Morgunblaðið - 06.04.2000, Page 53

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 6. APRÍL 2000 53
NJÓLA
DAGSDÓTTIR
GUÐRÚN VALFRÍÐ-
UR ODDSDÓTTIR
+ Njóla Dagsdóttir
fæddist á Ósi í
Strandasýslu 11. des-
ember 1911. Hún lést
á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 24. mars
og fór útför hennar
fram frá Keflavíkur-
kirkju 31. mars.
Guðrún Valfríður
Oddsdóttir fæddist á
Efri-Brunná í Saur-
bæ í Dalasýslu 31.
desember 1916. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja
22. mars síðastliðinn
og fór útför hennar fram frá
Hvammskirkju í Dölum 1. apríl.
Elsku tengdamamma mín, nú ert
þú farin frá okkur. Það var alltaf
gott að koma til þín á Suðurgötuna
og ekki skorti þar veitingarnar og
fór enginn þaðan svangur.
Mikið þótti þér gaman að spila
og voru þeir fáir sem fengu að fara
heim án þess að taka í spil áður.
Þú hélst mikið og gott heimili og
skorti þar ekkert, hvort sem það
var blómaræktin sem þú iðkaðir af
miklum krafti bæði innan húss og
utan eða rjómakökurnar þínar sem
aldrei vantaði á sunnudögum og
ófáir voru þeir ullarsokkarnir sem
þú prjónaðir og vermdu fætur
barna þinna og barnabarna á köld-
um vetrum.
Þakka þér góðar stundir. Meg-
irðu ganga sátt um drottins dyr.
Elsku mamma mín, ég vil þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir okkur, það verður skrítið að
koma í sveitina þegar þú ert farin.
Maður fékk alltaf kaffi og nóg af
kökum með því þegar maður kom
til þín og skipti þá engu hvort það
var á heimili þitt í sveitinni eða þitt
annað heimili í Garðinum.
Þegar borið var molakaffi á borð
þótti þér það heldur rýrt og varst
þúalltaf mætt með kökur og annað
góðgæti sem þú ýmist sóttir í búð-
ina eða bakaðir sjálf.
Ég veit þú varst oft þreytt í
sveitinni því það var oft mikið að
gera að elda ofan í allan barna-
fjöldann ásamt því að hugsa um
búskapinn og halda fallegt heimili
en aldrei hvarflaði að þér að gefast
upp og hélst þú ótrauð áfram hvort
sem verkefnin voru stór eða smá.
Þú varst alltaf mjög sjálfstæð
kona og var þitt helsta kappsmál
að vera sjálfbjarga í einu og öllu og
láta aðra sem minnst hafa fyrir þér
og í því stóðstu þig svo sannarlega
vel og í þau skipti sem þú þurftir
að leita eftir aðstoð, hvort sem það
var að fá far í sveitina þína eða
eitthvað annað, launaðirðu það
margfalt til baka.
Þegar þú varðst síðan fyrir barð-
inu á þeim illvíga sjúkdómi sem þú
að lokum laust í lægra haldi fyrir
var það þitt helsta kappsmál að
vera búin að ganga frá öllu sjálf
áður en kallið mikla kæmi og það
gerðirðu svo sannarlega.
Um leið og ég kveð þig með
miklum söknuði vil ég þakka
drottni fyrir þann tíma sem hann
gaf okkur með þér.
Þín dóttir
Fanney Elísdóttir.
Ég kveð hér báðar ömmur mín-
ar. Loksins hafið þið fengið hvíld-
BJÖRGVIN
LÚTHERSSON
+ Björgvin ■ Lúth-
ersson, fyrrver-
andi stöðvarstjóri
Pósts og sínia í
Keflavík, fæddist í
Reykjavík 9. maí
1926. Hann lést á
heimili sínu 22. mars
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Dómkirkjunni 29.
mars.
Ég vil með nokkr-
um orðum minnast
afa míns, sem lést á
heimili sínu miðvikudaginn 22.
