Morgunblaðið - 30.10.1999, Page 63

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 30. OKTÓBER 1999 63
----------------------------1
INGÓLFUR
MATTHÍASSON
+ Ingólfur Matt-
híasson fæddist
á Gjábakka 17. des-
ember 1916. Hann
lést 18. október síð-
astliðinn í Hraun-
búðum í Vestmanna-
eyjum. Foreldrar
hans voru Matthías
Gislason, f. 14. júní
1893 í Sjávargötu á
Eyrarbakka, fórst
með Ara VE 235 14.
janúar 1930, og Þór-
unn Júli'a Sveins-
dóttir, f. 13. júlí 1894
á Eyrarbakka, d. 20.
maí 1962. Systkini Ingólfs eru:
Sveinn, matsveinn og útgerðar-
maður, f. 1918, d. 1998; Oskar, f.
1921, d. 1992; Gísli, f. 1925, d.
1986; Matthildur Þórunn, hús-
freyja í Vestmannaeyjum, f.
1926, d. 1986. Hálfsystkini Ing-
ólfs eru: Gísli M. Sigmarsson,
skipstjóri og útgerðarmaður, f.
1939; og Erla Sigmarsdóttir,
húsfreyja í Vestmannaeyjum, f.
1942.
Ingólfur kvæntist 12. aprfl
1983 Pálínu Björnsdóttur, f. 12.
maí 1918, d. 1990. Foreldrar
hennar voru Björn Pálmason,
bóndi, f. 1892, d. 1929, og Sigur-
björg Jónsdóttir, húsfreyja, f.
1892, d. 1928. Ingólfur og Pálína
bjuggu fyrst á Hásteinsvegi 7 í
Vestmannaeyjum en síðan á
Hólagötu 20 í Vestmannaeyjum.
Börn þeirra eru: 1) Kolbrún Ing-
ólfsdóttur, verslunarkona, f.
1938. Hún á þrjú börn með fyrr-
um eiginmanni sínum, Olafi
Granz. Þau eru: Birna Dögg, f.
1969; Carl, f. 1969, og Sonja, f.
1971. 2) Ægir Rafn
Ingólfsson, tann-
læknir, f. 1948.
Börn hans með fyrr-
um eiginkonu, Guð-
rúnu Pétursdóttur,
eru: Hildigunnur, f.
1976, og Amgun-
nur, f. 1979. Sam-
býliskona Ægis
Rafns er Ragna
Margrét Norðdahl
og eiga þau einn
son, Ingólf Pál, f.
1996. 3) Inga Dís
Ingólfsdóttir, f.
1960. Hún er gift
Pétri Sigurðssyni. Böm þeirra
em: Ingunn Guðmunda, f. 1979,
Guðbjörg Marta, f. 1983, og Ing-
ólfur Júh'us, f. 1987.
Ingólfur lauk vélstjóraprófi
1948 frá Fiskifélagi íslands.
Hann hlaut skipstjómarréttindi
1955 og 1958 frá Stýrimanna-
skólanum. Hann var stýrimaður
frá 16 ára aldri, háseti og seinna
vélstjóri á Muggi VE og Helga
Helgasyni VE. Hann var skip-
sljóri á Hildingi, Frosta og GuII-
þóri frá Vestmannaeyjum, skip-
stjóri og útgerðamaður á
Hafemi VE 23, sem hann átti ás-
amt Sveini bróður sínum 1959-
1984. Ingólfur var hafnarvörður
í Vestmannaeyjum 1984-1989.
Hann sat lengi í stjóm Báta-
ábyrgðarfélags Vestmannaeyja
og í stjóm Vinnslustöðvarinnar
hf.
títför Ingólfs fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Elskulegur afi minn, Ingólfur
Matthíasson, var góður maður. Eg
gat alltaf komið til hans ef ég datt
eða meiddi mig. Þá kom hann alltaf
um leið. Ég man eftir öllum góðu
stundunum sem ég átti með honum,
eins og þegar hann var búinn að
skreyta jólatréð. Þegar við krakk-
amir komum til hans þá máttum
við taka allt af því og skreyta það
SIGURLAUG
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Sigurlaug Guð-
mundsdóttir
fæddist í Skolla-
tungu (Tungu) í
Gönguskörðum í
Skagaljarðarsýslu
2. ágúst 1913. Hún
lést í Hveragerði 8.
október si'ðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Þorlák-
skirkju í Þorláks-
höfn 16. október.
