Skírnir - 01.01.1837, Qupperneq 51

53
var komiS á, batnaSi mikið uin lm'8; var mörgtim
geliö frelsi, sem höfðu verið hnepptir í fángelsi
fjrir engar sakir; prentfrelsi var innleiðt; brðf
fólks voru látin í friði sem Istúriz var tekiim
uppá að brjóta upp; við embætta veitíngar var
farið að líta raeir eptir ilugnaði enn metorðum
og ættgöfgi eða fylgi við drottningH. þá fökk
lika Irríbaren, lierforingi drottningar, inikiun sigur
3'fir einum af foríngjum lierra Karls sem lieitir
ltúralde, drap hann inestallt lið hans eða tók að
herfángi. Jietta jók mikið transt þjóðariniiar, og
|>að tiklega ekki síður að Mendízabal bráðum fekk
ijárhald rikisins i liöndur; birti liaun |iá strax
(irjár tilskipanir: 1) að nefndir manna skuli í
hvörju heraði sjá urn söfuHa á klaustraeignumira,
og senda reikníngskap fyrir liana til Madríðar,
hvar öniiur nefnd skal vera sett til að hafa yfir-
umsjóii ylir sölunni; 2) eunþá ein nefnd skal
yfirvega hvörnin tíundaútsvarinu verði lött, til
bóta akuryrkjunni. 3) Að livör sein gæti yrði að
hjálpa stjóruinni með láni, [>ví húu þyrfti á 200
millionum konúngsmarka að lialda; varð þetta lán
mjög óvinsælt hjá rikismönnunura, því sumir urðu
að láta 40—50,000 fránka, og bánkinn 01,000.
Aður liafði Mendizabal tekið uppá að láta borga
skattaua fyrirfram, og gefa þá heldnr nokkuð
eptir af þeim; feugust 05 milliónir konúugsmarka
með því móti, en sjá raá af því, í hvíh'kum beygl-
uin ríkið se, (m' ekki er óliklegt að til einhvörs
jþirfti að brúka skattana þegar þeir falla á. J>ó
að nú þetta væri gjört til bráða byrgða, sýndi það
sig þó samt, hvaða skaðræÖi hafði orðið að franv-