Skírnir - 01.01.1837, Page 14

16
gchel, og er fjærgt sólu af [leim er vfer þekkjum.
SáHerschel átti þá bestu sjónarpípu semmenn vissu
til, og hefir sonur lians þó bætt hana síSan, og
tókst svo á lienilur aö fara suÖur á Vonar-höfÖa
til að kanna þær stjörnur sem ekki sjást neraa á
suöurloptiuu. Gnn-þá vita raenn ekki meÖ vissu
hvaÖ honum hefir tekist aÖ uppgötva, því kver
nokkurt, sem kom út í Englandi, og sagöi frá him-
insjónum hans, bar sjálft meö sér að það hlaut aö
vera ýkjur, og ekki frásaga hans sjálfs.
Ur Austurálfu berast helzt fréttir af viður-
eign Breta og Inda, því þó Bretar lialdi Indum
uudir valdi siiiu, geta þeir samt ekki vanið þá af
fornum siöum feÖra þeirra og una þeir illa margri
nýbreytni Breta; hafa sumir oröiö til aÖ myrða
brezka menn sem þeim hafa þótt harðir og órétt-
látir, og þó margir hafí vitað af þeim ráöum, hafa
þeir þagaö einsog steinar; en þegar sá sem verkiö
vann er dauÖur — því Bretar láta ekki hefndina
fyrirfarast — kalla Indar hann helgann og gánga
pilagrirasgaungur til grafar hans, einkum ef honum
hefir auðnast að myrða einhvörn merkismann fyrir
Bretum; en þegar viðskipti aðkomumanna og
innlendra eru korain i þvilíkt liorf, má nærri
gcta að Bretar eigi í vök að verjast, og þó nokkuð
að maklegleikum; þeir auka samt alltaf veldi sitt
þar um lönd, og hafa byrjað á að fjölga skipaferð-
um milli Englands og Indlands, sem greinilegar
mun sagt verða; varð þeim það eigi litill viðbætir
að meykonúngur nokkur, sem liét Begum Súmrúh
og hefir alltaf veriÖ í miklu vinfengi við þá, dó
í fyrra eptir nýáriÖ 87 ára gömul, og hafði liún