Morgunblaðið - 30.10.1999, Page 75

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 30. OKTÓBER 1999 75
FÓLKIFRETTUM
MYNDBOND
Skuggalegt
úthverfi
Arlingtonstræti
(Arlington Road)
Spennumynd
★★★
Leiksfjóri: Mark Pellington. Hand-
rit: Ehren Kruger. Kvikrayndataka:
Bobby Bikowski. Aðalhlutverk: Jeff
Bridges, Tim Robbins, Hope Davis
og Joan Cusack. (119 mín.) Banda-
ríkin. Háskólabíó, október 1999.
Bönnuð innan 16 ára.
ÞUNGUR skuggi hvílir yfir Arl-
ington-götu enda um áleitna pólitíska
spennumynd að ræða. Michael Fara-
day lifir rólyndislífi í úthverfi einu
ásamt syni sinum
og kærustu. Dag
einn ekur Fara-
day fram á son
nágranna sinna,
sem reikar stór-
slasaður um
hverfið. Faraday
kemur drengnum
undir læknis-
hendur og kynn-
ist i kjöl/arið dulai-fullum nágrönnum
sínum. I myndinni er velt upp áleitn-
um spumingum um eðli og umfang
hryðjuverkastarfsemi í Bandaríkjun-
um. Umræðan skírskotar óbeint til
harmleiksins í Oklahóma-borg og er
þannig um háalvarlegt og eldfimt
umfjöllunarefni að ræða. Andrúms-
loftáð í myndinni er þrúgandi og i full-
komnu samræmi við viðfangsefnið.
Spennufléttan er áhugaverð, ekki síst
þegar öll kurl eru komin til grafar.
Engu að síður er að finna á henni
veika fleti og ótrúverðugleika sem
stangast á við metnaðarfullt umfjöll-
unarefnið. Sjarmöramir Jeff Bridges
og Tim Robbins setja svip á kvik-
myndina sem er vel yfir meðaUagi en
ekki gallalaus.
Heiða Jóhannsdóttir.
KVIKMYNDIR/Háskólabíó og Nýja bíó Akureyri frumsýna
myndina Instinct með Anthony Hopkins og Cuba Gooding í
___aðalhlutverkum undir leikstjórn Jon Turteltaub._
Dularfullur
vísindamaður
Frumsýning
THEO Caulder (Cuba
Gooding) er sálfræðingur
sem fær það verkefni að
kanna hugarástand
mann- og apafræðingsins Ethan
Powells (Anthony Hopkins). Powell
hvarf fyrir fjórum ámm þegar
hann stundaði rannsóknir á górill-
um í fmmskógum Rúanda. Þegar
skógarverðir fundu hann snerist
hann gegn þeim og myrti tvo þeirra
með köldu blóði.
Caulder fær mikinn áhuga á vís-
indamanninum sem geymdur er í
fangelsi fyrir stórglæpamenn.
Powell hefur ekki sagt stakt orð ár-
um saman en Caudler er staðráð-
inn í að brjóta einangrun hans og
nálgast sannleikann hverjar sem
afleiðingarnar em.
Þannig er söguþráðurinn í nýj-
ustu mynd óskarsverðlaunaleik-
arans Anthony Hopkins og Cuba
Goodings, „Instinct", sem sýnd er í
Háskólabíói og Nýja bíói Akureyri.
Leikstjóri er Jon Turteltaub en
með önnur stór hlutverk fara m.a.
Donald Sutherland, Maura Tiern-
ey, George Dzundza og John
Ashton.
„Það var ekki nóg með að hand-
ritið væri vel samið,“ er haft eftir
leikstjóranum Turteltaub, aðspurð-
um hvað hafi orðið til þess að hann
ákvað að leikstýra myndinni, „held-
ur setti það fram fjölda athyglis-
verðra spurninga um manninn og
Hopkins leikur mannfræðing
sem sakaður er um morð á
tveimur mönnum.

Sálfræðingurinn og vísindamaðurinn; Cuba Gooding og Anthony
Hopkins ræða saman í Instinct.
heiminn sem við byggjum í dag. Ég
held að þessi mynd sé í senn
skemmtileg og ögrandi og vonandi
fær hún áhorfendur til þess að
hugsa“.
