Skírnir - 01.01.1890, Qupperneq 51

BOULANGER.
51
hans var ensk. Nokkru eptir að Boulangerkom til Lundúna,
kom fyrir atvik, sem sýndi, að Bismarck er heldur ekki vel
við hann. Einn af trúnaðarmönnum Bismarcks er eigandi
blaðsins St. James Gazette í Lundúnum. Hann hefur embætti
á hendi í utanríkisráðaneytinu í Berlín, en hefur enskan rit-
stjóra fyrir blaði sínu á Englandi. Nú vildi hann láta rit-
stjóra þennan spilla fyrir Boulanger í Lundúnum, en hann
gekk ekki að því, og var honum þá vikið frá ritstjórninni.
Höfðaði hann nú mál gegn eiganda blaðsins, og lagði fram
bréf frá honum, sem kom öllu upp. En Bismarck lét sem
þetta kæmi sór ekki við; þó mun það ekki hafa verið
nema ofan á, því Boulanger sagði í enskum blöðum, að
hann hefði ætíð gert sér það ógagn, sem hann hefði getað.
Svo byrjaði hin mikla sýning, og hún steypti Boulanger.
Fjöldi af óánægðum mönnum, sem höfðu fylgt honum, gengu
úr liði hans, því nú runnu peningar inn í landið og nú var
glatt á hjalla. Boulanger sendi við og við opin bréf heim til
Frakklands, vinir hans vöktu rifrildi og ólæti á þingi, og héldu
ræður hingað og þangað út um landið, sem voru þess kyns,
að þeir voru teknir fastir, en þó optast sleppt aptur. Allt
þetta kom fyrir ekki. Boulanger var ekki lengur óskabarn
Frakka; þeir eru fljótir að gleyma og fljótir að nema, og
það leið ekki á löngu áður það sást. I lok júlímánaðar
voru kosningar til hreppsnefnda um allt Frakkland, og bauð
Boulanger sig fram á hér um bil 100 stöðum. Svo fór, að
hann var ekki kosinn nema á 12 stöðum, og var þetta hin
mesta sneypuför.
Nefndin, sem rannsakaði mál hans, komst að þeirri
niðurstöðu um miðsumars skeið, að höfða skyldi mál gegn
honum fyrir samsæri gogn þjóðveldisstjórninni, Iagabrot og
fjárpretti. jpegar hann hafði beðið ósigur við hroppsnefnda-
kosningarnar, var ákæra gegn lionum birt í blöðunum. Beaure-
paire hafði verið smánaður og svívirtur á allar lundir í blöð-
um Boulangistanna og vildi hann nú hefna sín með því
að fyrirkoma Boulanger og kveða hann niður að fullu og
öllu. Hann rakti lífsferil hans 1882—89, dag frá degi, í á-
kæru sinni, og tíndi til allt ljótt, smátt og stórt. Hann
hefði stofnað samsæri gegn þjóðveldinu og dregið uudir sig
fé ríkisins, meðan hann var ráðgjafi. Hann hefði ætlað að
4*