mars eftir erfið veikindi. Eg minn-
ist sérstaklega þeirra tíma þegar
afi var stöðvarstjóri hjá Pósti og
síma á Egilsstöðum, það var alltaf
svo gott að koma til afa og Boggu
á símstöðina, hitta alla og fá að
vera þáttakandi í því sem var að
gerast í hvert skipti. Eins þegar
ég bjó hjá afa og Boggu um skeið
á uppvaxtarárum mínum, ef ég var
ekki á hælunum á afa með mínar
spurningar, sem yfirleitt kröfðust
svara strax og án umhugsunar, þá
var ég farinn að elta Boggu eða
Sólrúnu með það sama, já eða alla
frændur mína sem á þessum árum
þóttu margir, aldrei fann ég fyrir
því að mér væri ýtt til hliðar og að
ég væri ekki sáttur við þau svör
sem ég fékk. Ég minnist þessa
tíma í dag með hlýj-
um huga og söknuði,
samband mitt við afa
og þessa stóru fjöl-
skyldu varð aldrei
eins eftir að við flutt-
um suður, ég fór mína
eigin leið sem oft var
grýtt og gerðist grýtt-
ari með árunum, en
ég gat alltaf talað við
afa og hann var alltaf
tilbúinn að rétta
hjálparhönd, þannig
var afi, alltaf til stað-
ar ef leitað var til
hans. Rétt áður en afi
veiktist hringdi ég í hann og bað
hann um aðstoð vegna máls sem
ég vissi ekki hvernig ég gæti leyst,
en afi ætlaði að gera það sem hann
gæti, ekki datt mér í hug þá að
innan árs ætti ég eftir að sitja við
rúmstokkinn hans og að vera kom-
inn þangað til þess eins að kveðja
hann.
Elsku afi minn, ég á eftir að
sakna þín, og það var svo margt
sem ég þurfti að segja, en ég veit
að við eigum eftir að hittast á ný, á
þeim stað sem þú dvelur nú, þang-
að til mun ég minnast þín eins og
þú varst, besti afi í heimi, blessuð
sé minning þín.
Elsku Bogga mín, og fjölskylda
guð gefi ykkur styrk á þessum erf-
iðu tímum.
ina sem þið báðar hafið þráð.
Njóla amma, þú barðist hetju-
lega við sjúkdóm þinn, liðagigtina,
sem olli því að þú varst rúm-
liggjandi sl. fjögur ár. En þó að
heilsan hafi brugðist þá vissir þú
alltaf hvað tímanum leið. Þú hafðir
alltaf mjög gaman af því að spila
og tók maður í nokkur spil með
þér þegar maður leit inn til þín á
Suðurgötunna.
Gunna amma, þú barðist einnig
hetjulega við þinn ólæknandi sjúk-
dóm sem bar brátt að og var þér
erfiðastur síðasta mánuðinn. Þú
varst alltaf svo hraust og man ég
þegar ég kom upp í sveit og sá þig
þá svo óft lengst upp í fjalli tínandi
ber. Þú varst mikil útivistarkona
og leið þér best í sveitinni hjá hest-
inum þínum.
Þið voruð báðar mjög góðhjart-
aðar og vilduð allt fyiár mann gera,
man ég þegar ég kom í heimsókn
til ykkar og fékk ekki að fara fyrr
en ég var búin að drekka og borða
góðgæti með. Þið vilduð báðar
borga fyrir ykkur. Ef maður
skrapp út í búð eða gerði ykkur
annan greiða þá launuðuð þið
manni ríkulega.
Ég vil þakka fyrir að hafa fengið
að eiga ykkur fyrir ömmur, og allt
það sem þið hafið gert fyrir mig.
Ég veit að ykkur líður vel núna,
guð geymi ykkur og blessi minn-
ingu ykkar.
Þið voruð báðar mjög guðrækn-
ar konur og leið vart sá dagur að
ekki hélduð þið á biblíunni eða
sálmabók og langar mig að minn-
ast ykkar með sálmi 437:
Þó missi ég heym og mál og róm
og máttinn ég þverra finni,
þá sofna ég hinzt við dauðadóm,
ó, Drottinn, gef sálu minni
að vakna við söngsins helga hljóm
í himneskri kirkju þinni.
(Ó. Andrésd.)
Ykkar ömmubarn.
Bryndís B. Jónasdóttir.
RAGNHILDUR
EIÐSDÓTTIR
+ Ragnhildur Eiðs-
dóttir fæddist á
Búðum á Fáskrúðs-
firði 15. mars 1930.
Hún lést á lfknar-
deild Landspítalans
laugardaginn 1. ap-
ríl siðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Fossvogskapellu
5. apríl.
