Morgunblaðið - 17.08.2000, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 17. ÁGÚST 2000 51
Elsku Heiða mín. Ég gleymi
aldrei góðu stundunum sem við átt-
um saman. Góðu stundirnar þegar
við vorum litlar og þú komst með
okkur, mömmu, pabba og Hrefnu
upp í Heiðmörk, það var svo gaman,
ég, þú og Hrefna lékum okkur í
snjónum og svo borðuðum við öll
saman nesti. Þessi stund og margar
aðrar góðar stundir eiga sér stað í
hjarta mínu og ég mun aldrei gleyma
þeim. En núna ertu farin, elsku
Heiða mín, þú varst svo ung. Ég á
eftir að sakna þín mjög mikið, en ég
veit að núna er amma að passa þig
uppi á himnum hjá Guði. Elsku
Heiða mín. Megir þú hvíla í friði.
Jesúlitlalambéger,
ljúft hann mig á örmum ber
yfir mörk og myrkur dala
mín er leið til himinsala.
Jesúlitla lamb éger,
ljúft hann mig á örmum ber.
(Höf.ók.)
Elsku Viddi, Anna, Bjössi og fjöl-
skyldur, megi Guð styrkja ykkur í
þessari miklu sorg.
Þín frænka,
Erna.
Vemdi þig englar, elskan mín,
þá augun fógra lykjast þín.
Líði þeir kringum hvílu hljótt
á hvítum vængjum
um miðja nótt.
Nei, nei, það varla óhætt er
englum að trúa fyrir þér;
engill þú ert og englum þá
of vel kann þig að lítast á!
(Steingrímur Thorsteinsson.)
Elsku Heiða mín, þú varst besta
vinkona mín og það var ekkert sem
við hefðum ekki gert eða gerðum
ekki fyrir hvor aðra. Þú varst mjög
ákveðinn og traustur vinur og það er
svo margt sem mig langar að segja
en því miður er ekki nægilegt pláss.
Ég minnist vináttu okkar og er mjög
þakklát fyrir hana og þann tíma sem
ég fékk með þér. Þú varst svo spennt
þegar ég sagði þér frá því að ég væri
ólétt, það var eins og þú værir að
eignast lítið systkini sjálf og þú ætl-
aðir sko að passa, þó svo að ég hefði
viljað pössun einmitt til að vera með
þér. En þú varst líka svo barngóð.
Síðasta sumar var yndislegt, þú
fluttir til mín meðan Jói var í burtu
svo ég þyrfti ekki að vera ein, lýsandi
dæmi um hvað þú hugsaðir alltaf
mikið um vini þína. Okkur leið svo
vel saman og við vorum hreinlega að
kafna yfir því hvað íbúðin var flott.
Takk fyrir að vera þarna hjá mér.
Manstu eftir öllum „skyldu" FB-
böllunum okkar og hvað við skemmt-
um okkur vel? Það varst þú sem
dróst mig alltaf með og sást til þess
að við færum út að skemmta okkur.
Þú leyfðir okkur aldrei að missa
sambandið við hvor aðra því við átt-
um að vera vinkonur og við vorum
það og gott betur því við vorum
hreinlega eins og systur svo nánar
vorum við, þú varst sannur vinur.
Þegar við Jói byrjuðum saman
urðuð þið tvö strax miklir trúnaðar-
vinir og þið áttuð það til að kalla ykk-
ur systkini. Þú varst hlutlaus vinur
okkar og þoldir það ekki ef við rif-
umst, þá skammaðirðu mig fyrir að
nöldra svona í honum. Þú vissir að þú
gast líka hinngt í okkur hvenær sem
vai- og beðið okkur um að sækja þig
eða bara spjalla, við höfðum alltaf
tíma fyiir þig. Okkar heimili var líka
þitt heimili enda sögðum við líka oft
við hvor aðra að heimili er ekki endi-
lega þar sem maður býr, heldur þar
sem manni líður vel.