Vinkona mín, Sigur-
laug Guðmundsdóttir,
var jarðsungin laugar-
daginn 16. þessa mánaðar 86 ára að
aldri. Þetta var hófsöm og falleg at-
höfn og algerlega í samhengi við
lífshlaup þessarar alþýðuhetju.
Hún vildi ekki að blásið yrði í lúðra
þótt hún kveddi þennan heim. Það
var henni meira virði að þeir sem
henni þótti vænt um kæmu og þess
óskaði hún áður en hún dó.
Það er ekki langt síðan ég skrif-
aði kveðjukorn til eiginmanns
Laugu, hans Þorsteins Sigvalda-
sonar. Allt þeirra hjónaband voru
þau einlægir baráttumenn fyrir
málstað þeirra sem minnst mega
sín í þjóðfélaginu. Það var sagt í út-
förinni hennar Laugu að hún hefði
ekki verið menntuð kona en vitur
og trú sínu fólki.
Ég vil segja að þótt Lauga hafi
aldrei gengið í skóla var hún mjög
menntuð manneskja. Orðið mennt
eða menntun er af sama stofni og
orðið maður. Þeir sem eru mennt-
aðir eru þess vegna ekki meiri
menn heldur meira menn. Menntun
þarf ekki endilega að sækja í skóla.
Þar fær fólk skólun og þjálfun og ef
vel tekst til einnig menntun.
Lauga sótti alla
sína visku og menntun
í lífið sjálft. Frá barns-
aldri vann hún hörðum
höndum og allt fram á
efri ár. Hún greip í
flest þau störf sem við
köllum hefðbundin
verkamannastörf. Var
alls staðar vel liðin í
vinnu vegna dugnaðar
síns en það þýddi ekki
að hún lægi á skoðun-
um sínum þegar kom
að kjörum hennar
fólks.
Ég er ekki svo viss
um að Lauga hafi lesið mikið í póli-
tískum fræðum þótt nægur væri
bókarkosturinn í þeim efnum á
heimilinu. Hún las auðvitað greinar
og tímarit um stjórnmál. En hún
sótti visku sína meira í höfuðskáld-
in en hún var ákaflega vel lesin. Það
var gaman að koma á heimili henn-
ar og Steina og renna yfir fallega
innbundnar bækurnar í bókaher-
berginu. Steini batt þær flestar inn
sjálfur en handverk hans var vel
þekkt meðal þeirra sem kunna að
meta gott bókband. Og ekki var
verra þegar heilu ljóðabálkarnir
runnu upp úr þeim hjónum.
Þegar ég kynntist Laugu og
Steina fyrir um 19 árum voru þau
komin um sextugt. Steini snuddaði
enn í skúmum sínum við bókband,
frímerkjasöfnun og smíði lampa,
platta og fleira úr skeljum og grjóti
og Lauga vann enn í Meitlinum í
Þorlákshöfn. Þau voru lífsglatt
fólk. Þrátt fyrir erfiðisvinnu og
strit alla sína ævi fann ég aldrei fyr-
ir biturleika í fari þeirra. Enda voru
þau rík. Þau skilja eftir sig vænan
hóp barna, tengdabarna og barna-
upp á nýtt. Og líka þegar hann
leyfði mér að vera uppi á háalofti og
skoða dótið sem þar var.
Hann fór með mig einu sinni og
horfði á mig spranga eftir einn af
mörgum bryggjurúntum sem við
fóram saman. Og ég á eftir að
sakna hans mikið. Þakka þér íyrir
allar samverustundirnar sem við
áttum, elsku afi minn. Takk fyrir
allt.
Ertu þá farinn?
Þá ert þú farinn frá mér.
Hvarertþúnúna?
Ertþúuppiáhimnum
og hvílir á góðum stað
hjá ömmu?
Þinn
Ingólfur Pétursson.
