heim um jólin frá
Danmörku þar sem ég hafði verið
við nám. Honum var sagt að svo
væri og bað hann þá um að ég
kæmi til viðtals við sig. Milli jóla og
nýárs fór ég til fundar við hann.
Hann var ekki margorður á þess-
um fyrsta fundi okkar en óskaði
eftir að ég réði mig til starfa sem
fyrst. Ég spurði um laun og hann
svaraði „... þau eru eftir því
hvernig þú reynist". Heldur fannst
mér þetta lítil svör en ég réð mig
nú samt og kom til starfa hjá íAV
og starfaði undir hanns stjórn í yfir
tuttugu ár.
Aðal starfsvettvangur Andrésar
var hjá íslenskum aðalverktökum
á Keflavíkurflugvelli þar sem hann
var yfirverkfræðingur í yfir tutt-
ugu og fimm ár. Undir hans stjórn
voru mörg flókin og krefjandi
verkefni framkvæmd fyrir kröfu-
harðan verkkaupa.
Meðal verkefna sem
unnið var að á seinni
árum eru olíuhöfn í
Helguvík, flugskýli á
Keflavíkurflugvelli,
radarstöðvar og
stjórnstöðvar fyir
varnarliðið á Keflavík-
urflugvelii. Sem yfir-
verkfræðingur stjórn-
aði Andrés þeim af
mikilli þekkingu og
festu. Fyrir störf sín
hlaut Andrés viður-
kenningu frá Banda-
ríkjaher fyrir vel unn-
in störf. Við vorum margir ungir
menn undir hans stjórn, hann gerði
miklar kröfur til okkar en þó mest-
ar til sjálfs sín.
Andrés var að eðlisfari dulur og
fámáll, og kannski ekki allra, hann
stóð fast að baki sínum mönnum ef
á reyndi. Við áttum samstarf hjá
ÍAV yfir tuttugu ár. Mörg málefni
ræddum við saman eða með öðr-
um. Alltaf var Andrés sá sterki
sem stóð að baki okkur samstarfs-
mönnum hans. Mikið mátti af
Andrési læra - festu, réttsýni og
sanngirni ásamt mikilli skyldu-
rækni, bæði við verkkaupa og það
félag sem hann vann hjá. Andrés
tók virkan þátt í félagsstarfi starfs-
manna og naut þess að ferðast með
starfsfélögum sínum innanlands og
utan. Genginn er góður maður sem
ég vil þakka af alhug að hafa starf-
að með.
Ég votta eftirlifandi konu hans,
frú Ólöfu Bjartmarsdóttur, og
börnum þeirra og öðrum aðstand-
endum mína dýpstu samúð.
Með virðingu,
Guðmundur Geir Jónsson.
KRISTJAN
GÍSLASON
+ Kristján Gísla-
son fæddist á
Sellátrum í Tálkna-
firði 1. september
1921. Hann Iést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 7. ágúst síð-
astliðinn og fór úför
hans fram frá Foss-
vogskirkju 13.
ágúst.
Allt líf endar ein-
hvem tímann, það er
bara gangur lífsins, en
áður en það gerist vill
maður láta drauma sína rætast. Og
þó Kristján væri orðinn veikur, fór
hann til siíungsveiða vestur í Reyk-
hólasveit, rétt áður en hann kvaddi
þennan heim. Þennan mikla flugu-
hnýtara langaði til að kasta flugun-
um sínum fyrir silungana fyrir vest-
an. En þar hefur fjölskyldan byggt
sér griðland, innan um fjöllin fagur-
bláu. En fátt er fallegra en að horfa
yfir ósa Laxár í Reykhólasveit, þeg-
ar sólin er að setjast á kvöldin og
bleikjan á leiðinni og morgunninn
gæti gefið mjög góða veiði. En hann
hefur hnýtt margar góðar flugur,
sem hafa gefið góða veiði. Honum
var einkar lagið að hnýta flugur
sem fiskurinn tók, hann stóðst
hreinlega ekki flugurnai- hans Kri-
stjáns. Ein af hans flugum hefur
farið sigurför um hylji veiðiánna í
sumar og það er Skröggur. Það
hafa margir laxar veiðst á þessa
flugu og þá er sama
hvað veiðiáin heitir.