Elsku kerlingin
mín. Ég ætlaði að
skrifa þetta bréf fyrir
löngu en kom því
aldrei í verk. Eins og
þú veist er ég yfirleitt mjög þögul
og því er ég hrædd um að ég hafi
aldrei getað tjáð þér hversu mikið
ég elska þig. Fer oft hjá mér þeg-
ar opinbera á tilfinningar mínar
þótt svo að ég sé næm á tilfinning-
ar annarra. En ég elskaði þig útaf
lífinu. Við skemmtum okkur kon-
unglega saman, sérstaklega þegar
ég var lítil. Manstu eftir ævintýr-
um okkar á trabantinum? Þú varst
náttúrulega stórhættuleg í um-
ferðinni en einhvern veginn tókst
okkur að komast í nánast öll hest-
húsahverfin í nágrenni Reykjavík-
ur til þess að sníkja reiðtúra hjá
hestakörlunum. Ætli þú hafir ekki
verið á fimmtugsaldri og náttúru-
lega mjög lagleg kona svo þetta
gekk oftast hjá okkur. Mig minnir
meira að segja að einn þeirra hafi
orðið ástfanginn af þér og beðið
um hönd þína. Myndarlegur var
hann þar að auki. Að sjálfsögðu
varstu alltof stolt. Þú varst alltaf
þannig og alltaf jafn þrá en það
eru einmitt þeir eiginleikar sem
gerðu þig svo sérstaka. Ég hef
alltaf borið virðingu fyrir því
hversu vel þér tókst
að varðveita stolt þitt
þrátt fyrir alla þá erf-
iðleika sem þú hefur
gengið í gegnum. Ég
man eftir því að þú
hélst því fram að ver-
ið væri að refsa þér í
þessu lífi fyrir eitt-
hvað sem þú gerðir í
fyrra lífi. Ef svo er þá
áttu svo sannarlega
skilið að lifa góðu lífi
á næsta viðkomustað.
Mikil ósköp hvað þtí
gekkst ávallt greitt.
Ég, mamma og Krist-
mann munum öll eftir því að hafa
verið dregin lafmóð á eftir þér um
allan bæ. Alltaf var jafn mikill
kraftur í þér. En einn góðan veð-
urdag var ég komin langt á undan
þér niður Laugaveginn. í hvert
skipti sem ég hef farið frá íslandi
undanfarin ár hefur óttinn nagað
mig við þá tilhugsun að hver heim-
sókn gæti orðið sú síðasta. Núna
er sú stund því miður runnin upp.
Það verður tómlegt að koma hing-
að núna þegar þú ert farin. Mér
hefur alltaf liðið eins og heima hjá
mér þegar ég kom heim til ykkar
Alberts. Ég svaf oft uppí hjá þéi-
þegar ég var lítil. Ég man sérstak-
lega eftir einu kvöldi í Breiðholt-
inu. Ég vissi að þú værir döpur en
að sjálfsögðu vildir þú ekki viður-
kenna það. Þú þóttist sofna en ég
sá tárin sem runnu niður vanga
þína. Ég þráði svo að geta huggað
þig. Ég vona að þér líði vel núna,
elsku amma mín. Ég mun sakna
þín óskaplega mikið. Við sjáumst
hinum megin.
Magdalena Bergmann
Gunnarsdóttir.
Frágangur
afmælis-
og minn-
ingar-
greina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (5691115)
og í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Nauðsynlegt er,
að símanúmer höfundar/send-
anda fylgi.
Um hvern látinn einstakling
birtist formáli, ein uppistöðu-
grein af hæfilegri lengd, en aðr-
ar greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við meðallínubil og hæfi-
lega línulengd, - eða 2.200 slög
(um 25 dálksentimetra í blað-
inu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú er-
indi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.

Erfisdrykkjur
E R L A N
Sími 562 0200
Gróðrarstöðin •
mmút) ♦
Hús blómanna
Blómaskreytingar
við öll tækifæri.
Dalvcg 32 Kópavogi sfmi: 564 2480
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför ástkærs
sonar okkar, föður, bróður, mágs og föður-
bróður,
HRAFNS DAVfÐSSONAR,
Kleppsvegi 52.
Hrafnhildur Jónsdóttir, Davíð Haraldsson,
Jóel Kristinn Hrafnsson,
Haraldur Davíðsson, Tinna Guðmundsdóttir,
Veronika Rut Haraldsdóttir, Þórkatla Haraldsdóttir.
+
Hugheilar þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát móður okkar,
tengdamóður, ömmu, langömmu og langa-
langömmu,
ÁSBJARGAR ÁSBJÖRNSDÓTTUR,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
áður til heimilis á
Reykjavíkurvegi 38,
Hafnarfirði.
Maria Paulsen,
Jón Kr. Jóhannesson, Kristín Þorvarðardóttir,
Lilja Jónsdóttir,
Sigursveinn H. Jóhannesson, Kolbrún Kristjánsdóttir,
Ingibjörg Jóhannesdóttir, Sveinn Sigurjónsson,
Eygló Einarsdóttir, Haukur Reynisson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Björgvin Þór.