Skírnir - 01.01.1890, Qupperneq 67

1
ENGLAND. 67
því lauk svo, að hann lét málið falla niður, og fékk 90,000
krónur í bætur.
Annars hefur lítið borið á Irum utanþings 1889. f>eir
hafa, móti venju sinni, 3jaldan komið fram áfundum. Irland
hefur verið spakara en að undanförnu. Balfour stýrir því
með harðri hendi, og bælir niður allan mótþróa. Ymsir þing-
menn Ira hafa setið í varðhaldi um tíma, af því þeir höfðu
ráðið landsetum til að borga ekki landskuldir, eða til »boy-
cotting» (viðskiptaleysis). Gladstoningar urðu að standa straum
af öllum ræðum og fundarhöldum. Irland hefur líka mætt
afgangi þetta ár, og sumir Gladstoningar vilja ekki láta írska
málið sitja lengur í fyrirrúmi fyrir öllu öðru, heldur taka upp
ýms mál, sem eru á dagskrá í landinu.
Fulltrúar frá Gladstoningum um allt land komu saman í
Manchester í nóvembermánuði og ræddu ýms mál. Gerðu
þeir þá samþykkt, að þeir mundu berjast fyrir því, er nú
skal greina:
1. Að koma á almennum kosningarrétti.
2. Að þingmenn skyldu kosnir til þriggja en okki til
sjö ára, og skyldu fá laun.
3. Að gera mönnum hægra fyrir en áður að eignast
fasteign og vernda landseta móti landsdrottnum.
4. Að þjóðkirkjan á Skotlandi og í Wales skuli afnumin,
og fé hennar lagt til menntunarskóla.
5. Að hækka skuli skatta á auðmönnum, og lækka þá
að því skapi á fátæklingum.
6. Að auka skuli vald sýslunefnda (county councils).
7. Að bæta skuli fátækralögin, og lög þau, er að verk-
smiðjum lúta.
8. Að efri málstofan skuli afnumin eða endurbætt.
Við þessar samþykktir er ýmislegt að athuga. Ensk-
ir þingmenn fá engin laun, og kosning kostar fé, þótt
það sé minna en áður hefur verið. f>ess vegtia geta að eins
vel efnaðir menn verið þingmenn. Lávarðar og auðmenn
eiga tvo þriðjunga af landinu, en sjálfseignarbændur eru
fáir. 1 Wales og á Skotlandi eru nærfelt fjórir fimmtu hlut-
ar landsbúa fyrir utan þjóðkirkjuna; einkum f Wales er megn
óánægja með þjóðkirkjuna. Sýslunefudir eru kosnar af sýslu-
6*