Morgunblaðið - 18.08.1999, Blaðsíða 38

’38 MIÐVIKUDAGUR 18. ÁGÚST 1999
MiNNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
BÁRA
GESTSDÓTTIR
>
+ Bára Gestsddttir
fæddist á Þúfu í
Flateyjardal hinn
14. október 1925.
Hún lést á Hjúkrun-
arheimilinu Seli á
Akureyri hinn 7.
ágúst 1999. Foreldr-
ar hennar voru Lís-
bet Tryggvadóttir,
f. 1904, d. 1989, og
Gestur Jóhanncsson,
f. 1897, d.
Systkini Báru
Ríigna, f.
Tryggvi, f. 1930, og
Sigurður, f. 1932.
Hinn 8. júlí 1945 giftist Bára
Jónasi Einari Einarssyni flug-
umferðarstjóra, f. 22. janúar
1921, d. 23. júní 1972. Börn Báru
og Jónasar eru: 1) Guðný, f.
1947, búsett í Reykjavík, gift
Þorsteini Thorlaci-
us. Börn þeirra eru
Guðrún Tinna, f.
1971, í sambúð með
Paul Allen og eiga
þau einn son, Oliver;
Jónas Einar, f. 1977;
Þorleifur, f. 1984. 2)
Gestur Einar, f.
1950, búsettur á
Akureyri. kvæntur
Elsu Björnsdóttur.
Dóttir þeirra er
Ilalla Bára, f. 1973, í
sambúð með Gunn-
ari Sverrissyni. 3)
Hjördís Nanna, f.
1961, búsett í Svíþjóð. Dætur
hennar eru Lísa, fædd 1981,
Bára, f. 1991.
Útför Báru fer fram frá Akur-
eyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Það er okkur öllum sárt að missa
ástvin. Þegar það gerist er erfítt að
takast á við það og erfiðast er að setja
sig í spor annarra og reyna að veita
huggun. Mín huggun er að skrifa
kveðju til vinkonu minnar og ömmu
_ unnustu minnar, kveðju til Báru
Gestsdóttur.
Það er aðdáunarvert að hugsa til
Báru Gestsdóttur. Konunnar sem
barðist svo lengi við sjúkdóma og
neitaði að gefast upp en varð síðan að
kveðja að lokum. Ámma Bára, eins og
hún var ætíð kölluð, dvaldist síðasta
æviár sitt á Hjúkrunarheimilinu Seli
á Akureyri. Fjölskylda hennar er afar
þakklát því starfsfólki sem þar
starfar og annaðist hana. Það óeigin-
gjama og þolinmóða starfsfólk sem
þar vinnur þótti Báru einstaklega
vænt um og duldist það engum.
Sá ástvinur sem nú er kvaddur er
vinamargur. Hún var svo heppin að
vinimir bragðust henni ekki þegar á
reyndi, enda var Bára einstök mann-
eskja að heimsækja og þótti henni
alltaf gaman að tala um heima og
geima. Hún var inni í öllu. Það var
ekki möguleiki að verða uppiskroppa
með umræðuefni þegar Bára Gests
var heimsótt í Seli. Það er ekki á
neinn hallað en í öllum þeim heim-
sóknum til Bára varð til innilegt sam-
band á milli hennar og tengdadóttur-
+
Okkar ástkæra
INGER ESTER NIKULÁSDÓTTIR,
Birkimel 6,
Reykjavík,
sem lést miðvikudaginn 11. ágúst, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
19. ágústkl. 13.30.
Anna Fía Emilsdóttir,
Kjartan Jónsson,
Hulda Sigríður Skúladóttir,
Karl Hallur Sveinsson,
Gunnar Þór Guðjónsson,
Margrét Ólöf Magnúsdóttir, Benedikt Grétar Ásmundsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Björn Hólm Magnússon,
Valdís Magnúsdóttir,
Oddur Örvar Magnússon,
Hafrún Magnúsdóttir,
Elínborg Magnúsdóttir,
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur vináttu, samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður minnar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
BJARGAR ANDREU MAGNÚSDÓTTUR
frá Gerði, Fáskrúðsfirði.
