Morgunblaðið - 06.02.2000, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 6. FEBRÚAR 2000 41
Erfiðast fyrir hann var að sjá eymd
fólks, sérstaklega bama. Hann var
viðkvæmur, en skilningsríkur,
skarpgreindur og umhyggjusamur
fjölskyldufaðir og bróðir, frumburð-
ur móður sinnar og vildi allt fyrir alla
gera.
Hvemig sættir maður sig við að fá
ekki að fylgja bömum sínum eftir til
fullorðinsára eða finna ilminn af
bmmi trjánna einu sinni enn? Hven-
ær verður þráin eftir hvfld svo sterk
að líkaminn gefur eftir? Það er
margt sem flýgur í gegnum huga
minn þessa dagana. Svörin em fá og
asnaleg. Ég sakna bróður míns, mest
sakna ég þess að hafa ekki haft meiri
tíma með honum.
Mér brá þegar ég sá alla verð-
launapeningana og bikarana, sem
hann hafði fengið fyrir góðan árang-
ur í skák og bridge. Hann var mikill
keppnis- og baráttumaður eins og
sást svo glögglega í veikindum hans.
Ég fel minn elskulega bróður Guði
á vald og okkur öll hin líka. Sérstak-
lega bið ég skaparann að líta til með
Toddu, Björk, Amdísi og Bjarti,
pabba mínum og Jóhönnu, Mörtu,
Eddu, Hönnu, Herði og Bettý og
fjölskyldum þeirra. Guð geymi ykk-
ur öll.
Sigurborg (Sirrý).
Elsku frændi, þegar ég sest niður
til að setja á blað hinstu kveðju mína
til þín kemur margt upp í hugann -
allt of margt, og ég veit vart hvar
byrja skal. Hvort ég ætti að tala um
allt sem þú gafst af þér, útgeislunina
frá þér eða þína mörgu kosti. Það
virðist bara svo óþarft því að allir
sem þig þekktu þekktu þetta allt vel.
Mig langar því að segja þér frá þeim
áhrifum sem þú hafðir á mig alveg
frá fæðingu. Þú varst alltaf mikill
keppnismaður sem aldrei gafst upp
og ef það gerðist að þú fórst ekki
með sigur af hólmi var ekkert gefið
eftir til að það kæmi ekki fyrir aftur.
Sá mikli vilji og sú orka sem gerði
þig að þeim manni sem þú varst
smituðu líka út frá sér til allra sem
þig þekktu. Þú sýndir mér að ég gæti
gert allt sem hugurinn stæði til ef
viljinn væri fyrir hendi og það hef ég
í hyggju að gera, ímyndunaraflið
verður eina hindrunin.
Þú varst líka kletturinn í fjölskyld-
unni okkar, alltaf til staðar og alltaf
sterkur en steigst ekki fram fýrr en
þörf var á. Því var það svo erfitt þeg-
ar þú féllst frá, þú bognaðir aldrei
heldur stóðst eins og klettur alveg
fram á síðasta dag.
Fjölskyldan gengur núna í gegn-
um erfiða tíma en ég veit að hvert og
eitt okkar hefur í sér hluta af keppn-
isskapinu þínu svo að þegar lengra
dregur frá stöndum við uppi sterkari
og samstæðari en áður og þannig
munt þú hafa áhrif á okkur um
ókomna tíð.
Jóhanna.
Guðni Sigurbjamason eyddi mest-
um starfsaldri sínum sem lögreglu-
maður, og lengst af sem rannsóknar-
lögregíumaður. Það var á þeim
vettvangi sem undirritaður kynntist
Guðna. Þegar Rannsóknarlögregla
ríkisins var lögð niður í júlí 1997
fluttist starfsvettvangur okkar
Guðna til Sýslumannsins i Hafnar-
firði. Breytingum þessum fylgdi ón-
eitanlega óvissa og röskun á daglegu
starfsmunstri. Það lá fyrir að álag
yrði töluvert í upphafi, þar sem okk-
ur fylgdu málaflokkar, sem í starfs-
tíð RLR höfðu ekki verið rannsakað-
ir heima í héraði.
Á þessum tímamótum reyndist
það mikil gæfa að hafa Guðna að
samstarfsmanni. Við unnum áður í
sömu deild, í samstilltum hópi góðra
félaga, en nú urðum við að snúa bök-
um saman í bókstaflegri merkingu
og reyna að standa undir þeim vænt-
ingum sem til okkar voru gerðar.
Þegar litið er til baka, þá held ég það
sé óhætt að segja að við höfum kom-
ist frá þessu vandræðalaust, án þess
að fara hamförum, eða setja okkur í
stellingar gagnvart nýjum sam-
starfsmönnum. Þáttur Guðna í því
hvemig til tókst verður seint ofmet-
inn og á ég honum mikið að þakka,
bæði persónulega og faglega.
