Skírnir - 01.01.1890, Qupperneq 18

18
J?ERÐ STÁNLEÝS í AFRÍKU 1887—89.
I nafni allra dýrlinga lofuðu þeir föður sínurn Emin hlýðni.
þegar jeg spurði, hverjir vildu verða eptir, svöruðu tveir af
þjónum Emins já; hinir, 134 menn, 84 giptar konur, 185
þjónustustúlkur og 109 börn, fóru með oss. Hinn 10. apríl
lögðum vér af stað, 1500 manns, að meðtöldum 350 burðar-
körlum. Eptir tvo daga komum vér til Mazamboni. þar varð
jeg hættulega veikur, og var kominn að bana. Jeg lá í 28
daga, og Dr. Parke hjúkraði mér með miklum dugnaði. Lengi
lá jeg fyrir dauðanum, þangað til jeg smámsaman fór að hress-
ast. Meðan jeg var veikur, gerðu Egyptar samsæri, en það
var brotið á bak aptur og oddvitarnir höggnir. Af bréfi frá
Selim nokkrum í Wadelai sá jeg, að þeir höfðu ætlað að
vinna oss bana. Hinn 28. maí lögðum vór aptur af stað, og
var seinfarið yfir landið. Konungurinn í Unyoro ætlaði að
banna oss að fara um land sitt, en vér sigruðum hann í bar-
daga, og lofaði hann oss þá strax að fara um landið. því
suunar sem vér komum, því fegurra varð landið. I Usangora
urðum vér aptur að berjast. I Unyampaka hafði jeg komið
1876, og var oss þar vel fagnað. Margir veiktust, og í júlímán-
uði dóu 141 egypzkir menn og konur.
Enn fremur sendi Stanley bréf til Landkönnunarfélagsins
í Lundúnum, og segir þar frá landinu og Ruvenzorifjöllunum,
sem líka kallast »Mánafjöll». Stairs komst 10,000 fetupp eptir
þoim, en þá tóku við djúpar gjár, vaxnar kjarrskógi, og fyrir
ofan þær jöklar. Ruvenzori er 18,000 fet á hæð. 1 hlíðun-
um allt að 8,000 fet upp á við bjuggu þjóðir, sem höfðu flúið
þangað undan sléttubúum. það var vel vaxið og snoturt fólk,
en fælið, og faldi sig eins og dýr. Neðst í hlíðum var þéttur
bambusskógur, og sum tré þar 20 fet á hæð; lækkar skóginn
eptir því sem ofar dregur, og er þá fjallið sumstaðar mosavax-
ið og sumstaðar kjarrvaxið; margs konar ber og blóm voru
færð Emin, til þess að hann gæfi þeim nöfn. Stairs var nótt
í hlíðinni og var sárkalt. Tindarnir voru ekki grasi vaxnir og
líktust gígum; þetta eru líklega útbrunnin eldfjöll. Lækir
renna eptir gjánum frá tindum ofan í Albert Edward-vatnið.
Með þeim flyzt mikið af leðju og grjóti, og hefur suður-
endinn á Albert Nyanza fyllzt upp þannig. Snjórinn or
svo djúpur, að einungis tveir svartir tindar standa upp úr