Elskulegur afi okkar, Ingólfur
Símon Matthíasson, er látinn. Við
ætlum að minnast nokkurra atriða
um hann. Eitt skiptið vorum við
fjölskyldan og afi og amma í Gríms-
nesi. Svo á sunnudegi fóru allir
heim nema við stelpumar. Við
fengum að fara til Vestmannaeyja
með afa og ömmu. I þessari heim-
sókn fórum við að skoða lömbin úti í
Eyjum og þau hoppuðu út um allt
og léku sér. Heima hjá afa og
ömmu var sérstök sparistofa sem
var bannað að fara inn í og stálumst
við stundum inn og afi bjargaði
okkur úr vandamálunum sem við
lentum í við að fara inn í sparistof-
una. Og líka þegar við fengum að
fara út og labba með Rósulind eftir
algjört suð, en því fylgdu tvö skil-
yrði, að hún ætti að fara í kápuna
sína og við áttum að forðast alla
polla.
I þessu ljóði viljum við kveðja
elskulegan afa okkar.
Þúfórst
þúfórstáðurenéggat
kvattþig.
Núna get ég hvorki talað né
hitt þig nema í huganum og
draumum.
En þú munt alltaf vera hjá mér.
Vera í hjarta mínu, allar minningamar
um þig og brosið.
Ingunn og Guðbjörg.
barna sem öll héldu góðu vina-
sambandi við þau allt til hins síð-
asta. Og þau voru rík af kærleik til
sinna og til allra þeirra sem stóðu
höllum fæti.
Þau hjónin gátu bæði verið ákaf-
lega hvassyrt ef þau þóttust verða
vör við óréttlæti einhvers staðar í
þjóðfélaginu. Þá var eins og maður
væri kominn á heljarinnar pólitísk-
an fund í eldhúsinu hjá þeim og lá
við að samdar væru ályktanir. En
það var líka ákaflega stutt í glensið
og gamansemina hjá þeim báðum,
sérstaklega ef tekið var í spil. Mér
leið alltaf eins og heima hjá mér hjá
þeim og fyrir það verð ég þeim ævi-
langt þakklátur.
Ef ég er heppinn hef ég mennt-
ast eitthvað, orið meira maður, af
kynnum mínum af þessu góða fólki.
Við vinir þeirra og ættingjar getum
best heiðrað minningu þeirra með
því að taka við kyndlinum sem þau
báru alla sína ævi. Ég sendi börn-
um þeirra og öðrum ættingjum og
vandamönnum mínar einlægustu
kveðjur.
Heimir Már Pétursson.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minning-
argreinum fylgi á sérblaði
upplýsingar um hvar og hve-
nær sá, sem fjallað er um, er
fæddur, hvar og hvenær dá-
inn, um foreldra hans, systk-
ini, maka og böm, skólagöngu
og störf og loks hvaðan útför
hans fer fram. Ætlast er til að
þessar upplýsingar komi að-
eins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í grein-
unum sjálfum.
LILJA
JÓNSDÓTTIR
+ Lilja Jónsdóttir
fæddist á Garð-
stöðum í Vest,-
mannaeyjum 14.
aprfl 1916. Hún lést
22. október síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Guðrún
Eyjólfsdóttir, hús-
feyja, f. 9. október
1887 íKeflavík, d. 9.
júlí 1923, og Jón
Pálsson, ísláttar-
maður, f. 24. aprfl
1874 undir Eyjafjöll-
um, d. 10. janúar
1954. Systkini Lilju
. eru Halldór, f. 28. september
1908, d. 4. júlí 1976; Sigurður, f.
28. febrúar 1912, d. 16. aprfl
1988; Björgvin, f. 17. mars 1914,
d. 16. júlí 1989; Helga, f. 20.
ágúst 1917; Páll Eydal, f. 8. des-
ember 1919, d. 27. október 1996;
Eyjólfur, f. 27. mars 1922, d. 6.
október 1959.
Frá sjö ára aldri ólst hún upp
hjá fósturforeldrum þeim Odd-
nýju Elínu Jónsdóttur, f. 1878, d.
1967 og Guðmundi Gíslasyni, f.
1883, d. 1969, útvegsbónda á Vil-
borgarstöðum í Vestmannaeyj-
um. Oddný og Guðmundur
bjuggu á Vilborgar-
stöðum til 1930; síð-
an í Reykjavík.
Börn þeirra og upp-
eldissystkini Lilju
vora Jónas Þor-
bergur, f. 4. júlí
1908, d. 1. október
1979; Margrét Ingi-
björg, f. 9. júní
1909, d. 7. mars
1976; Magnús, f. 29.
aprfl 1912, d. 10.
nóvember 1961;
Haraldur Kristinn,
f. 30. júlí 1922, d. 29.
nóvember 1981.
