Morgunblaðið - 28.10.1999, Blaðsíða 70
70 FIMMTUDAGUR 28. OKTÓBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Útgáfutónleikar Emilíönu Torrini í kvöld
'
~v
/»
>•
4
Ég er bara Emilíana
o g bora í nefíð
Sagan af Charlie I og II
Þó að stúlkan sé rétt orðin tvítug liggur við
að hún sé kölluð Emilíana „gamla“ Torrini,
svo lengi hefur hún yljað Islendingum um
hjartaræturnar. Að vísu hefur lítið heyrst í
henni síðustu misseri, en í vikunni kom nýja
platan „Love in the Time of Science“ út.
Ivar Páll Jónsson forvitnaðist örlítið um
nýjustu atburði í lífí listamannsins unga.
EMILÍANA Torrini er löngu
þjóðkunn fyrir söng sinn . . . nei
stopp, vond byrjun, byrja aftur.
„Ég hef aldrei verið rneð tónlist-
arstefnu," segir Emilíana aðspurð
hvort nýja platan sé fráhvarf frá
fyrri verkum. „Ég er þó að fatta
meira og meira núna hvað hún er
ólík því sem ég hef gert áður. Ég er
að prófa eitthvað nýtt; tónlistin er
„elektrónískari" en fyrr. Næsta
plata verður ábyggilega bara með
einni blokkflautu," segir hún.
Hún segir að platan sé erfiðari en
þær fyrri. „Þetta eru ný lög en á
hinum voru lög sem flestir þekktu
og höfðu heyrt mig syngja. Mamma
mín fékk smá „hmm . . .“ þegar
hún heyrði hana fyrst (hermir eftir
mömmu) „Jæja já.“. Svo hlustaði
hún á hana fjórum sinnum og núna
tekur hún plötuna ekki af fóninum.
Þetta er þannig plata," segir hún.
„Þetta er ástarplata," heldur hún
áfram, „samt fjallar hún ekki endi-
lega um ást milli konu og karl-
manns, heldur bara um ástina al-
mennt. Eitt lagið er um það hvemig
Ekta mamma með spaghettipottinn,
gargandi á íjölskylduna.
er að vakna á morgnana. „Gerðu
eitthvað, þótt það sé ekki nema
horfa í kringum þig og njóta þín.
Vertu latur, á góðan hátt!“,“ segir
Emilíana í laginu.
Stressuð fyrir tónleikana
Utgáfutónleikarnir eru í kvöld og
annað kvöld. Seinni tónleikarnir
eru aðallega ætlaðir fjölmiðlafólki.
Hún segist vera stressuð, þrátt fyr-
ir mikla reynslu í tónleikahaldi. Allt
í einu segir hún við blaðamann:
„Það fer þér betur að vera óskipu-
legur,“ og hlær. Þar á hún við annað
viðtal þegar undirritaður var ekki
með tilbúnar spumingar. „Þú rugl-
ast bara á því að vera að kíkja á
blaðið!"
Emilíana býr úti í London og
verður þar núna þegar platan verð-
ur kynnt erlendis. Hún var að
kaupa sér íbúð í austurhlutanum.
„Ef ég eignast einhvem pening hef
ég kannski efni á því að flytja heim
og kaupa mér íbúð,“ segir hún.
Hún segir að það sé æðislegt að
búa í London. „Mér líður rosalega
vel þar núna. Ég er svona „austur-
pía“ og bý í ágætu hverfi. Þar eru
allir markaðimir. Ég gæti ekki búið
í vesturborginni, í snobbinu. Ég
geng um á blómamarkaðinum með
innkaupakörfu og gamla tösku,“
segir Emilíana.
Henni líkai- þó ekki við mengun-
ina í stórborginni. „Ef maður fer í
neðanjarðarlestina springur maður
út í bólum. Alltaf þegar maður kem-
ur hingað heim er maður hóstandi
upp úr sér drullunni."