Kristján var ekki að
trana sér fram, heldur
vann verk sín fyrir sig,
en sem betur fer fengu
aðrir að sjá þau og
reyna. Núna síðustu
árin hannaði hann af
og til flugur sem hann
vildi reyna sjálfur og
jafnvel fleiri. En hann
sýndi þær ekki fyrr en
hann hafði reynt þær.
Fyrir sex árum hitt-
umst við af tilviljun við
Elliðaárnar, ekki þó í
sömu erindagjörðunum, að ég held.
Við löbbuðum stuttan spöl og allt í
einu sagði hann: „Þú verður að
reyna þessar flugur, ertu ekki að
fara í Saurbæinn, Bender?“ „Jú,“
sagði ég og velti flugunum í lófanum
á mér en stakk þeim síðan í vasann.
Skömmu seinna kvöddumst við,
enda ætluðum við báðir að renna
fyrir físk á morgun, ég fyrir vestan,
en Kristján fyrir austan.
Ég fór vestur að veiða, þar sem
bleikjan getur verið treg stundum.
Ég reyndi maðkinn og aftur
maðkinn, en það gekk ekkert, fisk-
urinn var ekki í tökustuði. Ég
reyndi ýmsar flugur en bleikjan gaf
sig ekki. Ég settist niður og fór að
leita eftir flugum í fluguboxinu. Þá
mundi ég allt í einu eftir flugunum,
sem Kristján gaf mér. Ég setti app-
elsínugulu kröfluna á og óð aðeins
út í hylinn. Ég kastaði ílugunni og
lét hana reka, það kom rák eftir
vatninu og fimm punda bleikjan tók
fluguna. Samt var ég búinn að
reyna allt, en ekkert gekk fyrr en
kraflan gula kom undir. Á stuttum
tíma veiddi ég 20 bleikjur og veiði-
ferðinni var bjargað. Þetta voru
fyrstu kynni mín af þessari
skemmtilegu flugu og fyrir nokkr-
um dögum fór ég vestur í Miðá. Þá
veiddi ég líka fimm punda bleikju á
kröfluna gulu og við feðgar fengum
20 bleikjur. Það var eitthvað líkt
með þessum veiðitúrum tveimur,
ennþá einu sinni höfðu flugumar
hans Ki'istjáns bjargað ferðinni.
Kristján sat löngum stundum síð-
ustu árin og hnýtti flugur, hann
gerir það ekki lengur hérna megin,
kannski hinum megin og þar em
víst veiðilendurnar víða og þær eru
góðar.
Blessuð sé minning Kristjáns,
sem skrifaði alltof fáar veiðibækur,
en þær og flugumar hans munu lifa
með veiðimönnum um ókomna tíð.
Ekkert er betra en að vita að maður
hefur á fluguna, sem fiskurinn tek-
ur. Eitt kast yfir hylinn og fluguna
rekur yfir tökustaðinn. Vá, hvílík
taka.
G. Bender.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Dagskráin í hálfan mánuð
Meðal efnis í blaðinu er umfjöllun um heimsmeistaramótið í frjálsum
íþróttum í Sevilla, en Sjónvarpið sýnir beint frá mótinu, umfjöllun um
lögregluforingjann Derrick og félaga hans, Klein, yfirlit yfir beinar út-
sendingar frá (þróttaviðburðum, kvikmyndadómar, fræga fólkið og
stjörnurnar, krossgáta og fjölmargt annað skemmtilegt efni.
Hafðu Dagskrárblað Morgunblaðsins alltaf til taks
nálægt sjónvarpinu!
Pú sérð dagskrá sjónvarps- og útvarpsstöðva næsta hálfá mánuóinn í
Dagskrárblaði Morgunblaósins sem kemur út með Morgunblaðinu í dag.