Lilja giftist Ara Bergþóri
Oddssyni 1954. Hann er fæddur
2. ágúst 1924. Foreldrar hans
vora Sigrfður Bergsteinsdóttir
og Oddur Pálsson. Dætur Lilju
og Ara eru: 1) Guðrún Jóna, f.18.
janúar 1955, gift Sigurði J. Ög-
mundssyni. Synir þeirra era Ari
Bergþór og Jón Oddur. 2) Sigríð-
ur, f. 14. sept 1956, gift Guð-
mundi Finnssyni. Synir þeirra
era Finnur Sigurður og Amar
Páll.
títfor Lilju fer fram frá Kefla-
víkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14 *
í dag kveðjum við umhyggju-
sömustu konu sem við höfum
kynnst á ævinni. Ekki mátti hún
vita af einhverjum sem hún þekkti
sem átti við veikindi að stríða eða
átti bágt á einhvem hátt. Varð
henni ekki rótt fyrr en hún var búin
að heimsækja viðkomandi. Þannig
var okkar ástkæra tengdamóðir
Lilja Jónsdóttir, sem ávallt var til-
búin að gefa það sem hún gat af sér
og sínu. Þegar viðkomandi maldaði
í móinn var svarið ávallt hjá henni,
ekki tek ég þetta með mér í gröfina.
Alltaf var jafnfriðsamlegt að
koma í Lyngholtið eins og við köll-
uðum það, setjast á bekkinn í eld-
húsinu og þiggja kaffi, svo ekki sé
minnst á meðlætið sem var yfirleitt
lágmark þrjár til fjórar tegundir,
og yfirleitt var viðkvæðið: Það er
verst að ég á ekkert með kaffinu
handa ykkur.
í ágústbyrjun var fjölskyldan
saman komin á Akureyri þar sem
haldið var upp á 75 ára afmæli
tengdaföður okkar. Þrátt fyrir að
Lilja þyrfti að styðjast við staf var
glaðværðin og umhyggjusemin fyr-
ir fjölskyldunni alltaf í fyrirrúmi.
Það var ávallt mikil eftirvænting
hjá barnabömunum á kvöldin hvað
amma Lilja mundi setja í namm-
iskálina í kvöld og ekki var eftir-
væntingin síðri hjá okkur. Þessi
sumarbústaðaferð var sú síðasta af
mörgum góðum ferðum þar sem við
förum saman um landið og mun
minning um Lilju lifa meðal okkar
og barna okkar.
Hún Lilja var einstök húsmóðir
sem hugsaði um það eitt að fjöl-
skyldunni liði vel. Megi algóður guð
geyma hana og þær ánægjustundir
sem við áttum saman.
Tengdasjmimir,
Guðmundur og Sigurður.
Elsku mamma það er svo sárt að ,
kveðja þig. Það vantar svo mikið
þegar þú ert ekki hjá okkur lengur.
Þú kvaddir svo snögglega og við
vorum ekki viðbúnar, auðvitað vild-
um við hafa þig lengur hjá okkur en
við það varð ekki ráðið, almættið sá
um það. Við hugsum til baka og rifj-
um upp þær gleðistundir sem við
höfum átt saman þessi litla fjöl-
skylda okkar. Það verður tómlegt
að koma á Aðalgötuna og engin
mamma.
Elsku pabbi, missirinn er mikill
og söknuðurinn sár. Guð gefi þér
styrk til að takast á við þessa miklu
sorg.
Eglifi’í Jesúnafni,
í Jesú nafni’ ég dey,
þó heilsa’ og líf mér hafni
hræðistégdauðannei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí krafti’ ég segi:
Komþúsæll.þáþúvilt.
(Hallgr. Pét)
Þínar dætur
Guðrún og Sigríður.
+
GUÐRÚN ÁRNADÓTTIR
frá Ásgarði,
Vestmannaeyjum,
Hrafnistu, Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 1. nóvember kl. 13.30.
Svanhildur Guðmundsdóttir
og fjölskylda.
+
Innilegar þakkir sendum við til allra þeirra,
sem sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu
við andlát föður okkar,
MAGNÚSAR Ó. VALDIMARSSONAR,
Skólabraut 5,
Seltjarnarnesi.
Katrín Edda Magnúsdóttir,
Már Magnússon.
f
J