Það er til lítils að fara upphöfnum
orðum um hæfni Guðna í starfi, enda
er starfsvettvangurinn þorra fólks
sem betur fer óþekktur. Þá hefði lof-
ræða í formi minningargreinar ekki
átt upp á pallborðið hjá Guðna. Það
vita þeir sem til þekkja að eftir því
sem álagið var meira og verkefnið
flóknara því betur naut Guðni sín.
Skákmaðurinn og bridsspilarinn
vann markvisst og beitt og missti
sjaldan þráðinn. Var framsetningin
gjarnan á þann hátt að þegar upp var
staðið hlaut hann virðingu manna,
beggja megin við borðið.
Það lætur engan ósnortinn að
fylgjast með þriggja ára baráttu
samstarfsmanns við krabbamein. Sú
leið var mörkuð smá sigrum hér og
þar, með jafnmörgum áföllum, en
vonin og baráttan alltaf til staðar.
Það er til lítils að spyrja um tilgang.
En svo vitnað sé í heimsbókmenn-
tirnar, þá komst Birtingur að því, í
lokakafla bókar Voltaire, að kapt-
einninn á skútunni lætur sér fátt um
finnast þó mýsnar í kjalsoginu krefj-
ist þess að fá að vita hvert skuli sigla.
Þá sé ég fyrir mér örlaganornirnar á
heiðinni í upphafsþætti leikrits
Shakespeare, Macbeth, þar sem
nornirnar fara hamförum að vefa ör-
lög manna. Örlagavefur Guðna Sig-
urbjarnasonar var sleginn harkalega
undanfarin misseri, svo ekki sé kveð-
ið fastar að. Það er eins og kerling-
arnar á heiðinni hafi komið sér sam-
an um að hafa vefinn sérlega dökkan
og meiða vin okkar á sem fjölbreyti-
legastan máta. Mál var að linnti,
megi góður drengur hvfla í friði.
Eg þakka samfylgdina við Guðna
Sigurbjamason og sendi börnum
hans, eiginkonu, foreldrum og öðr-
um aðstandendum samúðarkveðjur.
Gísli I. Þorsteinsson.
Kveðja frá lögreglunni
í Hafnarllrði
Þegar ungir menn í blóma lífsins
falla frá setur okkur hljóða og við
spyrjum hver sé tilgangur lífsins.
Fráfall Guðna kom okkur vinnufé-
lögum hans ekki á óvart þar sem
hann hafði átt í baráttu við illvígan
sjúkdóm og síðustu mánuðir hafa
verið honum erfiðir. Guðni kom til
starfa sem rannsóknarlögreglumað-
ur í lögreglunni í Hafnarfirði árið
1997. Hann hafði starfað sem lög-
reglumaður í 22 ár, í lögreglunni í
Reykjavík, hjá Rannsóknarlögreglu
ríkisins og síðast hjá lögreglunni í
Hafnarfirði.
Það duldist engum sem kynntist
Guðna að þar fór drengur góður.
Hann var dulur maður og flíkaði ekki
tilfinningum sínum. Hann var kapp-
samur bæði í leik og starfi. Hann var
góður skákmaður og stundaði þá
íþrótt auk þess sem hann var góður
bridsspilari og vann til verðlauna í
báðum þessum greinum. Guðni var
virkur félagi í samtökum rannsókn-
arlögreglumanna.
Eðliskostir Guðna nýttust honum
vel í starfi lögreglumanns. Hann
náði góðum árangri í rannsóknum
afbrota þar sem honum tókst að
byggja upp traust við menn sem af
einhverjum ástæðum höfðu villst út
af þeirri braut er leikreglur samfé-
lagsins setja. Guðni var fastur fyrir
ef því var að skipta, en fyrst og
fremst var hann hreinskiptinn í öll-
um samskiptum og átti það sama við
um alla.
Þegar ég hitti Guðna síðast var
hugurinn enn óbugaður og sama
æðruleysið, er hann hafði sýnt í veik-
indunum, þó sjúkdómurinn hefði náð
yfirtökum.
Fyrir hönd lögreglunnar í Hafnar-
firði vil ég þakka samstarfið og óska
föllnum félaga velfarnaðar á þeirri
leið sem okkur öllum er ætlað að
fara. Eiginkonu, börnum, foreldrum
og ættingjum Guðna eru sendar
samúðarkveðjur.
Egill Bjarnason.
Veistu
aðvoninertil
húnvex
inni í dimmu gili
og eigir þú leið
þarum
þá leitaðu
íurðinni
leitaðu
á syllunum
ogsjáðu
hvarþausitja
lítil og veikbyggð
vetrarblómin
lítil ogveikbyggð
einsogvonin
(ÞuríðurGuðm.)