Þegar þið Bjössi voruð að byrja
saman sagðir þú okkur alltaf að þið
væruð bara vinir en elsku Heiða mín,
við sáum alltaf í gegnum þig en við
leyfðum þér samt að halda að við
vissum ekkert. Þið Bjössi höfðuð
verið vinir í einhver sex ár, það var
samt alltaf augljóst hvaða tilfinning-
ar þú barst til hans, alveg frá því að
þið kynntust. Það var svo gaman hjá
þér síðustu dagana þína, þið voruð
búin að finna ykkur íbúð og þú sýnd-
ir mér hana svo stolt. Annan ágúst
fórum við svo saman í Ikea og keypt-
um innflutningsgjöf handa ykkur,
það var í síðasta skiptið sem við Jói
sáum þig. Takk fyrir þann dag.
Elsku Heiða þakka þér fyrir þann
tíma sem við fengum með þér, miss-
irinn er mikill þegar svona lífsglöð
stelpa fer en við vitum að mamma
þín og Elín taka vel á móti þér. Fjöl-
skyldu þinni sendum við okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Elsku Heiða sofðu rótt ástin, við
hittumst svo aftur seinna.
Þínir vinir,
Rannveig Ásgeirsdóttir
og Jóhann Teitur Manusson.
Heiða Björk var ein sú besta vin-
kona sem hægt er að eiga. Hún var
ávallt tilbúin tO að hjálpa og minnti
oft á lítið ljós sem var svo skært að
það gat fyllt tilveruna af birtu þegar
þess þurfti.
Hún var ákveðin, heiðarleg og
sanngjörn og lét engan vaða yfir sig
eða vini sína, hún studdi þá í gegnum
hvað sem var. Þrátt fyrir að hafa að-
eins þekkt hana í fjögur stutt ár á ég
margar góðar minningar um hana og
get ég oft ekki annað en brosað
breitt þegar ég hugsa til þeirra tíma,
þetta eru minningar sem ég á alltaf
eftir að geyma í hjarta mínu og eiga.
Svo þegar í harðbakkann slær er
gott að geta leitað til þeirra innst í
hjarta sínu og muna hvernig hún var
og hvað hún myndi gera.
Hún laðaði að sér fólk og fór ekki
fram hjá neinum, allir tóku eftir
geislandi brosinu og klingjandi
hlátrinum sem smitaði út frá sér.
Hún var vinur allra og kom nær áv-
allt rétt fram.
Hún var alltaf þessi litli stuðbolti
sem hélt fjörinu gangandi og kom
ölium í gott skap þessi litla sæta
stelpa sem átti allt lífið framundan.
það er erfitt að reyna að ímynda
sér lífið án hennar, þessarar lífs-
glöðu ungu stúlku því að hún gaf
manni alltaf ástæðu til að gleðjast
þegar manni leið illa. Og sennilega á
ég eftir að þakka henni fyrir allar
góðu minningarnar í mörg ár. Það er
óbærilegur sársauki að vita til þess
að hún skuli ekki vera lengur til stað-
ar í þessu lífi og syrgi ég hana mjög
eins og allir aðrir. þetta er bara svo
erfitt af því að hennar tími var ekk-
ert kominn, hún var svo ung og lífs-
glöð.
Mér líður eins og ég sé svo óend-
anlega tóm án hennar og ég sé alltaf
fyi-ir mér aftur og aftur brosið henn-
ar og hvað hún var hamingjusöm í
Vestmannaeyjum á Þjóðhátíðinni.
Þegar við sátum saman í brekku-
söngnum og sungum úr okkur rödd-
ina og þegar að hún sagði mér
hversu hamingjusöm hún var með
Bjössa og nýju íbúðina og þá var eins
og lífið brosti við henni.
Mér þótti svo vænt um hana því
slík vinátta sem okkar er vandfundin
og var hún tilbúin til þess að veita
hana skilyrðislaust. Ef ég ætti eina
ósk myndi ég sennilega óska þess að
ég þyrfti ekki að kveðja hana úr
þessum heimi.
En ef ég þarf að kveðja hana vil ég
byrja að þakka henni fyrir vináttuna
og allt sem hún kenndi mér. Hennar
leið var nefnilega að vera ekkert að
láta smáhluti eyðileggja fyrir sér
heldur að líta á heildarmyndina og
vera þakklátur fyrir það sem maður
hefur. Og það var hún alltaf.
Ég sakna hennar og á eflaust eftir
að gera það í langan tíma. Það er því
með mikilli sorg sem ég votta Bjössa
unnusta hennar, foreldrum, systkin-
um og öðrum aðstandendum hennar
mína fyllstu samúð á þessum hræði-
legu tímum.
Elsa Alexandersdóttir.
