Fjölnir - 01.01.1843, Síða 41

SÆUiVlV HAFKOiVA.
J)okan ifir vík og vogji
votu fángji [tögul griiíir,
gnauðar firir svölum sarnli
sjór, enn jteígja vindar Ijúlir.
Báran smáa strikur steíni,
(steínn er firir jiángji bleíkur),
eíns og sjer á köldurn kalli
konan úng aö hári leíkur.
Hvað cr á vogji? hafmei fögur!
hratt hún fer og snír að landi,
leíka firir björtu brjósti
bárur úngar sívakandi.
Skáldið.
Hafmci fögur! hvaða hvaða!
hárið hleíkt af salti drípur;
vel skal strjúka vota lokka
vinur þinn, sem bjá þjer kr/pur.
Sæunn.
Djópt á mjúkum mararliotni
marbendlar mjer reístu höllu;
híngað svam eg hafs um leíðir,
hárið er því vott með öllu.