Róbert Dan Jensson, Kristbjörg M. Stefánsdóttir,
Björg Dan Róbertsdóttir, Oddur K. Finnbjarnarson,
Sigrún Dan Róbertsdóttir, Árni Dan Einarsson,
Andri Dan Róbertsson, Sigrún Eva Ármannsdóttir,
Edda Dan Róbertsdóttir, Kristján J. Svavarsson,
Elsa Hjaltadóttir,
Jens Dan Kristmannsson,
Nökkvi Dan Kristmannsson,
Hjalti Dan Kristmannsson
og langömmubörn.
innar Elsu. Ég veit að það snart
gömlu konuna mikið og sagði hún
mér eitt sinn að Elsu yrði seint full-
þakkað það sem hún hafði gefíð sér
með heimsóknum sínum og hjálp-
semi.
Bára sem elskaði fjölskylduna sína,
bláber, ís og Leiðarljós er horfin okk-
ur. En aldrei úr huga okkar sem
þekktum hana og fengum að kynnast
henni. Minn tími var ekki langur með
henni í samanburði við marga, en sá
tími var mér dýrmætur. Þvílíkur
lúmskur húmoristi var hún. Eitt sinn
þegar ég og eitt af ömmubörnun
hennar, unnusta mín, hún Halla Bára,
voram á leið í burtu í vinnuferð eina
helgina og sögðum henni frá fór okk-
ar, svaraði hún að bragði að það væri
í góðu lagi, við þyrftum ekki að hafa
neinar áhyggjur af henni því hún ætl-
aði að taka það rólega. Konan sem lá
rúmföst í marga mánuði minnti okkur
hin á með kómískum hætti að meta
hvað góð heilsa er dýrmæt. Nú tekur
hún það rólega annars staðar.
Elsku systkin, Guðný, Gestm- Ein-
ar og Hjördís Nanna og aðrir ætt-
ingjar og vinir. Ég votta ykkur mína
innilegustu samúð. Minningin lifir um
góða og stórmerkilega konu.
Gunnar Sverrisson.
í dag kveðjum við Bára Gestsdótt-
ur eða ömmu Bára eins og ég hef lært
að kalla hana. Eftir langa legu og
þrautir kom kallið og alltaf kemur
það á óvart. Eftir erfiði síðustu mán-
aða hefur þú nú öðlast langþráða
hvfld.
Tiu ára kynni er ekki mikið en á
þeim tíma lærði ég að þekkja góða
konu. Hún hafði ekki ráð við öllu en
gat leiðbeint á brautir sem seinna
reyndust farsælar. Þegar ég kynntist
Nönnu dóttur hennar var mér tekið
opnum örmum af öllum og ekki síst af
ömmu Bára. Snemma lærði ég að þar
fór kona sem fylgdist með því sem
var að gerast. Þó svo að stór orð um
það sem henni þótti hafi aldrei farið
hátt þá komu skoðanir hennar í ljós.
Hvemig fór leikurinn í gær? Þessi
spuming kom oft upp í heimsóknum
og alltaf vissi amma Bára hvernig
hennar mönnum hafði gengið. Og ef
það var eitthvað sem hún vfldi hafa
skoðanir á var það einmitt leikurinn í
gær.
Skondin tilsvör og enn skondnari
athugasemdir vora eitthvað sem
alltaf mátti búast við hjá ömmu Bára
og oft þannig að maður átti ekki svar
á móti.
Eftir að við fluttum tfl Svíþjóðar
heyrðum við oft í ömmu Bára. Oftast
byrjaði símtalið á því að hún spurði:
„Hvemig líður Báranni minni?“ og
eftir langar útskýringar og lýsingar á
hvernig dótturdóttirin hefði það var
spjallað um allt milli himins og jarðar.
Amma Bára var eins og ömmur
eiga að vera. Hún lifði fyrir barna-
bömin sín og talaði mest um þau.
Hún var svo sannarlega tilbúin að
rétta hjálparhönd þegar þurfti og
þegar hún gat. Lísa og Bára fengu að
kynnast þeirri gjafmfldi sem hún bjó
yfir og Báran hennar litla kemur til
með að sakna pakkanna með Prins
Póló og Opali og fleira frá Islandi sem
ekki er hægt fá í Svíþjóð. Bára litla
veit að ömmu Báru líður betur í dag
og blæs sápukúlur upp í himininn til
þín og Jónasar afa.
Ég og Báran þín í Svíþjóð erum hjá
þér og öllum í huga og hjarta í dag.