Myndin er byggð á einhverju
leyti á bók Daniel Quinns, „Ishma-
el“, sem byggð er upp á heimspeki-
legu samtali manns og górillu.
Handritið fer mjög aðrar leiðir og
eftir að Turteltaub samþykkti að
leikstýra var næsta skref að finna
leikarana. Anthony Hopkins var
efstur á lista framleiðendanna í
hlutverk vísindamannsins og var
tilleiðanlegur að taka það að sér.
„Jon er einhver besti leikstjóri
sem ég hef unnið með,“ segir Ant-
hony Hopkins, sem unnið hefur
með ófáum góðum leikstjórum á
löngum og gifturíkum ferli í kvik-
myndunum. „Hann er frábær leik-
stjóri. Hann þekkir tungumál kvik-
myndanna. Hann hefur gott auga
fyrir leikurum. Hann veit hvemig á
að leikstýra og það er það besta
sem hægt er að segja um hann.“
Hopkins hælir ekki síður mót-
leikara sínum, Cuba Gooding.
„Cuba er yndisíegur leikari," segir
hann. „Hann er ekkert nema orkan.
Mér finnst gaman að leika á móti
ungum leikrum því ég get látið þá
um æsinginn. Ég læri mínar setn-
ingar, mæti á staðinn og geng til
verks.“
Myndin var tekin víða. Kvik-
myndahópurinn ferðaðist til Jama-
íku, Vestur-Indía, Orlando í Flór-
ída og Los Angeles en tökumaður
var óskarsverðlaunahafinn Phil-
ippe Rousselot, sem tók m.a. „A n
River Runs Through It“ fyrir
Robert Redford.
Þess má geta að einn af framleið-
endum myndarinnar er þýski has-
armyndaleikstjórinn Wolfgang
Petersen.
Áttræðir stálhnefar
SJONVARP A
LAUGARDEGI
LJÓST er að sjónvarpsfréttir eru
með því þýðingarmesta, sem flutt
er í sjónvarpi. Hefur það hvar-
vetna komið í ljós, meira að segja
með þeim hætti, að útvarpsfréttir
féllu strax í skuggann með tilkomu
sjónvai-psfrétta hér á dögum áður.
Man ég þá tíð, að útvarpsfrétta-
menn létu illa af samkeppninni,
þótt fréttir sjónvarps væru þá ekki
alveg komnar í
topp. Nú hælir Stöð
2sérafþvíaðnjóta
meira áhorfs en
rOdskassinn, enda
er hún síður bundin við kreddu-
festu ríMsfjölmiðils og þann vana
að telja ríkisfjölmiðil alltaf til
vinstri í öllum fréttaflutningi. Rík-
isfjölmiðill þarf alltaf að segja jafnt
frá öllum og koma með gagnskoð-
un gegn skoðun og linnir ekki því
endalausa taíli hversu hlægilegt
sem það er. Þá finnst á stundum að
ákveðnir pólitískir náungar séu
fasstir á fréttajötu ríkisins, einkum
í útvarpi og stöðugt verður vart
ákveðinnar gæslu á einhveijum
„réttaréttindum", eins og þegar
langar greinar birtast í blöðum um
að menntamálaráðherra sé að
svelta ríkisútvarpið þótt útvarpið
fari hátt á ijórða hundrað milljónir
króna fram úr fjárhagsáætlun.
Það er nú meira sveltið.
