Skírnir - 01.01.1837, Side 80

— 82
ætla [>eir ekki aÖ Iilífast við nciuti kostnaÖ til
[>ess hann geti samsvarað [>eirri niinningu sem
hann á aÖ halda á lopti. IiöfuÖstaðinn Kristíam'n
prýða [>eir lika með mörgu móti, cr nú til a5
minda ný konúngshöll í bj'ggingti, og var lieitiS
verölaunum hvörjpm [>eim sem mindaði bezt tii
livörnin byggja skyldi í kríngum Itana svo [>að
yrði sem snotrast að sjá yfir bæinn, [>ví hún er
á jaðri nú sem stendur, en gjört er ráð fyrir að
bærinn verði færður tit svo að hann nái bráðum
<r
þángað. Felag er nýlega stcfnað, sem hefir tekið
sig saman um að safua málverkum og líkneskja-
smiðum og hjálpa úngum mönnum [larlendiim til
að taka ser fram í [lessum listum. Skólana leitast
Norðmenn við að bæta, og í sumar er var sendu
[>eir mann á kostnað rikisius suður um [>ýzkaland,
til að taka eptir kennslumáta og öðru sem kynni
að vera eptirbreytnisverðt í skólastjórniuni.
En [>ótt Norðmönnuin liði nú svona vel að
mörgu leiti, [>á liefir þó árferði miklar áhrifur á
framfarir þeirra, enn sem komið er, og bar á [>ví
árið sem leið að mörgum veitti örðugt upjidráttar
til svcitanna, vegna harðindanna sem voru í haust
er var, og stuttlega var drepið á aðframan; kom
vetnr svo snemma á í [>rándheimi að um vetur-
nætur lagði snjó svo mikinn, að menn heldu liann
mundi ekki taka upp fyrir vorið, og mistu margir
við [>að jarðepli og annann gróður; í Lesja sókn
í Guðbrandsdöliim leit út til fellis, því þar fraus
allur rúgur á ökruin bænda, en þcir hafa átt svo
bág 8 ár að uiidaiiförnu að þeir hafa orðið að ,
kaupa rúg til búa sinna. Vera má að það sé