Elsku Heiða mín.
Það nísti mig í hjartastað þegar ég
frétti af slysinu. Éyrst á eftir eygði
ég þá von að þú, elsku besta vinkona
mín, myndir lifa af en sú von varð að
engu. Aðeins tvítug ertu tekin frá
okkur og fátækleg orð mín geta eng-
an veginn lýst sorg minni og söknuði.
En er frá líður veit ég að minning-
amar um órofa vináttu okkar og all-
ar skemmtilegu samverustundirnar
eiga eftir að ylja mér um hjartaræt-
ur.
Við kynntumst níu ára gamlar, ég
nýflutt til borgarinnar austan af
landi og þú tókst mér opnum örmum.
Þú varst ákveðin og stundum nokk-
uð þrjósk en líka glaðlynd og fallega
brosinu þínu og smitandi hlátrinum
mun ég aldrei gleyma.
Þú varst trygglynd og vinur vina
þinna og tókst svari þeirra ef á þá
var hallað. Vegna allra þinna góðu
kosta varstu vinsæl og vinmörg. Ég
naut alls þessa í ríkum mæli. Þú
varst alltaf til staðar ef eitthvað bját-
aði á hjá mér, sýndir mér tryggð og
trúnað og gafst mér góð ráð. Fyrir
það allt og allar þær yndislegu
stundir sem við áttum saman vil ég
þakka, elsku Heiða mín. Hvfldu í
friði, mín kæra vinkona.
Þín
Steinunn Salóme.
Stundum skiljum við ekki tilgang-
inn í þessu lífi, en okkur er kannski
ekki ætlað að skilja allan Guðs vilja.
Það er sagt að þegar ungt fólk
deyi ætli Guð því stærra verkefni, en
hvað er stærra en fjölskylda og vin-
ir?
Söknuðurinn er mikill en minning-
amar era það sterkar að þær gleym-
ast aldrei.
Elsku Heiða, við kveðjum þig sem
yndislega persónu og góðan vin, sem
við erum ánægð með að hafa kynnst.
Lífþitt
er á fórum,
fellir ilm sinn
ogfógnuðsinn,
ljóð sitt,
blöð sín,
birtu sína
ogmína.
(Þorgeir Sveinbjamarson.)
Þínir vinir að eilífu,
Oddný og Elías.
Elsku Heiða mín, það er svo sárt
að svona ung stúlka sé tekin frá okk-
ur, stúlka sem átti margt æðislegt
eftir að gera í framtíðinni. Þessi til-
hugsun er svo óréttlát en ekkert er
hægt að gera nema hugsa um minn-
ingarnar sem við áttum saman og
þær voru æðislegar. Aldrei get ég
gleymt þeim því þær munu ávallt
vera ofarlega í huga mínum.
Ég get ekki annað en hugsað um
þig þessa dagana og er búin að velta
fyrir mér af hverju þú og af hverju
þessi flugvél? Líklega fæ ég aldrei
svar við þessu en ég get huggað mig
við minningar okkar.
Þú varst svo góðhjörtuð, falleg og
dugleg stúlka sem vildir gott gera
fyrir alla og gátu flestir metið það.
Þegar þú byrjaðir í Hólabrekkuskóla
í mínum bekk tóku allir vel á móti
þér svo sætri með Ijóst, sítt, liðað,
hár. Við urðum fljótlega vinkonur og
er ég mjög stolt af því. Þú varst ekki
lengi að ná vinsældum og varst fljót-
lega komin í allan vinahópinn, ég
man svo vel að þú hélst bekkjarpartí
í ellefu ára bekk. Allar þessar hugs-
anir eru æðislegar en það versta er
að þú ert farin og mun ég líklega
aldrei sjá þig aftur. Ég sætti mig alls
ekki við það þar sem þú varst farin
að hlakka svo til að byija í skólanum,
nýfarin að leigja með kærastanum
þínum og allt á góðri braut. Þegar
Steinunn hringdi í mig á þriðjudeg-
inum og sagði mér að þetta hefðir
verið þú í flugvélinni vildi ég ekki
trúa þessu og ímyndaði mér að þú
værir alveg heil eins og ég sá þig síð-
ast en svo vorum við Steinunn búnar
að velta okkur mikið upp úr þessu og
ég talaði við hana á fimmtudeginum
og hún tilkynnti mér að þú værir lát-
in. Mér hefur aldrei brugðið svona
mikið, það er hræðilegt að missa vin-
konu sína 20 ára gamla. En það hef-
ur verið tekið vel á móti þér, Heiða
mín. Þér mun líða vel með móður
þinni, ég kveð þig í bili.