Guð blessi þig.
Kolbeinn Gíslason.
I rökkurró hún sefur
með rós í hjartastað.
Sjá haustið andað hefur
í hljóði á liljublað.
Við bóhð blómum þakið
er blækyrr helgiró.
Og lágstillt lóukvakið
er hðið burt úr mó.
(Guðm. Guðm.)
Elsku amma mín. Ég kveð þig að
sinni. Takk fyrir allt sem þú gafst
mér og kenndir mér.
Hvfldu í friði.
Þannig er það með lífið að maður
kemur og maður fer. Þó að þú, Bára
mín, hafir nú yfirgefið þetta jarð-
neska líf trúi ég að það sé fjarri því að
þú sért farin. Ég minnist þín ávallt í
hjarta mínu og veit að einhvers stað-
ar úr fjarska fylgist þið Jónas, sem
var þér svo kær, með þeim sem eftir
lifa.
I dag kveð ég móður vinkonu minn-
ar, Báru Gestsdóttur, með söknuði og
virðingu. Við andlát góðrar konu
flæða minningamar fram og langar
mig að minnast hennar með nokkram
orðum.
Það sem mér er efst í huga þessa
stundina er þegar ég kynntist dóttur
þinni, Nönnu, en þá voram við ung-
Iingar. í framhaldi af því kynntist ég
þér. Þú varst alltaf skemmtileg og
hlý, með húmorinn í lagi og gerðir
góðlátlegt grín að sjálfri þér.
Alltaf tókst þú á móti mér eins og
þinni dóttur. Straujaðir fötin mín og
gafst mér að borða og sagðir mér
skemmtilegar sögur úr bæjarlífinu á
MARGRÉT HELGA
VILHJÁLMSDÓTTIR
+ Margrét Helga
Vilhjálmsdóttir
fæddist í Sandfells-
haga í Oxarfírði 21.
desember 1923. Hún
lést á Hrafnistu 12.
ágúst siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Vilhjálmur
Benediktsson, f.
10.5. 1879, d. 27.3.
1938, og Helga Júlí-
ana Sigurðardóttir, f
24.9. 1888, d. 8.4.
1928. Systkini Mar-
grétar eru Þóra Sig-
urveig, f. 20.6. 1914,
látin; Jóhanna, f. 24.10. 1915, lát-
in; Aðalbjörg, f. 19.10. 1917, lát-
in; Björn, f. 26.2. 1919, látinn;
Þorbjörg, f. 19.4. 1921; Hulda
Júhana, f. 7.6. 1927. Systkini
samfeðra: Sigurpáll, f. 15.6.
1933, látinn; Maren, f. 17.7.1934.
Margrét giftist hinn 6.11. 1943
Gunnari Jónssyni, málara, f. 6.
júlí 1921, d. 22. júlí 1976. For-
eldrar hans voru Jón Frímann
Friðriksson, f. 4.12. 1866, d. 6.12.
1930, og Helga Jónsdóttir, f. 2.8.
1886, d. 4.10. 1961. Böm Mar-
grétar og Gunnars
eru: 1) Þóra Júlía, f.
13.7. 1943, látin. 2)
Jón Friðrik, f. 13.6.
1946, maki Bene-
dikta Ásgeirsdóttir,
þau eiga átta börn.
3) Þóra Júlía, f. 23.7.
1948, maki Ómar
Franklinsson, þau
eiga þijú böm. 4)
Karl, f. 31.5. 1951,
maki Kristin
Thoroddsen. 5) Jó-
hann Hinrik, f. 8.8.
1953, á eitt barn. 6)
Vilhjálmur, f. 15.11.
1955, maki Ragnheiður G. Hall-
dórsdóttir. Þau eiga tvö böm. 7)
Gunnar, f 14.3. 1961, maki Jór-
unn Guðjónsdóttir. Þau eiga tvö
böm.
Margrét var ung tekin í fóstur
af Sigurlaujgu Jósepsdóttur á
Gilsbakka í Oxarfírði og ólst þar
upp með 11 fóstursystkinum.
Margrét vann lengi sem mat-
ráðskona í Hafnarbúðum.
Útför Margrétar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku amma, um leið og við
kveðjum þig þökkum við þér fyrir
þær stundir sem við áttum saman.