Þegar Stöð 2 hefúr eftir norsk-
um fræðimanni, að sovéskt yfir-
vald hafi falið KGB að afhenda 30
milljónir króna á tíu ára tímabili til
kommúnista á íslandi situr Stöðin
ein að þeirri frétt og nokkru fram-
haldi hennar, enda höfðu menn
tekið kommúnista í sátt hvemig
sem fortíðin hafði verið. Þrátt fyrir
linnulaus manndráp og fangelsan-
ir í sjötíu ár héldu jafnvel pólitískii-
andstæðingar því fram að hreyf-
ingin væri falleg og eftirbreytni-
verð. Þessar peningagjafir, stað-
festar á sovéskum skjölum í
Moskvu, komu ekki mjög illa við
gamla kommúnista hér heima,
enda eru þeir ýmsu vanii’. Einn
þeirra lét að því liggja að jafhvel
Einar Olgeirsson hefði hirt eitt-
hvað af peningunum. Vitað var að
peningaþvott, sem nú
er verið að lögsækja
menn fyrir, stunduðu
menn með stórbrotn-
um Þjóðviljahapp-
drættum, en síðast gerðist
Landsbankinn einskonar útgáfú-
félag Þjóðviljans og það var ill-
skárra. Það er illt að vera flokkur
með sögu en þola ekki söguskoðun.
Samt er fylgi þessa gamla flokks
nú í tveimur flokkum, en undir-
staðan er sú sama. Það er hag-
staett að gera út á sakleysingja.
A ríkisrásinni voru sýndar tvær
myndir, sem báðar íjölluðu um
glímur, þótt hvor á sinn hátt. Þess-
ar tvær glímur hétu Eldhús sann-
leikans, sem stjómað var af graut-
arguru sjónvarpsins, Sigmari B.
en kvikmyndin hét Glíman við
Emest Hemingway. Báðar þessar
glímur höfðu það að markmiði að
koma ekki nærri því sem boðað
hafði verið. Glíma Sigmars snýst
um að boða fólk í þáttinn til að
spjalla undir forustu hans yfir
matardiskum og heitir Eldhús
sannleikans. Samkvæmt heitinu
hefði mátt ætla að á borðum væri
steiktur sannleikur. En mönnum
verður nú stundum bumbult af
honum þótt hann sé ekki steiktur.
Svo fóm leikar að Sigmar talaði
mestan tímann yfir grjónapotti
þar sem hann eldaði óflysjuð grjón
við lítinn fögnuð, enda var spenn-
andi kjúklingasteik að verða til í
höndum umhverfisráðherra. Und-
arlegt var að ekki skyldu notaðir
hanskai’ við matargerðina. Það
kannski bragðbætir að káfa með
höndunum í lauk sem fór í grjóna-
grautinn. Glíman við Hemingway
segir frá írskum skipstjóra og rak-
ara frá Kúbu, en írski skipstjórinn
segir m.a. á einum stað, að hann
hafi slegist við Hemingway á
Púertó Ríkó. Hemingway slóst
víða um ævina, en titill myndarinn-
areraflitlutilefni.
A mánudagskvöld sýndi ríkis-
kassinn þátt um Guðmund Arason,
íramkvæmdastjóra og stálinnflytj-
anda. Hann er áttræður að aldri og
æfir að staðaldri hnefaleika, sinnir
skáklistinni og veðjar þar á unga
menn og hjálpar þeim áfram í
skákinni. Þótt fjölskyldan sjái að
mestu um innflutning á stálinu,
kemur Guðmundur í fyrirtæki sitt
á hveijum degi og fylgist með
flestu sem þar fer fram. Hann er
gamall logsuðumaður og hefur
tekið þátt í mörgum stórverkum
um ævina. Engum, sem sér Guð-
mund, dettur í hug að þar fari átt-
ræður maður. Hann er ekki orðinn
gráhærður; hann er líkamlega vel
á sig kominn; glaðbeittur á svip og
hefur alltaf haft þörf fyrir að
stunda íþróttir. Fyrir utan skákina
hefúr uppáhaldsíþróttt hans verið
hnefaleikar. Hann var ungui’ í
fremstu röð boxara og getur enn
komið fyrir sig höggi ef honum
lægi á því. Keppni í boxi er bönnuð
á Islandi. Guðmundur Arason, átt-
ræður að aldri, er sönnun þess að
bannið er rangt.
Indriði G. Þorsteinsson
ÍA(œturgaCinn
Smiðjuvegi 14, HCópavojji, sími 587 6080
Dans- og skemmtistaöur
í kvöld leikur
hljómsveitin Hafrót
Opið frá kl. 22
Næturgalinn — alltaf lifandi danstónlist
fyrir fólk á öllum aldri