Fjölnir - 01.01.1843, Page 40

NÆTURKJLRÐ.
(Eptir Heine.')
Gánga gullfætt
um götur bláar
og læðast ljettfætt
ljósin uppsala;
varast smástjörnur
að vekja sofanði
foldina l'ögru
faðmi nætur í.
Hlustar hinn dimmi
Dalaskógur,
öll eru ltlöö hans
eíru grænlituð;
sefur nú Seltjall
og svarta teígjir
skuggafíngur
af skjeíðum fram.
Hvaö er [tað eg Iteír
Iiljómur ástfagur
og blíðmælt bcrgtnál
í brjósti mínu;
eru Jiað orð
unnustu minnar,
eöur sælla
saungfugla kvak?