Morgunblaðið - 17.08.2000, Blaðsíða 66

Morgunblaðið - 17.08.2000, Blaðsíða 66
66 FIMMTUDAGUR 17. ÁGÚST 2000 MORGUNBLAÐIÐ Dýraglens Ljóska ESHEFVERI6A0 HUSSA UM HVA6 ES VILJJ VERÖA ÞESARESVERf) STÓR Ertu byrjuð að lesa Þuru Ég er enn að vona að þeir Þú ert bara að plata Þaðerauðvelt í Þaraþorpum? sýni hana í sjónvarpinu.. sjálfa þig að plata mig BREF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík # Sími 569 1100 # Símbréf 569 1329 Að lokinni kristnihátíð Frá Rúnari Kristjánssyni: MARGT hefur verið skrifað í blöð að undanförnu um minningarhátíð kristnitökunnar og hvernig þar hafi til tekist. Almennt virðist þó viður- kennt að hátíðin hafi farið vel fram og verið til sóma hvað skipulag og annað snerti, en hinsvegar hafi fólk sótt hátíðina heim í miklu minni mæli en búist var við. Sumir hafa ekki getað leynt ánægju sinni yfir þessu og talið að þetta sýndi og sannaði að almenningur í landinu hefði verið áhugalaus og jafnvel andvígur þessum hátíðarhöldum. Margir hafa gripið pennann og skrifað í óhömdum fögnuði um þetta og fundið hátíðinni flest til foráttu. Þau skrif hafa sum hver dæmt sig sjálf, þar sem rökleysur einar hafa verið settar fram og ýmislegt fullyrt sem gengur á snið við sögulegar staðreyndir. En margt broslegt hef- ur birst í þessum greinum, Þorlákur helgi hefur eignast afkomendur, drengskapur er alfarið skilgreindur sem heiðin dyggð, fleyg orð manna úr sögunni eru sett öðrum í munn o.s.frv. Öllum þeim sem hafa rokið til og gagnrýnt af meira kappi en forsjá þá hátíð sem haldin var á Þingvöllum í júlíbyrjun, hefur Sig- urbjörn Einarsson biskup svarað með afgerandi hætti í Mbl. 28. júlí sl. Víða í grein Sigurbjarnar eru frá- bærar athugasemdir sem varpa skýru ljósi á kjarna hins umrædda máls. Vonandi hafa sem flestir lesið þessa grein og sannfærst um að gamli biskupinn okkar hefur margt til síns máls eins og jafnan fyrr. Hitt er svo annað mál að Sigurbjörn Ein- arsson er auðvitað mikill kirkjunnar maður og vafalaust viðkvæmur fyrir allri gagnrýni sem beinist að stofn- un þeirri sem hann hefur þjónað mest og best um sína daga. Hátiðin átti rétt á sér Það getur því hafa hent hann á viðkvæmu augnabliki að hafa af særðum hug tekið fullsterkt til orða varðandi þá gagnrýni sem komið hefur fram á kristnihátíðina. En í grein sinni 28.júlí sl. skýrir hann sjónarmið sín með þeirri andlegu glöggskyggni sem honum hefur ávallt verið tiltæk og það er skoðun mín að sú ritsmíð sé miklu rishærri en allt annað sem skrifað hefur ver- ið um kristnihátíðina til þessa og mun trúlega oft verða til þeirrar greinar vitnað þegar fram líða stundir. Það er oft svo að vissa fjar- lægð þarf á hlutina til þess að eðlileg viðhorf gagnvart þeim geti sigrað fordóma hins æsta augnabliks. Þeg- ar frá líður munu trúlega ýmsir þeir sem gagnrýnt hafa þessa hátíð sjá að hún átti fyllilega rétt á sér sem slík því þegar æsingar hjaðna kemst dómgreindin að. Það er enginn vafi á því að skipu- lagserfíðleikar, einkum varðandi umferðarmál, á lýðveldishátíðinni 1994, voru fjölmörgum í fersku minni er komið var að því að halda kristnihátíðina. Hjá mörgum var viðkvæðið „Ég ætla sko ekki að lenda í því sama og þá, nú fer ég bara á þessa hátíð í gegnum sjón- varpið og ek heilum vagni heim á réttum tíma.“ Það er nú einu sinni svo á okkar tímum, að fólk þarf ekki endilega að mæta og upplifa atburði á staðnum. Fjölmiðlarnir sjá til þess að atburðarásin næst beint í æð nánast hvar sem er. Það er því gjörsamlega út í hött sem sumir gera, að setja samasemmerki milli aðsóknar fólks á umrædda hátíð og afstöðu þjóðar- innar í heild til kristindómsins. ís- lenska þjóðin á svo til alla sögu sína samofna kristnum gildum og þar verður aldrei skilið á milli. Söguleg, trúarleg og menningarleg skoðun á þjóðlífsmeiðnum sýnir þetta ótví- rætt. Enginn vafi er á því að yfir- gnæfandi meirihluti þjóðarinnar heldur fullri tryggð við kirkju sína þó Sarkistar og aðrir andstæðingar hennar hafi hátt og reyni að gi’afa undan grunni hennar. Islendingum allflestum er fullkunnugt um að Guð vors lands er meira en nafnið tómt. Auðlegð í sálmum og lofsöngvum Forfeður okkar og formæður tignuðu Drottin af heilum huga og trúin létti lífsbaráttuna. Við eigum t.d. geysilega auðlegð í sálmum og andlegum lofsöngvum og flestir þeir fjársjóðir eru frá tíma hinnar lútersku kirkju. Hallgrímur Pétursson var skilgetinn sonur þeirrar kirkju og hvaða Islendingur sem vill standa undir nafni afneitar verkum hans? Og með vissum hætti má segja að Matthías Jochumsson og Valdimar Briem séu arftakar þeirrar innblásnu andagiftar sem logai’ svo skært í trúarljóðum séra Hallgríms. Einnig má segja að Helgi Hálfdánarson sé þar nærri, því ýmsir sálma hans ná þeirri trúarlegu dýpt sem einkennir svo flesta sálma þeirra þriggja sem hér hafa áður verið nefndir. Auk þess- ara miklu sálmaskálda okkar hafa svo ýmsii’ ort frábæra sálma og ekki trúi ég því að afsiðun í þjóðfélagi okkar eigi eftir að verða slík að menn leggi það niður að lofa Drottin sinn og Guð. En niðurrifsöfl hafa verið til á öllum tímum og það er ekkert nýtt að menn verði að kljást við slík fyrirbæri, sem þykjast oft- ast vera að þjóna hagsmunum al- mennings, en eru í raun með annar- leg sjónarmið í huga sem seint munu teljast heilbrigðu þjóðfélagi til uppbyggingar. Margt er skrítið í þeim kýrhaus sem þar er settur upp. En allir þeir sem gera sér grein fyrir blessun þeirri sem veitt er inn í þjóðlífið fyrir atbeina kristindóms- ins, þurfa að taka höndum saman og starfa heilshugar að því að samein- ast gegn hverri aðsteðjandi vá sem beinist að því að rífa niður það sem gott er. Látum áfram krossfánann okkar fallega vera tákn þess í sannleika að við séum og viljum vera kristin þjóð. RÚNAR KRISTJÁNSSON, Bogabraut 21, Skagaströnd. Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.