Kynni okkur Guðna hófust 1966
þegar við gengum barnungir í Tafl-
félag Reykjavíkur. Við vorum í hópi
ungra skákáhugamanna sem héldum
hópinn náið fram á fullorðinsárin og
samband okkar allra er enn nátengt
þó við hittumst sjaldnar í erli fullorð-
insáranna. Ég kynntist Guðna hvað
best er við fórum í skákferðalög inn-
anlands sem erlendis. Nokkrum
Norðurlandamótum tefldi hann á
með ágætum árangri og svo var
hann einn af okkur sem fórum í hið
fræga skákferðalag með Jóhanni
Þóri og Benóný til Bandaríkjanna
1978. Þar var margt brallað og mér
er minnisstætt að við vildum ávallt
hafa Guðna með okkur þegar við fór-
um í könnunarferðir, við vissum að
við værum öruggir með Guðna okkur
til fulltingis. Guðni var öflugur skák-
maður og fastur fyrir. Þeir eiginleik-
ar reyndust honum vel í ævistarfinu
hjá lögreglunni. Ég veit að félagar
hans þar sakna hans mikið, því
Guðni kom alltaf fram af heiðarleika
og æðruleysi.
Sjúkdómurinn sem dró hann til
dauða er oft miskunnarlaus, en vonin
er alltaf til staðar. Ég vil votta eigin-
konu hans og dætrum, ættingjum og
vinum innilega samúð mína. Við
strákarnir í taflfélaginu höfum misst
traustan vin. Guð blessi minningu
Guðna Sigurbjarnasonar. Gens una
sumus.
Sævar Bjarnason.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinamar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina
inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvem látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um
25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða Ijóð takmarkast við
eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar em beðnir að hafa skímarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar era birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali era
nefndar DOS-textaskrár. Þá era ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
+
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
systir,
ÁSA SIGRÍÐUR STEFÁNSDÓTTIR,
Reykjavíkurvegi 35A,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju þriðju-
daginn 8. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Systrafélag Víðistaðakirkju.
Unnur Sveinsdóttir, Þórir Kjartansson,
Ása Sigríður Þórisdóttir,
Kjartan Þórisson, Edda Lilja Guðmundsdóttir,
Kristmann Ágúst Stefánsson.
+
GÍSLI STEFÁNSSON
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur miðvikudaginn
26. janúar sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Aðstandendur.
+
Við þökkum af alhug öllum þeim fjölmörgu,
sem auðsýndu okkur samúð, hlýhug og vinát-
tu vegna andláts okkar ástkæra
SIGURÐAR O. PÉTURSSONAR
bankastarfsmanns,
Kambaseli 27,
Reykjavík.
Anna Kjartansdóttir,
Kjartan Hauksson, Karina Pedersen,
Pétur Sigurðsson, Harpa Sigurðardóttir,
Gunnar Þór Sigurðsson,
Pétur Ottesen,
Sara Rut Kjartansdóttir,
Sigurður Alex Pétursson,
Þór Ottesen,
Björn O. Pétursson,
Guðrún H. Vilhjálmsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa,
langafa og langalangafa,
GUÐBJÖRNS EINARSSONAR
frá Kárastöðum
í Þingvallasveit,
Frostafold 20,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Reykjalundar og Vífilsstaðaspítala.
Elín Steinþóra Helgadóttir,
Gunnlaugur Geir Guðbjörnsson,
Guðrún Guðbjörnsdóttir, Böðvar Guðmundsson,
Erla Guðbjörnsdóttir, Kristinn Víglundsson,
Einar Guðbjörnsson,
Helgi Guðbjörnsson, Þóra Einarsdóttir,
Kári Guðbjörnsson, Anna María Langer
og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærs föður okkar,
tengdaföður, afa, sonar og bróður,
LÁRUSAR SVEINSSONAR
trompetleikara.
Sérstakar þakkir fá starfsfólk gjörgæsludeildar
Sjúkrahúss Reykjavíkur, Karlakórinn Stetnir,
Stefnurnar, Reykjalundarkórinn, FlH, Sinfóníu-
hljómsveit (slands og aðrir tónlistarflytjendur.
Ingibjörg Lárusdóttir, Björn Óli Ketilsson,
Þórunn Lárusdóttir, James Healy,
Hjördís Elín Lárusdóttir, Ægir Örn Björnsson,
Sigurlaug Sara, Ágúst Leó,
Þórunn Lárusdóttir,
Birgir D. Sveinsson, Jórunn Ámadóttir,
Leó S. Sveinsson, Sigurlaug Guðmundsdóttir,
Elsa Helga Sveinsdóttir, Þorsteinn Theódórsson.

>