Skírnir - 01.01.1835, Blaðsíða 68

gó5u ár, og 20 ára friSr iiiiianlamls afrclaS”, og
]>ó er svo sagt, a5 öllum almunningi [ijki skarS
orðið fyrir skildi, cf svo mxtti aö sýslast að Iianu
mætti eptirlciðis þarfnast nicir enn áðr þcssa
brjóstbaetirs, og þykir ])ó eigi meiga aðíinna, cf
svo eru miklar menjar aforðnar, sein rithöfundar
Svía fullyrða, en þetta atriði var jat'nan {irætuefni
þar í landi, hvað allt er kuuuigra enn ller þuríi
frá að scgja. Annað varð cigi til tíðinda í land-
stjórninui, og eigi tóku Svíar, svo kuunigt yrði,
þátt í niálefuuin þeiin, er þau svokölluðu stóru
ríki liafa tekið til úrskurðar sín á milli, cn kon-
úngr let ser, cinsog að uudanförnu, ant uin aö
ebla hagsæld og framfarir Jx^rna sinna, og let ser
nægia að hafa að eins hliðsjón af atburðaiiua rás
utanrikis, eu í vináttu var hanu við nábúa sína,
og við Itússa kcisara euda meir enn að undau-
förnu; vingaðist hanii og aptr við Frakka konúng,
er nppstitta v.ar nrðin nokkr þeirra á inilli, eins-
og áðr er umgctið. Fólkstala vex árliga í ríkiiiu,
og nú teljast þar heruinbil 2,000,000 sálna.
þannig er fáorðliga farið yfir vora heimsálfu,
og er nú eptir að renna augutn yfir útlit og hag
J)anmerkr á þessu tiinabili. Varð lier í landi eigi
margt er tíðinduin skipti, en friðr og róseini var
drottuandi, einsog að iiiidanlornii. Arferð öll var
blíð, vorið fagurt og hlítt, en sumarið eptirá
óvenjulíga lieitt og þurrt, skrælnaði þá allt þurr-
lendi, og spratt lítið gras, svo peníngr kom sum-
staðar á gjöf um hásumar, og kornskurðr varð
allviða með minna raóti, cn að gæðum og allri
rerkun injög að óskuin. þessvegua fluttust ininni