Morgunblaðið - 20.02.2000, Qupperneq 30

30 SUNNUDAGUR 20. FEBRÚAR 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Arni Sæberg
Bjarni Ingdlfsson, til vinstri og Steinar Már Gunnsteinsson í varahlutaverslun Vöku hf.
VÖKUBÍLAR, VARA-
HL UTIR OG UPPBOÐ
eftir Maríu Hrönn Gunnorsdóttur
Gamla slagorðið Vaka á vegi,
nóttu sem degi, hefur
sannarlega verið í góðu
gildi undanfama viku.
Annríkið hófst um sama leyti og veð-
urofsinn um síðustu helgi skall á höf-
uðborgarsvæðinu og þegar Morgun-
blaðið tók hús á Vökumönnum
nokkrum dögum síðar var ekkert lát
á.
„Þetta er það sem er hvað erfiðast
við rekstur af þessu tagi,“ segir
Bjami Ingólfsson. „Álagið geturver-
ið mjög misjafnt og jafnframt em
mjög miklar kröfur gerðar um bæði
fljóta og mikla þjónustu."
Starfsmenn Vöku láta annasama
daga ekki á sig fá heldur vinda sér
ótrauðir í verkin. Venjulega er einn
maður á vakt á nóttunni eri þessa síð-
ustu og snjóþungu daga hefur allt til-
tækt lið unnið hörðum höndum að því
að afgreiða þær beiðnir sem berast
til fyrirtækisins.
„Á tímum sem þessum setjum við
allan mannskapinn á kranabílana,“
segirBjami.
Sárt að sjá
á eftir bflnum
Velflestir íslendingar þekkja
Vöku hf., svo samofið sem fyrirtækið
er borgarbrag höfuðstaðarins, að
ekki sé minnst á hversu rótgróið orð-
ið vökubíll er orðið í íslensku máli.
„Meginverkefni okkar er samstarf
við lögreglu, hreinsunardeild
Reylg'avíkurborgar og við nágranna-
sveitarfélögin,“ segir Bjami.
„Einstaklingar og bifreiðaverk-
stæði eru einnig dyggir viðskiptavin-
ir okkar. Fyrir hreinsunardeildina
tökum við númerslausa bíla sem
skildir hafa verið eftir á bílastæðum
VIÐSHPTIAIVINNULÍF
Á SUNNUDEGI
►Bjarni Ingólfsson er lærður skrifvélavirki. Hann vann
í 10 ár hjá Einari J. Skúlasyni hf. og rak síðan skyndibita-
stað við Laugaveg í önnur 10 ár. Frá árinu 1990 hefur
hann starfað hjá Vöku hf. Hann og Steinar Már Gunnsteins-
son reka fyrirtækið í sameiningu. Steinar Már hefur starfað
hjá fyrirtækinu frá því hann var 16 ára gamall. Vaka var
gerð að hlutafélagi 1958 en starfsemi fyrirtækisins hófst
upp úr miðri öldinni. Fyrirtækið hefur verið í eigu sömu
fjölskyldu í rúman aldarfjórðung.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
Mikið annríki hefur að undanförnu verið hjá starfsmönnum Vöku hf.
og víðar. Það er með ólíkindum hvað
mikið hleðst upp af slíkum bílum. Við
fáum stundum beiðni um að taka 14-
15 bifreiðir fyrir utan sum fjölbýlis-
húsin, á tveggja til þriggja mánaða
tímabili. Ef bílarnir væm ekki fjar-
lægðii- jafnóðum yrði fljótlega stór-
kostlegt vandamál að fá bílastæði
víða um borgina. Þessir bílar em líka
fyrir á tímum sem þessum," segir
hann og vísar til þess hversu mikið
hefur snjóað síðustu daga.
Bjami segir að oft komi upp
spaugilegar kringumstæður þegar
gamlir bílar em dregnir í burtu.
„Fólk hikar ekki við að henda
gömlu þvottavélinni eða gamla sjónv-
arpinu en það bindur einhverjar til-
finningar við bílinn sinn. Því þykir
sárt að sjá á eftir bílnum, jafnvel þótt
hann sé orðinn verðlaus og nágrönn-
um til ama og óþæginda.
Einu sinni vomm við beðnir um að
fjarlægja gamlan, amerískan dreka,
sem hafði angrað fólk mjög þar sem
hann stóð á bílastæði við fjölbýlishús.
Þetta var mjög ljótur bíll en eiga-
ndinn kom hingað og var reiður. Við
gemm það gjaman í erfiðum málum
að ganga út að bílnum með viðkom-
andi; það hefur oft róandi áhrif. Þetta
var ljótasti bíllinn á svæðinu og þeg-
ar hann sá það fór hann strax að
róast. Þá kom í ljós að þetta var fyrsti
bíllinn sem hann hafði eignast, 18 ára
gamall. Hann hafði kynnst konunni
sinni á rúntinum og hann gaf í skyn
að ýmis eftirminnileg atvik hefðu átt
sér stað í bílnum. Honum var boðið
að taka minjagrip úr bílnum og svo
fór að hann tók fjaðrimar úr honum.