Við minnumst þín sem um-
hyggjusamri og jákvæðri konu sem
alltaf tók vel á móti okkur þegar við
komum í heimsókn. Við þökkum þér
fyrir alla þá ást og hlýju sem þú gafst
okkur barnabörnunum. Elsku
Margrét amma, við viljum þakka þér
fyrir samveruna og biðjum guð að
varðveita þig. Blessuð sé minning
þín.
Ég sendi þér kæra kveðju
Akureyri og það sem á daga þína
hafði drifið.
Síðustu árin voru þér erfið, Bára
mín, en ég veit að þér líður vel þar
sem þú ert núna við hlið Jónasar. Ég
mun ætíð minnast þín með hlýju og
þakklæti. Óska þér góðrar ferðar á
ókomna braut. Megi guð varðveita
þig-
Elsku Nanna mín og fjölskylda,
megi guð styrkja ykkur og styðja í
sorginni. Minningin um góða konu lif-
ir um eilífð.
Kveðja,
Guðrún (Dadú).
Nokkum veginn á sömu klukku-
stund laugardaginn 7. ágúst sl. lögð-
um við, gömlu vinkonumar, í ferða-
lag, ég í átta daga um hálendi Islands
en Bára til bjartari og betri heima.
Kynni okkar Bára hófust fyrir
rúmum 40 áram þegar þau hjónin,
Bára og Jónas, og tvö eldri böm
þeirra fluttu í íbúð í húsi foreldra
minna á Akureyri. Strax fór vel á með
þessum fjölskyldum, fullorðnum jafnt
og börnum. Ég minnist margra
kvölda er við sátum að spilum eða
röbbuðum yfir kaffibolla. Alltaf var
föndrað saman fyrir jólin og laufa-
brauðið bakað sameiginlega. Sérstak-
lega man ég eftir kvöldunum þegar
fjölskyldurnar tvær sátu saman og
lituðu svarthvítar Ijósmyndir sem fað-
ir minn og Jónas höfðu tekið og fram-
kallað sjálfir en þeir vora báðir miklir
áhugaljósmyndarar. Já, þetta vora
bjartir og góðir dagar.
Leiðir okkar Bára skildu eftir að
ég flutti burtu frá Akureyri en við
héldum þó ávallt sambandi. Seinni ár
vinkonu minnar vora henni erfið,
veikindi hijáðu hana og ýmislegt
mótlæti. Þrátt fyrir erfiðleikana var
stutt í góða skapið hennar Báru sem
ég þekkti svo vel frá því í gamla daga.
Ég stóð við á Akureyri í þrjár vikur
nú í sumar og gat þá eytt nokkram
tíma með Bára en hún var þá rúm-
liggjandi á hjúkranardeild FSA í Seli,
þrotin kröftum. Áttum við góðar
stundir saman, spjölluðum um alla
heima og geima þegar hún treysti sér
til eða þögðum saman og ég hélt í
hönd hennar. Fyrir þennan tíma er
ég afar þakklát.
Við Haukur flytjum fjölskyldu
Báru innilegar samúðarkveðjur. Hið
sama gera Guðrún, Jón og Dóra, og
við þökkum Báru fyrir allar góðu
samverastundirnar. Bára minni óska
ég góðrar heimkomu og veit að vel
verður tekið á móti henni af þeim sem
henni þótti vænt um.
María.
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá saelt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
(Þ.S.)
Ástarkveðjur,
Katrín Lára og Helga
Júlía Vilhjálmsdætur.
Elsku amma. Núna ertu farin upp
til himna til afa og Þóra eftir erfið
veikindi. Við munum eftir
ánægjulegu stundunum sem við
áttum saman í Gnoðarvoginum. Þú
varst alltaf svo góð við okkur og
minningarnar um þig era okkur svo
dýrmætar. Við söknum þín, amma,
en við vitum að núna líður þér vel.
Við ætlum að kveðja þig með þessum
sálmi.
Drottinn er minn hirðir
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann
mig hvílast,
leiðir mig að vötnum þar sem ég má
næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal
óttast ég ekkert illt
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig
þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum
þú smyr höfuð mitt með olíu
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína
og í húsi Drottins bý ég langa ævi
Guð geymi ömmu okkai-.
Margrét Helga og Gunnhildur.