Skírnir - 01.01.1890, Qupperneq 39

STÍMABRAK STORVELDANNA 1889.
39
®tfcjarðarást mundu sjá við því, að leiða Iandið út í hættur,
°g hann gleddist yfir velmegun þeirra. I Búlgaríu væri allt
nieð kyrrð og spekt, og þjóðinni færi fram, þó hún væri í
Vanda stödd, og væri það gleðiefni. Blöð Rússa tóku orð
keisara um Búlgaríu mjög reiðulega, og þótti hann ganga í
berhögg við Rússakeisara, sem kallar stjórn Ferdínands í Búl-
garíu illa og ólögmæta. Kalnoky utanríkisráðgjafi var spurð-
Ur á þinginu í Vín, hvernig stæði á því, að Austurríki hefði
ttiisst öll tögl og hagldir í Serbíu. Hann svaraði, að Serbía
yrði að eiga sig sjálf, en Austurríki mundi taka til sinna ráða
— og þau væru óblíð —, ef nokkuð væri að gert, sem riði í
bága við hagsmuni þess. þó að Austurríki væri í þrenningar-
sambandinu, þá væri gott samkomulag samt milli þess og allra
annara ríkja, að Rússlandi meðtöldu. Hin ungverska þing-
úeild lýsti yfir, að hún væri á þeirri skoðun, að öll smáríkin
á Balkansskaga skyldu vera öllum óháð og alveg sjálfstæð1;
hún vill ekki láta Rússland og Austurríki skipta skaganum
œilli sín þannig, að Rússland fói austurhelminginn og Aust-
Drríki vesturhelminginn. Til Búlgara lágu þingdeildinni vel
orð.
I ágústmánuði fór Austurríkiskeisari til Berlínar. þegar
bann kom heim aptur, létu blöðin í ríki hans dálítið borgin-
oiannlegar en áður, og sögðu, að nú væri kominn tími til að
stórveldin viðurkenndu stjórn þá, sem er við lýði í Búlgaríu.
^yrkland gæti stungið upp á því við önnur ríki. í hvert
akipti og hreift var við Búlgaríumálinu, minntu blöð Bis-
'nareks á, að þýzkaland mundi aldrei fara í illdeilur við Rúss-
land út af Búlgaríu, og sefuðu blöðin í Austurríki. þannig
blíðkuðu þau Rússakeisara, svo að hann fór til Berlínar.
bjptir Berlínarferðina batuaði samkomulagið milli þýzkalands
°S Rússlands, og eptir að þýzkalandskeisari var kominn heim
uy Miklagarðsferð sinni lét Rússakeisari það í ljósi. Hinn 20.
oóvetnber hélt stórskotalið Rússa 500 ára afmæli sitt. Keisari
‘ e k r®ðu, og þakkaði því fyrir drengilega framgöngu í orust-
Um °g sagðist vera sannfærður um, að bæði þessi og aðrir
utar hersins mundu sýna af sér sömu hreysti framvegis og
undanförnu. Að endingu sagði hann: »Guð láti þann dag,
°r ófriður er óhjákvæmilegur, svo seint upp renna, sem unnt
1) þetta er skoðun W. E, Gladstones.