Þær ætlaði hann að nota til að búa til
kerru.
Oft tökum við bíla sem menn hafa
Þá getur það bein-
línis verið hættu-
legt að draga bíla
með taug. Víða um
lönd er slíkt með
öllu bannað. Mörg
dæmi eru um að
bifreiðir sem verið
er að draga valdi
árekstrum.
I
haft drauma um að gera upp en hafa
ekki aðstöðu né tíma til.“
Kúnstin að
halda ró sinni
Hjá Vöku hf. starfa 14 til 15
manns. Fjórir af starfsmönnum fyr-
irtækisins skiptast á að vinna á næt-
umar og er einn á bakvakt. Á vegum
fyrirtækisins em sjö kranabílar og er
von á tveimur nýjum bílum til viðbót-
ar á næstunni. Hægt er að flytja
flestar tegundir bifreiða á kranabíl-
unum en þó þarf stundum að nota
sérútbúnað, aðallega þegar taka þarf
bifreiðir með fjórhjóladrifi. Flutn-
ingar á palli hafa þó aukist mikið síð-
ustu ár. |
„Yfirleitt er samstarf við við-
skiptavini farsælt og ánægjulegt,
bæði í flutningum og varahlutasölu
en því er ekki að neita að eigendur
þeirra bíla sem við tökum gegn vilja
þeirra, sem vom t.d. milli 2-3 þúsund
á síðasta ári, era flestir hundóánægð-
ir,“ segir Bjarni ofurlítið kíminn og
bætir við að því miður heyrist meira í
þeim en hinum sem em ánægðir.
„Fólk fær oft útrás hér. Kúnstin
felst í því að halda ró sinni og reyna ,
að ná fólki niður. Þetta á ekki síst við
um eigendur þeirra bfla sem hafa
verið vörslusviptir á vegum lög- j
manna. Yfirleitt em þau mál í eðli-
legum farvegi en stundum getur
maður ekki annað en fundið til sam-
úðar með fólki. Sumir hafa misst bfl-
inn sinn vegna tímabundinna fjár-
hagserfiðleika sem ekki var hægt að
sjá fyrir eða vegna þess að þeir hafa
gengist í ábyrgð fyrir vandamenn.
Við kynnumst ýmsu í þessu starfi.“
Trufla og
hefta umferð
Skilningur fólks hefur aukist til
mikilla muna á því að nauðsynlegt er
að fjarlægja ónýta bfla, bíla sem hef-
ur verið lagt ólöglega eða trufla um-
ferð og geta valdið hættu, „að ekki sé
talað um bifreiðir sem hefta aðgang
slökkvibfla og neyðarbíla", segir
Bjarni. Síðasttalda atriðið á ekki síst
við um bílastæði við spítalana. „Eng-
inn vill hugsa þá hugsun til enda ef
slökkviliðsbfll kæmist ekki að brenn-
andi húsi.
Margir þeirra sem koma til fyrir-
tækisins að ná í bílinn sinn vita vel
upp á sig sökina, segir Bjarni, og
haga sér samkvæmt því. Hann segist
þó oft eiga í löngum rökræðum við
fólk sem ekki sættir sig við að hafa
orðið fyrir því að bíll þeirra hefur
verið dreginn í burtu að þeim for-
spurðum. „Yngra fólkið virðist skilja
það mun betur en fólk upp úr miðjum
aldri að það má ekki leggja bfl hvar s
sem er,“ segir hann.
Bjarni segist undrast að fólk skuli
ekki átta sig betur en raun ber vitni á
þeirri hættu sem t.d. kyrrstæðar bif-
reiðir úti í vegarköntum geta valdið
öðmm vegfarendum. Ökumönnum
getur bmgðið mjög þegar þeir aka
fram á yfirgefna bfla og það skapar
slysahættu og getur valdið eigna-
tjóni. Þá bendir Bjami á að líkur auk-
ist á því að menn aki af vettvangi ár-
eksturs þegar veður er vont og
skyggni slæmt. Þeir sem skilja bfla
sína eftir í vegarkanti um lengri tíma
geta því átt á hættu að koma að bfl
sínum mikið skemmdum. Segir hann
að nokkrir bifreiðaeigendur hafi ein-
mitt orðið fyrir því í óveðrinu um síð-
ustu helgi.
Hættulegt að draga
bfla með taug
Nágrannaerjur em, að sögn
Bjarna, yftrleitt erfiðustu málin sem
koma til kasta Vöku. Starfsmenn fyr-
irtækisins forðast slíkar eijur enda