Skírnir - 01.01.1837, Blaðsíða 50

1
— 52 —
Evaristú san Mígúel lct anglýsa {>ar breflcga, a8
Jierraenu vildu fá stjórnarformið frá 1812, og var
því viðstöSulaust játaS af alpýSii; Evaristó setti
si'San stjóruarfSlag (júnta) og lét gánga boS alla-
vega frá sér, og varS' svo mikil ákefS þjóSarinnar,
aS á liálfum mánuSi mátti kalla scm allt lamliS
væri á sama máli. 4da Angúst var fiillkominn bar-
ilagi í MadríS sjálfri milli JiirSliSsius og þjóS-
fylkingarinnar, skaut liirSliSiS á liina aS fyrra
liragSi eptir skipan JiöfSingja síns Quesada. Que-
sada skipaSi siSan aS taka vopnin af þjóSIiernum,
en þaS varS -ekki framgengt, og scinast varð Que-
sada svo yfirbiigaður aS liann ætiaði aS flýa í
dularklæðum, en þektist, og var meS aumkiinar-
legum hætti rifinn í sunilur af skrilnum. Drottn-
íngiii fór um þetta leiti til San Ildefonsó, sem
er kouúngsgarSur niikiil norSur frá MailríS, en
upplilaiipið varð þar svo megnt aS bún ncyddist til
aS játa stjórnarforminu frá 1812, meS þcim nm-
breytíngum sem þaS fengi á næsta fulltrúaþíngi.
|>etta varS endir óróans og veldis drottníngar
og hennar flokks aS svo komnu (14 Augúst); var
nú strax sett nýtt stjórnarráð, og varð Calatravn
æSslur í [iví, hanu er nú áttræður; Ródil var
settur fyrir lieriun ámóti herra Karli og Evaristó
fyrir miSIendisherinn (Centralarmee); Ferrer hét
sá sem varS fjárhatdsmaSur. Istúriz og Kordóva
komust meS naumindum iindaii til Englands og
Frakklands, en Mina sem lengi hafSi veriS þarfur
drottningu og lialdið Katalónru undir veldi hcnunr
JivaS sern á hafði gengið, lagSist strax á sania
streng meS þjóSinni- |>egar nýa stjórnarformiS