Hún hlýtur að vera með hljóm-
sveit, ekki satt? „Nei, ég ætla bara
að syngja með segulbandi," svarar
hún í stríðnistóni, „karókístemmn-
STROKUBRUÐURIN
í mbl.is
Taktu þátt
í leiknum’.
m
JAPISS
ing ræður ríkjum. Nei, ég
er með Sigtrygg Baldurs-
son trommara, Charlie
hljómborðsleikara frá
Frakklandi, gítarleikarann
úr Faithless og Charlie er á
bassanum. Hún er stelpa,“
segir hún. Hvemig eru
Charlie og Charlie að-
greind? „Við köllum þau
Charlie I og Charlie II. Nei,
reyndar ekki, en það kemur
oft fyrir að annað svarar
þegar hitt er ávarpað.“
Ég er alveg ég
Nú skiptir ímyndin miklu
í „bransanum" ytra. Er
Emilíönu Torrini umhugað
um hana? „Nei, það er mjög
erfitt að fá mig til að hugsa
um svoleiðis. Ég er þannig
að ef ég sé asnalegan stóran
hatt set ég hann á hausinn.
Ég nenni ekki að fara að
búa til ímynd sem ég get
svo ekki staðið við. Ég get
ekki farið að keppa við
sjálfa mig á myndum og
gera mig að einhvem glam-
úrpíu sem ég er ekki. Ég
reyni bara að vera ég. Og
ég er alveg ég. Ég hef ekk-
ert breyst síðan ég var
sextán og ætla ekki að fara
að breyta mér núna út af
einhverri ímynd,“ segir hún
ákveðin. „Ég er bara svona
„naughty catholic girl“,“
segir hún og hlær dátt.
Hún var sextán þegar
hún sló í gegn héma heima.
Var hún of ung? „Nei, alls
ekki. Ef ég á að segja alveg
Morgunbiaðið/Kristinn eins og er fattaði ég þetta
ekki. Sem betur fór. Ég er
bara fyrst núna að átta mig
á því að það er þokkalega
mikið að selja níu þúsund plötur. Ég
pældi aldrei í þessu. Ég labbaði um
göturnar og furðaði mig á því af
hverju fólk væri að stara á mig. Það
vora líka svo mikil læti í mér í skóla
og fólk tók eftir mér þá. Breytingin
var þess vegna kannski ekki svo
mikil. Aðalstyrkur minn hefur verið
að láta ekki segja mér fyrir verkum
og gera það sem mig hefur langað
til,“ segir hún.
Regnbogar með
kristöllum
Hvað er hún að gera þegar hún er
ekki að stússast í tónlistinni? „Ég
föndra bara,“ svarar hún og hlær.
„Bý til hurðarhúna, asnalegar gar-
dínur eða regnboga með kristöllum.
Ég hef gaman af því að vera ein og
dútla. Svo borða ég líka sushi; það
liggur við að ég borði þjónana.“
Nú halda margir að líf tónlistar-
mannsins sé eitt samfellt skemmt-
anahald. Er aldrei erfitt að vakna á
morgnana? „Nei, þetta er nefnilega
svo fyndið. Það halda allir að maður
sé bara að djamma fram á nótt, en
það er ekkert svoleiðis. Ég nenni
ekki að vera í einhverjum bekkjar-
partíum á hverjum degi. Mér finnst
skemmtilegast að umgangast fólk
sem er ekki í tónlist og talar um
eitthvað annað,“ segir hún.
Gerir ekki ráð fyrir neinu
Emilíana Torrini segist alls ekki
vera örugg um að „meika það þarna
úti“. „Nei, guð. Það era svo ótrúlega
margar frábærar plötur sem kom-
ast hvorki lönd né strönd. Ég geri
ekki ráð fyrir neinu. Maður verður
nefnilega aldrei særður ef vænting-
amar era engar. Ég vil bara fá að
lifa af tónlistinni, fá að gera plötur,
svona eins og Tom Waits.“
Hefur hún annars einhver fram-
tíðaráform? Vill hún til dæmis
stofna fjölskyldu? „Fara að pumpa
út börnum? Jú, auðvitað, ég er
svona ekta mamma með spaghetti-
pottinn, gargandi á fjölskylduna.
Vil fá að ráða öllu og skipta mér af.
En það sem ég hugsa fyrst og
fremst um er að semja tónlist, enda
gengur það svo vel núna,“ segir
hún, „nokkrar hljómsveitir úti hafa
verið að biðja mig um að vinna með
sér; „pródúsera“, syngja og semja.
Það er mjög spennandi," segir Emi-
líana Torrini.