Hvíl þú í friði, elsku vinkona.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring
sænginniyfirminni.
Þín vinkona
Sonja Hafdís.
Elsku Heiða mín ég trúi ekki að
þú sért farin frá okkur, mín kæra
vinkona, þú sem varst svo glöð og
kát það var alltaf gaman að hitta þig
brosmilda og hamingjusama. Ég
sakna þín svo sárt en núna ertu kom-
in á annan stað sem er hlýr og bjart-
ur staður, ég veit að þér líður vel á
þessum stað þar sem þú ert með
móður þinni núna. Það verður erfitt
að stíga fyrstu skrefin í lífinu núna
þegar ég veit að þú ert ekki lengur
hjá okkur en ég er ánægð að hafa
fengið að kynnast, þér elsku Heiða
mín. Þú verður ávallt í huga mínum.
Þín vinkona að eilífu.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
þig umvefji blessun og bænir,
égbiðaðþú sofirrótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þáauðnuaðhafaþighér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Kristín Helga.
Kveðja frá Borgarholtsskóla
Það er fátt hörmulegra en ótíma-
bær dauði ungmenna af völdum
slysa. Við sem störfum í Borgar-
holtsskóla sjáum nú á bak efnilegri
og geðþekkri stúlku, Heiðu Björk
Viðarsdóttur, sem lést eftii- flugslys
fimmtudaginn 10. ágúst. Hún hafði
stundað nám við skólann í eitt ár og
var að hefja nýtt námsár með okkur.
Heiða Björk stundaði nám sitt af alúð
og gekk að hverju verkefni með því
hugarfari að þroskast og gera betur.
Sú hugsun lýsir áhuga sem kemur að
innan og hún lýsir einnig stúlku sem
hefur gert upp hug sinn og veit að
nám er mikils virði. Heiða Björk vai’
einnig geðgóð og þægileg í umgengni
gagnvart nemendum og starfsfólki. í
henni eins og öðrum ungmennum eru
mikfl samfélagsleg verðmæti sem nú
hafa glatast. Við sem eftir sitjum get-
um aðeins beðið þess að lát verði á
þeirri ógæfuþróun sem nú heijar á
efnilega æsku landsins. Við sendum
aðstandendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur og biðjum Guð að
styrkja þá í sorg sinni.
Starfsfólk Borgarholtsskóla.
Formáli minn-
ingcirgreiim
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum íylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
böra, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF INGVARSDÓTTIR,
Miklubraut 54,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju föstu-
daginn 18. ágúst kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en
þeim sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á líknarstofnanir.
Sigríður Valdimarsdóttir,
Eyþóra Valdimarsdóttir,
Ólöf Flygenring,
Valdimar Örn Flygenring,
Kristín Magnúsdóttir,
Jóhanna B. Magnúsdóttir,
Valdimar P. Magnússon,
Magnús V. Pétursson,
Jon Nordsteien,
Ásdís G. Sigurðardóttir,
Guðmundur Alfreðsson,
Bára Guðmundsdóttir
og barnabarnaböm.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför ástkærrar stjúp-
móður okkar og systur,
SÓLVEIGAR MARÍUSDÓTTUR,
áður til heimilis
á Hlíðarvegi 53,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sunnuhlíðar
fyrir góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bjarni Jónsson,
Matthildur Jónsdóttir,
Guðný Jónsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
GUÐRÚN ESTER BJÖRNSDÓTTIR,
Austurbergi 30,
Reykjavík,
sem lést á Líknardeild Landspitalans í Kópa-
vogi fimmtudaginn 10. ágúst, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag, fimmtu-
daginn 17. ágúst, kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim, sem vilja minnast
hinnar látnu, er bent á hjúkrunarþjónustu Karitasar og Líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Páll Aðalsteinsson,
Bjöm S. Pálsson, Guðbjörg Þórðardóttir,
Anna Lilja Pálsdóttir, Arnþór Ævarsson,
Sæmundur Pálsson, Sóley Stefánsdóttir
og barnabörn.